Branko Collin

Ik vermoed dat de Rabobank daar nu pas mee is gekomen, omdat de witwaswet recent (2013) is aangepast. Onze VVE bestaat al decennia, maar wij moesten laatst opeens ook allerlei informatie over onze UBO's verstrekken. De AFM zegt hierover: Ik weet overigens niet of de bank daar ook recht op had, alleen zou het uitzoeken ervan me meer tijd hebben gekost dan het invullen.

Click fraud. Ik googelde eerst op 'click bot', maar dat leidde alleen maar naar de software waarmee je dit soort fraude kunt plegen. Als ik googel op 'facebook against click fraud', kom ik o.a. [edit]de link van Ritzema[/edit] tegen, die met name over het klikken op advertenties gaat. Misschien dat je op een organischere manier aan likes kunt komen. Ik heb daar helaas geen verstand van, hopelijk kan iemand anders daar iets over zeggen.

Ik zit nu verder te lezen en zie dat in leveringsvoorwaarden vaak een eigendomsvoorbehoud wordt opgenomen dat bepaalt dat van afgifte pas sprake is als er betaald is. Daar zitten mogelijk wel nog wat mitsen en maren aan. Zolang er geen afgifte is geweest, kun jij blijkbaar dus nog gebruik maken van je retentierecht? Vraag is dus nog steeds: wat wil de curator? Wat was zijn exacte bewoording? Er was recent nog een uitspraak over een curator die van de 4%-regeling afweek (ten nadele van de eigenaars) en door de rechter in het gelijk werd gesteld: https://stripjournaal.com/2017/10/17/curator-krijgt-gelijk-kort-geding-stripmuseum/ (Dat gelijk volgde voornamelijk uit het feit dat de rechter de zaak geen spoedeisend karakter vond hebben, maar de rechter stipte ook aan dat hij anders waarschijnlijk hetzelfde zou hebben geoordeeld. Lekker korte uitspraak, trouwens.)

Ik kan niet zeggen dat je verhaal veel duidelijker wordt. Ik trof dit aan via Google: Dit komt uit een discussie getiteld "Retentierecht in faillissement: curator, houd uw nijptang gereed!" Dat roept dan bij mij de vraag op waarom je denkt dat je een retentierecht hebt als je de zaak niet onder je hebt.

Daar = waar? Waarom is het eigendom nog niet overgegaan? Wat versta je onder 'hiervoor'? Misschien kun je de curator citeren. Waar rekent hij precies geld voor?

Zegt dat iets?

Dat geldt alleen als er geen VOF overeenkomst is. Is er wél een VOF overeenkomst dan kunnen daar voortzettingsbepalingen instaan. Ik gok dat het ook geldt als er wel een VOF-overeenkomst is, maar dat er in een VOF-overeenkomst voortzettingsbepalingen kunnen staan.

Er wordt nu een beetje de suggestie gewekt dat je maar 'hoog' genoeg moet komen om tot een overeenkomst te komen, maar bij de grote organisaties waar ik voor heb gewerkt, was dat nooit het geval. Daar hadden afdelingen hun eigen budgetten, waarmee ze zelf konden inkopen. Je sprak dus met hooguit een of twee managementlagen boven de stagiair, net als bij kleine of bij geen-organisaties. Wel veel achterafgezeur gehad ('oh, eigenlijk doen we hier dingen zo'), maar meestal was degene die me had ingehuurd ook mijn voorvechter binnen het bedrijf en werden dingen gladgestreken. #soep-heet-opgediend. Zo heb ik meegemaakt dat het opeens een probleem was, nadat ik al vier jaar opdrachten voor een bepaalde klant had uitgevoerd, dat ik geen preferred supplier was. Er moest even met opdrachtomschrijvingen en budgetten worden geschoven en opeens paste alles weer. Een ernstiger probleem voor mij was het schuiven met poppetjes, het opheffen van afdelingen enzovoort. Er is in zo'n geval geen institutioneel geheugen dat zich mij herinnert. Ik kan me voorstellen dat in zo'n geval een overeenkomst met de organisatie in plaats van met een afdeling beter werkt, al zal dat ook zijn eigen unieke problemen met zich meebrengen. En als je regelmatig bij de organisatie over de vloer komt, zorg dan dat je op goede voet staat met de receptionist (geldt ook of met name voor kleinere organisaties). Dat is de persoon die op de hoogte is van wie chagrijnig binnenkwam, wie te laat was, wie al de hele ochtend als een kip zonder kop rondrent, wie net een kind heeft gekregen enzovoort. Ik had hem al eerder gelinkt, maar in Camels and rubber duckies van IT-ondernemer Joel Spolsky heeft hij het zijdelings ook over hoe een goede inkoper werkt. Onder 'reverse segmentation' noemt hij het wachten tot het einde van het kwartaal, als de bonussen op het spel staan. Onder 'software is priced three ways: free, cheap, and dear' geeft hij aan waarom er een gat is tussen de middelste prijscategorie (10 tot 1.000 euro) en de bovenste categorie (75.000 euro of meer). Bij de laatste moeten zwaardere spelers akkoord gaan.

De VOF houdt van rechtswege op te bestaan bij het uitstappen van een van de vennoten. Het maakt daarbij niet uit of de VOF 2 vennoten heeft of 2000. Verder kan ik hier weinig over zeggen, omdat ik a) niet weet hoe dit soort overdrachten werkt en b) niet weet wat er in jullie vennootschapscontract staat. Heeft je advocaat daar niets over kunnen zeggen?

Waar zie jij dat een bedrijf met de naam Google Partner 9 mensen in dienst heeft? Waar zie jij dat een bedrijf met de naam Google Partner 70 rechtszaken heeft gevoerd in de afgelopen 5 jaar?

Een PO is een uitdaging: zie je geld maar eens van ons te krijgen zonder dit papiertje. Overigens, als er een overeenkomst is, ben jij verplicht te leveren. (Al zijn er uitzonderingen waar het om opdrachten met een bepaalde deadline gaat, dat weet ik even niet uit het hoofd.)

Elk land heeft zijn eigen populaire betaalmethoden. Soms per bankoverschrijving, soms per cheque, soms cash. Je zult dat zelf uit moeten zoeken. Ken je al mensen in Singapore, dan zou je het hen kunnen vragen. Er bestaan redelijk wat websites waar per land wordt uitgelegd wat de populaire betaalmethoden zijn, maar ik heb dat zelf eerder alleen in het kader van ecommerce uitgezocht. Dit waren destijds mijn aantekeningen, misschien dat je er wat aan hebt: - https://alternativepayments.worldpay.com/territories/NL Kijkt vanuit een Amerikaanse perspectief, dus legt nadruk op hoe onpopulair credit cards zijn. Geeft wel redelijk wat aandacht aan Ideal, de populairste Nederlandse methode. - https://ecommercenews.eu/popular-online-payment-methods-netherlands-2015/ Kijkt naar statistieken. Heeft er dus geen probleem mee Ideal bovenaan te zetten. - https://addons.prestashop.com/en/content/35-the-most-popular-online-payment-methods-by-country Wereldwijd overzicht. Lijkt op volgorde van belangrijkheid te plaatsen. Nuttige tips per land (bijv. "In Duitsland breekt 80% van de consumenten een bestelling af als hun gewenste betaalmethode niet beschikbaar is"). Slecht scanbaar. Omdat dit een pagina van een hosted ecommerce-aanbieder is, kun je aannemen dat ze weten waar ze het over hebben. Ten slotte: soms is een betaalmethode ongebruikelijk of niet goed bekend en dan zul je met je klant moeten gaan overleggen en bijvoorbeeld uitleggen dat IBAN best handig is.

B2B of B2C? Verkoop op afstand of in een winkel? Een particulier heeft namelijk geen recht op een btw-bon, wel op een kwitantie - behalve bij verkoop op afstand, waar een factuur verplicht is. Bij een vermoeden van fraude zou je bij de belastingdienst kunnen klikken. Een eerdere discussie over de gemengde verkoop van nieuwe en tweedehandsgoederen en hoe dat de margeregeling beïnvloedt vind je hier.

Jurisprudentie via Iusmentis: Engelse woorden als merknaam Het opeisen van een louter beschrijvende domeinnaam Je denkt dat je sterk staat, omdat - ondanks dat de woorden vintage en classic compleet anders klinken - de begrippen op elkaar lijken. Ironisch genoeg maakt dat je positie juist zwakker, omdat je daarmee verklaart dat de woorden generieke begrippen zijn en deze werken minder makkelijk onderscheidend. Als jullie allebei bakkers waren geweest en je had jezelf Vintage Computers cq Classic Computers genoemd, dan had je eerder een punt gehad. In dat geval beschreef de naam je product namelijk niet. Maar nu jullie allebei - volgens jou - computers verkopen onder de naam Generiekenaam Computers, sta je juist zwakker. (Dat zou trouwens ook een reden kunnen zijn om met een advocaat te praten, misschien is die het wel helemaal niet met je eens dat het om generieke termen gaat. Al lijk je moeite hebben te luisteren naar mensen die het niet met je eens zijn, dus misschien is dat weggegooid geld.) Wat eventueel ook in je voordeel werkt, is dat je drie generieke componenten in je naam hebt. Mogelijk dat de combinatie wel tot bescherming kan leiden waar de individuele componenten dat niet doen. Vergelijk Het Juridisch Loket in mijn eerste link.

Er zijn winkels die hun staffels van tevoren in een mooi tabelletje laten zien. Er zijn zelfs winkels die standaard de (lagere) per-stuks prijs laten zien die geldt als je meerdere stuks koopt. (Looking at you, Vikingdirect.)

De belastingdienst stelt als eis dat je je handelsnaam bij de KvK inschrijft als je die op een btw-factuur wil vermelden. Het inschrijven van een tweede handelsnaam is overigens gratis bij de KvK. Doe je dat niet, dan moet je de juridische naam van je onderneming op je facturen gebruiken.

Kun je wat uitwijden over deze zin, ik snap hem niet helemaal.

En onder welk recht valt 'inbreuk [...] op de karakters', slimmerik?

Je mag meerdere handelsnamen gebruiken. Je mag meerdere factuurnummerreeksen gebruiken (zolang elke reeks intern maar klopt). Als je aan consumenten levert, hoef je overigens geen factuur uit te reiken, een betalingsbewijs volstaat (al kan een factuur gemakkelijker zijn als je daar al een systeem voor hebt). Deze verkopen boek je exact hetzelfde als je andere verkopen.

Mag niet, tenzij expliciet toestemming is gegeven. Je kan samenvatten of citeren, maar je mag niet kopiëren. Ook voor buitenlandse teksten geldt het auteursrecht. maar ook voor een vertaling dus want dat is toch anders dan dat je het er in het engels neerzet ? Een vertaling is een zogeheten afgeleid werk. Op een afgeleid werk hebben zowel de oorspronkelijke auteur als de nieuwe auteur een auteursrecht. Een voorbeeld. JK Rowling is gestopt met het schrijven van Harry Potter-boeken, maar ongetwijfeld is er veel vraag naar nieuwe Harry Potter-verhalen. Een romanschrijver zou dus kunnen besluiten, hé, kassa!, ik ga een Harry Potter-boek schrijven. Maar elk boek dat zich in de Harry Potter-wereld afspeelt, ook al is het niet geschreven door JK Rowling, valt toch onder het auteursrecht van JK Rowling. Zij zal dus eerst toestemming moeten geven. Je moet dus toestemming hebben van de auteur van het Engelse stuk om een vertaling van dat stuk te publiceren. Als iemand vervolgens jouw vertaling ergens wil publiceren, heeft deze toestemming van zowel jou als de oorspronkelijke auteur nodig. Voor sommige categorieën 'afgeleid werk' bestaat een uitzondering in het auteursrecht, zoals bijvoorbeeld de parodie, maar een vertaling valt daar niet onder. Het schrijven van je eigen artikelen heeft meerdere voordelen (je eigen toon, de mogelijkheid tot synthese van meerdere bronnen, geen gezeur met auteursrechten, unieke zinnen en woorden voor de zoekmachine enzovoort), waarom probeer je dat niet?

Als de nevenschikking in het citaat onzinnig is (want geen onderling verband tussen de zinsdelen) en er uit de tweede deelzin iets is weggelaten (nl. "om de algemene voorwaarden van toepassing te laten zijn"), dan klopt wat je zegt. Maar waar het mij uiteindelijk om gaat is dat iemand die later op deze discussie stuit, niet weggaat met de gedachte dat je verplicht bent algemene voorwaarden te hanteren. Want dat ben je niet.

In dat geval zijn de voorwaarden nietig. Waarom zou je verplicht zijn iemand iets te vertellen over voorwaarden die niet gelden?

Van matrassen en bloggers Korte samenvatting: Voor een schuimmatras vraagt het gemiddelde Amerikaanse matrassenmerk 1.000 dollar. Een twintigste daarvan, dus 50 dollar, gaat naar de online reviewer via wiens affiliate link de koper de matras bestelt. "My life changed because of Derek," zegt een matrassenfabrikant. "He made me a millionaire." Maar voor een andere fabrikant is die symbiotische relatie niet voldoende. Hij klaagt recensisten aan als zijn merk niet bovenaan staat. Waarom vind je dit interessant of wil je dit delen?: Meer nog dan mijn vorige link heeft dit verhaal waarschijnlijk een hoog maar-dat-wisten-we-toch-al? gehalte. Wat ik zelf niet wist, is dat er zoveel geld in affiliate marketing omging. Er zit ook een bepaalde scheefheid in die matrassenmarkt die me fascineert en waar de auteur faalt enig licht op te schijnen: als alle schuimmatrassen goedkope blokken zijn die ongeacht het merk wat erop staat, allemaal uit dezelfde fabriek komen, waarom is er dan niemand die zwaar onder de prijs gaat zitten (zeg: 100 dollar per matras) en op die manier de markt vangt?

Welke kansen en bedreigingen heeft je bedrijf en je bedrijfstak? Misschien dat het je prikkelt als je die gaat aanpakken. Een bedrijf dat als een zonnetje loopt, motiveert slechts sommigen.

Zelfs dan klopt het niet, vanwege 'verplicht'.