Anonymuisch

Mooie video! Echter heeft het weinig inhoud. In ieder geval een stuk minder dan dat de titel doet vermoeden. Huijgens zijn statement is zeker waar maar er word een beetje omheen gepraat (bewust) waardoor met zn boek gaat bestellen. Tis um bij mij wel gelukt moet ik toegeven. Ben benieuwd of het boek nu echt een toevoeging is aan kennis of dat het op de stapel kan bij alle andere boeken die niet 'beloven' wat de titel zich voordoet.

Ik denk dat de kracht bij jullie kan liggen in het uiten van je eigen unieke product i.p.v. het te vergelijken met grote merken. Natuurlijk is een stukje concurrent vergelijking super en is het goed dat je het verschil aangeeft tussen je product en die van een groot merk. Maar probeer dat meer te laten blijken dan alleen het verschil in prijs. Ik denk dat als je duidelijk aan kunt tonen dat niet alleen het verschil zit in de prijs je al een stuk sterker staat. Disclaimer: vergeef me als je dit wel gedaan hebt. Ik heb natuurlijk je plan niet gelezen en ga puur uit van de informatie uit deze post. Echter zie ik talloze producten die beweren kwalitatief beter te zijn dan merk X, maar concrete feiten hoor je ze niet noemen.

Dankjewel Mikky :) Over alle genoemde zaken heb ik zeker nagedacht. Ik werk al bijna 7 jaar naar dit moment toe en ben vanaf july bezig met het daadwerkelijke ondernemersplan. Ik heb diverse professionals gecontacteerd: van account, advocaat, adviseurs in diverse specialiteiten, leveranciers tot inderdaad horeca makelaars. Echter bleef die laatst genoemde groep nogal stijf. 'kom maar terug als je portemonnee daadwerkelijk bol staat dan praten we verder' Ik heb een makelaar of 4 gebeld gehad en/of gemailt. Deze staan niet echt open voor een kok met ondernemingsplannen. Natuurlijk zullen zij veel vaker mensen krijgen die nog zonder daadwerkelijk geld graag informatie willen hebben maar ik denk dat ze daar een belangrijke steek aan potentiële klanten laten liggen. Ze hadden nog niet eens mijn plan gelezen, enkel een korte uitleg van mij aangehoord, en kwamen allemaal tot dezelfde conclusie. Beetje jammer.. Maarrrr. Ik heb inmiddels al een goed plan uitgestippeld hoe ik er toch ga komen. Met hulp uit andere hoeken van de bovengenoemde. Ik verkneukel me al aan het idee dat ik straks bij diezelfde knorrige makelaars sta met geld en dat het dan ineens 'ja meneer, maar natuurlijk meneer!' word. Tables are turned. Haha grapje.. ;) Maar tis wel jammer. Ik weet dat er duizenden mensen zijn die met enkel een gedachte of een niet goed genoeg ondermersplan contact opnemen met een makelaar. Maar dat ze het kaf niet van het koren (willen) scheiden en alles over 1 kam scheren zag ik niet helemaal aankomen. Btw wil ik huren. Ik hou jullie op de hoogte. Bedankt voor je berichtje!

T laat een jaar op zich wachten totdat alles gesetteld is, maar Will be continued! Leuk :D

Dás nou net mijn tactiek. Opvallen en anders zijn dan anderen. Het plan bevat inmiddels alle zakelijke gegevens die hij moet bevatten alleen is het nét wat persoonlijker geschreven. Met alle respect, maar heeft u enig idee hoeveel onpersoonlijke, 'ijskoude' en onpersoonlijke ondernemersplannen banken en investeerders toegestuurd krijgen? Je kan nog zoveel kennis hebben en perfecte cijfer schema's maar zonder een greintje enthousiasme kom je er nooit. Je moet je werk leuk vinden anders ben je er vroeg of later klaar mee.

Zekers. Tis niet zo dat ik hier kom voor hulp, hulp gekregen heb, o.a. door jullie hulp kom waar ik wil zijn. En vervolgens weer afscheid neem. That ain't me! Ik ben echter niet van plan om een 'mijn weg naar de top' blog te creëren zoals ik ergens op HL las (ik vind die titel al een beetje raar want het is nooit 'mijn' weg naar de top, maar altijd een gezamenlijke weg gezien je iets nooit helemaal alleen kan bereiken), maar ik kan en wil zeker mijn verhaal blijven delen waar daar interesse voor is. :) Ik ben blij dat er dit soort forums bestaan waarbij men elkaar nog helpt vanuit ieders kennis zonder dat er altijd iets tegenover hoeft te staan. Want tegenwoordig gaat het écht de verkeerde kant op met Nederland heb ik het idee. Waar je vroeger iemand vroeg voor een vuurtje om maar iets te noemen word je tegenwoordig al aangekeken alsof je ze daarna wilt gaan beroven als je het vraagt.. Mensen worden anti sociaal. anyways, Misschien kom ik in de positie dat ik zelfs andere kan helpen hier indien zij een goed overdacht horeca plan hebben maar moeilijkheden tegen komen. Tis niet dat ik ineens een expert ben geworden in die paar dagen, maar ik kan wel mijn ervaringen dusver, maar ook die ik dadelijk ga tegen kom als het zover is, delen met een ieder die daar gebaad bij zou zijn. Maar ik juig niet te vroeg. Voor de duidelijkheid: Ik heb nog GEEN financiering of iets wat daar ook maar op lijkt. Ik heb alleen een stuk sterker plan en ik weet hoe ik dat over moet brengen op de man met de dikke portemonnee :p Mijn doel is Qredits. Voor diegene die dat niet kennen, dat is een organisatie zonder winstbejacht vanuit de overheid en diverse verzekeringen. Ze deden eerst aan microfinancieringen van max €50.000. Maar na een input van 30miljoen(!) van de overheid en 30mil(!) van diverse verzekeraars gaan ze nu financieringen aanbieden vanaf November tot max 150.000. En dáár ligt mijn kans. En weet je waarom? Ik heb een erg goed ondernemersplan inmiddels maar geen eigen geld. Laat Qredits nu net eigen geld niet zien als eis. *kleine juich* Mijn grootste probleem was/is eigen geld. Ik heb goede en vooral realistische plannen maar geen cent te makken. Check de website maar is. Erg interessant! Dus daar ga ik mijn pijlen op richten. Overigens heeft het veel meer voordelen.. Zeer korte wachttijden. Zelfde rente als de bank. etc. etc. Enkel zijn ze wat persoonlijker en komen ook echt bij je op bezoek en je plan doorgenomen indien je geslaagd bent voor de 1e ronde. Natuurlijk gaat het gewoon om geld lenen en zijn ze at the end net zo zakelijk als een bank. Maar d.m.v. een gesprek thuis kan je vaak al zien aan hoe iemand er privé bij zit, met wat voor persoon je te maken hebt. Ik vind dat best slim bedacht eigenlijk. Uiteraard is het vanuit de overheid. Dus je word achter je rug om waarschijnlijk nog wel verder gescreend dan de bank. Was vanochtend ook leuk dat een wild vreemde account je weet te vertellen dat je urban broeken en een ijsmachine op marktplaats probeert te verkopen haha. Nu ben ik mij toevallig, ondanks mijn leeftijd, zeer bewust van wat ik wel en niet op internet zet. Maar je hebt er mensen bij die er vanálles opzetten. Dat ziet een accountant, maar Qredits ook. Maarruuuh. Ik heb een vraagje aan u alle. Nu ik toch een stuk de goede richting in geholpen ben met jullie, misschien een idee om eens een HL borrel te organiseren te Nijmegen? (uiteraard als het allemaal doorgaat..) Ik weet niet hoelang HL al bestaat en er zullen vast al wel meetings geweest zijn dacht ik gelezen te hebben. Maar tis maar een ideetje waar we tegen die tijd (eind volgend jaar) naar zouden kunnen kijken. Nog niet eens gedacht vanuit mn eigen winstoogmerk van 'borrel = inkomsten' want dat is niet het idee achter dit voorstel/idee.

Geachte lezers en lezerressen: Vanochtend heb ik een zeer vruchtbaar gesprek gehad bij het account bureau waar ik eerder over sprak. Mijn gestelde vragen in dit topic zijn beantwoord en samen met hun ga ik de puntjes op de I zetten wat betreft de financiële kant. Ik heb mijn toekomstige investeerder gevonden en géén geld/onderpand nodig in dit verhaal. Wel word er een goede screening uitgevoerd waarbij de adviseur bij mij thuis komt om alles door te nemen nadat ik het plan heb ingediend. Ik bedank iedereen voor de reacties en hulp want ook jullie hebben mij stuk voor stuk verder geholpen. Met het huidige plan is er plotseling een zeer grote kans dat mijn droom werkelijkheid word en das écht kicken! Mercie! *buiging*

"Ik zie het in Nijmegen als volgt: Je hebt hier 4 types restaurants. 1) is de grootste groep: zeer goedkoop, veel eten op je bord, en binnen maximaal ander halfuur weer buitenstaan met je buikje rond. 2) de midden segment restaurants: Deze bieden meer kwaliteit, uitgebreidere wijnen maar zijn ook beduidend duurder dan type 1. Dan heb je type 3) Daar wil ik me gaan vestigen: Dat leg ik zo dadelijk uit. En type 4) Luxe én duur. Daar zitten maar enkele restaurants waaronder die sterrentent waar ik gewerkt heb. Ik wil in type 3 gaan zitten. Luxe mixen met een goedkoper imago dan dat een luxe zaak bij bij voorbaad doet vermoeden. Door alles klein te houden kan ik namelijk de prijs aanbieden van (of zelfs goedkopere dan sommige!) in type 2 zittende restaurants. Máár met het kwaliteits niveau die zich meer thuisvoelt in type. 3.8. Oftewel bijna type 4. Dat is mogelijk. Daar ben ik van overtuigd. Er zit geen één restaurant in Nijmegen die dat aanbied!" _________________________________________________________________________________________________ Er zitten momenteel 118 horeca gelegenheden in Nijmegen. (cijfers 1 juli 2013) 78 Daarvan zijn restaurants. Het overgrote deel zijn die type 1 zoals ik dat naar eigen inschatting ingedeeld heb. Dan krijg je type 2. Restaurants die daartoe behoren zijn o.a. Manna, Het Savarijn, Beau en De Nieuwe Winkel. Prijziger als type 1 maar ook zeker kwalitatief hoger. Type 4 valt nu vooral Le Marron* onder. Té duur ook al bieden ze kwalitatief top prestaties. Mijn prijzen zullen rond de €17 - €20 voor een a la carte voorgerecht zijn, €20-€23 voor een a la carte hoofdgerecht en € 12-€17 voor een a la carte nagerecht. Menu prijzen a 4 gangen (€40) 5-(€50) en 6-(€60). En een wijn arrangementen erbij voor max €5 per (fatsoenlijk gevuld) glas is meer dan acceptabel in mijn ogen. Directe concurrentie zie ik niet in Nijmegen omdat er niemand zit die doet wat ik wil gaan doen. Maar er is altijd indirecte concurrentie. Die restaurants waar ook mijn potentiële gasten kunnen komen. Je bent immers nooit de enigste aanbieder van lekker eten. En áls ik dan een naam zou moeten die het dichtste zit met wat ik wil realiseren noem ik De Nieuwe Winkel. Zijn bistronomie heeft enkele overeenkomsten met mijn plannen. Echter bied de heer van der Staak enkel menu en (heeft) bespaard op alle zaken als interieur en locatie om het eten er uit te laten schieten. Ik wil geen concessie doen aan zulke zaken en alles op hetzelfde niveau houden. Dat het 1 gelijklopende lijn is. Ook gezien mijn gasten types vind ik niet dat ik daarin kan snijden.

Bij deze nog een verlaat compliment voor de uitgebreide documentatie van je vraag. Beter dan de nieuwkomers die hun vraag stellen als "Ik wil een restaurant openen, waar moet ik allemaal aan denken?" want daar kan ik dan niets mee. Hoewel je vraag nog niet heel specifiek is zitten er meer dan voldoende aanknopingspunten in je bericht en je ondernemingsplan. Maar dat blijkt ook wel uit alle reacties ;) Ik bemerk trouwens dat ik wel heel zakelijk heb gereageerd op je persoonlijke relaas. Laat ik dan nog toevoegen dat ik zelf ooit ook kok wilde worden. Niet gedaan en ook goed, want ik ben net iets te veel bedenker en manager dan dat ik zelf dag in dag uit achter de pannen wil staan. Toch zou ik best nog eens mezelf willen verhuren als "menubedenker", "gerechtontwikkelaar" of "culinair creationist". Kookboeken met recepten doe ik niet aan, als ik ze krijg gaan ze ongelezen verder als doorschuifkado. Technieken, achtergrond en kookchemische processen ben ik wel dol op, maar daar zijn weinig boeken over dus dat is veel desk research. Ik heb meerdere boeken gelezen over de technieken en chemie achter iets ogenschijnlijk simpels als brood en pizzabodems. Meel, water en gist, maar toch zijn er honderden pagina's over te schrijven. Beetje kooknerd, dus. ::) Hou op! Je maakt me dadelijk nog nieuwsgierig om eens in gesprek te gaan als ik mijn onderneming werkelijk heb kunnen starten *bloos* Bedankt voor het compliment. Maar ook de bank c.q. investeerders zullen zakelijk reageren op mijn plan. En door mijn (iets te?) uitgebreide ondernemersplan door prikken naar enkel de harde feiten. En dat is ook vooral de reden dat ik me aangemeld heb op HL en dit topic gestart ben. Enthousiasme breng ver, maar zonder kennis en expertise kom je alsnog nergens. Met die gedachte waardeer ik ontzettend alle reacties van zowel u als alle anderen hier. :D

Haha mooie strategie. En daarnaast een stuk realistischer dan de mannelijke versie ;) Kwa mentoren, (ik neem aan dat je dan letterlijk over school praat?). Mijn mentoren hebben allemaal in midden tot laag segment horeca gewerkt over het algemeen. Maar wel hebben ze o.a. d.m.v. hun horeca docenten bestaan ontzettend veel kennis. Dit is absoluut een 'partner' die ik ga gebruiken met het werven van personeel. Dat heb ik ook verweven in mijn ondernemersplan. Maar of ik via hun ook echt een netwerk kan opbouwen of eventueel zelfs in aanmerkingen kan komen met hun die geld hebben heb ik mijn ernstige twijfels bij. Niks als lof over mijn school hoor, een topper op horeca opleidingen gebied. Maar zodra je buiten hun boekje komt met bepaalde vragen zijn ze ineens niet thuis. Ik heb een juridisch traject achter de rug met een recent leerbedrijf. Zij houden zich daar volledig buiten.. En dat terwijl je gewoon een contract teken met het leerbedrijf zelf, maar ook een BPVO overeenkomst met zowel school als het leerbedrijf. Beetje raar. Maarja het leven is net zoals Lucille Werner he. T kan soms raar lopen..

Tja.. mijn droom is een luxe restaurant brengen op een down too earth manier. Geen hele poeha verhalen aan tafel welke 346 bereidingen er kwamen kijken bij het gerecht, of uit welk deel van de ardennen het vogeltje kwam, maar een GOED gerecht met GOEDE wijnspijs op een veel lossere manier gebracht dan menig luxe restaurant. Mensen hoeven niet persee binnen te komen in een 3 delig pak en te fluisteren in mijn restaurant. Die tijd is voorbij. Natuurlijk moet je altijd je droom aanpassen aan de realiteit, maar iets anders starten als waar ik van droom ga ik niet aan beginnen. Dan begin ik gewoon liever niet als wel. Maargoed. Dat is ook geen vraag van ik moet en ik wil. Never give up staat er immers niet voor niets op mijn linker pols getatoeëerd. Qua overnemen van een slechtlopend iets.. het is een kans gezien dat het financieel aantrekkelijk is. Maar je moet ook puinruimen als een dolle om het tot een succesvol iets te maken. Niet dat ik dat niet denk aan te kunnen maar ik begin liever met iets van wat mij is. Althans van ons. Want alleen ben in niemand. Het hele team is wat het maakt. Dus geen dessert café of goedkoop eettentje voor mij ;) Al is Zoet Nijmegen! een leuke naam :D Doet me denken aan Zoetelief in Den Bosch. Ben daar na 2 weken gillend weggerend omdat ik me totaal verkeken had op wat ik ervan verwachte.

Ik begrijp je punt. Wat mijn handicap is, is mijn leeftijd vooral. Nu blijft het een cijfer, maar de bank c.q. investeerder kijkt puur naar de feiten. Zoals al eerder hier verwoord is, en dat wat ik me ook zeker besef, is dat een 22jarige kok, die net leerling af is het denkt te gaan maken. (want ik ben nu laatste jaar gespecialiseerd kok en wil direct naar mijn opleiding beginnen) Echter heb ik in mijn plan naar eigen mening erg goed uitgelegd waarom IK juist denk te slagen naast alle andere 118 momenteel bestaande horeca gelegenheden in Nijmegen. Echter ben ik nog druk bezig met het belangrijkste: de cijfers. Wat ik je wel kan vertellen zijn de antwoorden op je laatste vragen. Ik ben een kok met in mijn ogen heldere ondernemers ogen. Ik heb geen enkele ervaring als ondernemer yet. Uiteraard is het veel makkelijker voor een geldschieter om een ondernemer te beoordelen op zijn ervaring als ondernemer maar érgens moet je beginnen. En zonder ondernemers ervaring moet je extra duidelijk maken hoe je dat aan wil pakken. Dat een chefkok (ookal is het de ondernemer) niet automatisch een ondernemer is, is een feit. Vele denken het allemaal te kunnen. Die zijn opgegaan in hun egocentrisch brein. Die zien alleen die mooie spitskool waar ze perfecte rondjes uit steken om die vervolgens af te koken in gezouten water á 20gram de liter om ze vervolgens te stoven bij uitgifte met de bouillon van een makke beer en af te maken met rookzout. Dat ze de helft van de kool weggooien word niet na gekeken. Tja.. de meeste zijn wel zo ver dat ze dat dan gebruiken voor personeelseten. Om het tóch nog een soort van bestemmingsplan te geven, maar je wilt ook niet elke dag spitskool vreten. Dit is een simpel voorbeeld maar ik heb in diverse bedrijven gewerkt waar ze soortgelijke acties hadden. 1 bedrijf verwerkte zóveel kreeft (elke dag 12-14 stuks), dat ze zóveel kreeftenschalen hadden dat ze ze maar weggooide. Terwijl je er mega geile saus/soep/bouillon van kan maken. Dat weten ze absoluut, maar leggen zich neer bij het feit dat ze uberhaupt al zoveel gasten mogen ontvangen om elke dag zoveel kreeften af te koken dat ze denken al genoeg winst erop te maken. Maar vergeten ze even dat die kreeften schalen net zo goed bij de prijs van €28 de kilo zitten en je dus elke dag zéker tussen de 1 en 2 kilo weggooit. Reken maar uit... Dat is nu het verschil met een ondernemer en een chefkok. Hoe hoger het niveau van de keuken (en dus de chef) de meer er weggegooid word over het algemeen. Een mooi hiervan vind ik de amuse. Een amuse is een 'gratis' hapje wat de gast krijgt voor men aan het bestelde menu/gerecht begint. (ik weet dat iedereen hier de definitie van een amuse kent maar ik probeer een punt duidelijk te maken) De amuse is bestaan, honderden jaren geleden, vanwege restverwerking. De rest van die kool, om maar even in het verhaal te blijven, werd bijvoorbeeld verwerkt in een amuse om zo niks tot zeer weinig weg te gooien. Tegenwoordig word er overal speciaal ingekocht voor een amuse. Want meerder keren een product terug laten komen in een menu is zondigen. In de zeer luxe restaurants krijg je inmiddels tot wel 12(!) amuses voor je begint aan je menu. Dit is totale waanzin! Natuurlijk betaal je die amuse echt wel doordat die zit verweven in de menuprijs e.d. maar dan nog........ Ik neem het meerdere keren iets terug laten komen iets minder serieus als het om geld gaat hoor. Natuurlijk moet je geen 6x meringues terug laten komen in een 4 gangen menu incl. 6 amuses en pré dessert (heb ik ook meegemaakt, ook al zo raar) Maar je product ergens in verwerken, het liefst in dezelfde gang zodat het niet opvalt dat je 2 gangen achter elkaar die vervelende spitskool voorgeschoteld krijgt vind ik geen enkel probleem. Dát is ondernemersschap. Maar ik wijk weer lekker af haha. Mijn administratie besteed ik uit. De reden hiervoor is vrij simpel: ik heb te weinig kaas gegeten van deze zaken. Het is niet dat ik mij hiervoor niet wil interesseren want het is een belangrijk aspect van ondernemen. Maar ik wil mij blijven focussen op gerecht ontwikkeling en verfijning. Vernieuwing is een woord wat erg bij me past. Om het moment dat ik een gerecht gedetailleerd uitgewerkt heb c.q. verzonnen dan kriebelen mijn handen. Op het moment dat ik het gerecht maak, de opmaak of recepten verfijn omdat het niet is wat het moet/kan zijn. En ik geef dat gerecht voor het eerst mee zoals ik er 100& achter sta, dan voel ik me geweldig. Een soort gevoel tussen zenuwachtig en blijschap. Want jij kan het nog zo super vinden maar wat vind de gast ervan?? Op het moment dat ik datzelfde gerecht 2 maanden later nog steeds mee sta te geven is de spanning voor mij eraf. De gast kan het misschien nog zo geweldig vinden, ookal heeft hij/zij het misschien al wel vaker op. Maar dan is voor mij de spanning eraf. Dan word het automatisme om dat gerecht mee te geven en word je er minder scherp op. Uiteindelijk lijd dat tot kwaliteits verlies. Die momenten wil ik absoluut niet. Op het moment dat mijn interesse in het gerecht wat ik zelf neer gezet heb en zo tevreden over was wegebt stop ik ermee en zorg ik dat ik weer iets nieuws heb. Dat is A) een uitdaging voor mezelf en B) een voordeel voor de gasten. Als de gasten iets willen eten wat jaar in jaar uit in op de kaart staat stuur ik ze met glimlach door naar een collega ondernemer, maar dan zijn ze bij mij aan het verkeerde adres. Dit betekent overigens niet dat ik elke week nieuwe gerechten launch of wispelturig ben. Juist het tegenovergestelde. Als ik de boekhouding zelf regel dan heb ik zeer weinig tijd in ontwikkeling hiervan. Daarnaast is dit 1 van de meerdere redenen. Het gaat niet alleen om het eten. Ook personeel managment, wijnen, wijn/spijs en dergelijke zaken vragen mijn aandacht in vrije tijd. Dat vind ik heerlijk om te doen. Ik ben straks meer dan 80u met mijn zaak bezig in de week. Maar daar in kan ik geen boekhouding calculeren. A.s. maandag (gelijk recht zettende dat ik ergens hierboven me versprak op 'dinsdag') een gesprek bij een account bureau wat mij hiermee kan helpen en informeren. Daarbij word ook de salaris administratie uitbesteed aan het zelfde bedrijf. Inkopen: Geen enkel probleem. Ik heb in diverse bedrijven zelf de bestellingen in mogen kopen, controleren, contact met leveranciers en dergelijke zaken. Ik weet wat ik zoek, de leverancier weet wat hij kan leveren. Daarnaast vind ik persoonlijk contact met de leveranciers ENORM belangrijk. Het moet een soort sparringspartner van je worden. Dit heeft diverse voordelen voor beide partijen. Personeel aansturen: Ook geen probleem. Ik heb diverse leerlingen en stagiaires aangestuurd in meerdere bedrijven. Ik heb veel meer geduld met mensen dan ik me eerst besefte. Daarnaast begin ik met school over 2 weken aan een 4 weken (1 lesdag per week dus 4 lesdagen) aan de SVH leermeester cursus. Dit is overigens ook een vereiste natuurlijk om met leerlingen te mogen werken in de horeca. Onderschatten doe ik die cursus niet maar ben wel zeker van mijn zaak dat ik die haal. Aan ervaring van personeel aansturen, maar ook aan het vinden daarvan geen gebrek. Ik heb het idee dat mijn antwoord weer erg landradig word dus ik skip em naar je laatste specifieke vraag. Mocht je hier toch meer over willen weten wil ik hier zeker uitgebreid op terug komen :) Voldoende klanten weten te trekken: D.m.v. de hele opzet van mijn bedrijf. Daar begint dat al. (zie verhaal ergens terug in dit topic waar ik uitleg wat ik wil gaan starten. Daarnaast heb ik meerder marketing technieken uitgelegd in mijn ondernemersplan waarin ik laat zien wat ik zoal wil gaan ondernemen voor gasten werving. Ik hoop en denk hiermee antwoord te hebben gegeven op je vragen. Bedankt voor je respons!

je slaat de spijker op zijn kop. Echter komt dit doordat het plan ook nog niet af is. Het is grotendeels klaar maar het belangrijke word nog aan gewerkt: namelijk het financiële plan. Vandaar ook mijn gesprek a.s. dinsdag bij een account bureau. Zonder daadwerkelijk pand is het onmogelijk om het financiële uit te rekenen waar ik niet wat wat de vaste lasten zullen zijn van dat pand maar ook de starterskosten daarin. Daarnaast kan ik dan veel presiezer uitwerken hoeveel daadwerkelijk stoelen er komen te staan en wat er zoal moet gebeuren voor ik open kan. Daarnaast vind ik het erg lastig om in te schatten hoeveel ik moet lenen. Tuurlijk moet ik alles berekenen. Maar rekend een beginnend bedrijf de huur en of personeels kosten voor een x aantal maanden in de lening of niet? en zoja hoe lang? Want mijn bedrijf kan nooit vanaf dag 1 winst draaien. Dat is onmogelijk. Maar ik kan ook niet te weinig lenen omdat ik dan failliet ga bij voorbaad. Het financiële verhaal word mij a.s. maandag verduidelijkt bij de accountant waarna ik er verder aan kan werken. Bedankt voor je feedback en mail! ik zal het wanneer ik wat meer tijd heb aandachtig doorlezen.

@ StevenK @ Mmint en @ alle andere. Ik begrijp heel erg goed dat een enorm risico ben. Om op jonge leeftijd te beginnen aan dit avontuur. Dit zou eerder een handicap zijn in de ogen van zij die geld pompen in mijn onderneming dan een goede keuze. Daarom zal ik verder uitleggen wat mijn ideeën zijn om meer duidelijkheid te creëren. Wederom misschien erg uitgebreid maar dat zie ik eerder als een goed iets dan iets slechts. In de 6,5 jaar dat ik nu bezig ben heb ik 9 restaurants gezien van binnen. Op 1 of andere manier heb ik altijd the gift gehad dat mij heel snel opviel wat de sterke maar ook minder sterke kanten van mijn chefkoks (lees ondernemers) waren. Ik ben begonnen in een wegrestaurant waar ik 4 jaar gewerkt heb. Dat was rammen. Kwantiteit was het motto. Het was er gezellig en leuk maar ik merkte dat kwaliteit bij mij veel zwaarder weegt dan kwantiteit. Tijdens mijn 2e jaar bij dat wegrestaurant begon ik mijn eerste koksopleiding op De Rooi Pannen Tilburg. Destijds, maar nu nog steeds, een sterke speler in horeca opleidingen. Ik kwam terecht in een authentiek luxe frans restaurant voor stage. Ik leerde dat het kwalitatief koken voor kleine doelgroepen mij veel meer intrigeerde dan de kwantiteit a la honderden gasten per dag in het wegrestaurant. Wat ik meenam voor mezelf van het wegrestaurant is het slechte management. Ik werkte naast school zo'n 25u in de week in dat wegrestaurant maar zó vaak ging het al fout bij basis principes als bijvoorbeeld het rooster. Dan werd ik gebeld waar ik bleef terwijl ik explicite te kennen had gegeven wanneer ik school had en wanneer niet, en vooral: wanneer ik wél wilde werken (zo'n beetje al mijn vrije tijd). en wanneer niet. Sterke punten van het wegrestaurant waren o.a. het plaatsen van de juiste krachten op de juiste plek. Mij viel op dat daar enorm veel personeel liep, wat per stuk maar een aantal uren in de week draaide. En je daar maar een handvol mensen had die fulltime opereerde. Het is veel goedkoper ( en met minder boekhouding/rompslomp) om minder mensen te hebben die meer uren draaien in mijn optiek. Nou goed. Ik dat luxe franse restaurant leerde ik werke met super mooie producten. Allerlei vogelsoorten nog in hun 'jassie' bijvoorbeeld. Dan legde de patron mij uit wat elke vogelsoort was, waaraan te herkennen en hoe ze ze klaar maken. De eerst volgende keer dat er weer diverse vogels binnen kwamen riep hij 'CATCH' en gooide mij vlak na elkaar 4 soorten in mijn handen. 'Wat is wat en hoe kan je dat zien'? 'Is dat een mannetjes fazant of een vrouwtjes fazant??' Ik was daar op mijn plek als eerste stage van de opleiding en heb daar een goede kennis opgedaan van de ambachtelijke keuken. Vervolgens kwam ik al snel in Den Bosch terecht omdat waar ik woonde heel weinig goede restaurants zaten. In Den Bosch heb ik in diverse luxe restaurants gewerkt als stagair/ambulant/leerling maar ook minder luxe restaurants en een brasserie. Ik zag inmiddels in dat alle luxe restaurants relatief minder personeel hadden dan de minder luxe en dat je daar harder en langer werkt. Dit lag mij ook. Ik heb geen 9 tot 5 mentaliteit en kan dit niet eens volhouden. Ik zou me iedere avond kapot vervelen. Inmiddels heb je alle films wel gezien, alle games wel gespeeld en al je vrienden wel zóvaak bezocht dat je elkaar weinig meer te zeggen hebt denk ik dan. Al die tijd wist ik dat ik ooit voor mezelf zou beginnnenen vergaarde zoveel mogelijk informatie door puur objectief te kijken naar de bedrijfsvoering. Dit is ook een stuk makkelijker in mijn positie omdat ik er nieuw binnenkwam en geen bepaalde bedrijfsblindheid bezat. Na Den Bosch kwam ik terug naar Zaltbommel. De stad waar ik opgroeide. Er zat namelijk nóg een luxe restaurant. Die had zijn deuren pas geopend in 2008 (het was toen 2011) en had er daarom nog niet veel over gehoord. Zoals dat gaat, ons kent ons in de horeca wereld. (niet alleen de horeca maar je begrijpt mijn punt) en met het sollicitatie gesprek gaf de chefkok/eigenaar mij aan dat ik als extra kwam te staan in zijn keuken. Niet als extra handje maar hij breidde uit om de kwaliteit beter te kunnen beheersen en daarnaast de vraag: Het bedrijf liep gezond. Omdat hij al mijn vorige restaurants kende wist hij wat ik kon en ik kreeg carte blanch om ideeën in te brengen. Dat was een ENORME kans voor mij en letterlijk ieder vrij uurtje zat ik thuis op mijn kamer in de kookboeken, met mijn snuiter tegen de tv of computer om kook programma's en youtube fimpjes te bekijken. Leren leren leren! Uiteraard liep school hier nog steeds parallel aan maar zoals iedereen weet leer je in de praktijk meer. Vandaar dat ik daar niet veel naar uitwijk, ondanks dat ik op school ook veel kennis heb opgedaan hoor. Ik kwam patisserie te staan in dat bedrijf. (La Folie, zaltbommel) en na een korte inwerk periode kwam ik al snel met mijn eerste dessert. Een zélf verzonnen dessertoverigens. Mijn boekenfetish nam serieuze vormen aan en voordat ik het wist kwam er wekelijks meerdere boekenpakketten binnen. Sommige nieuw, maar ook hele 10kg zwaar wegende dozen met mooie 2e hands boeken. Inmiddels heb ik een kookboeken collectie die over de €2000 heeft gekost. Dit is een HOOP geld voor een leerling met slechts een salaris van destijds een euro of 800-900 netto. Ik weet nog goed dat mijn eerste dessert inging in de restaurantweek en daarmee werd ik gelijk met mij ballen voor het blok gesmeten: een verfijnd gerecht maar met kwantiteit bereid want het gaat per dag een keer of 50 over de 'toonbank'. Ik moest dus de kwaliteit niet uit het oog verliezen maar wel naar op zoek naar manier die het mogelijk maakte het een aantal honderd keer te maken in een dag tijd. Dus toch die wegrestaurant visie erop te laten. Het dessert: ik weet het nog goed, een 'taartje' van croustillant van hazelnoot, chocolade/hazelnoot génoise, sinasappel/speculaas parfait met daarop een rolbescuit van hazelnoot en gember. Daarbij mini appeltaartjes, geconfijte sinasapplzestes en takjes van een anijs plant. Gasten waren laaiend enthousiast alswel het keukenteam. Ik kreeg respect en meer vrijheid en mijn nieuwe dessertkaart volgde snel. Ik merkte dat er in dessert een goed balans moet zitten. Zéker als je werkt met veel chocolade / room etc. Ik ging met meer zuren werken en probeerde 'zware' producten gedoseerd te gebruiken. Of dan wel niet met een tegenhanger die het alles niet alleen lekkerder maakt maar ook verteerbaarder. De maanden daarna bracht ik diverse nieuwe desserts naar La Folie. Tevens bedacht ik amuses en arrivéetjes (zijn kleine hapjes voor de amuse) en bracht ook ideeën aan voor voorgerechten en de warme kant. Super was dat! ik was er veel vrije tijd mee kwijt maar leerde er mega veel van. Ik kon mijzelf onder andermans vlag helemaal uitleven, zolang het maar in goed overleg was. In dezelfde periode tot aan het einde van het leerjaar bij La Folie ben ik veel uiteten geweest. Ik begon in te zien hoe leerzaam en leuk ( :D) het is om aan de voorkant te zitten en juist de gast te zijn i.p.v. de kok. Je leert dán pas als kok hoe erg het is als onderdelen van een gerecht bijvoorbeeld koelkast koud geserveerd worden. En dat gebeurd nog in honderden restaurants overigens. In zo'n 1,5 jaar tijd ben ik in meer dan 10 restaurants uit eten geweest. Waarvan de meeste een michelinster hadden, 2 zaken zelfs 3, of potentie hadden tot een ster. Dit was namelijk waar ik toen het meeste van kon leren. Immers zat La Folie net onder een michelinster en dus ging ik op soortgelijk, liefst hoger segment eten. Die 2 3*** waren overigens in Spanje. Ik had met die vriend waarmee ik al die restaurants bezocht een semi culinaire trip gepland door Frankrijk en Spanje. We gingen met de auto en reisde steeds een uur of 2-6 alvorens in een nieuwe stad weer een nacht of 2 nachten een hotel te nemen en daarna weer verder te reizen. Zo zaten we lekker fruits de mer te eten in La Rochelle aan de kust. En kwamen we in het grootste aqua museum ter wereld. Onze trip stond op genieten: het hoofd leeg maken. Maar zeker ook horeca opzoeken. Ons hoogtepunt en eindpunt was San Sebastian. Heaven voor iedere kok. Daar hadden we in 2 3*** gereserveerd. Wat een super ervaring!! Alwel.. ik begin weer flink off-topic te babbelen merk ik. Terug naar waar we waren. Na La Folie verhuisde in naar Nijmegen. Ik wilde na het behaalde niveau met La Folie (echt niet alleen door mijzelf, maar mede doordat ik als extra kok in de keuken kwam daar hebben zij grote stappen vooruit gemaakt en zijn nu onderandere trots JRE lid.) Ik solliciteerde extreem vroeg bij 1 sterzaken. Dit was immers net dat stapje hoger als La Folie. Ik kwam in contact met sterrenzaak in omgeving Nijmegen. Daar een dag meegelopen en een goed gesprek gehad en het worp zijn vruchten af. Mijn enthousiasme was aanstekelijk genoeg om mij naderhand mondeling, voor het zien van alle alle (nog binnenkomende) sollicitaties aan te nemen. Ik verhuisde naar Nijmegen en begon daar gelijk op een zaterdag in de restaurant. Oftewel: RAMMEN. Het was een super mooi leerbedrijf waar ik veel geleerd heb. Echter heb ik daar ook weer met mijn 'ik kom net fresh binnen visie' diverse zaken gezien waar verbetering in kan, en eigenlijk moet, komen. Ik merkte dat er veel te leren viel in het michelin segment van de horeca, maar dat deze een harde werkelijkheid had. Ik werkte 16-18 uur op een dag. Tussen de middag af en toe snel een broodje tijdens het werken: er was vaak geen tijd voor het uberhaupt maken van een personeelsbroodje. En 'savonds was er ook altijd stress met het eten. tientallen keren in de 7 maanden dat ik er werkte hebben we als keuken niet eens kunnen eten. Enkel de bediening. Dan aten we naar het servies. Oftewel ergens na 24:00. Zúlke lange dagen maken op zo weinig voedingsstoffen, en dat samen met de rekensom oververmoeidheid eiste zijn tol. Je raakt in een soort continue durende trance. Alsof je aangeschoten bent of stoned. Natuurlijk is dit niet hetzelfde maar alles in de buitenwereld boeit je niks meer. Ik fietste begeven moment 's ochtends vroeg tegen een geparkeerde auto, keek geschrokken om me heen en fietste door met het idee 'fu*k die shit'. Familie, vrienden en kennisen zag ik nog maar 1x in de 5/6 weken. Mijn rijbewijs, waar ik mee bezig was tijdens mijn tijd bij La Folie was ik mee gestopt. Ik had de tijd niet meer om dat bij te houden, daarnaast was ik veel te moe en lag mijn vrije dagen vooral in bed en ook school werd achterstallig. Ik leerde er erg veel maar ik besefte mij dat wij meer uren draaide dan menig 2 en zelfs 3 sterrenzaak. De chefkok/ondernemer wilde met weinig mensen het onmogelijke doen. Hij wilde met een fiat panda rijden alsof hij een ferrari reed. Ieder nacht tussen 1 en 4 uur snachts klaar. En die 3/4 uur kwam dan nog vaker voor dan de 1uur. Ongeacht het aantal gasten. Dát is nog het frapantste. Als er 10 gasten zaten (het restaurant bezat een 40couverts sterren restaurant en een 40couverts brasserie vanuit 1 keuken en met 1 team van slechts de chef/ondernemer, een fulltime jongen en 3 leerlingen) waren we alsnog makkelijk om half 3 klaar. Na het servies werd er vaak nog ge- mise en placed. Moest er brioche brood gezet worden omdat daar overdag geen tijd meer voor was. Of bonbons. Hoefde er niet gemise en placed te worden dan verzon hij wel een grote schoonmaak klus waarbij we hele werkbanken van de muur trokken en de muren met ontvetter poetste. De oplettende lezer las '7 maanden'. Dat klopt. Ik heb diverse gesprekken gehad en diverse keren mijn punt bespreekbaar proberen te maken. Na 7 maanden nam ik ontslag. Ik kwam financieel in de problemen en was zó oververmoeid dat ik er serieuse depressies van kreeg. Niks boeit je op zo'n moment nog. Of je al de hele week dezelfde kleren draagt, douche deed ik nog maar 2x per week want douche betekende 15minuten eerder opstaan en dat soort zaken. Overigens werd er slechts 32 uur uitbetaald ongeacht wat je werkte en het fooi werd in de zak van de chefkok en zijn vrouw gestoken. (waren beide de ondernemers). Daarna volgende er nog een hele juridische procedure omdat ik nog geld te goed had. Nou goed.. Dit hele voortraject is erg persoonlijk en misschien te uitgebreid maar ik wil graag laten zien waar ik vandaan kom en waarom ik mijn kansen groot acht. Ik ben tijdens La Folie begonnen met aantekeningen maken. Wat viel mij op in mijn werkomgeving. Waar was de ondernemer sterk in. Waar liet hij puntjes vallen. Ik kon alles niet maar blijven onthouden en ging dingen noteren voor mezelf. Met mijn ervaringen van dat sterrenrestaurant erbij begon ik me te realiseren dat dit veel belangrijkere informatie was dan ik me voor had kunnen stellen. Dit werd dan ook mijn basis gedachte voor mijn ondernemersplan. En dan denkt u, ja allemaal leuk en aardig maar je hebt nog geen woord gerapt over je eigen ideeën. Dat klopt. Ik wil een klein restaurant beginnen in een klein huurpand in het centrum van Nijmegen. Slechts 30 couverts max. Weinig personeel, weinig stoelen, klein pand betekend automatisch minder kosten. Het is een moeilijkere periode, zeker voor luxere restaurants. Maar ik wil daar juist gebruik van maken. Ik heb diverse restaurants gezien die veel stoelen hadden, maar waarvan er maar een klein percentage bezet was over de week. De gedachte 10 stoelen bezet hebben van de 30 is veel logischer dan 10 stoelen van de 60. Alleen op 1 of andere manier denken menig horeca ondernemers te groot en te makkelijk. Door alles klein te houden kan ik ook scherpere prijzen bieden. Ik denk dat mijn kracht ligt in het aanbieden van luxe gerechten, goed bijpassende wijnen maar door alles klein te houden het dus zo goedkoop mogelijk aan te bieden. Ik zie het in Nijmegen alsvolgt: Je hebt hier 4 types restaurants. 1) is de grootste groep: zeer goedkoop, veel eten op je bord, en binnen maximaal anderhalfuur weer buitenstaan met je buikje rond. 2) de midden segment restaurants: Deze bieden meer kwaliteit, uitgebreidere wijnen maar zijn ook beduidend duurder dan type 1. Dan heb je type 3) Daar wil ik me gaan vestigen: Dat leg ik zo dadelijk uit. En type 4) Luxe én duur. Daar zitten maar enkele restaurants waaronder die sterrentent waar ik gewerkt heb. Ik wil in type 3 gaan zitten. Luxe mixen met een goedkoper imago dan dat een luxe zaak bij bij voorbaad doet vermoeden. Door alles klein te houden kan ik namelijk de prijs aanbieden van (of zelfs goedkopere dan sommige!) in type 2 zittende restaurants. Máár met het kwaliteits niveau die zich meer thuisvoelt in type. 3.8. Oftewel bijna type 4. Dat is mogelijk. Daar ben ik van overtuigd. Er zit geen één restaurant in Nijmegen die dat aanbied! Mijn doelgroep? Wie ik daarmee wil bereiken zijn voor namelijke de zakelijke markt, 40+-ers en alleenstaanden. Nijmegen is een studentenstad ja, dat roept en weet iedereen. Maar ik hoor een stuk minder mensen over hoeveel kantoren er wel niet in Nijmegen zitten. Daarnaast groeit het aantal alleenstaanden in Nederland hard en was ik (overigens voor ik dit feit al wist) van plan een 1 persoonstafel te plaatsen. Voor hen die plots besluiten even een hapje te doen of voor hen die met laptop wat uit willen werken of een boek/krant lezen tijdens hun bezoek. En heeeel hoop text, maar hopelijk een duidelijk verhaal om verder uit te leggen hoe ik dingen zie. Voor mij is het glashelder omdat het mijn ervaringen en ideeën zijn maar indien u vragen of opmerkingen heeft: stel ze alstublieft! ik ben al super blij met alle tot nu toe ontvangen feedback en alles wat daarboven op komt werkt alleen maar leerzamer. mvg Robbin

Optie 1 klinkt eerlijk maar is uiteindelijk nooit zo eerlijk als optie 2. Bij 1 zullen beide partijen continue openheid van (cijfer) zaken moeten geven om aan de ander te laten zijn waneer het beter gaat en er meer betaald dient te worden. Hier komt fraude om de hoek kijken en is er dus een overkoepelend orgaan nodig die beide partijen objectief en continue controleert. Daarnaast blíjft de definitie van 'betere tijden' en mening gezien die per geval en per partij van de 2 anders valt. Hier zullen dus weer hele contracten voor gemaakt moeten worden zodat er een juridisch verbond komt en beide partijen er niet onderuit kunnen. Al met al is het zeer lastig dit te realiseren en vrees dus dat er subjectief meningsverschillen zijn tussen het kiezen van optie 1 of 2: maar iedereen al weet dat het een retorische vraagstelling is waarbij optie 2 voor zover nog altijd superieur blijft. Voorbeeld: vis is in 50 jaar nog nooit zo goedkoop geweest als nu. De klanten zien absoluut geen winst door het kunstmatig hooghouden van de prijzen. Dus benadeelt men mensen. Daarnaast... Heb je ooit gehoord dat een aardappel oost zó goed is dat de supermarktketings / groothandels de prijzen in dat seizoen verlagen? ;)

@ happy entrepreneur Dat is heel goed nieuws! Had ik nog niet gezien. @ de heer Rietveld Dank daarvoor. Ik stuur u morgen ochtend de bestanden @ hen die eventueel nog reageren (graags zelfs!) heeft er iemand een uitleg/antwoord op de gestelde vragen in bovenstaande topic? Misschien na het zien van het Ondernemersplan? Alvast dank naar hen die mij een stap verder helpen/hebben geholpen. Iedere vorm van kritiek en kennis vergaring is een schakel dichter bij mijn droom om uiteindelijk die 'ketting' af te krijgen en te kunnen 'dragen'. Slaap lekker.

Ik zou het super vinden :D kunt u mij een mail adres geven? (mag ook via PB)

Geachte heer van der Kolk, Dat is een bericht waar ik me volledig achter schaar. Ik begrijp ter degen dat het met investeerders niet mogelijk is zonder dat bemoeial. In mijn ogen leg ik een vierkant in de handen van iemand die ze wenst rond te maken omdat dat makkelijker rolt. Een rond iets, zoals een cafetaria die rolt, een luxe restaurant is eerder een driehoek of zelfs vierkant. Die rolt een heel stuk minder makkelijker en hard. Maar als er nóóit iemand is geweest die van dat vierkant een -iets- rondere vorm van te maken? Dan hadden luxe restaurants niet eens bestaan. Met andere worden, het is niet dat een investeerder mij riant bedrag leent en niks te zeggen heeft? Ik sta open voor elke vorm van respectvolle kritiek. Zolang een investeerder zegt, deze leverancier is goedkoper, ik wil dat je die neemt, dan neem ik dat zeker in considderration. Maar op het moment dat die leveranciers half verlepte sla kroppen levert, dan spreekt dat mijn hard tegen. Dit is een droom van mij. dé droom. Ik kan geen kwaliteits verlies verdragen ómdat meneer de investeerder liever een jaar eerder zijn geld terug wil. Snapt u? Btw is dit geen vorm van kritiek op uw reactie maar eerder een verdere uitleg bij waarom ik ernstig bang ben voor investeerders. Ik zou het super vinden als u in de gelegenheid bent mijn plan door te nemen!

hmm. Een uitdaging waar ik van hou. Het meest logische is natuurlijk het googlen van bekende toppers, maar ik beantwoord dit uit wat ik tegen ben gekomen in mijn jaren in de keuken of dat wat ik gelezen heb: * Harrie Hendriks (restaurant De Opera te Den Bosch) Simpelweg gefinancierd uit eigen geld omdat hij langer als 25jaar bestaat en zijn pand destijds voor slechts 10.000 gulden kocht... Oftwel, vroeger was alles makkelijker en goedkoper. * Ysbrandt Wermenbol (restaurant Le Marron* te Malden) Rijke schoonvader die diverse horeca bezit te Malden. Oftewel, familie, kennis, vrienden financiering. Is bij mij niet mogelijk. Met een deel gefinancieerd van zijn schoonvader kreeg hij een lening van de Rabobank. * Robbert Kranenborg (restaurant Vossius*) Met een compagnon en Leveranciers die investeerde en hun kende vanuit zijn eerdere banen als chefkok * Edwin Toonders (Auberge van Boxtel te Boxtel) d.m.v. een lening en daarna alles afbetaald waarna nu alles van hem zelf is. Ook hij is al tientallen jaren bezig. Kijk, met alle respect hoor, want ik denk dat ik je punt goed begrijp, maar ik heb hier jaren naar toe gewerkt. Ben maanden met mijn plan bezig. Heb met diverse mensen gesproken. Ik wil daarmee echt niet zeggen dat ik het allemaal al weet hoor, verre van dat. Ik heb zelfs een hekel aan mensen die denken het allemaal al te weten, want dit belemmert hun voortgang. Maar ik weet de meeste wegen van geld krijgen. Banken, investeerders, familie/vrienden, compagnon(s), leveranciers, externe organisaties zoals bijvoorbeeld Qredits. Dit is enkel tot €50.000 Familie en vrienden vallen al af. Qredits of een soortgelijke is mogelijk maar dat is lang niet wat ik nodig heb en moet ik alsnog met een andere categorie aan de gang, waarbij er, bij de bank wederom de vraagt komt word dit wel of niet als eigen geld gezien. Investeerders, banken, leveranciers (hetzelfde als een investeerder inprincipe en companons staan nog open. Een compagnon, dan wel een maitre sommelier voor in het restaurant, is zeer zeer welkom, maar dat wil niet zeggen dat hij/zij zomaar ff geld kan lappen. En wederom blijft de Bank hierbij, wellicht de moeilijkste, maar wel de veiligste.

@TwaBla Ja dat heb ik zeker. Ik weet dat de keuze er ook is voor een investeerder. Heb hierover gesproken met een leverancier. Enkel zit daar een heel groot risico aan vast waar ik bang voor ben: een investeerder heeft een groot aandeel in jou bedrijf. Dat is logisch. Maar deze kan je óók dwingen tot het verkopen van broodjes kaas als hij vind dat hetgeen wat je doet te weinig geld oplevert. Een luxe restaurant is vele malen duurder om te realiseren dan iets laagdrempeligs. De reden dat ik wil ondernemen is mijn droom. En ik wil niet dat mijn droom omgegooid word omdat je grootste aandeelhouder, die dus veel te zeggen heeft at the end, het liever eventjes ander ziet. Een bank leent jou geld en het maakt ze niet hoe of je het linksom of rechtsop terugbetaald, als je maar zorgt dat dat gebeurd. Een investeerder heeft veel meer zeggenschap over de manier hoe je dat doet. Ik heb zo een luxe restaurant in Eindhoven op de schop zien gaan net nadat ik er gegeten had. Was de zoon van een bekende sterrenkok uit Nuenen (noem liever het beestje niet bij de naam wegens privacy/juridische vlak, maar zo weet je vast wie ik bedoel.) Ik zie investeerders zeker als een goede kans maar ik hoop dat je met deze uitleg begrijpt waarom die niet mijn 1e prioriteit is om aan geld te komen.

Geachte heren en dames, - - - disclaimer: excuus voor het misschien té langdradig uitleggen van mijn vragen maar ik denk dat informatie van belang is voor het krijgen van de juiste antwoorden.- - - Bij deze hoop ik hulp te ontvangen van diverse leden die kennis bezitten van de Horeca qua ondernemen, maar ook alle aangrenzende facetten zoals juridisch, accountancy etc. Een klein proloog: Ik ben Robbin, een 22 jarige kok die zeer gedreven is in zijn vak. Al vanaf de eerste dag dat ik in de horeca sta wist ik dat ik ooit deze stap wilde gaan zetten: Mijn eigen luxe restaurant beginnen. Met deze gedachte heb ik in inmiddels 6,5 jaar tijd kennis vergaard van wegrestaurant tot en met Michelin keuken en alles daartussen. Inmiddels heb ik heel sterk het gevoel gehad dat DIT mijn tijd is om voor mijzelf te beginnen en ben dan ook vanaf afgelopen juni begonnen met mijn ondernemersplan. Deze heb ik zeer uitgebreid en gedetailleerd gemaakt en vooral vanuit mijn enthousiasme geschreven. Afgelopen week heb ik een oriënterend gesprek gehad hierover bij de KVK ten behoeve van het perfectioneren hiervan. A.s. maandag heb ik een soort gelijk gesprek bij een accountant bureau. Nu heb ik 2 vraagstukken aan jullie: A) wie met kennis van de hierboven genoemde zaken(met alle respect) is er bereid mijn ondernemersplan door te nemen en zijn/haar visie erop te geven? Hieruit kan ik 1. mijn plan verder verbeteren en 2. ik kan er eventueel zelfs een hoofdstuk in verwerken met welke professionals en organisaties ik erna heb laten kijken als kleine extra zekerheid voor de bank. B) Ik heb wat externe vragen in het algemeen waar ik niet precies wegwijs in kom: * Misschien wel het allerbelangrijkste: Ik heb GEEN EURO eigen geld om erin te stoppen. Banken en investeerders willen natuurlijk een eigen vermogen als inbreng. Ik heb enkel een duizend of 6 aan waarde in de zin van kookboeken, professionele koksmessen, siliconen matjes, bonbonvormen etc. etc. die ik graag wil gebruiken in de onderneming. * Word het bedrag wat een externe investeerder of organisatie (Denk aan Qredits) aan jou leent gezien als eigen geld? Want in principe is het óók een lening. En ik kan me voorstellen dat de bank dan zegt, luister eens je hebt al een lening en je wilt daar nog een veel dikkere lening bovenop?! *Kan iemand mij vertellen wat de inbreng eigen vermogen gemiddeld is bij (welke?) -de bank? Een vriendin van mijn moeder doet zakelijke relaties voor de Rabobank en heeft mij verteld over 10 á 20% in de horeca. Echter praat de KVK over zeker 35% á 40%. Iemand informatie/ervaringen? * Hoe begin je met het regelen?? Ik heb mijn ondernemersplan klaar. En ben nu bij zoveel mogelijk professionals c.q. organisaties / bedrijven aan het sparren erover. Maar daarnaast: ik weet mijn locatie (centrum Nijmegen), ik weet met welke leveranciers ik wil gaan werken, ik weet plusminus wat mijn kosten gaan worden voor alles. Mijn ondernemersplan is voor 95% compleet. Wat mis ik? een pand. Ik heb uiteraard allang rondgekeken daarvoor en hou het wekelijks in de gaten. Maar het probleem waar tegen aan begin te lopen is (en de daadwerkelijke vraag) ik moet beginnen met geld. Ik moet beginnen met het zorgen voor groen licht! Maar zodra ik een makelaar contacteer met het verhaal dat ik graag een vrijblijvend gesprek aan wil gaan zodat hij mij wat meer kan helpen met de precieze eisen die ik zoek in een pand. (dat is wat anders dan een zoekopdracht laten doen of kosten maken overigens..) Dan krijg ik steeds te horen van, ja jongeman, bel maar terug als je portomonnee bol staat en je ingeschreven staat in de KVK en dergelijke. Terwijl ik me toch niet in kan schrijven ergens als ik geen groen licht heb? Ik vind dat erg raar.. een omgekeerde wereld in mijn ogen. Want de bank wil ook dat een ondernemer in spé al een pand op het oog heeft waarvan hij alle berekeningen, vergunningen en alle calculaties op los gelaten heeft. Eerst groen licht, dáárna makelaar, kvk, belastingdienst, gemeente en alle andere zaken pas.. of zie ik dit verkeerd? *kijkt wanhopig* haha Dit zijn zover belangrijke kopstukken waar ik heel graag antwoord op zou willen indien mogelijk. Alvast héél erg bedankt! Vragen kan je stellen, alswel het vragen mijn ondernemersplan. Echter zal ik hierbij wel kritisch zijn bij wie ik hem laat inzien en wie niet. Ik bedoel dat niet negatief maar u begrijpt hopelijk wel dat hier heel veel persoonlijke gegevens van mij instaan die verkeerd gebruikt kunnen worden en daarnaast, als er iemand met mijn plan vandoor gaat, dan kan ik nooit meer een restaurant beginnen vanwege een strafblad *hinthint* :P mvg Robbin