Fritz

Gisteren werd bekend dat ik een rechtszaak heb gewonnen. De kantonrechter heeft de eiser zijn vordering ontzegd en hem veroordeeld voor het betalen van de door mij gemaakte kosten. Omdat ik zelf heb geprocedeerd, zijn die kosten vastgesteld op 0 euro. De vraag is simpel: als ik nu nog kosten maak voor bijvoorbeeld het laten bestuderen van het vonnis door een juridisch adviseur, kan ik die dan alsnog verhalen op de eiser? Dit omdat er in het vonnis staat: "verwijst eiser in de kosten van deze procedure, die aan de zijde van gedaagde tot aan deze uitspraak worden vastgesteld op nihil".

Hallo allemaal, Allereerst bedankt voor jullie inhoudelijke reacties. Ik heb ze allemaal, maar met name de zeer informatieve bijdragen van Mieke, aandachtig gelezen. Als ik het goed begrijp is het dagvaarden van een minderjarige in ieder geval wel mogelijk. Over de haalbaarheid van mijn eventuele eis zijn jullie allemaal negatief, en dan vooral omdat: a) De geheimhoudingsverklaring per e-mail is afgegeven en niet is ondertekend (waardoor de identiteit valt te betwisten); b) Er in de geheimhoudingsverklaring geen boeteclausule is opgenomen. Waarschijnlijk reken ik dit mijzelf aan als een tekortkoming en zal ik ervoor kiezen om mijn eis niet voor te leggen aan de kantonrechter, maar wellicht zouden jullie - voor het geval er zich in de toekomst een vergelijkbare situatie voordoet - mij nog kunnen laten weten of mijn kansen op een toewijzing van de eis in een vergelijkbare zaak beter zouden zijn wanneer: a) De potentiële kopers hun interesse via e-mail hebben laten blijken, in dezelfde e-mail geheimhouding beloven, hun adresgegevens vermelden en vervolgens de vertrouwelijke informatie per post zouden ontvangen; b) Zij in dezelfde e-mail akkoord gaan met een boeteclausule. Nogmaals bedankt voor jullie bijdragen. En natuurlijk allemaal een prettige kerstdagen toegewenst. Groet, Frits

Hallo allemaal, Dit topic gaat over het schenden van een geheimhoudingsverplichting, dus daarom maar in deze rubriek. Een half jaar geleden bood ik op internet in diverse forums een webhostingbedrijf ter overname aan. Omdat ik niet wilde dat al mijn concurrenten en klanten hiervan direct op de hoogte waren, heb ik geprobeerd om de naam van het webhostingbedrijf vanaf het begin af aan zoveel mogelijk geheim te houden. In de forums werd het niet genoemd en meer informatie was alleen op aanvraag beschikbaar. Wanneer er geïnteresseerden contact met mij opnamen, liet ik ze eerst geheimhouding beloven (per e-mail, ze hoefden geen geheimhoudingsverklaring te ondertekenen). Dat werkte goed, tot er na twee weken iemand contact met mij opnam die geheimhouding beloofde maar direct nadat ik hem meer gegevens had verstrekt deze op de verschillende forums publiceerden. Zodoende werd alsnog de naam van het door mij ter overname aangeboden webhostingbedrijf bekend en liepen de verschillende discussies snel uit de hand. Al binnen een uur na het uitlekken van de naam gingen de discussies niet meer over het bedrijf zelf, maar over de slechte ervaringen die enkele van mijn klanten zouden hebben met de diensten van mijn webhostingbedrijf. Op dat moment (voordat de naam van het bedrijf uitlekte) had ik echter al een overnamebod gekregen van 5.000 euro. Een dag nadat de naam was uitgelekt, liet de betreffende bieder mij weten niet langer 5.000 euro maar slechts 1.000 euro over te hebben voor het webhostingbedrijf. Ik heb dat bod vanzelfsprekend van de hand gewezen omdat ik wist dat het bedrijf meer waard was, maar heb het uiteindelijk toch geaccepteerd omdat er geen andere kopers meer te vinden waren. Elke nieuwe geïnteresseerde koper wordt direct wantrouwend na het horen van de bedrijfsnaam. Kortom: doordat iemand die mij geheimhouding had beloofd zich hier niet aan hield ben ik er in ieder geval 4.000 euro bij in geschoten. In september had ik een vrijblijvend gesprek met een advocaat die mij adviseerde om deze 4.000 euro te verhalen op de betreffende persoon, maar dat zou ik - gezien het lage bedrag - beter zelf kunnen doen bij de kantonrechter dan dat ik hem hiervoor inschakelde. De identiteit van de betreffende persoon was snel opgespoord en in de afgelopen maanden heb ik hem verschillende brieven per aangetekende en normale post gestuurd. Eerst een aansprakelijkstelling, daarna een aanmaning, toen een sommatie en tot slot een ingebrekestelling. Op al deze brieven heb ik geen enkele reactie ontvangen. Uiteindelijk heb ik de ingebrekestelling op advies van dezelfde advocaat zelfs door de deurwaarder in de vorm van een exploot aan het adres van de betreffende persoon laten betekenen, maar ook dat lokte geen reactie uit. 3 weken geleden kwam ik erachter dat de betreffende persoon minderjarig is (17 jaar oud) en nog bij zijn ouders thuis woont. Maar ook van zijn ouders heb ik geen enkele reactie (zelfs geen schikkingsvoorstel) ontvangen. Ik wil koste wat het kost mijn geld terug en ben vastbesloten om de zaak voor de kantonrechter te brengen. Een kostenveroordeling alleen al lijkt mij voor de hand liggend omdat de betreffende persoon en zijn ouders niet eens op mijn brieven hebben gereageerd. Ook mijn kansen voor een volledige toewijzing schat ik goed in; ik ben zelfs in het bezit van een verklaring van de partij die 5.000 euro bood waarin staat dat zij door toedoen van de betreffende persoon hebben besloten om hun bod te verlagen naar 1.000 euro. Begrijp mij goed: ik ben er niet trots op om straks een minderjarige te dagvaarden. Maar ik wil in ieder geval een deel van de verloren 4.000 euro terug; anders ben ik degene die hiervoor moet opdraaien. Het hoe en waarom wil ik hier dan ook niet ter discussie stellen. Kom bij mij niet aan met uitspraken als "beschouw het als leergeld". Ik heb gedaan wat ik kon. Maar zijn er mensen die deze zaak, juridisch gezien, objectief kunnen beoordelen? Is het uberhaupt mogelijk om een minderjarige te dagvaarden (ik heb dit nog niet aan mijn advocaat kunnen vragen)? Ik zie jullie reacties met belangstelling tegemoet.