RichardHu

Hoi Joost en Oden, Bedankt voor jullie reacties. Ik zie uit naar die uitspraak, dacht dat mijn verzameling al redelijk compleet was. We hebben alles afgehandeld met en door een fiscalist, waar we overigens al sinds het begin (20 jaar) mee werken. Ik moet toegeven dat ik zelf ook begin te twijfelen of dit wel adequaat wordt afgehandeld omdat ik de afgelopen maanden met niks anders bezig ben dan zelf jurisprudentie op te graven (en ik kan je verzekeren dat ik geen juridisch en fiscaal geschoold persoon ben). Zowel voor de casus van de waardering als voor de huidige problematiek. De enige afsrpaak die tot nu toe is gemaakt, is dat er een principe-akkoord is over de waardering van hun kant. Maar de fiscus heeft wel de voorwaarde gesteld dat we afspraken zouden maken over de salarissen (wat ik overigens juist goed vind). Die salarissen zouden huns inziens omhoog moeten. Met hoeveel wilden ze niet zeggen, moesten we zelf mee komen, hetgeen volgens mij laat zien dat ze maar wat zeggen en doen. Engelsen zouden zeggen "they're shooting from the hip". Ik denk overigens, dat ze helemaal niet meer kunnen terugkomen op hun akkoord, omdat ze voor een rechtbank nu superzwak zullen staan. In hun latere brief kwam dus opeens de afroommethode uit de hoge hoed, alsof die onderdeel zou vormen van de voorwaarde voor de waardering (chantage). Overigens, tijdens het gesprek zaten ze getallen te vergelijken, die ze niet wilden overleggen, maar we konden wel zien dat ze salarissen na inleg in levensloop zaten te vergelijken met de omzetten in de PH's, terwijl de cijfers voor inleg moeten worden gebruikt. Erg open zijn ze dus niet. Deze manier van communiceren begint me wel aardig de keel uit te hangen, als je iets tegen me hebt moet je het gewoon zeggen. De persoon die deze casus behandeld is degene die het bezwaar heeft behandeld tegen de eerste aanslag ivm de waardering, die dus nu van tafel is. Ik kan niet zeggen of het vorige team hier nog direct bij betrokken is, een van hen was natuurlijk wel bij dat gesprek en van die kerel hebben we al sinds 1997 last. Dezelfde kerel die vindt dat de BV per 1-1-1997 X waard was (met een winst in 1997 van Y) vindt dat diezelfde BV bij inbreng in 2006 in een andere BV 40X waard is bij een winst van 1,5Y. Dat zegt m.i. genoeg over waar we hier mee te maken hebben. Per 1-1-1997 is de wetgeving nl. veranderd, daarvoor was de waardevermeerdering van AB aandelen niet belast, dus de waarde van de BV per 1-1-1997 is nu de verkrijgingsprijs in de verkoopberekening. Destijds zijn we met die toen dus belachelijk lage waardering akkoord gegaan, omdat we na vier jaar gesteggel eindelijk wel eens wilden verdergaan met onze onderneming. Inmiddels hebben we dus weer vier jaar gesteggel met dezelfde afdeling. Ik vraag me nu toch echt af of er geen mogelijkheid is deze lui aan te pakken. Ik moet overigens wel toegeven dat degene die het bezwaar heeft behandeld en nu dus hiermee bezig is, overgekomen is als een meer toegankelijke persoon dan degene die voor de waardering verantwoordelijk was. Komende week sturen we het antwoord uit, waarbij we dus de lijn gaan volgen die jullie ook aangaven. Ben benieuwd hoe het verder gaat. Groetjes, Richard :)

Bedankt voor je reaktie Joost, dat is voor mij een hart onder de riem. En duidelijk. Goeie vraag over de hoogte van de management fee. In principe heb je gelijk, maar gezien deze hele discussie met de fiscus zijn we hier erg voorzichtig mee. Bovendien werken we zoals gezegd met (goed betaalde) mensen en die vormen dus een substantiele doorlopende kostenpost, waar voldoende operationele buffers voor moeten zijn. Overigens is er aan deze discussie wat vooraf gegaan wat ik je ook nog wel wil uitleggen. Voor 2006 bestond onze onderneming feitelijk uit twee onderdelen. De werknemers waren ondergebracht in een BV met een Holding erboven. De zes aandeelhouders deden, behalve wat beheer van de BV, hun eigen technische werk (consultancy) in een VOF. We waren toen dus nog IB ondernemer met een AB ernaast. Tot die tijd hadden we nooit een gebruikelijk loon discussie, want we ontvingen een goed IB inkomen en besteedden relatief weinig tijd aan het beheer van de BV. Het begeleiden van de werknemers viel samen met onze consultancy acitviteiten. In 2006 hebben we, niet zozeer om fiscale redenen, maar wel voor de transparantie en professionele uitstraling, de VOF omgezet in een BV en daarin de BV met de werknemers ingebracht. Daarop ontstond een meer dan belachelijke discussie met dezelfde belastingdienst over de waardering van de oude BV. Ik zal je niet vermoeien met de details, maar de belastingdienst "vond" dat die BV 2,5 keer zoveel waard was dan dat wij, op eigen initiatief, hadden aangegeven. Omdat we er in vbrieven en gesprekken niet uitkwamen, hebben we toen aangifte gedaan conform onze eigen waardering en na 2,5 jaar geen reactie hebben ze ons een half jaar gelden naheffingsaanslagen AB belasting over "verkapte winstuitkeringen" met 50% boete en rente gestuurd. UIteindelijk is er een gesprek gekomen en hebben ze toegegeven dat het niet de schoonheidsprijs verdiende en alles werd ingetrokken, op voorwaarde dat we onze salarissen wat zouden verhogen . Wat dat met de waardering te maken heeft, weet ik niet, maar zoals gezegd wil ik best tot concrete afspraken komen, hebben we dat ook gehad. Ik denk allen niet dat ze het als voorwaarde voor het intrekken van de aanslagen en boetes kunnen stellen. Op de vraag met hoeveel het salaris dan verhoogd moet worden, kwam het antwoord dat we zelf een voorstel moesten doen. Wat schetst onze verbazing, dat toen enkele dagen na het gesprek de brief van de belastingdienst kwam met de uitwerking van het overleg, er opeens een afroommethode uit de bus komt (met de meest ongunstige parameters, zoals een winstopslag van slechts 4% e.d.). En met de eis dat een substantieel deel van de winst als management fee moet worden doorgestoten, die dan dus kan worden afgeroomd in IB. Dit beschrijft een beetje de historie. In ieder geval is het risico van de belastingdienst voor mij op dit moment vele malen groter dan welk bedrijfsrisco voor ons ook . Zelfs in de huidige crisistijd.

Sorry, een kwestie van copy and paste. Even niet opgelet of de alineas in stand bleven en daarna even naar het schoolfeestje van mijn kineren gegaan. Vriendelijk dank voor het secretaresse werk, als ik iets voor je terug kan doen, dan graag. ;) Ik besef dat het een heel verhaal is, maar het blijft ingewikkelde materie die volgens mij juridisch nog lang niet uitgekristalliseerd is en ik vermoed dat het steeds meer uitgebuit gaat worden, vandaar.

Ik zal mij eerst even voorstellen. Ik ben Richard, run samen met 5 partners (ieder 1/6 deel) een gespecialiseerd advies- en detacheringbureau. We krijgen veel opdrachten in internationale projecten, die we bijna geheel vanuit NL kunnen uitvoeren. Het bedrijf is als werkmaatschappij ondergebracht in een B.V., van waaruit we zelf de activiteiten voeren. De aandelen zijn gelijk verdeeld over zes persoonlijke holdings waarvan de zes partners 100% eigenaar zijn. In de werkmaatschappij hebben we een academisch geschoold werknemersbestand dat varieert tussen 8 en 15 man, meestal jonge mensen die we zelf trainen. Ongeveer de helft van onze omzet wordt gegenereerd door onze werknemers en extern ingehuurde experts. De andere helft genereren we zelf als consultant. De 6 Persoonlijke Holdings brengen maandelijks een management fee in rekening bij de werkmaatschappij gebaseerd op gefactureerde uren voor klanten (>90% van de tijd) en uren besteed aan beheersactiviteiten. Het resterende bedrijfsresultaat van de werkmaatschappij wordt in de reserves van de werkmaatschappij opgenomen. Overtollige reserves kunnen later, bij unaniem besluit in de aandeelhoudersvergadering, via dividend aan de Persoonlijke Holdings (ieder 1/6) worden uitgekeerd. Er dienen echter altijd voldoende reserves aanwezig te blijven i.v.m. de bedrijfscontinuïteit. Zoals bij veel dga’s, ontstaat er ook bij ons nu een discussie met de belastingdienst over het te verlonen deel van de gegenereerde winsten. Na het arrest van de Hoge Raad in 2004, waarbij de afroommethode, voor gevallen waarbij de winsten nagenoeg geheel (>90%) door de werkzaamheden en kwaliteiten van de dga zelf werden gegenereerd, werd geïntroduceerd, wordt deze (helaas) steeds vaker toegepast. En lijkt het erop dat het nu eerder regel dan uitzondering is. Tot nu toe gaven wij onszelf altijd een salaris gebaseerd op minimaal 70% van een marktconform gemiddelde voor onze beroepssector (op academisch niveau), zoals de gebruikelijk loon regeling voorschrijft. Het huidige marktgemiddelde is ongeveer 110.000 euro op ons ervaringsniveau, zodat we op afgerond 80.000 euro salaris uitkomen. Er is voldoende bewijsmateriaal in de vorm van jaarlijkse internationale salarisonderzoeken en personeelsadvertenties aanwezig. De belastingdienst stuurt echter op de afroommethode aan, hoewel ze duidelijk niet zeker zijn van hun zaak, want ze dreigen niet met correcties, ze willen “het regelen”. Wij ook, trouwens, maar dan wel op de juiste manier. Ik ben nl. van mening dat de afroommethode op ons helemaal niet van toepassing is, omdat we met een concernsituatie te maken hebben, waarbij een substantieel deel van de winst wordt gegenereerd door inspanningen van werknemers en externen. En indien de afroommethode dan toch van toepassing zou zijn, zou dat dus alleen voor de management fee gelden en wat moet dan onze management fee zijn? De belastingdienst wil dat we een “passend (is substantieel) deel van de winst in de werkmaatschappij” als management fee doorstoten naar de Persoonlijke Holdings. Wat is substantieel? Ik heb toch begrepen dat de management fee op zakelijke gronden moet worden vastgesteld, dus de werkmaatschappij moet een marge, toch minimaal 20% van de omzet, overhouden aan de detachering van de dga’s. Dan wordt toch nog altijd 80% van de door de dga’s zelf gegenereerde omzet doorgestoten, dat lijkt mij toch erg substantieel. Ik neem toch aan dat de belastingdienst ons niet kan gaan verplichten het hele bedrijfsresultaat, inclusief de winst die niet door de dga’s is gegenereerd, als management fee door te stoten naar de Persoonlijke Holdings, om vervolgens het grootste deel te moeten verlonen? Dat lijkt me niet erg zakelijk en dus niet bevorderlijk voor de continuïteit van onze onderneming. Mij lijkt het, dat de belastingdienst steeds meer bezig is met ondernemertje pesten en uitmelken (om maar zoveel mogelijk IB in 52% naar binnen te halen), dan ze structureel helpen met het opbouwen van een gezonde arbeidsmarkt. Volgens mij was de gebruikelijk loon regeling bedoeld om oneigenlijk gebruik van voorzieningen te voorkomen, niet om zoveel mogelijk belasting te innen. Ik zou graag wat advies over deze situatie willen en horen of er mensen met sorrtgelijke ervaringen zijn. mod edit: tekst heringedeeld met dank aan Jaap