Bestevaar

Allen hartelijk dank voor de reacties. Erg hartverwarmend, het geeft weer wat moed en goede inzichten! Ook bedankt voor degenen die een PB hebben gestuurd, ik kan helaas niets terugsturen omdat dit account niet actief genoeg is. Aan de prijs ligt het niet, al geef ik het niet voor een appel en een ei weg natuurlijk, dan kan ik beter stoppen. Ik ben er gewoon ingerold, en ja dat is een eigen keuze geweest.... Ik ben ook bereid om de consequenties te aanvaarden, maar kom er gewoon niet zelf uit. Ik voel me juist te verantwoordelijk om er echt met de pet naar te gaan gooien. Helaas niet, zo groot is het bedrijf niet dat er een manager is. Ik ben 2 maanden ver weg geweest. Dat kan wel, maar wel met dagelijks werk en contact. Ik denk ook zeker niet dat ik niet vervangbaar ben, of niet gemist kan worden. Maar in de huidige samenstelling speel ik wel een (te) grote rol. Simpelweg al als het om beschikbaarheid gaat. Heb ik zeker wat aan! En ik herken de energie. Moet nog wel een jaartje of 40 tot mijn pensioen, dus maar vaak herhalen dan ;) Je gok over de branche klopt inderdaad Dank, misschien moet ik toch verder zoeken dan. Nu vooral eenpitters gehad, dat is toch wel ander perspectief dan een bedrijf met medewerkers en kapitaal. Een bedrijfsmakelaar had ik al in de arm genomen, twee zelfs, maar dit heeft verder tot niets geleid Ik denk dat het neer gaat komen op het vinden van een of twee mensen die het grotendeels van mij kunnen overnemen. Zelf op overnamepad gaan of fuseren zou ook een optie zijn. Het is alleen nogal een niche waarin ik zit, dus veel kandidaten zijn er niet. Kost allemaal energie die ik ergens vandaan moet zien te halen, hopelijk lukt dat!

Dat is een goede suggestie! Ik heb dit ook in mijn achterhoofd. Heb helaas nog geen concreet idee, en ik heb mezelf ook beloofd om het niet nog eens volledig in mijn eentje te gaan doen. Bovendien wil ik toch echt graag (lang) weg, en dit staat er natuurlijk haaks op.

Het ondernemersperspectief ontbreekt aan deze case. Het lijkt een motivatie-issue van een (toevallig in dit geval) ondernemer. Als je het bedrijf niet kan verkopen, is weggeven nog een optie. Bedankt voor je reactie. Ja, ik ben er van overtuigd dat de oorzaak bij mij persoonlijk ligt. In zoverre is het geen ondernemers-issue. Ik probeer daar ook aan te werken met genoemde hulpverleners. Maar ik merk dat die vaak snel voorbijgaan aan ondernemers-perikelen. Alsof ik zomaar een paar maanden vrij zou kunnen nemen. Of een bedrijf verkopen zo gedaan is. Ik ben in het algemeen best vrijgevig. Maar er staat wel een paar ton aan activa op de balans. Dit is ook een obstakel bij overnamegesprekken, het is te groot voor de meeste concullega's om zomaar over te nemen. En te klein voor de grote jongens.

Hallo HL’ers, Dit bericht even anoniem, lees al jaren graag mee op het forum. Laat ik maar met de deur in huis vallen: ik ben radeloos. Ik heb een goedlopend bedrijf. In 8 jaar gegroeid naar een leuke winst, een paar medewerkers, tevreden klanten. De uitdaging is er alleen al een paar jaar uit. En naarmate het bedrijf gegroeid is, zijn de zorgen alleen maar toegenomen. Niet dat er acute zorgen zijn, maar toch, het houdt je 24x7 bezig. Ik merk dat het de verkeerde kant op dreigt te gaan. Ik doe alleen nog wat strikt noodzakelijk is, blijf vaak thuis, ben niet gelukkig. Het voordeel dat het bedrijf redelijk ‘low-touch’ is, is nu een nadeel geworden. Ik verveel me en kan me nergens toe zetten. Ik heb een aantal topics doorgelezen over burn-out, depressie, faillissement, etc. en lees veel herkenbare zaken. Toch speelt er bij iedereen weer wat anders en is er dus ook een andere oplossing. Ik ben niet zozeer op zoek naar een persoonlijke oplossing in de trant van ‘ga leuke dingen doen’ - maar meer als ondernemer. Ik heb coaches bezocht, psychologen, etc. maar niemand snapt echt het perspectief van de ondernemer. Vandaar dit topic. Het liefst wil ik mijn biezen pakken en een tijd gaan reizen, iets nieuws verzinnen, misschien wel ergens ‘gewoon’ in dienst gaan. Ik heb geprobeerd om mijn bedrijf te verkopen. Dit is niet gelukt. Er was wel interesse, maar men haakte steeds af op een paar zwakke/afwijkende plekken in het bedrijf. O.a. afhankelijkheid van mijzelf. Ik heb afgelopen jaar geprobeerd om deze plekken aan te pakken, met wisselend succes. Ik zie mijn medewerkers niet 100% zelfstandig draaien. Dus ik kan ook niet van een afstandje gaan toekijken. Een optie is misschien ze aandelen te geven, en iemand aantrekken die de dagelijkse leiding overneemt. Toch zal ik op deze manier nog voor een groot gedeelte betrokken blijven. Ik ben op het punt beland dat ik overweeg om mijn klanten en leveranciers een bericht te sturen dat ik er mee ga stoppen. Dit zou pure kapitaalvernietiging zijn en bovendien zeg ik daarmee ook de banen van mijn medewerkers op, wat mij aan het hart gaat. Dit terwijl het financieel goed gaat. Ik vraag me zelfs af of ik mezelf hiermee juridisch niet in de nesten werk. Wellicht kunnen jullie andere perspectieven bieden, iets waar ik nog niet aan gedacht heb. Bedankt!