Incassobureau's hebben nogal 'ns last van verstopte oortjes, het is immers hun brood om kosten binnen te harken. Ik ben er in de loop van de afgelopen 20 jaar heel eenvoudig in geworden: als een rekening terecht is, metéén betalen met mea culpa en bos bloemen voor je relatie (want dan is er echt iets foutgegaan), maar in alle andere gevallen leg ik het 1 keer uit aan zo'n telefoongeval en besteed er maximaal 1 briefje aan. Met mensen die niet luisteren ga ik niet in discussie. Meer inspanning is namelijk in 11 van de 10 gevallen volstrekt zinloos.
Briefje sturen: "Hallo, enig idee wat verplichting tot indiening van je vorderingen in combinatie met homologatie-accoord betekent? Ik besteed hier buitengerechtelijk geen tijd meer aan, u weet waar u de dagvaarding kunt betekenen." en gewoon rustig afwachten op dagvaarding die nimmer komen gaat.
In rechte, maar nogmaals, zover komt het niet, laat je de wederpartij eenvoudig verklaren waarom ze de afgelopen 2 jaar geen invorderingsmaatregelen hebben getroffen (in billijkheid verplicht) en wordt de zaak derhalve snel afgedaan met veroordeling van jouw wederpartij in de kosten. Dat kan namelijk niet anders: zouden ze nl. wèl zgn. invorderingsmoeite hebben gedaan, quod non, dan zouden ze de curator immers hebben -moeten- benaderen (vide faillissementsrecht).
Verder met business, geen tijd meer aan besteden! Overigens, gefeliciteerd met je accoord, de meesten eindigen bij gebrek aan baten, dus meer dan lof voor je!