Stage Suriname

[Maris]

Voor de geinteresseerden onder jullie, hier even een kort berichtje over mijn stage-ervaring in Suriname.

 

Allereerst kan ik zeggen dat het beeld wat hier over het onderwijs in Suriname bestaat absoluut niet klopt met de werkelijkheid.

Ok, ze lopen in Suriname een paar jaar achter, maar ze zijn heel hard bezig met het land op te bouwen. Door de regering-Bouterse is Suriname helemaal tot op de grond toe "afgebrand". Nu is de nieuwe regering-Venetiaan hard bezig om het land weer op de bouwen. Maar hier gaat een aantal jaren overheen, waardoor alles ongeveer 10 jaar achter loopt met Nederland.

 

Maar wat betreft mijn ervaringen in het onderwijs.....

Ik kan er eigenlijk heel kort over zijn. Ik ben blij dat ik Nederland op school heb gezeten en dat ik hier ook mijn verdere loopbaan zal doorbrengen. Het hele beleid in Suriname is toch tegen mijn principes. Er wordt geregeld geslagen met een takje of met een stok. Dit is heel normaal, omdat de kinderen thuis ook geslagen worden door de ouders. De leerkracht mag het echter ook alleen met toestemming van de ouders doen, omdat het in Suriname net zo verboden is als in Nederland.

De eerste keer dat ik dit meemaakte schrok ik er wel van, maar na verloop van tijd kan je je voorstellen dat er geslagen wordt. Sommige kinderen zijn alleen op die manier in toom te houden. Zelf heb ik ook wel eens met jeukende handen gestaan, omdat het bloed onder mijn nagels vandaan werd gehaald.

 

Verder zijn de methodes ook niet fantastisch, verre van dat. De methodes uit Suriname zijn erg verouderd. Boekjes vallen van ellende uit elkaar, sommige boekjes missen een aantal bladzijden en weer andere boekjes hebben teveel bladzijden.

AAn het begin van het schooljaar ziet alles er weer netjes uit, maar in de loop van het jaar wordt er minder op gelet en wordt er dus slechter met de boeken omgegaan. Hoewel dit laatste erg per leerkracht verschilt.

 

De methodes uit Nederland zijn eigenlijk niet bruikbaar, omdat er teveel van de kinderen gevraagd wordt. Zij kunnen dit gewoonweg niet aan. Teveel sommen of teveel zinnen worden er aan hun gevraagd.

 

Wat ook een punt is op de scholen: er is geen kopieerapparaat aanwezig. Hierdoor gaat er heel veel tijd zitten in het overschrijven van sommen, zinnen e.d. Genoeg boeken zijn er al helemaal niet, maar dan ook nog geen kopieerapparaat is wel lastig.

 

Maar over het algemeen kan ik positief zijn over het onderwijs, ze roeien met de riemen die er zijn. En 90% van de kinderen komt goed terecht, de overige 10% belandt vroegtijdig al op straat. Er zijn namelijk kinderen die 15 jaar zijn en nog op de basisschool zitten. Als ze dan in de 4e klas zitten mogen ze naar het VO, maar zo niet, dan moeten ze toch van school. En dan kun je raden waar ze terecht komen.

 

Als leerkracht zijnde mag je ook in je handen klappen als je hier werkt, want het salaris van een leerkracht in Suriname is een lachertje. Ze verdienen ruim 600.000 Surinaamse guldens, dit is €200. Als leerkracht in Nederland verdien je toch wel 9 keer zoveel. Bijna alle leerkrachten hebben dan ook in de middaguren (de school is van 8.00 tot 12.45) een andere verdienste. Bijvoorbeeld kippen fokken en die slachten en verkopen, of taarten bakken of bloemen verkopen. Ze moeten wel, want anders kunnen ze nooit rondkomen.

 

Tot zover is het dit wel zo'n beetje. Jullie zijn een klein beetje op de hoogte van het onderwijs in Suriname. Dus mocht je interesse hebben... :)

 

[Jeroen Bakker]

Hoe vond je het persoonlijk, toch wel een leuke (naast een erg leerzame) periode, of viel het tegen? En wanneer hoor je of je de stage met succes hebt afgesloten?

 

Welkom terug trouwens :)