Deel 2: Wat kun je feitelijk en emotioneel verwachten wanneer je besluit te stoppen?

[Quibke]

Wat kun je feitelijk en emotioneel verwachten wanneer je besluit te stoppen? (Deel 2)

 

In plaats van door te gaan waar deel 1 geëindigd is (dwangakkoord) wil ik in deze column graag wat dieper ingaan op andere aspecten en struikelblokken.

 

Voor de duidelijkheid, ik praat over een éénmanszaak, hoewel ik denk dat ook anderen aan mijn columns een handvat kunnen hebben.

 

Besef, dat wanneer je besluit te stoppen, je in een rollercoaster terecht komt. Financieel, emotioneel, zakelijk en privé.

 

Vergeet de persoon die je bent, want die wordt (even ?) compleet van tafel geveegd. Je wórdt vanaf nu geleefd.

Die leuke, gezellige persoon achter de toonbank of aan de telefoon is nu ver weg op vakantie. Vanaf nu is het bikkelen om je zaak zo goed mogelijk te beëindigen.

 

Nogmaals gezegd : Zorg ervoor dat je goede begeleiding hebt. Zakelijk door een ondernemerscoach, maar zorg ook voor jezelf. Je hebt het nodig. Dit kan in de vorm van een vriend of familie, maar aarzel ook niet een psycholoog in te schakelen bijvoorbeeld.

 

Wanneer je schulden achterlaat, zijn je vriendjes bij je leveranciers en je vriendjes de vertegenwoordigers, zomaar ineens geen vriendjes meer….

 

Iedereen ruikt bloed, en wil geld zien, en halen wat er te halen valt. Niet eens onlogisch.

 

Allereerst: Treedt in ieder geval naar buiten met open vizier. Wees duidelijk en eerlijk. Je hebt jaren samen zaken gedaan, nu zul je ook samen door een deur moeten komen om de zakelijke relatie af te sluiten. Natuurlijk in beider belang.

 

Diegene welke nog een eigendomsvoorbehoud hebben, nodig je per direct uit, om de goederen terug te halen, welke hun toebehoren. Niet meer en niet minder.

Laat ze hiervoor natuurlijk tekenen.

 

Dan de rest… en hier wordt het moeilijk….

 

Alles wat los en vast zat, is verkocht, maar je hebt bij lange na niet voldoende geld, om je facturen te betalen. Wat nu ???

 

Wees eerlijk.

 

Nogmaals: open vizier.

 

Je hebt een bepaald bedrag en dat verdeel je gelijkmatig ( gelijke monniken, gelijke kappen)

Er is natuurlijk geen enkele leverancier die gelukkig wordt van een briefje of belletje, dat je maar een bepaald gedeelte van de schuld kunt betalen.

Aan de andere kant weten ook zij, als geen ander, van het ondernemersrisico. In eerste instantie zijn ze teleurgesteld, zelfs boos, woedend, maar wanneer je altijd een goede debiteur bent geweest, zakt deze woede weer.

 

Men vindt het erg voor je, en gunt je dit ook niet. Men beseft ook, (zakelijk is zakelijk) dat men beter dit voorstel kan aannemen, dan helemaal niets meer krijgen.

 

Wanneer er een goede verstandhouding is, zou er niets in de weg staan. Probeer dan ook altijd eerlijk te vertellen, hoe de zaken ervoor staan. Je schiet er niets mee op, beter voor te doen, dan het is, hier krijg je alleen maar kwade gezichten van.

 

Helaas….

 

Zijn er ook leveranciers die écht niet willen. Ook zij hebben een zaak, en die kan vallen of overleven met jou wel of niet betalen. Hou dit in je achterhoofd! Het hoeft geen onwil te zijn, dat de crediteur niet akkoord gaat, maar waarschijnlijk staat ook hij met zijn rug tegen de muur!

 

Door mijn coach is diverse malen aangehaald:

Stoppen met je onderneming (met schulden)brengt alleen maar slachtoffers. Bij deze.

 

Er zijn ook leveranciers die hun facturen verzekerd hebben, ondergebracht hebben bij een verzekeraar, of alles uit handen geven aan een incasso bureau. Ook met hen valt te praten.

Onthoud goed dat je niet de enige bent, anders hadden zij ook niet bestaan. Cru, maar waar.

 

Wanneer je echt je hele ziel en zaligheid bloot gelegd hebt, en men nog steeds niet met je mee wilt…. Dan gaan we echt door naar deel 3…..!

[Frank L.]

Ik kom uit een situatie waar wij door de bank en brancheorganisatie STOPPEN!!!??? ingefluisterd kregen. Het verhaal wat Marcel verteld is helemaal herkenbaar. Je hoeft overigens niet je waardigheid als mens te verliezen, denk daar goed om. Wij konden gelukkig zelf stoppen, rationeel dus de juiste keuze, gevoelsmatig gruwelijk.......Toch is stoppen ook een keuze van ondernemerschap.