Ik ben startend intermediair en wil voorkomen dat zowel ik, de klant, en de ZZP'ers met wie ik samenwerk te maken krijgen met de wet DBA met alle bijbehorende boetes, heffingen, etc. Ik span mij daarom in om aan de criteria ter voorkoming van schijnzelfstandigheid van geplaatste ZZP'ers te voldoen zoals onder meer
- Verschillende opdrachtgevers voor de ZZP'ers
- Niet teveel bij één opdrachtgever werken
- Moeite doen om andere opdrachten binnen te halen
- Modelovereenkomsten (nog op te stellen door een jurist)
De ZZP'ers die ik wil plaatsen zijn voornamelijk mensen die bij willen klussen naast hun reguliere parttime baan, een hoge mate van flexibiliteit willen en zo min mogelijk papieren rompslomp zoals BTW- en belastingaangiftes, factureren, onkosten declareren, etc. De warsheid van een hoop gedoe is juist waarom ze niet eerder ZZP'er in de branche in kwestie geworden zijn. Ze zijn dus allemaal géén ondernemer voor de Belastingdienst. Aangezien de vraag naar (flex)krachten in deze branche heel hoog is en ik toegang heb tot een relatief groot en welwillend aanbod, vind ik het zonde hier niks mee te doen en het plan te laten varen.
Het punt: wanneer een opdrachtnemer alleen naar mij als intermediair factureert en daarnaast in loondienst is, zijn er te weinig opdrachtgevers om dat criterium te kunnen voldoen.
Welnu, mijn vraag. Om te voldoen aan de eis dat de ZZP'er voor verschillende opdrachtgevers werkt en om mijn rol in het geheel te minimaliseren: Is het wettelijk/fiscaal toegestaan om het tarief uit te splitsen naar twee facturen? Dus één van de ZZP'er rechtstreeks naar de klant met zijn eigen tarief en dan één van mij als intermediair naar de klant? Of wordt dit gezien als kwaadwillendheid onder diezelfde wet DBA? Zijn er wellicht andere constructies om je als (beginnend) intermediar te behoeden voor een forse naheffing wegens schijnzelfstandigheid?