Karina Meulendijks

DDP is een leverconditie en staat voor Delivery Duty Paid. In feite betaal jij dan de verschuldige invoerrechten en BTW in het land van bestemming. In de praktijk werkt dit anders en zal je klant de rechten en BTW betalen aan degene die zending in het land van bestemming inklaart, die deze op haar beurt aan de Douane in het land van bestemming betaalt. Douane maakt zelf geen aangifte en/of EUR-1 etc. Dit zal je moeten laten doen door een (douane)expediteur. Terecht aanspraak gemaakt op het 0% BTW tarief kun je aantonen dmv de zogenaamde bevestiging van uitgang van de uitvoeraangifte. Dat is voor de Douane en belastingdienst het bewijs dat de machine de EU heeft verlaten. Degene die het exportdocument maakt, kan je aan dit document helpen. Welke documenten je naast het exportdocument nodig hebt, is afhankelijk van het land van bestemming (en de wensen van je klant).

Export (uitvoer) document is verplicht. Afhankelijk van het land van bestemming kunnen daar nog meerdere documenten bijkomen zoals bijvoorbeeld een EUR-1 of een certficaat van oorsprong. Jij betaalt in principe geen invoerrechten over de machine. Tenzij de leverconditie DDP is. Maar dan zou je de invoerrechten van het land van bestemming in de verkoopprijs moeten opnemen. Ervan uitgaande dat je niet zelf het export document kunt maken zal je voor de opmaak daarvan ook moeten betalen. Net als overigens ook voor het EUR-1 of het certificaat van oorsprong.

Afhankelijk van de goederencode krijg je inderdaad te maken met invoerrechten. Tenzij je verlegging van de BTW hebt betaal je ook nog BTW bij invoer. De invoerrechten kun je niet terugvragen. Douanewetgeving laat dat niet toe.

In Duitsland hebben belastingplichtingen een Umsatz Identifikationsnummer en een Mehrwertssteuernummer. Deze nummers zijn niet aan elkaar gelijk.

Leuk bedacht van TNT. Als TNT de inklaring heeft gedaan weten ze ook wat de invoerrechten zijn geweest. Daar doet de Douane geen jaar over om dat aan TNT mede te delen. (Met uitzonderingen van een naheffing naar aanleiding van een (administratieve) controle door de Douane). TNT moet zelf ook de administratie van haar aangiften 7 jaar bewaren. Dus TNT moet kunnen nagaan op welke aangifte dit betrekking heeft. Zal wellicht wat moeite kosten om een en ander bij elkaar te zoeken. Maar TNT is wel verplicht de documenten 7 jaar te bewaren.

Dit is iets te kort door de bocht gedacht. Mocht tijdens een controle door de Douane achteraf blijken dat de waarde te laag is ingeschat waardoor er te weinig invoerrechten en BTW zijn betaald, mag je deze alsnog betalen. Officieel zul je een verzoek voor bijbetaling moeten doen als het verschil meer dan EUR 10,00 is.

De berekening klopt niet helemaal. De invoerrechten worden berekend over het totaal van factuurwaarde, vrachtkosten tot plaats binnenkomst EU en indien van toepassing de transportverzekering. Dit is de douanewaarde. Voor het omrekenen van de USD naar EUR dien je de koers van de Douane te nemen. Deze staat voor een hele maand vast en is te vinden via deze link. https://www.belastingdienst.nl/rekenhulpen/wisselkoersen/ De BTW wordt vervolgens berekend over het totaal van douanewaarde + invoerrechten + binnenlandse vrachtkosten. Eventueel moeten ook nog andere elementen zoals bijvoorbeeld licentiekosten bij de douanewaarde worden opgeteld. Maar dat gaat nu even te ver om in dit topic te beschrijven.

Het uitvoerbewijs is een bericht van de douane. Degene die de uitvoeraangifte maakt, ontvangt dit in zijn douaneaangifte systeem en kan dit bericht aan je verstrekken. Engelse benaming is de confirmation of exit. Duitse benaming is Ausgangsvermerk. Mocht het uitvoerdocument om wat voor reden dan ook geen bevestiging van uitgang hebben verkregen dan kan er alsnog aan de hand van alternatief bewijs bevestiging van uitgang worden aangevraagd. Dit laatste kan echter alleen degene doen die ook het uitvoerdocument heeft gemaakt. Wat voor alternatief bewijs aangeleverd dient te worden is mede afhankelijk van de vervoersmodaliteit.

Indien er een levering buiten de EU plaats vindt zal er ook een uitvoerdocument gemaakt moeten worden. Dit uitvoerdocument dient een bevestiging van uitgang te krijgen en alleen dan heb je het bewijs dat de goederen daadwerkelijk de EU hebben verlaten. Dus alleen een factuur is niet voldoende.

Degene die het pakket bij de douane aangeeft zal over de factuur van je leverancier geadresseerd aan jou moeten beschikken. Deze zou op het pakket moeten zitten. Jij dient je leverancier ervan te overtuigen de werkelijke waarde op de factuur te zetten. Als dit een reeële waarde is zal er waarschijnlijk geen verder onderzoek door de douane plaats vinden. En als het goed is krijg je van degene die de aangifte voor je verzorgt een gespecificeerde factuur waarop vermeld wat de kosten voor het doen van de aangifte zijn en het bedrag aan invoerrechten en BTW.

Je kunt niet zelf een invoeraangifte doen. Daarvoor heb je een vergunning van de douane nodig en een softwarepakket dat communiceert met de douane. Overigens een douane expediteur maakt niet alleen aangiften voor volle containers. Voor wat betreft de waarde: je zult er altijd voor moeten zorgen dat de juiste waarde wordt aangegeven. Mcoht bij een controle achteraf blijken dat een onjuiste waarde is aangegeven ben jij verantwoordelijk en kun je naast een naheffing van de te weinig betaalde rechten ook nog een boete krijgen.

Invoeraangifte kun je in Nederland niet zelf doen. Dit zul je moeten laten doen door een (douane) expediteur. Je hebt hiervoor namelijk een vergunning nodig van de douane.

Als je het volgens de regels wilt doen blijft er niets anders over als de sieraden aan te geven als tijdelijke invoer. Vaak zijn de kosten een ATA Carnet hoger dan de prijs die betaald moet worden voor een tijdelijke invoeraangifte. Voor de sieraden die verkocht worden op de beurs zal dan een definitieve invoer gemaakt moeten worden. Voor de rest ben ik het eens met Logic4l dat de sieraden niet als kunst kunnen worden ingevoerd maar dat dit handelswaar is. Over kunst valt te discussieren, maar je zult toch van goede huize moeten komen om de douane te overtuigen dat het kunst is ipv sieraden/handelswaaar. Andere (officieel niet geoorloofde) oplossing is inderdaad de sieraden op een transit document laten staan. Maar dan ga je het transit document als opslagdocument gebruiken ipv een vervoersdocument en daar is de douane niet blij mee. TZT zal het transitdocument toch afgemeld moeten worden met een opvolgende aangifte.

In theorie is het mogelijk een tijdelijke invoer te doen vanuit Iran. Echter hiervoor zal een vergunning op aangifte aangevraagd moeten worden. Degene die voor jou de aangifte zal verzorgen (zelf kun je dit niet) zal waarschijnlijk een borg vragen ter hoogte van de verschuldigde rechten en BTW die betaald moeten worden als de sieraden definitief ingevoerd zouden zijn. Een douane expediteur kan dit voor je regelen. Voor de sieraden die verkocht worden op de beurs zal dan een invoeraangifte gedaan moeten worden waarvoor invoerrechten en BTW zijn verschuldigd. Indien de sieraden niet binnen 3 maanden worden wederuitgevoerd is per maand 3% van de invoerrechten verschuldigd tot maximaal het bedrag dat verschuldigd is als de sieraden definitief zouden zijn ingevoerd. Wettelijke grondslag is artikel 252 DWU of de Engelse term UCC. Dit betekent dus ook dat er voor invoer een inventarislijst aanwezig moet zijn en dat precies geregistreerd moet worden welke sieraden op de beurs verkocht zijn. Verder zijn er nog een aantal voorwaarden meer waar aan voldaan moet worden bij tijdelijke invoer. Maar dat gaat te ver om dat hier allemaal te beschrijven.

Het is niet de douane die de fatuur uitstelt aan de topic starter. Het is degene die de zending inklaart. In dit geval dus DHL/UPS/FEDEX etc. Degene die de zending inklaart zal moeten letten dat op de juiste importeur wordt ingeklaard met het juiste EORI nummer en dus niet enkel kijken naar het afleveradres.