Beste Norbert,
De klachtenprocedure is eigenlijk een groot onderdeel van het probleem.
Even in een situatie dat het IMK een negatief advies heeft gegeven en de gemeente dit advies overneemt en de Bbz-aanvraag afkeurt;
Als eerste kun je dan een bezwaarprocedure bij de gemeente starten. Die moet je uiterlijk 6 weken na ontvangst van de beschikking indienen. De gemeente heeft dan 12 weken om te behandelen vanaf de uiterste datum dat je bezwaar hebt kunnen maken. Als je dus een dag nadat de beschikking hebt ontvangen bezwaar maakt kunnen er 18 weken overheen gaan voordat de gemeente een beslissing neemt. Een hoorzitting waarin je je bezwaren mondeling toe kan lichten aan een adviescommissie kan onderdeel uitmaken van die bezwaarprocedure. Ik weet niet of dit standaard is.
Mocht de gemeente bij haar standpunt blijven dan kun je in beroep bij de Rechtbank om daarna eventueel nog bij de Centrale Raad voor Beroep in hoger beroep te gaan. Bij beide laatste procedures ben je niet verplicht een advocaat te nemen en hoef je alleen griffierechten te betalen. Redelijk laagdrempelig dus.
Het grootste probleem is dat formeel gezien je niet bij het IMK een klacht in kan dienen. De gemeente is de opdrachtgever en niet de Bbz-aanvrager. Standaard is het antwoord van het IMK; "u kunt inhoudelijke een klacht indienen binnen de bezwaarprocedure bij de gemeente". Nu is het zo dat de gemeente een extern adviesbureau inhuurt (vaak dus het IMK) omdat zijzelf niet over de expertise beschikken om een een ondernemersplan op haalbaar-/levensvatbaarheid te beoordelen. Als je dus van mening bent dat deze haalbaar-/levensvatbaarheidrapportage inhoudelijk niet goed door het IMK is gedaan dan moet je aan de gemeente gaan vertellen waarom je vindt dat dit zo is, maar deze gemeente heeft juist een extern adviesbureau ingehuurd omdat ze zelf niet over de kennis beschikken om zo'n haalbaar-/levensvatbaarheidanalyse te doen dus hoe kun je hen (de gemeente) dan vragen om inhoudelijk een klacht op diezelfde analyse te beoordelen? Kafka op z'n best als je het mij vraagt.
De IMK-medewerkers hebben dus altijd de houding dat "een klacht binnen de bezwaarprocedure gedaan kan worden" en ze weten dat de gemeente niet instaat is om die klacht te beoordelen. Gevolg is dat het advies van het IMK vaak - zo niet altijd - wordt overgenomen door de gemeente en slechte adviezen/analyses niet aan het licht komen. Een veilige situatie voor de IMK-medewerkers die uiteindelijk een cultuur heeft geschapen waarbij zelfkritiek en interne kwaliteitscontrole niet aanwezig is omdat zij niet snel - wellicht nooit - door de gemeente teruggefloten zullen worden. Tel daarbij op dat het IMK vaak ook het Bbz-traject voor de gemeente uitvoert en dat een gedetacheerde IMK-medewerk bepaalt of een haalbaar-/levensvatbaarheidsonderzoek gedaan gaat worden voor een Bbz-aanvraag. Zo ja, jawel diezelfde gedetacheerde IMK-medewerker geeft dan opdracht aan het IMK om dit onderzoek te gaan doen. Vervolgens beoordeelt wederom - vaak diezelfde - gedetacheerde IMK-medewerker die de opdracht in naam van de gemeente aan het IMK heeft gegeven of de Bbz-aanvraag wordt goedgekeurd of niet.
Ik denk dat bovenstaand alle vragen van jou dekt. Zo niet dan hoor ik het graag.
Het IMK is een private onderneming dus het is moeilijk om de interne cultuur/richtlijnen te veranderen. De enige manier is de gemeenten bewust te maken dat zij het IMK een te vanzelfsprekende en te prominente rol toebedelen. Bij de hele Bbz-aanvraag is bijv. niemand van Economische Zaken en/of de lokale middenstand/bedrijfsleven betrokken en valt het volledig onder de verantwoordelijkheid van Sociale Zaken. Deels terecht omdat daar ook het geld vandaan komt, maar een multi-departementale aanpak met inbreng van lokale ondernemers in een adviesrol zou veel beter zijn. Een startende ondernemer denkt altijd dat zijn/haar plan een "no-brainer" is, het IMK heeft er belang bij om een ondoorzichtige procedure te hebben want een transparante procedure maakt hen kwetsbaar terwijl Sociale Zaken - met alle respect - niets van ondernemen weet. Zaak dus dat die procedure transparant wordt en andere stakeholders erbij worden betrokken. De uiteindelijke beslissing zal dan ook eerder geaccepteerd worden door de Bbz-aanvrager. Gevolg bij een negatief advies; de startende ondernemer moet gewoon een ander pad/aanpak kiezen en realiseren dat het "no brainer"-plan toch niet zo waterdicht/haalbaar is, minder bezwaarprocedures hetgeen een besparing van tijd en geld met zich meebrengt.
Groet,
Bert