Slimst is om het product eerst bij een andere importeur in de EU te kopen en met jouw toegevoegde waarde op de markt te brengen. De risico's liggen dan voor een groot deel niet meer bij jou. Als het dan blijkt goed te lopen, en je hebt genoeg omzet, kun je altijd nog de rol van importeur gaan spelen.

Is die klant producent of alleen importeur? In dat laatste geval is toch een verkoopfactuur van de producent aan de importeur nodig om de douanewaarde van het geïmporteerde vast te stellen? Het opvragen van de verkoopfactuur van de importeur aan de eindklant lijkt niet logisch, maar zou kunnen als de douane reden heeft om te twijfelen aan de juistheid van de douanewaarde. De bevoegdheden van de douane gaan ver en tja, uiteindelijk wil ook de belastingdienst toch weten wat er is verdiend...

De douane mag daarom vragen. Als importeur niet wil dat een commerciële tussenpersoon (douaneagent) die informatie tussendoor ziet, kun je dan niet de invoer zelf gaan regelen met de douane zonder tussenkomst?

Als een niet EU land zegt dat er CE op zit heb je daar niets aan. Je zult als importeur in de EU zelf alles moeten controleren en testen alvorens JEZELF de CE mag voeren. Laat dit, als jezelf er weinig kaas van gegeten hebt, dit doen door een certifcerings expert. Jij wordt gezien als fabrikant.

Als importeur ben je verantwoordelijk alsof je zelf de fabrikant bent. Wat die verzekering betreft: let goed op dat die dus ook echt dat risico dekt. En voor die dekking tegen een betaalbare premie zal die keuring mogelijk een vereiste zijn. Omzet is om van te zweten, winst is om van te eten. Maar zo'n keuring kost je zomaar 10 of 20k. Of dat voor TS wel of niet haalbaar is, weet ik niet. Het is lastig in andermans portemonnee kijken.

Hoi-hoi! Interessante SaaS oplossing! Even voor mijn beeldvorming, je verzorgd dus de transitie van inbound lead naar de CRM systemen van de juiste dealer welke aangesloten is bij het importeursnetwerk? Is het dan de bedoeling dat jouw oplossing fungeert als een soort koppeling achter de schermen welke bestaande leadverwerkingssystemen aanvult? Ik lees op je site dat de klant de desbetreffende dealer zelf kan selecteren. Heb je er al over nagedacht dat sommige importeuren willen opereren in sales rayons (postcode gebied bijv.)? Hoewel het me niet duidelijk wordt of je dit al hebt uitgerold, zou een automatische lead>dealerkoppeling op basis van postcode gebied bijvoorbeeld een goede toevoeging zijn. In het verleden heb ik in de automotive gewerkt, daar werkte ik met LEF van Unameit. De gehele automotive markt is erg fan van dit systeem. Het is eenvoudig, ingericht voor 'dummies' om mee te kunnen werken en het is gekoppeld aan je bestaande CRM systeem. Begrijp ik het goed dat Onlead de binnenkomende lead kwalificeert en naar de LEF van de desbetreffende dealer verwerkt? LEF heeft ook een monitoring tool voor de importeurs. Wat onderscheid jouw tool van de basis monitoring (follow-up time, verwerking lead)? De call-to-action koppeling die je hebt gemaakt, als follow-up reminder kan twee kanten op werken. De dealereigenaren die een salesteam hebben worden er blij van omdat die statistisch gezien hogere lead follow-up en dus conversie zullen zien. De verkopers in kwestie gaan dit zéér irritant vinden. Als verkoper in een showroom/winkel heb je te maken met externe factoren, de welbekende 'waan van de dag', waardoor leadopvolging soms een derde prioriteit wordt. Welke maatregelen heb je genomen om daar een balans tussen te vinden?

Beste AnoAno, allereerst welkom op Higherlevel Ben jij de importeur van deze babyfoon en komen deze goederen van buiten de EU? Benader dan direct je eigen aansprakelijkheidsverzekeraar. Die verzekeraar zal een schade-expert inschakelen om de oorzaak en omvang van de schade vast te stellen. Ben jij verkoper en zijn deze producten geproduceerd in de EU of door een andere partij geimporteerd naar de EU? Meld deze schade dan direct bij de importeur of fabrikant als mogelijke productaansprakelijkheidsschade. Informeer - pro forma - ook je eigen aansprakelijkheidsverzekeraar Ben je niet verzekerd? Schakel dan direct een bedrijfsjurist in en een eigen schade-expert. Dat nooit doen! Overlaten aan deskundigen en verzekeraars, dat voorkomt ook dat je opgelicht wordt (....want eerlijk gezegd klinkt het verhaal van deze klant nogal onwaarschijnlijk... een vertrouwelijk brandonderzoek???)

Beste belanghebbende, Momenteel ben ik de eigenaar van meerdere merken die zijn geregistreerd onder mijn holding. Onder deze holding opereert een werkmaatschappij die zich bezighoudt met de handel in producten van deze merken. Deze werkmaatschappij fungeert ook als de EU-importeur en is daarmee verantwoordelijk voor de producten. In het geval van eventuele complicaties met de werkmaatschappij, wil ik ervoor zorgen dat de verkoop van producten die niet gerelateerd zijn aan het specifieke product waar zich een probleem heeft voorgedaan, ongehinderd kan doorgaan. Wat zou de meest geschikte aanpak zijn? Zou het handiger zijn om voor elk nieuw merk een nieuwe BV op te richten, of is het raadzaam om de werkmaatschappij alle producten en merken te laten verhandelen. Met vriendelijke groet, Menno D

Als je deze niet (a) zelf produceert en/of (b) onder eigen label verkoopt en/of (c) importeert van buiten de EER en je kan aantonen van wie jullie de producten hebben gekocht dan is jullie aansprakelijkheid beperkt tot €500 en daarboven kan en mag je doorverwijzen naar de producent of importeur binnen de EER. Voor de restrisico's heb je je financiële zekerheid oftewel je bedrijfsaansprakelijkheidsverzekering, die overigens ook het verweer tegen een dergelijke claim overneemt én de aansprakelijkheid voor zaak- en/of letselschade vergoedt ook als de producent of importeur binnen de EER er niet meer is. Als de producten wel geproduceerd worden of van buiten de EER komen dan zou ik én zeker niet met een VOF starten én een goede assurantieadviseur in de hand nemen, die ervoor zorgt dat de risico's die jullie lopen in zo'n geval goed afgedekt zijn. Het is een misvatting dat een bestuurder niet in privé aangesproken kan worden! Dat kan wel degelijk. Zoek bijvoorbeeld maar eens op de zoekterm bestuurdersaansprakelijkheid op dit forum. Ik neem aan dat het niet ook om cosmetica gaat? Is dit wel het geval dan zou ik ook bij enkel verkoop opletten dat je geen producten verkoopt waar PFAS in zit. Kom je iets van 'fluoro' tegen in een inhoudsopgave dan is de kans groot dat dat product PFAS bevat. PFAS is het nieuwe asbest op aansprakelijkheidsgebied.

Beste @JulieS, alleereerst welkom op Higherlevel! Voor wettelijke aansprakelijkheid en aansprakelijkheid t.o.v. derden die van het land waar de schade/situatie zich voordoet, dus de VS in dat geval. Bij contractuele aansprakelijkheid ten opzichte van kopers en importeurs etc. kan dat anders liggen: als iemand vanuit de VS bij jou in Nederland kleding besteld, is de contactuele aansprakelijkheid geregeld volgens de koopovereenkomst en algemene voorwaarden: daarin staat dan meestal ook welk recht van toepassing is en welke rechter bevoegd is. Zorgen voor goede en veilige producten, met goede gebruiksaanwijzingen en disclaimers, en controleer/test je producten ook regelmatig zelf. Als je zelf al het nodige gegaan hebt om claims te voorkomen, zijn de restrisico's van o.a. productaansprakelijkheid prima verzekerbaar, ook voor de Verenigde Staten. Contractuele aansprakelijkheid en inbreuk op intellectuele eigendommen ligt voor kleding een stuk lastiger: in de MKB markt in Nederland vrijwel niet verzekerbaar Een goede resellerovereenkomst is altijd verstandig, maar je hebt neem ik aan toch al een soort koop/leveringscontact met voorwaarden met deze partijen?

Je wordt importeur en dus verantwoordelijk voor de machineveiligheid. Ik zou dus goed nadenken.

importeur zelf bellen en afspraak maken.. zul je vast te hroen krijgen wat daar met oude en overtollige collecites gaat gebeuren.

Goedemorgen, Ik heb in mijn BV half augustus een elektrische auto aangeschaft op basis van Financial Lease (1,5 jaar oud, 15K km). Deze moest nog een software update krijgen en een recall, omdat de verkopende dealer pas na maanden tijd zou hebben dit ondergebracht bij de dealer in mijn eigen stad (beiden zijn grote officiële dealers binnen hun regio). Begin september, dus ca 3 weken later, de auto gebracht wetende dat dit max 3 dagen zou duren. Op dat moment bleek er een aandrijfstang defect te zijn wat dezelfde dag nog werd gerepareerd. Echter ging bij de noodzakelijke update ook een regelapparaat kapot en dat onderdeel staat op backorder net als zoveel bij VAG. De auto is momenteel onbruikbaar en kan niets meer. Elke 2 weken krijg ik te horen dat het misschien over 2 weken komt, telkens wordt de datum vanuit de importeur verder verschoven. Ondertussen 3 weken gereden, maar 2,5 maand binnen in de garage. Ik heb wel hoop, maar weinig vertrouwen dat de auto dit jaar of op wat voor termijn dan ook, nog gereed komt. De vermoedelijke datum is nu verschoven naar medio december, maar is ondertussen al 6x verplaatst...het was in eerste instantie namelijk begin oktober. De vervangende auto is niet in dezelfde klasse, maar ze hebben niets anders beschikbaar. En eerlijk gezegd betaal ik maandelijks voor een auto w.b. lease, bijtelling, verzekering, afschrijving etc terwijl ik het gekochte product niet tot mijn beschikking heb. Beide dealers zeggen het ook niet te weten en het heel vervelend te vinden. De grote vraag is nu wat handig is; Nog wachten in de hoop dat het ooit goedkomt en, indien mogelijk, aansturen op compensatie of; De koop ontbinden bij de originele dealer Heb ik als zakelijke klant recht op een soort schadevergoeding vanuit dealer of importeur? Het VW/SEAT leasecontract zegt hier niets over anders dan dat ik altijd moet betalen ook al rijdt hij niet. Dank voor jullie wijze antwoorden.

Zonder meteen de internationale jurist te willen uithangen (want dat ben ik niet), lijkt het mij redelijk dat als een consument een garantieclaim neerlegt bij de verkoper (dus importeur) in de USA, dat die importeur een claim op jullie bedrijf zal doen. Tenzij je in jullie handelsvoorwaarden iets qua aansprakelijkheid hebt uitgesloten of beperkt, die handelsvoorwaarden tijdig zijn gedeeld met de importeur en van toepassing zijn verklaard door jullie...

jullie, tenzij je met de fabrikant en de importeur in de VS iets anders afspreekt.

Zou ik ook niet akkoord mee gaan, maar waarschijnlijk zal de importeur wel die mogelijkheid willen hebben, of anders een oplossing rechtstreeks met de fabrikant

Goedemorgen, Wij zijn een kleine/middelgrote onderneming. Sinds enige tijd verkopen wij een aantal van onze producten uit ons assortiment aan een Amerikaans bedrijf. Alles op voorwaarden van Ex Works. Zij regelen alles m.b.t. tot verzenden, douane enz. Nu vroeg ik mij af hoe het zit met de garantie van deze producten? Wat zijn hiervoor de regels? Want als een Amerikaanse consument het product koopt, dan is het eerste aanspreekpunt de importeur/verkoper, neem ik aan. Maar wat is onze rol hierin? Ik kan er helemaal niks over vinden op internet. Met vriendelijke groet, Erwin

Voor aspirant importeurs nog even wat opmerkingen met betrekking tot betalingen aan Chinese leveranciers. We kunnen te maken krijgen met verschillende betalingscondities van de leveranciers. De meest voorkomende zijn: Volledige betaling van de order op het moment dat de order geplaatst wordt. Dit wordt voornamelijk verlangd als de goederen geen standaard product van de leverancier zijn. Denk hierbij bijvoorbeeld aan bijzondere specificaties (speciale verpakkingen, logos, speciale maten etc. etc.) waardoor de goederen niet aan een andere klant kunnen worden verkocht als de opdrachtgever, om welke reden dan ook, niet aan zijn verplichtingen voldoet. Ga hier niet op in als het een standaard product is. Aanbetaling (Deposit) van 30% of 50% bij het plaatsen van een opdracht voor standaard producten en het restbedrag (Balance) bij eigendomsoverdracht. 30% is bij mij het meest voorkomend. 50% indien de grondstoffen die de leverancier moet inkopen relatief duur zijn. Met betrekking tot het moment van eigendomsoverdracht moeten we onderscheid maken tussen 2 leveringscondities: EXW en FOB. CIF laat ik buiten beschouwing omdat ik hier een absolute vijand van ben. EXW: De koper verzorgt het vervoer vanaf de fabriek naar de haven. Zodra de goederen van zijn terrein zijn, heeft de leverancier hier geen enkele zeggenschap meer over. Hij zal dan ook betaling verlangen voordat de vervoerder de goederen meekrijgt. Bij EXW kun je het beste overeenkomen dat je de rest pas betaalt nadat de goederen door een onafhankelijke derde zijn geïnspecteerd en goedgekeurd of, als je geen inspectie laat doorvoeren, je foto's / video's van het product en de hele order hebt gezien. FOB: In dit geval verzorgt de leverancier het transport naar de haven. Tot het moment dat de zending op het schip is, houdt hij zeggenschap over de zending en draagt hij ook alle risico's van verlies of beschadiging. Zodra de goederen op het schip staan, krijgt de leverancier een BL (Bill of Lading). Degene die de originele BL heeft, wordt beschouwd als eigenaar van de goederen. De leverancier stuurt per email een kopie van deze BL naar de koper als bewijs dat de goederen werkelijk verstuurd zijn. Zodra je deze kopie hebt, kun je de restbetaling doen. Als de leverancier de betaling binnen heeft, zal hij de BL vrijmaken / overdragen aan de koper. Het eenvoudigst en snelst is een “Telex Release”. Dan heb je de documenten op tijd en loop je ook geen risico dat ze onderweg verloren gaan. Betaling dmv een Letter of Credit (LC), al dan niet met een aanbetaling. Dit wordt voornamelijk gedaan voor orders met een hoge waarde bij een nieuwe leverancier. Je bepaalt in overleg met de leverancier de voorwaarden waaraan hij moet voldoen. Dit kunnen bv uiterste levertijd, resultaat van een inspectie etc. zijn. Als je het over alle voorwaarden eens bent, “parkeer” je het gehele bij levering (nog) te betalen bedrag bij de bank die het pas aan de leverancier uitkeert als hij aan alle voorwaarden heeft voldaan. De koopcontracten die mijn klanten afsluiten zijn meestal “FOB met XX% deposit en balance against copy of BL”.

Dit is de tweede blogpost in de reeks "Zo ben je programmeur en zo ben je speelgoedimporteur en -distributeur." Klik hier als je bij het begin wilt beginnen. Jullie wilden de hoogtepunten en de dieptepunten? Laat ik dan even met de laatste beginnen. Ik kreeg deze week genoeg te verwerken. Domper 1 Beurs met veel ouders en kinderen bleek bejaardenbeurs Ik heb net mijn eerste beurs achter de rug en dit was een drama. Ik geef jullie even de gelegenheid me naïef te noemen en achteraf is het altijd makkelijk praten. Maar laat het een waarschuwing zijn voor alle ondernemers: Organisaties die beurzen organiseren zijn soms ALLEEN bezig met meters te verkopen aan exposanten. Soms maakt het ze niet uit wie er vervolgens de beurs komt bezoeken maar zijn ze alleen bezig een hal vol te zetten met standhouders die de vierkante meterprijs willen betalen die er gevraagd wordt. Ik had van te voren gevraagd of er ouders met kinderen zouden komen. Dit is namelijk wel handig als je speelgoed verkoopt. Natuurlijk werd er gezegd. Ik heb in 4 dagen beurs misschien 20 kinderen gezien. (Zonder te overdrijven). Er stonden 4 stands met snoep, 3 met sieraden workshops terwijl er exclusiviteit was beloofd. Een meneer met bijzondere doodskisten (echt waar!) naast een andere kinderspeelgoed verkoper. Humor: de stand met de Bijbel en het woord van Jezus stond rug aan rug met de meneer die chocolade piemels, marsepeinen vagina's en andere erotica verkocht. Enige humor was de planner dus niet te ontzeggen. Maar geeft ook wel aan hoe goed er over nagedacht was. Mijn fout was dat ik dacht dat ik een advies kreeg. Ik kreeg een verkooppraatje. Naïef. Stom enz. Wist ik veel. Nog nooit op een beurs gestaan. Eerste beurs die ik boekte. Ik wist op het moment dat ik het boekte dat de bestelling bij HandTrux USA dan binnen zou zijn. Ik dacht dus dat ik zo snel mogelijk met promotie en verkoop wilde beginnen. Laat ik het zo zeggen: als ik rollators had verkocht kon ik nu gaan rentenieren. Meest gehoorde argument om niks van me te kopen: "Mijn kleinkinderen zijn het huis al uit.". Mijn enige "troost" was dat ik niet de enige was en 90% van de standhouders slecht gedraaid hebben. Totaal omzet van een paar honderd euro in vier (4!) dagen waren redelijk standaard. Ik heb de laatste beursdag een heleboel handtekeningen verzameld van standhouders die niet blij waren met deze beurs. Ik ga kijken of ik nog iets kan doen voor ons. Toen ik de handtekening liet zien aan het management daar "was ze er niet blij mee" en "Je staat met een nieuw product". 50 ontevreden standhouders en je hebt het over mijn product dan heb je het niet helemaal begrepen denk ik. Ook de andere standhouders die hun beklag deden waren met oost-indisch beton in een monoloog beland. Ook de vice voorzitter van de Vereninging voor standhouders die er zelf ook stond met een product was niet blij. Het is dus een grote domper geworden. Toen ik, en andere standhouders na de eerste 2 dagen hun beklag deden was het tegenargument Als jullie aan een beurs mee willen doen bereid je dan beter voor dan ik. Vraag door. Vraag wat er aan marketing gedaan en wanneer ! Vraag referenties. Wat de verwachte bezoekersaantallen zijn. En of er afspraken te maken zijn als dat niet gehaald wordt. Hoe het in het verleden gegaan is. Echte garanties zijn er niet. En als er lezers zijn van deze blog die goeie tips hebben om dit soort drama's te voorkomen dan houd ik mij aanbevolen. Domper 2 Toch niet in de grote krant Al een maand geleden ongeveer had ik contact gezocht met de grootste wakkere ochtendkrant van Nederland en ons verhaal telefonisch verteld. De redactrice van pagina 5 was enthousiast en het klikte ook tussen ons. Maar ook zeker het bijzondere verhaal waar mijn vrouw en ik de hoofdrollen in spelen was interessant voor de krant. Het feit dat mijn vrouw op school heeft geleerd hoe je een Kalashnikov in elkaar moet zetten was een ook een leuk detail dat zeker de krant zou halen. Er werden afspraken gemaakt en van beide kanten werd het daadwerkelijke interview een paar keer uitgesteld. Maar uiteindelijk is dat er dan gekomen en hebben we de desbetreffende journalist uitgenodigd voor het eten zoals dat bij Armeense gastvrijheid hoort. Dit was een gezellige avond waarin we leuk hebben verteld en hij heeft gevraagd naar het hele avontuur. Een paar dagen later is er nog een fotograaf langs geweest om een foto te maken die bij het artikel zou komen. Al deze tijd mocht ik geen persbericht versturen omdat de krant het graag exclusief wide en zou ik plaatsing in gevaar brengen. Het is de grootste krant van Nederland dus die houdt je graag te vriend. Ook hier op dit blog ben ik om die reden stil gebleven. Ik wilde niks doen om ons verhaal aan 2 miljoen mensen te kunnen vertellen te riskeren. Complete radiostilte. Toen ik op de beurs stond kreeg ik een sms dat ik een mail had gehad met het artikel en of ik dat snel die dag nog even wilde doorlezen en akkoord wilde geven. Dit heb ik gedaan terwijl ik daar op de beurs stond en binnen een uur had hij het akkoord. Het zou afgelopen maandag geplaatst worden. Die maandag stonden we er niet in. Na contact bleek dat er iets "actueels" gebeurd was en we verschoven waren. Okay, kan gebeuren. Dit gebeurde nog een keer en gisteren kwam dan het telefoontje dat de opperhoofdredacteur het afgekeurd had vanwege "te commercieel". Zowel de redactrice als de journalist vonden het erg jammer en spijtig enz. En ik snap er nog steeds helemaal niks van aangezien deze krant nu niet echt vies is van commercie en er afgelopen dagen ook regelmatig stukken in stonden die zeker vergelijkbaar "commercieel" waren met ons verhaal. Dan is het zo fijn dat je een vrouw hebt die je steunt en achter je staat. Maar ik heb goed staan vloeken tegen een heleboel dozen met speelgoed die in mijn huiskamer staan. Ik verlies mijn geloof niet in het product. Niet in de afloop. We twijfelen allebei niet dat dit goed gaat komen. De reacties op internet, o.a. op facebook zijn een deel van de motivatie. We worden nog steeds op allerlei manieren bevestigd in ons geloof. (Dit klinkt wel enger dan ik het bedoel). Ook de dramatisch verlopen beurs bleek niet aan ons product, presentatie te liggen aangezien niemand daar goede zaken gedaan heeft. (Idee: zal ik een lijst gaan verzamelen met door jullie aangeraden beurzen en (jaar)martkten?) Als jullie me per PM of mail de namen en websites van beurzen en markten e.d. die jullie kunnen aanraden en voor welke branches enz. doorsturen dan zal ik ze verzamelen. Als er genoeg respons is zal ik ze op een pagina zetten of een topic openen en ze hierin zetten.) Ik ga er maar vanuit dat ik in "the dip" zit. (Zie afbeelding hieronder) Dus ik verheug me op wat hierna gaat komen. Binnenkort de ANWB Kampeerdagen. 20 en 21 april. En daar staan we ook. we werden met open armen ontvangen. Om maar even op domper 1 terug te komen: Op de ANWB Kampeerdagen 20 keer zoveel bezoekers, de helft van het geld. Beste ondernemers wees dus selectief in je beurzen. Ze worden je bij bosjes aangeboden net als advertenties en blijken vaak meer warme lucht te zijn. Verder met het avontuur en waar ik gebleven was. Hoe noem je zo'n ding? Backhoe is het Engelse woord voor een graafmachine. Een woord wat het niet in Nederland ging doen. "Graafarm" is een beter woord. In het Engels heb ik er maar Diggingarm van gemaakt en in het Duits is het “Bagger” geworden hoewel “Grabarm” ook gebruikt wordt. In verband met de SEO van geheel gebruik ik alle termen waarvan ik denk dat potentiële kopers het gebruiken als ze op zoek gaan naar het ding dat ze op het strand hebben gezien. Als ik het zakelijk bekeek dan waren de verschillende markten buiten de speelgoedwinkels ook een mooi onderdeel van dit originele speelgoed. Tuincentra, vakantieparken, souvenirwinkels, strandwinkels en zo nog een aantal. Ook was het prima te gebruiken in de sneeuw. Iedereen die ik het liet zien reageerde enthousiast en sommige wilden er ook gelijk één hebben. Contract Het werd tijd om serieus te worden. Ik heb toen met hem onderhandeld over het contract. Hieruit is HandTrux Europe geboren voor de particuliere markt en Aldoimport.nl voor de zakelijke B2B. We hebben de licentie gekregen voor de Europese markt. We beginnen met Nederland, Duitsland en België. Vandaar uit verder. Ernie was een goeie onderhandelaar en ik heb dan ook heel duidelijk moeten maken wat mijn plannen waren en hoe ik het aan wilden pakken. Zowel hij als wij zijn niet meneer Lego of Playmobile die even met een marketing budget van een paar honderd miljoen een nieuw speelgoed in de markt parkeren. Dus kwam het aan op originaliteit, ambitie, energie, enthousiasme en met beperkte middelen zo veel mogelijk proberen te bereiken. Uiteraard doe ik de plannen voor de toekomst hier niet allemaal uit de doeken maar ze spraken Ernie duidelijk aan. En op basis daarvan heeft hij mij het contract en de daarin benoemde voorwaarden gegund. Ernie en Aldo een gouden team in wording We willen elkaar duidelijk verder helpen en er een succes van maken. Hij is al jaren bezig geweest met de ontwikkeling van de HandTrux . Heeft veel van zijn eigen geld erin geïnvesteerd en dat begint zich nu terug te betalen. Hij heeft jaren een grondverzetbedrijf gehad en heeft veel funderingen gegraven voor de “shopping malls” waar hij nu zijn HandTrux verkoopt. Daar heeft hij het idee gekregen voor de Graafarm en het geld verdiend om het te investeren. In eigen land, Canada, Australië is het een product dat het al heel goed doet als je na gaat dat dit allemaal zonder groot reclamebudget is bereikt. Op de ToyFair in New York zijn er ook weer goede zaken gedaan. Ook de interesse uit Europa is groeiende en het lijkt erop dat ik exact op het juiste moment contact heb gelegd. Maar om met de woorden te spreken die Ernie tegen mij zei toen ik de definitieve eerste bestelling deed: “You have put your money, where youre mouth is”. We zijn allebei én zakelijk én deels kind als we elkaar aan de Skype hebben. Er is ook een leuk vertrouwen tussen ons. Hij sprak van vriendschap toen ik hem op ging zoeken, ik sprak van korting. Niet gekregen. Je bent Nederlands of je bent het niet. CE Markering We hadden nog niks besteld bij Ernie. Eerst moest het gekeurd worden voor de Europese markt. Al mag je er zelf gelijk een CE sticker op plakken als je er van overtuigd bent dat het veilig is. Aangezien wij als importeur / distributeur de eerste zijn die aansprakelijk gesteld worden als er iets zou gebeuren... Gebeurt niet! Is hartstikke veilig!. Heeft zelfs geen waarschuwingen nodig... Wil je je goed indekken en er zeker van zijn dat het allemaal veilig is. Kennelijk dat de richtlijnen in de USA wel streng zijn maar vooral de chemische eisen aan de test af kunnen wijken. Ik wilde dus zeker zijn van mijn zaak. Het blijft kinderspeelgoed en ik ben zelf ook papa dus ik nam hiermee geen enkel risico. Speelgoed en alles met een stekker of een batterij moet getest worden. Zo heb ik het ongeveer begrepen. Experts zullen dit vast kunnen aanvullen en verbeteren. En afhankelijk van het te testen object zijn er dan regels waaraan die test moet voldoen. Voor speelgoed zijn er bepaalde regels hoe deze test gedaan moeten worden. Bijvoorbeeld voor elke kleur die er in verwerkt zit moet een test gedaan worden. Ook voor het materiaal moet dan een brand en duurzaamheidstest gedaan worden. Ik heb er dus 3 in moeten leveren bij het testbedrijf. Ik moest dus op zoek naar een bedrijf dat dit zou kunnen doen. Het eerste bedrijf dat ik aanschreef wilde 3500 euro. En aan de communicatie te merken wilden ze gelijk even innen en de conversatie tot een minimum beperken. Ik had als newbie vragen genoeg dus ik voelde me hier niet prettig bij. Ik schrok ook van de prijs maar wist ook niet wat realistisch was. Maar als een goed ondernemer zoek je dan even verder. Ik heb ook wat Poolse bedrijven aangeschreven. Die waren niet heel snel in hun reactie. (Dit bleek te liggen aan een poolse feestweek ofzo leerden we pas later). Maar ook in China mag je deze keuring laten doen. Er zijn ook bedrijven die zich Europees presenteren maar gewoon de boel naar China opsturen (per luchtpost) om het daar dan te laten testen voor een fractie van de prijs die je er dan als ondernemer voor betaald. En China heeft nu eenmaal een copy en paste gevoel bij mij dus daar had ik geen zin in. Polen was inderdaad een stuk goedkoper. Maar uiteindelijk ben ik geslaagd bij ww.sgs.nl Wereldwijd en gerenommeerd. (ook in China maar er werd gewoon in Nederland getest) en de communicatie was erg prettig. Meneer Pols nam de tijd voor me om dit voor mij toch wel ingewikkelde proces duidelijk te maken. Ook niet onbelangrijk was de prijs. Die was iets meer dan een derde dan de duurste offerte die ik gezien heb. Rondvragen kan dus veel geld besparen. Waar dit aan zou kunnen liggen is o.a. dat Bedrijf "Lui en Duur BV" alle test maar in rekening brengt terwijl Bedrijf "Ik neem mijn klanten serieus en lever goede service" samen met jou kijkt wat noodzakelijk is om te testen. Uiteindelijk blijf je als importeur de persoon die besluit op basis van de tests om de CE markering aan te brengen. Bij controle moet je dan de test certificaten laten zien die je als basis genomen hebt om de CE markering te plaatsen. Startschot De test is zonder problemen en met vlag in wimpel geslaagd en was in 2 weken gedaan. Ik werd keurig op de hoogte gehouden want het waren een aantal tests. Bij elke test kreeg ik een mail dat deze geslaagd was. Voor ons was de CE goedkeuring dan ook een startschot om de bestelling te doen. We waren alleen wel geschrokken van de transportkosten. Een deel van een container was voor ons zelf te financieren en was ons uitgangspunt. Alleen onze vervoerder logic4l.com had ons al voorgerekend wat het scheelde als we een hele 40 foot container zouden afnemen. Dit zou qua totale inkoopprijs een berg geld schelen. Bij een deel van een container zouden we helemaal niks verdienen. Als we een hele container zouden afnemen dan wel. Al is het doel natuurlijk europese speelgoed dominantie. :) Ik kwam dan ook op een gegeven moment thuis en zei tegen mijn vrouw dat we na het spitsuur (thuiskomen, koken, zoon in bed stoppen e.d.) even moesten praten. En dan merk je dat je met de juiste vrouw getrouwd bent omdat ze gelijk doorhad dat we voor een hele container zouden gaan en dat ze het daar ook mee eens was. Ik had er al even mee rond gelopen en tegen je vrouw zeggen dat ik nog meer wilde riskeren dan in eerste instantie de bedoeling was is altijd een leuke binnenkomer. Maar al vaker is gebleken dat we het met elkaar getroffen hebben en elkaar helemaal aanvoelen. Dat gaat jullie verder niet aan maar dat is dus wel zo. ;D Ze zei ook gelijk dat ik er dan maar naartoe moest als we toch dat geld gingen investeren kan dat ticker er ook nog wel bij. Ze had wel familie in New York waar ik kon logeren. Dat is het voordeel van die Armenen die zitten overal en zijn overal even gastvrij. Maar dat beste ondernemers is voor een volgende keer. Volgende keer zal ik dus over mijn avontuur in de USA vertellen. John Aldo en Ernie.

Zo ben je programmeur en zo ben je speelgoedimporteur en -distributeur. Het kan raar lopen in een mensenleven. Vandaag is de eerste container aangekomen in Rotterdam en overmorgen zal deze in Tilburg staan. Een container gevuld met een geweldig speelgoed. Ik werd daar ergens in december 2012 verliefd op nadat ik het op een design pagina op Facebook zag. Ik vond het origineel en mooi bedacht. Wie het bedacht had moet zich goed hebben kunnen inleven in een kind. Als er geen zand voorhanden was dan zouden Lego-blokjes net zo goed werken. Ook zou het meteen als robotarm gebruikt worden en de link naar Transformers en Iron man waren ook zo gelegd. Kinderen willen graag spelen dat ze iemand anders zijn. Ik liet mijn zoontje Arthur van 6 het plaatje van de HandTrux zien en hij hoefde niet eens meer iets te zeggen. De blik in zijn ogen had ik al vaker gezien. HEBBEN! In dit geval kon ik de hebberigheid wat beter waarderen. Zo begon ons avontuur. Voor lezers die een verhaal over mij niet interessant vinden maar wel meer willen weten over het HandTrux avontuur kunnen de volgende paragraaf overslaan. Ik ben al jaren werkzaam in de Automatisering eerst als beheerder, systeem analist en nu al weer een tijdje programmeur en applicatie beheerder en een project zo af en toe. Maar ik had ook een verleden in de sales. Ik heb altijd wel een goeie babbel gehad en 3 jaar mavo dus die combinatie maakte in mijn geval dat ik al gauw de verkoop in rolde. Dat begon met een baantje als telefonisch verkoper van advertenties in blaadjes die niemand las, in een oplage van 1 aan onwetende ondernemers. Ik moest ergens beginnen maar dit heb ik maar een 2 maanden gedaan. Verkopen was prima maar na elke werkdag 3 uur douchen om je schoon te wassen omdat je je smerig voelt was nu niet mijn manier van verkopen. Ik woonde destijds in Limburg en ik kon vrij snel aan de slag bij een bedrijf dat Hollandse snoep in Duitsland aan kiosken en Trinkhallen verkocht. Ik kon met mijn 3 woorden Duits toch een heel aardig woordje over de grens spreken. De opleiding bestond uit 1 zin: “Daar ligt Duitsland, hier is een autobusje met 2000 kilo snoep. Succes!". Ik deed het niet onaardig en het was een dagelijkse uitdaging. Later dacht ik mij te verbeteren en ben ik bij een bedrijf gaan werken dat inbind en lamineersystemen per telefoon verkocht. Ik deed al jaren thuis rommelen met computers en vond het een fantastisch apparaat waar je nooit over uitgeleerd raakt. Ik was dan ook de enige bij het bedrijf die iets van computers wist. Als er iets fout ging dan werd ik er al snel bij geroepen. Op een gegeven moment werd me gevraagd of ik een netwerkje kon aanleggen want ze gingen van 1 naar 2 computers. Tuurlijk kon ik dat. Dit betekende: tuurlijk kon ik een boekje halen waarin stond hoe dat moest en dat vervolgens uitvoeren. Al doende viel bij mij het kwartje dat je hier ook je werk van kon maken. Die computers en de nieuwe manier van communiceren leken wel heel groot te worden. Over dat internet hoorde je steeds meer en ik vond mezelf ook steeds achter een piepend en krakend modempje dat mij kennis liet maken met een hele wereld. Ik ben toen elke vacature waar het woord automatisering in voor kwam een fax gaan sturen. Dit was in de tijd dat e-mail net opkwam dus faxen werd nog serieus genomen. En het modem in de computer had niet voor niks de naam “fax modem”. Na toch heel wat sollicitatiegesprekken ben ik aangenomen bij een verzekeraar in Utrecht en ben ik verhuisd van Venlo waar ik toen woonde naar Hilversum. Mijn geboorteplaats. Ik ben altijd achter mijn IT werk aan verhuisd en nu woon ik dan al weer 10 jaar in Tilburg, zeer gelukkig getrouwd en vader van een geweldige zoon. Ik werk part time bij een scholengemeenschap in Tilburg en gebruik mijn vrije tijd voor ons avontuur. Mijn eerste mailtje naar HandTrux LLC USA is van 11 december 2012: Dear mr/mrs/ms, I found the handtrux backhoe by accident and loved it immediately. I was wondering if you can give a entrepreneur a break an let me sell it in The Netherlands, Belgium and maybe even Germany? I think i would be a great representative. I am verry enthusiastic about this great toy. Can i buy these wholesale ? What would they cost ? Kind regards Aldo de Beunje Het Amerikaanse bedrijf bleek eigendom te zijn van een Amerikaanse meneer met de wel heel Amerikaanse naam: Ernest Autumn van den Heuvel. Behalve leuk bedacht ik me dat dit ook het hele verhaal wel interessanter maakte zowel voor ons als voor anderen. Het bleek echter wel dat zijn Nederlandse overgrootoma in de 16de eeuw van een boot afgestapt was en dat er naar eigen zeggen nog 25% Nederlands bloed door zijn aderen stroomt. Genoeg om toch de frase te gebruiken: “If you’re not Dutch, you aint much”. Ik heb ook braaf mijn rol gespeeld als echte Nederlander en toegegeven dat ik in bloembollen betaal voor mijn speciale geestverruimende rookwaar en klompen zelfs in bed draag. Toen de relatie zelfs nog serieuzer werd en we het over bestellen gingen hebben heb ik ook een doos met een Delfblauwe tasje gevuld met een Delfsblauwe sleutelhangerklompje, een Delfsblauwe koffie Senseo mok en om de relatie helemaal goed door te smeren: Delfsblauwe blikjes stroopwafels. Ik had 20 van deze tasjes opgestuurd om zo en de mensen op kantoor als ook de mensen in de fabriek er één te geven. Ook zat er een briefje bij met foto van ons gezin met de woorden: “Thank you for working with us. Kind Regards HandTrux Europe”. Zo zouden ze een beeld hebben bij de vreemde Europeanen. “Ernie” zoals ik hem mag noemen is een verhaal op zichzelf maar de omschrijving “larger dan life”, “high energy” en bij vlagen “prettig gestoord” zijn wel op hem van toepassing. Hij is nu zijn paspoort aan het regelen om ons een bezoek te gaan brengen. Dat ik “Ernie” mag zeggen heeft nog een ander effect. Mijn zoontje denkt dat ik met Sesamstraat aan de telefoon hang. Later meer over Ernie. Al gauw werd het een leuke correspondentie waarbij duidelijk werd dat we allebei erg enthousiast waren over het speelgoed. We hadden allebei dezelfde ideeën over wat we wilden bereiken met HandTrux. Actief spelen promoten en de creativiteit van de kinderen ruimte geven. Als een zombie naar een schermpje loeren was er met de HandTrux “Backhoe” niet meer bij. Het eerste dat geregeld moest worden was de goedkeuring voor de Europese markt. Dit hield in, omdat het om speelgoed ging dat het gekeurd moest worden door een daarvoor geautoriseerd bedrijf. Er werden door Ernie toen een doos met 12 units opgestuurd. 3 ervan waren nodig voor het test proces. Dat gaat namelijk per kleur, en dan voor de stevigheid ook nog. En ze kijken of er geen enge stoffen inzitten. Uiteraard kwam de HandTrux Graafarm met vlag en wimpel door de test aangezien het ook al aan de Amerikaanse eisen voldeed. Maar blijft spannend als je moet wachten tot je droom weer een stapje richting de realiteit doet. Lees verder: Zo ben je programmeur en zo ben je speelgoed importeur en distributeur: hoogtepunten en dieptepunten!

Zo te zien is de brief afkomstig van Acushnet zelf. Die doen nogal driftig aan brand protection en bescherming van het geautoriseerde verkoopkanaal. Dat werd mij niet helemaal duidelijk, omdat de ts het heeft over de importeur en groothandel. Als zij echt van het bedrijf zelf zijn dan ben je toch geen importeur maar gewoon een filiaal oid?

Beste allemaal, Ik heb een online golfshop (www.deonlinegolfshop.nl) en daar verkoop ik onder andere golfartikelen van het merk Titleist. Deze producten koop ik niet rechtstreeks in bij de Nederlandse importeur, maar bij een bedrijf in de EU die ze wel bij de officiële dealer koopt. Zogenaamde parallel import, volkomen legaal en tot zover is alles goed. Nu kreeg ik onlangs de hieronder weergegeven mail, waarin ik wordt verzocht alle afbeeldingen en vermeldingen van het betreffende merk te verwijderen. In de mail worden ook nog andere merken genoemd, maar hoofdzakelijk gaat het om het merk Titleist. Ik heb hier gezocht of het merk 'Titleist' daadwerkelijk is vastgelegd en dat blijkt zo te zijn. Zie bijvoorbeeld hier. Omdat mijn kennis op het juridische gebied niet toereikend is wend ik mij tot dit forum. Wat ik graag zou willen weten: VRAAG: [*]Wat valt allemaal onder het merk? (Alleen puur het logo? Plaatjes van producten waarin het logo is verwerkt? Of ook losse geschreven tekst?) [*]Hoe hoog zouden de genoemde juridische kosten kunnen oplopen? [*]Wat zou de minst ingrijpende verandering zijn, waarmee ik aan hun eisen voldoe, en mijn business zo min mogelijk verander? De hele zaak zou opgelost zijn als ik wél inkoop bij de Nederlandse importeur, maar dat zit er niet in omdat ik geen fysieke winkel heb. Dat is een eis van het merk. Bovendien is het absoluut niet mijn intentie om inbreuk te maken op het logo of merkenrecht van de betreffende partij en ik zou dan ook graag tot een oplossing komen die ons beiden tevreden stelt. Helaas noemen ze een deadline van 7 mei en verloopt de communicatie van hun kant moeizaam. Ik ben benieuwd naar de reacties en bij voorbaat dank. Boudewijn +++++++++++++ begin mail Geachte heer, mevrouw, Op uw site "de online golfshop" troffen wij afbeeldingen aan met onze merken en producten. Naar onze mening maakt u onrechtmatig gebruik van onze logo’s/merken (Acushnet Company / Acushnet Nederland B.V., Titleist, Footjoy,Vokey, Scotty Cameron en Pinnacle) omdat er geen overeenkomst bestaat tussen uw bedrijf en Acushnet Nederland B.V. en/of geen officiële retailer bent. Wij verzoeken u en zo nodig sommeren u alle afbeeldingen en vermeldingen met onze logo’s/merken binnen 7 dagen, uiterlijk op 6 mei 2013 te verwijderen van uw site. Mochten er op 7 mei 2013 nog steeds afbeeldingen en vermeldingen met ons logo's/merken op uw site aanwezig zijn, dan stellen wij u reeds nu voorzover al nodig in gebreke en zeggen u aan, dat wij alsdan tot rechtsmaatregelen zullen overgaan. Alle hiermee gepaard gaande kosten komen geheel voor uw rekening. Onder voorbehoud van alle rechten en weren. +++++++++++++ einde mail

de vraag mbt de invoerrechten is met deze omschrijving niet te beantwoorden. Hiervoor hebben we of een veel uitgebreidere omschrijving nodig danwel het statistieknummer(HS code). Daarnaast grote kans dat dit product CE gekeurd moet worden. Daarbij ben jij als importeur verantwoordelijk voor het product en wordt je gezien als producent.

lijkt een beetje op het verhaal wat ook speelde bij de verordening van de supplementen, daar was ook onduidelijk wie er verantwoordelijk is, en aangezien de nederlandse overheid het zelf eigenlijk ook niet weet leggen ze het nu bij de winkelier (ik dus) een soort van omgekeerde wereld. ik heb me zelf (nog) niet verdiept in de materie omdat ik geen importeur ben, maar bij de supplementen is het zo dat je voor elk product wat je Europa inbrengt een dossier moet hebben. die plicht ligt dan niet bij de fabrikant, maar bij de europese importeur. naar mijn mening is uiteindelijk de NVWA de instantie die daar duidelijkheid in moet verschaffen.

Ik zie op verschillende fora steeds weer dit soort topics voorbij komen. Mensen die op aliexpres, alibaba, dhgate, dx.com etc etc een goedkope telefoon zien, en die dan met 100 euro winst denken te kunnen verkopen. Inkoop 100, verkoop 200: kassa! Helaas voor de klanten is service iets waar deze 'ondernemers' nog nooit van hebben gehoord. Het zijn ook bijna altijd 16-17 jarigen die nog nooit van wetten en regels hebben gehoord. Als importeur van buiten de EU ben je aansprakelijk voor vrijwel alles. Mocht een dergelijk ondeugdelijke telefoon een keer ontploffen bijvoorbeeld dan gaat je dat heel veel geld kosten. als startpunt zou ik even die link van Patrick doorlezen daar staat al een hoop. En op de site van de kvk kun je ook verder komen: klik