Bestevaar

Allen hartelijk dank voor de reacties. Erg hartverwarmend, het geeft weer wat moed en goede inzichten!

Ook bedankt voor degenen die een PB hebben gestuurd, ik kan helaas niets terugsturen omdat dit account niet actief genoeg is.

U schrijft dat het maar niet lukt om het bedrijf te verkopen. Dat kan meerdere oorzaken hebben, waarbij de eigenaar niet zelden zelf de oorzaak is. Met andere woorden ... de prijs die u vraagt is te hoog en/of de noodzaak om te verkopen is nog te laag.

 

Onduidelijk is hoe en waarom u de onderneming destijds bent begonnen ... noodgedwongen of iets dat toevallig op u pad kwam. De eerste oorzaak is op termijn veelal desastreus voor de onderneming én voor uzelf én voor uw familie. Van de tweede oorzaak kan ik slechts zeggen: Wie ervoor kiest om een schoenenwinkel te beginnen weet vanaf het begin dat hij of zij de komende ...tig jaar schoenen verkoopt.

Aan de prijs ligt het niet, al geef ik het niet voor een appel en een ei weg natuurlijk, dan kan ik beter stoppen.

Ik ben er gewoon ingerold, en ja dat is een eigen keuze geweest.... Ik ben ook bereid om de consequenties te aanvaarden, maar kom er gewoon niet zelf uit. Ik voel me juist te verantwoordelijk om er echt met de pet naar te gaan gooien.

Ik denk dat er heel veel ondernemers denken dat ze onmisbaar zijn voor het bedrijf. Heb je een manager (of ander manusje van alles dat al veel regelt?) die al veel van je overneemt?

 

Plan een leuke week vakantie of twee, draag alles over en kijk hoe het zich regelt binnen je bedrijf. Mogelijk ben je een stuk minder nodig als dat je denkt.

Helaas niet, zo groot is het bedrijf niet dat er een manager is.

Ik ben 2 maanden ver weg geweest. Dat kan wel, maar wel met dagelijks werk en contact.

Ik denk ook zeker niet dat ik niet vervangbaar ben, of niet gemist kan worden. Maar in de huidige samenstelling speel ik wel een (te) grote rol. Simpelweg al als het om beschikbaarheid gaat.

En nu ben ik dan actief op het overnamepad, beetje gericht op de toekomst (pensioen), want ik zoek een tokootje (dagzaakje) waar ik op mijn sloffen naar mijn pensioen toe kan werken en ben daar heel actief in, zelfs al met partijen in onderhandeling (geweest), maar mensen, wat een energie krijg ik alleen al daarvan, dat nieuwe, de spanning of iets kansrijk is... Wat je weer aan mensen en ideeën tegenkomt, wat je daar weer van leert, Héél verfrissend!

Heb ik zeker wat aan! En ik herken de energie. Moet nog wel een jaartje of 40 tot mijn pensioen, dus maar vaak herhalen dan ;)

Ik ben wel benieuwd naar de branche, ik zie dit veel bij kleine internetbedrijfjes. Net succesvol genoeg om een paar man aan te nemen. Maar niemand die het wil overnemen.

Je gok over de branche klopt inderdaad

Niemand? Dan zat je bij de verkeerden. Veel coaches en psychologen zijn zelf ook ondernemer. Sommige hebben ook andere ondernemingen gehad. Met een beetje zoeken en rondvragen moet er iemand te vinden zijn die je past. Ik ben zelf van opleiding psycholoog, nu ondernemer en werk ook als coach. En zo zijn er velen, dus geef je zoektocht niet op.

Dank, misschien moet ik toch verder zoeken dan. Nu vooral eenpitters gehad, dat is toch wel ander perspectief dan een bedrijf met medewerkers en kapitaal.

Een bedrijfsmakelaar had ik al in de arm genomen, twee zelfs, maar dit heeft verder tot niets geleid

Ik denk dat het neer gaat komen op het vinden van een of twee mensen die het grotendeels van mij kunnen overnemen.

Zelf op overnamepad gaan of fuseren zou ook een optie zijn. Het is alleen nogal een niche waarin ik zit, dus veel kandidaten zijn er niet.

Kost allemaal energie die ik ergens vandaan moet zien te halen, hopelijk lukt dat!

Begin een tweede bedrijf. Je ziet dat veel ondernemers eigenlijk een soort serie-ondernemer zijn. Op die manier hoef je je niet volledig terug te trekken uit wat je nu doet (want inkomen is ook fijn), maar kun je, na een welverdiende vakantie en wellicht een paar inspiratie-gesprekken met iemand, een nieuw idee lanceren dat je wellicht ergens in je achterhoofd hebt. Bijkomend luxe-voordeel is ook nog eens dat je redelijk risico-vrij kunt starten omdat je al in je eigen inkomen kan voorzien.

Dat is een goede suggestie! Ik heb dit ook in mijn achterhoofd. Heb helaas nog geen concreet idee, en ik heb mezelf ook beloofd om het niet nog eens volledig in mijn eentje te gaan doen.

Bovendien wil ik toch echt graag (lang) weg, en dit staat er natuurlijk haaks op.

Ik heb coaches bezocht, psychologen, etc. maar niemand snapt echt het perspectief van de ondernemer. Vandaar dit topic.

Het ondernemersperspectief ontbreekt aan deze case. Het lijkt een motivatie-issue van een (toevallig in dit geval) ondernemer.

 

Als je het bedrijf niet kan verkopen, is weggeven nog een optie.

 

Bedankt voor je reactie.

Ja, ik ben er van overtuigd dat de oorzaak bij mij persoonlijk ligt. In zoverre is het geen ondernemers-issue. Ik probeer daar ook aan te werken met genoemde hulpverleners. Maar ik merk dat die vaak snel voorbijgaan aan ondernemers-perikelen. Alsof ik zomaar een paar maanden vrij zou kunnen nemen. Of een bedrijf verkopen zo gedaan is.

Ik ben in het algemeen best vrijgevig. Maar er staat wel een paar ton aan activa op de balans. Dit is ook een obstakel bij overnamegesprekken, het is te groot voor de meeste concullega's om zomaar over te nemen. En te klein voor de grote jongens.

Hallo HL’ers,

Dit bericht even anoniem, lees al jaren graag mee op het forum. Laat ik maar met de deur in huis vallen: ik ben radeloos. Ik heb een goedlopend bedrijf. In 8 jaar gegroeid naar een leuke winst, een paar medewerkers, tevreden klanten. De uitdaging is er alleen al een paar jaar uit. En naarmate het bedrijf gegroeid is, zijn de zorgen alleen maar toegenomen. Niet dat er acute zorgen zijn, maar toch, het houdt je 24x7 bezig. Ik merk dat het de verkeerde kant op dreigt te gaan. Ik doe alleen nog wat strikt noodzakelijk is, blijf vaak thuis, ben niet gelukkig. Het voordeel dat het bedrijf redelijk ‘low-touch’ is, is nu een nadeel geworden. Ik verveel me en kan me nergens toe zetten.

Ik heb een aantal topics doorgelezen over burn-out, depressie, faillissement, etc. en lees veel herkenbare zaken. Toch speelt er bij iedereen weer wat anders en is er dus ook een andere oplossing. Ik ben niet zozeer op zoek naar een persoonlijke oplossing in de trant van ‘ga leuke dingen doen’ - maar meer als ondernemer. Ik heb coaches bezocht, psychologen, etc. maar niemand snapt echt het perspectief van de ondernemer. Vandaar dit topic.

Het liefst wil ik mijn biezen pakken en een tijd gaan reizen, iets nieuws verzinnen, misschien wel ergens ‘gewoon’ in dienst gaan.

Ik heb geprobeerd om mijn bedrijf te verkopen. Dit is niet gelukt. Er was wel interesse, maar men haakte steeds af op een paar zwakke/afwijkende plekken in het bedrijf. O.a. afhankelijkheid van mijzelf. Ik heb afgelopen jaar geprobeerd om deze plekken aan te pakken, met wisselend succes.

Ik zie mijn medewerkers niet 100% zelfstandig draaien. Dus ik kan ook niet van een afstandje gaan toekijken.

Een optie is misschien ze aandelen te geven, en iemand aantrekken die de dagelijkse leiding overneemt. Toch zal ik op deze manier nog voor een groot gedeelte betrokken blijven.

Ik ben op het punt beland dat ik overweeg om mijn klanten en leveranciers een bericht te sturen dat ik er mee ga stoppen. Dit zou pure kapitaalvernietiging zijn en bovendien zeg ik daarmee ook de banen van mijn medewerkers op, wat mij aan het hart gaat. Dit terwijl het financieel goed gaat. Ik vraag me zelfs af of ik mezelf hiermee juridisch niet in de nesten werk.

Wellicht kunnen jullie andere perspectieven bieden, iets waar ik nog niet aan gedacht heb. Bedankt!