Fashion Made in Holland (again)

[TwaBla]

Nederland heeft een rijke textiel-historie (Enschede, Tilburg) en in de vluchtelingenstroom uit het Midden-Oosten en Afrika komen veel ervaren kleermakers mee. Waarom dan geen atelier in Nederland beginnen dat opdrachtgevers in staat stelt lokaal te laten produceren, dacht Naz Kawan - oud student van het Amsterdam Fashion Institute (AMFI). Zij begon begin 2019 het bedrijf A Beautiful Mess Makerspace (interview) in de rook van Amsterdam dat nu onder andere kleding maakt als 2050 Factory, samen met de voetbalbroers Luuk en Siem de Jong.

 

 

Een andere lokale producent is Fabriek Fris in Ede, dat een veilige werkplek biedt aan vluchtelingen. Daar zijn de oprichters bovendien actief zijn bij het coachen van beginnende merken. Ze maken zelf kleding van hergebruikt textiel onder het label OSIAS, oa kokskleding uit afgekeurde lakens. Wordt het woord buis nog gebruikt?

 

 

Verder wil ik Studio Ryn in Arnhem noemen, waar modestudenten (MBO) en mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt kleding maken voor uiteenlopende opdrachtgevers. 

 

Overigens. Dit is geen sluikreclame. Ik heb geen enkel belang bij deze bedrijven. De initiatieven zijn interessant en ze dragen bij aan de informering van beginnende ondernemers die een eigen kledingmerk willen opzetten. Al onze industriële spin-, weef- en naaimachines zijn in de jaren zestig naar Pakistan en de Filipijnen verscheept, maar er is nog kennis en er komt weer vaardigheid terug. Grote goedkope massaproductie zal niet mogelijk zijn in Nederland (tenzij je laarzen giet), maar voor duurzaamheid moeten we misschien af van al die wegwerpkleding.

 

Draag Slome Mode!