Kernwoorden zijn hier; "als het klopt" "dicht in de buurt" en "stelselmatig". Een (ex) medewerker die weet heeft over een eventueel stelselmatig karakter in de bedrijfsvoering , waarbij niet de schuldenaar kern van het verdienmodel is maar de eigen klant, neemt daarmee mogelijk deel aan een criminele organisatie. Die gaat dus niet zomaar verklaren.
Wat veel simpeler is lijkt me een onderzoek naar de geldstromen binnen Invorderingsbedrijf, eventueel in vergelijking met branchegenoten.
Als het OM vindt dat er relatief veel wordt verdiend aan de eigen klanten waar bij een doorsnee Incasso Bureau de schuldenaar het gros betaalt lijkt me dat een trigger voor verder en dieper onderzoek. Bij zo'n onderzoek zou de NVI een rol kunnen spelen. Op zich is het natuurlijk niet vreemd als een deel van de omzet uit dienstverlening aan de klant wordt gehaald. Zoals eerder is aangegeven is het soms een principiële zaak om de vordering en een eventuele rechtsgang door te zetten, ook al overschrijden de kosten de mogelijke baten. Maar dat geldt maar voor een klein percentage van de gevallen. De meeste ondernemers zullen niet 3000 euro willen besteden aan een vordering van 400 euro. De stelselmatigheid kan dan worden bewezen met het percentage van de klanten die uiteindelijk meer betalen dan de vordering.