Ik zal hier niet gaan zeuren over een slechte economie of een aantal slechte zomers. Nee ik geef toe de zaken zeer verkeerd te hebben ingeschat. Trots op? Nee. Ervaring rijker? Ja. Feit is dat we op het randje van de afgrond staan en we ons even geen raad meer weten…
In het kort:
Eind 2009 begin 2010 hebben wij met een mooi opgezet bedrijfsplan bij onze thuisbankier 1 miljoen kunnen lenen (zonder € 1,- eigen geld) voor een recreatief bedrijf. Sterker nog, de bank adviseerde om nog meer te investeren maar wij (mijn vrouw en ik) vonden het risico al groot genoeg. Ondanks dat we aan het begin van de crisis zijn begonnen deden we het helemaal zo slecht nog niet. Het bedrijf was op zich niet binnen een paar jaar rendabel, maar wij moesten het vooral hebben van privé investeerders die een deel van onze financieringslast overnamen tegen een leuk rendement, zoals je wel vaker ziet in onze branche. Vanwege de ingestorte tweedehands markt was en is hier nauwelijks animo voor. En als er gegadigden zijn dan voor minder dan de executiewaarde.
Na een paar keer uitstel van aflossing te hebben gekregen heeft de bank behoorlijk wat extra zekerheden in gebouwd en hebben wij zelf moeten tekenen voor het afstaan van de gelden die zouden vrijkomen bij onze overlijdensrisicoverzekering op het moment dat 1 van ons zou te komen overlijden. Ik snap dat iedereen op dit moment vreest voor zijn baan bij deze bank, maar dit ging behoorlijk ver. Toch konden wij niet anders dan onze handtekeningen zetten en hopen dat de lange winter eindelijk eens voorbij was zodat onze omzet weer fors zou aantrekken en we langer de tijd hadden om kopers te vinden en onze lasten te verlagen. Dat hadden we nooit moeten doen…. Nu de bank deze papieren in handen heeft is de toon desastreus veranderd en hebben zij geen enkel begrip meer voor onze situatie. Waar ze voorheen ‘zeer veel respect hadden voor ons ondernemerschap ons enthousiasme en lange werkdagen’ zijn ze nu enkel uit op het zo snel mogelijk terughalen van hun geïnvesteerd vermogen en het enigszins beperken van de risico’s.
Omdat wij het grootste deel van de financiering verpand hebben aan ons privé, had het voor ons geen zin om de VOF naar een BV te zetten, daar wij toch privé aansprakelijk zouden blijven. Gelukkig heb ik altijd mijn fulltime baan ernaast gehouden zodat we die zekerheid van inkomen zouden houden en heb naast de avonduren en de weekenden waar nodig bij kunnen springen.
Op dit moment is het bedrijf weer in volle gang (seizoen is begonnen). We hebben op de bank na geen openstaande crediteuren en een omzet van 150 tot 200k. Als we nu onder de hamer gaan hebben we een hoop gedupeerde klanten die hun vakantie reeds hebben aanbetaald en zullen we deze stuk voor stuk financieel schadeloos moeten stellen. Als ons onderpand tegen de executiewaarde wordt verkocht (wat al niet lijkt te gaan lukken) blijven wij met een restschuld achter van rond de 500k. Voor zover ik me in de materie heb kunnen verdiepen (met dank aan dit forum) zal de bank vermoedelijk een schikking willen treffen voor de restschuld. Begrijp ons niet verkeerd, we zullen daar hard voor werken om deze af te lossen. Het lijkt er nu alleen op dat de bankmedewerkers ineens zijn veranderd in een maffiabende die ons dag in dag uit achtervolgt. Er gaat meer tijd zitten in het steeds weer aanleveren van andere cijfers en afspraken dan in het bedrijf. We hebben nog net geen brandwonden van de hete adem in ons nek..
Zie jij kansen voor je onderneming/bedrijf in het buitenland? Met RVO onderneem je verder.
Kijk wat onze kennis, contacten en financiële mogelijkheden voor jou kunnen betekenen.
We hebben cookies geplaatst op je toestel om deze website voor jou beter te kunnen maken. Je kunt de cookie instellingen aanpassen, anders gaan we er van uit dat het goed is om verder te gaan.
Ondernemer001
Ondernemer001
Beste experts,
Ik zal hier niet gaan zeuren over een slechte economie of een aantal slechte zomers. Nee ik geef toe de zaken zeer verkeerd te hebben ingeschat. Trots op? Nee. Ervaring rijker? Ja. Feit is dat we op het randje van de afgrond staan en we ons even geen raad meer weten…
In het kort:
Eind 2009 begin 2010 hebben wij met een mooi opgezet bedrijfsplan bij onze thuisbankier 1 miljoen kunnen lenen (zonder € 1,- eigen geld) voor een recreatief bedrijf. Sterker nog, de bank adviseerde om nog meer te investeren maar wij (mijn vrouw en ik) vonden het risico al groot genoeg. Ondanks dat we aan het begin van de crisis zijn begonnen deden we het helemaal zo slecht nog niet. Het bedrijf was op zich niet binnen een paar jaar rendabel, maar wij moesten het vooral hebben van privé investeerders die een deel van onze financieringslast overnamen tegen een leuk rendement, zoals je wel vaker ziet in onze branche. Vanwege de ingestorte tweedehands markt was en is hier nauwelijks animo voor. En als er gegadigden zijn dan voor minder dan de executiewaarde.
Na een paar keer uitstel van aflossing te hebben gekregen heeft de bank behoorlijk wat extra zekerheden in gebouwd en hebben wij zelf moeten tekenen voor het afstaan van de gelden die zouden vrijkomen bij onze overlijdensrisicoverzekering op het moment dat 1 van ons zou te komen overlijden. Ik snap dat iedereen op dit moment vreest voor zijn baan bij deze bank, maar dit ging behoorlijk ver. Toch konden wij niet anders dan onze handtekeningen zetten en hopen dat de lange winter eindelijk eens voorbij was zodat onze omzet weer fors zou aantrekken en we langer de tijd hadden om kopers te vinden en onze lasten te verlagen. Dat hadden we nooit moeten doen…. Nu de bank deze papieren in handen heeft is de toon desastreus veranderd en hebben zij geen enkel begrip meer voor onze situatie. Waar ze voorheen ‘zeer veel respect hadden voor ons ondernemerschap ons enthousiasme en lange werkdagen’ zijn ze nu enkel uit op het zo snel mogelijk terughalen van hun geïnvesteerd vermogen en het enigszins beperken van de risico’s.
Omdat wij het grootste deel van de financiering verpand hebben aan ons privé, had het voor ons geen zin om de VOF naar een BV te zetten, daar wij toch privé aansprakelijk zouden blijven. Gelukkig heb ik altijd mijn fulltime baan ernaast gehouden zodat we die zekerheid van inkomen zouden houden en heb naast de avonduren en de weekenden waar nodig bij kunnen springen.
Op dit moment is het bedrijf weer in volle gang (seizoen is begonnen). We hebben op de bank na geen openstaande crediteuren en een omzet van 150 tot 200k. Als we nu onder de hamer gaan hebben we een hoop gedupeerde klanten die hun vakantie reeds hebben aanbetaald en zullen we deze stuk voor stuk financieel schadeloos moeten stellen. Als ons onderpand tegen de executiewaarde wordt verkocht (wat al niet lijkt te gaan lukken) blijven wij met een restschuld achter van rond de 500k. Voor zover ik me in de materie heb kunnen verdiepen (met dank aan dit forum) zal de bank vermoedelijk een schikking willen treffen voor de restschuld. Begrijp ons niet verkeerd, we zullen daar hard voor werken om deze af te lossen. Het lijkt er nu alleen op dat de bankmedewerkers ineens zijn veranderd in een maffiabende die ons dag in dag uit achtervolgt. Er gaat meer tijd zitten in het steeds weer aanleveren van andere cijfers en afspraken dan in het bedrijf. We hebben nog net geen brandwonden van de hete adem in ons nek..
Iemand advies hoe te handelen in onze situatie?
Wij horen het graag.
Link naar reactie
https://www.higherlevel.nl/forums/topic/41662-vof-in-recreatieve-sector-met-schuld-van-12-miljoen/Delen op andere sites
Aanbevolen berichten
5 antwoorden op deze vraag