Zo ben je programmeur en zo ben je speelgoed importeur en distributeur: [deel 2] hoogtepunten en dieptepunten

[Mikky Vrolijk]

Dit is de tweede blogpost in de reeks "Zo ben je programmeur en zo ben je speelgoedimporteur en -distributeur." Klik hier als je bij het begin wilt beginnen.

---

Jullie wilden de hoogtepunten en de dieptepunten? Laat ik dan even met de laatste beginnen. Ik kreeg deze week genoeg te verwerken.

 

Domper 1 Beurs met veel ouders en kinderen bleek bejaardenbeurs

 

Ik heb net mijn eerste beurs achter de rug en dit was een drama. Ik geef jullie even de gelegenheid me naïef te noemen en achteraf is het altijd makkelijk praten. Maar laat het een waarschuwing zijn voor alle ondernemers: Organisaties die beurzen organiseren zijn soms ALLEEN bezig met meters te verkopen aan exposanten. Soms maakt het ze niet uit wie er vervolgens de beurs komt bezoeken maar zijn ze alleen bezig een hal vol te zetten met standhouders die de vierkante meterprijs willen betalen die er gevraagd wordt. Ik had van te voren gevraagd of er ouders met kinderen zouden komen. Dit is namelijk wel handig als je speelgoed verkoopt. Natuurlijk werd er gezegd. Ik heb in 4 dagen beurs misschien 20 kinderen gezien. (Zonder te overdrijven).

 

Er stonden 4 stands met snoep, 3 met sieraden workshops terwijl er exclusiviteit was beloofd. Een meneer met bijzondere doodskisten (echt waar!) naast een andere kinderspeelgoed verkoper. Humor: de stand met de Bijbel en het woord van Jezus stond rug aan rug met de meneer die chocolade piemels, marsepeinen vagina's en andere erotica verkocht. Enige humor was de planner dus niet te ontzeggen. Maar geeft ook wel aan hoe goed er over nagedacht was.

 

Mijn fout was dat ik dacht dat ik een advies kreeg. Ik kreeg een verkooppraatje. Naïef. Stom enz. Wist ik veel. Nog nooit op een beurs gestaan. Eerste beurs die ik boekte. Ik wist op het moment dat ik het boekte dat de bestelling bij HandTrux USA dan binnen zou zijn. Ik dacht dus dat ik zo snel mogelijk met promotie en verkoop wilde beginnen.

 

Laat ik het zo zeggen: als ik rollators had verkocht kon ik nu gaan rentenieren. Meest gehoorde argument om niks van me te kopen: "Mijn kleinkinderen zijn het huis al uit.". Mijn enige "troost" was dat ik niet de enige was en 90% van de standhouders slecht gedraaid hebben. Totaal omzet van een paar honderd euro in vier (4!) dagen waren redelijk standaard. Ik heb de laatste beursdag een heleboel handtekeningen verzameld van standhouders die niet blij waren met deze beurs. Ik ga kijken of ik nog iets kan doen voor ons.

 

Toen ik de handtekening liet zien aan het management daar "was ze er niet blij mee" en "Je staat met een nieuw product". 50 ontevreden standhouders en je hebt het over mijn product dan heb je het niet helemaal begrepen denk ik. Ook de andere standhouders die hun beklag deden waren met oost-indisch beton in een monoloog beland.

 

Ook de vice voorzitter van de Vereninging voor standhouders die er zelf ook stond met een product was niet blij. Het is dus een grote domper geworden. Toen ik, en andere standhouders na de eerste 2 dagen hun beklag deden was het tegenargument

 

Als jullie aan een beurs mee willen doen bereid je dan beter voor dan ik. Vraag door. Vraag wat er aan marketing gedaan en wanneer !

Vraag referenties. Wat de verwachte bezoekersaantallen zijn. En of er afspraken te maken zijn als dat niet gehaald wordt. Hoe het in het verleden gegaan is.

Echte garanties zijn er niet. En als er lezers zijn van deze blog die goeie tips hebben om dit soort drama's te voorkomen dan houd ik mij aanbevolen.

 

Domper 2 Toch niet in de grote krant

 

Al een maand geleden ongeveer had ik contact gezocht met de grootste wakkere ochtendkrant van Nederland en ons verhaal telefonisch verteld. De redactrice van pagina 5 was enthousiast en het klikte ook tussen ons. Maar ook zeker het bijzondere verhaal waar mijn vrouw en ik de hoofdrollen in spelen was interessant voor de krant. Het feit dat mijn vrouw op school heeft geleerd hoe je een Kalashnikov in elkaar moet zetten was een ook een leuk detail dat zeker de krant zou halen.

 

Er werden afspraken gemaakt en van beide kanten werd het daadwerkelijke interview een paar keer uitgesteld. Maar uiteindelijk is dat er dan gekomen en hebben we de desbetreffende journalist uitgenodigd voor het eten zoals dat bij Armeense gastvrijheid hoort. Dit was een gezellige avond waarin we leuk hebben verteld en hij heeft gevraagd naar het hele avontuur.

 

Een paar dagen later is er nog een fotograaf langs geweest om een foto te maken die bij het artikel zou komen. Al deze tijd mocht ik geen persbericht versturen omdat de krant het graag exclusief wide en zou ik plaatsing in gevaar brengen. Het is de grootste krant van Nederland dus die houdt je graag te vriend. Ook hier op dit blog ben ik om die reden stil gebleven. Ik wilde niks doen om ons verhaal aan 2 miljoen mensen te kunnen vertellen te riskeren. Complete radiostilte.

 

Toen ik op de beurs stond kreeg ik een sms dat ik een mail had gehad met het artikel en of ik dat snel die dag nog even wilde doorlezen en akkoord wilde geven. Dit heb ik gedaan terwijl ik daar op de beurs stond en binnen een uur had hij het akkoord. Het zou afgelopen maandag geplaatst worden. Die maandag stonden we er niet in. Na contact bleek dat er iets "actueels" gebeurd was en we verschoven waren. Okay, kan gebeuren. Dit gebeurde nog een keer en gisteren kwam dan het telefoontje dat de opperhoofdredacteur het afgekeurd had vanwege "te commercieel". Zowel de redactrice als de journalist vonden het erg jammer en spijtig enz. En ik snap er nog steeds helemaal niks van aangezien deze krant nu niet echt vies is van commercie en er afgelopen dagen ook regelmatig stukken in stonden die zeker vergelijkbaar "commercieel" waren met ons verhaal.

 

Dan is het zo fijn dat je een vrouw hebt die je steunt en achter je staat. Maar ik heb goed staan vloeken tegen een heleboel dozen met speelgoed die in mijn huiskamer staan. Ik verlies mijn geloof niet in het product. Niet in de afloop. We twijfelen allebei niet dat dit goed gaat komen. De reacties op internet, o.a. op facebook zijn een deel van de motivatie. We worden nog steeds op allerlei manieren bevestigd in ons geloof. (Dit klinkt wel enger dan ik het bedoel).

 

Ook de dramatisch verlopen beurs bleek niet aan ons product, presentatie te liggen aangezien niemand daar goede zaken gedaan heeft.

 

(Idee: zal ik een lijst gaan verzamelen met door jullie aangeraden beurzen en (jaar)martkten?) Als jullie me per PM of mail de namen en websites van beurzen en markten e.d. die jullie kunnen aanraden en voor welke branches enz. doorsturen dan zal ik ze verzamelen. Als er genoeg respons is zal ik ze op een pagina zetten of een topic openen en ze hierin zetten.)

 

Ik ga er maar vanuit dat ik in "the dip" zit. (Zie afbeelding hieronder) Dus ik verheug me op wat hierna gaat komen.

 

Binnenkort de ANWB Kampeerdagen. 20 en 21 april. En daar staan we ook. we werden met open armen ontvangen. Om maar even op domper 1 terug te komen: Op de ANWB Kampeerdagen 20 keer zoveel bezoekers, de helft van het geld.

Beste ondernemers wees dus selectief in je beurzen. Ze worden je bij bosjes aangeboden net als advertenties en blijken vaak meer warme lucht te zijn.

 

 

Verder met het avontuur en waar ik gebleven was.

 

Hoe noem je zo'n ding?

 

Backhoe is het Engelse woord voor een graafmachine. Een woord wat het niet in Nederland ging doen. "Graafarm" is een beter woord. In het Engels heb ik er maar Diggingarm van gemaakt en in het Duits is het “Bagger” geworden hoewel “Grabarm” ook gebruikt wordt. In verband met de SEO van geheel gebruik ik alle termen waarvan ik denk dat potentiële kopers het gebruiken als ze op zoek gaan naar het ding dat ze op het strand hebben gezien.

 

Als ik het zakelijk bekeek dan waren de verschillende markten buiten de speelgoedwinkels ook een mooi onderdeel van dit originele speelgoed. Tuincentra, vakantieparken, souvenirwinkels, strandwinkels en zo nog een aantal. Ook was het prima te gebruiken in de sneeuw. Iedereen die ik het liet zien reageerde enthousiast en sommige wilden er ook gelijk één hebben.

 

Contract

 

Het werd tijd om serieus te worden. Ik heb toen met hem onderhandeld over het contract. Hieruit is HandTrux Europe geboren voor de particuliere markt en Aldoimport.nl voor de zakelijke B2B. We hebben de licentie gekregen voor de Europese markt. We beginnen met Nederland, Duitsland en België. Vandaar uit verder. Ernie was een goeie onderhandelaar en ik heb dan ook heel duidelijk moeten maken wat mijn plannen waren en hoe ik het aan wilden pakken. Zowel hij als wij zijn niet meneer Lego of Playmobile die even met een marketing budget van een paar honderd miljoen een nieuw speelgoed in de markt parkeren. Dus kwam het aan op originaliteit, ambitie, energie, enthousiasme en met beperkte middelen zo veel mogelijk proberen te bereiken.

 

Uiteraard doe ik de plannen voor de toekomst hier niet allemaal uit de doeken maar ze spraken Ernie duidelijk aan. En op basis daarvan heeft hij mij het contract en de daarin benoemde voorwaarden gegund.

 

Ernie en Aldo een gouden team in wording

 

We willen elkaar duidelijk verder helpen en er een succes van maken. Hij is al jaren bezig geweest met de ontwikkeling van de HandTrux . Heeft veel van zijn eigen geld erin geïnvesteerd en dat begint zich nu terug te betalen. Hij heeft jaren een grondverzetbedrijf gehad en heeft veel funderingen gegraven voor de “shopping malls” waar hij nu zijn HandTrux verkoopt. Daar heeft hij het idee gekregen voor de Graafarm en het geld verdiend om het te investeren. In eigen land, Canada, Australië is het een product dat het al heel goed doet als je na gaat dat dit allemaal zonder groot reclamebudget is bereikt.

 

Op de ToyFair in New York zijn er ook weer goede zaken gedaan. Ook de interesse uit Europa is groeiende en het lijkt erop dat ik exact op het juiste moment contact heb gelegd. Maar om met de woorden te spreken die Ernie tegen mij zei toen ik de definitieve eerste bestelling deed: “You have put your money, where youre mouth is”. We zijn allebei én zakelijk én deels kind als we elkaar aan de Skype hebben. Er is ook een leuk vertrouwen tussen ons. Hij sprak van vriendschap toen ik hem op ging zoeken, ik sprak van korting. Niet gekregen. Je bent Nederlands of je bent het niet.

 

CE Markering

 

We hadden nog niks besteld bij Ernie. Eerst moest het gekeurd worden voor de Europese markt. Al mag je er zelf gelijk een CE sticker op plakken als je er van overtuigd bent dat het veilig is. Aangezien wij als importeur / distributeur de eerste zijn die aansprakelijk gesteld worden als er iets zou gebeuren... Gebeurt niet! Is hartstikke veilig!. Heeft zelfs geen waarschuwingen nodig... Wil je je goed indekken en er zeker van zijn dat het allemaal veilig is. Kennelijk dat de richtlijnen in de USA wel streng zijn maar vooral de chemische eisen aan de test af kunnen wijken. Ik wilde dus zeker zijn van mijn zaak. Het blijft kinderspeelgoed en ik ben zelf ook papa dus ik nam hiermee geen enkel risico.

 

Speelgoed en alles met een stekker of een batterij moet getest worden. Zo heb ik het ongeveer begrepen.

 

Experts zullen dit vast kunnen aanvullen en verbeteren. En afhankelijk van het te testen object zijn er dan regels waaraan die test moet voldoen.

Voor speelgoed zijn er bepaalde regels hoe deze test gedaan moeten worden. Bijvoorbeeld voor elke kleur die er in verwerkt zit moet een test gedaan worden.

Ook voor het materiaal moet dan een brand en duurzaamheidstest gedaan worden. Ik heb er dus 3 in moeten leveren bij het testbedrijf.

 

Ik moest dus op zoek naar een bedrijf dat dit zou kunnen doen. Het eerste bedrijf dat ik aanschreef wilde 3500 euro. En aan de communicatie te merken wilden ze gelijk even innen en de conversatie tot een minimum beperken. Ik had als newbie vragen genoeg dus ik voelde me hier niet prettig bij. Ik schrok ook van de prijs maar wist ook niet wat realistisch was. Maar als een goed ondernemer zoek je dan even verder. Ik heb ook wat Poolse bedrijven aangeschreven.

Die waren niet heel snel in hun reactie. (Dit bleek te liggen aan een poolse feestweek ofzo leerden we pas later). Maar ook in China mag je deze keuring laten doen. Er zijn ook bedrijven die zich Europees presenteren maar gewoon de boel naar China opsturen (per luchtpost) om het daar dan te laten testen voor een fractie van de prijs die je er dan als ondernemer voor betaald. En China heeft nu eenmaal een copy en paste gevoel bij mij dus daar had ik geen zin in. Polen was inderdaad een stuk goedkoper. Maar uiteindelijk ben ik geslaagd bij ww.sgs.nl Wereldwijd en gerenommeerd. (ook in China maar er werd gewoon in Nederland getest) en de communicatie was erg prettig. Meneer Pols nam de tijd voor me om dit voor mij toch wel ingewikkelde proces duidelijk te maken. Ook niet onbelangrijk was de prijs. Die was iets meer dan een derde dan de duurste offerte die ik gezien heb. Rondvragen kan dus veel geld besparen.

 

Waar dit aan zou kunnen liggen is o.a. dat Bedrijf "Lui en Duur BV" alle test maar in rekening brengt terwijl Bedrijf "Ik neem mijn klanten serieus en lever goede service" samen met jou kijkt wat noodzakelijk is om te testen. Uiteindelijk blijf je als importeur de persoon die besluit op basis van de tests om de CE markering aan te brengen. Bij controle moet je dan de test certificaten laten zien die je als basis genomen hebt om de CE markering te plaatsen.

 

Startschot

 

De test is zonder problemen en met vlag in wimpel geslaagd en was in 2 weken gedaan. Ik werd keurig op de hoogte gehouden want het waren een aantal tests. Bij elke test kreeg ik een mail dat deze geslaagd was. Voor ons was de CE goedkeuring dan ook een startschot om de bestelling te doen. We waren alleen wel geschrokken van de transportkosten. Een deel van een container was voor ons zelf te financieren en was ons uitgangspunt.

Alleen onze vervoerder logic4l.com had ons al voorgerekend wat het scheelde als we een hele 40 foot container zouden afnemen. Dit zou qua totale inkoopprijs een berg geld schelen. Bij een deel van een container zouden we helemaal niks verdienen. Als we een hele container zouden afnemen dan wel. Al is het doel natuurlijk europese speelgoed dominantie. :)

 

Ik kwam dan ook op een gegeven moment thuis en zei tegen mijn vrouw dat we na het spitsuur (thuiskomen, koken, zoon in bed stoppen e.d.) even moesten praten. En dan merk je dat je met de juiste vrouw getrouwd bent omdat ze gelijk doorhad dat we voor een hele container zouden gaan en dat ze het daar ook mee eens was. Ik had er al even mee rond gelopen en tegen je vrouw zeggen dat ik nog meer wilde riskeren dan in eerste instantie de bedoeling was is altijd een leuke binnenkomer. Maar al vaker is gebleken dat we het met elkaar getroffen hebben en elkaar helemaal aanvoelen. Dat gaat jullie verder niet aan maar dat is dus wel zo. ;D Ze zei ook gelijk dat ik er dan maar naartoe moest als we toch dat geld gingen investeren kan dat ticker er ook nog wel bij. Ze had wel familie in New York waar ik kon logeren. Dat is het voordeel van die Armenen die zitten overal en zijn overal even gastvrij.

 

Maar dat beste ondernemers is voor een volgende keer. Volgende keer zal ik dus over mijn avontuur in de USA vertellen.

 

John Aldo en Ernie.

 

[Marcel Spruit R.I.P.]

Fantastisch verhaal! Blijf schrijven!

[sjongejonge]

nou als het niet wil lukken met je graafarm dan kun je altijd nog overwegen om schrijver te worden. Het leest lekker weg.

 

Succes met je speeltjes!!!