Verplaatsing van bedrijvigheid door klimaatbeleid kan beperkt blijven

[Mikky Vrolijk]

 

Klimaatbeleid brengt macro-economische kosten met zich mee en lokt verplaatsing van bedrijvigheid uit. Beide effecten kunnen echter de komende jaren bescheiden blijven. Deze conclusie is wel aan twee belangrijke voorwaarden gebonden. De belangrijkste is dat de reductie van broeikasgasemissies aan het buitenland uitbesteed moeten kunnen worden, bijvoorbeeld door een systeem van internationaal verhandelbare emissierechten. Hierdoor kunnen goedkope mogelijkheden in het voormalige Oostblok benut worden. Bovendien moeten sectoren met dezelfde prijs voor emissierechten te maken krijgen. Als sommige sectoren worden ontzien en andere sectoren juist zwaarder worden belast, komen de macro-economische kosten hoger te liggen, omdat goedkope reductiemogelijkheden onbenut blijven. Dergelijke voorwaarden zijn zeker voor Nederland belangrijk. Omdat Nederland energie-intensieve industrieën herbergt en al in sterke mate op schoon aardgas vertrouwt, is het kwetsbaar voor een verhoging van de energieprijzen of inefficiënte vormen van klimaatbeleid.

 

Lees verder >>>

 

[AOS]

Interessante link!

 

De belangrijkste is dat de reductie van broeikasgasemissies aan het buitenland uitbesteed moeten kunnen worden, bijvoorbeeld door een systeem van internationaal verhandelbare emissierechten. Hierdoor kunnen goedkope mogelijkheden in het voormalige Oostblok benut worden. Bovendien moeten sectoren met dezelfde prijs voor emissierechten te maken krijgen.

 

Ik zit eigenlijk te denken wat dan de gevolgen zijn voor het milieu in zijn geheel en voor de milieutechnologie in Nederland.

 

Dat alle sectoren dezelfde prijs moeten betalen voor emissierechten lijkt mij vrij duidelijk en ook logisch, vanuit het milieu gezien. Binnen Nederland kan dan bekeken worden waar het meest kosten-effectief de doelstellingen kunnen worden gehaald.

 

De aankoop van emissierechten uit het buitenland heeft denk ik wel direct gevolgen voor bedrijven die zich richten op het produceren van systemen om emissie te verlagen. Tenzij ze de systemen/advies ook daar gaan verkopen waar de emissierechten vandaan komen.

 

Vanuit milieu-oogpunt gezien is het ook nogal raar. De lachgas, kooldioxide, methaan en andere verbindingen is hetzelfde in Polen als in Nederland.

Met andere woorden: aankoop van de emissierechten uit het buitenland om meer uitstoot te genereren, zal de totale wereldwijde uitstoot niet verminderen (of begrijp ik iets verkeerd?).

 

Belangrijke voorwaarden voor beperkte kosten zijn internationale handel in emissierechten en de overvloed aan emissierechten ('hot air') in het voormalige Oostblok.

 

Ik begrijp deze zin niet helemaal, maar het lijkt erop dat in Oost-Europa er een 'tekort' is aan emissie. Oftwel: er wordt daar op dit moment nog te weinig gassen uitgestoot???

Of ze bedoelen dat je de uitstoot in Oost-Europa goedkoper kunt verminderen, domweg omdat een uurloon daar minder is. Maar dan verplaats je wel een redelijk kennisintensieve bedrijfssector naar het buitenland (volgens mij).

 

Ik vind het uitstekend als milieu en economie hand in hand kunnen gaan, maar dit persbericht is wel heel erg gericht op de effecten voor de bedrijvigheid. Zoals in het bericht al aangegeven zal de locatiekeuze nou niet vaak van de emissierechten afhangen.

 

Wat ik ook een beetje mis is wat dit betekent voor duurzaamheid en hergebruik van bepaalde zaken (energie, materiaal, water). Kosten-technisch gezien loont het vaak voor een bedrijf om hier naar te kijken. Dat levert indirect nieuwe ideeen, patenten, producten en onderzoek op en op de lange termijn is het milieu daar ook bij gebaat.

 

 

Al met al vind ik het persbericht wat eenzijdig en vooral onduidelijk, maar ik ben wel benieuwd naar het volledige rapport (als ik tijd heb).

 

 

(edit: verkoop veranderd in aankoop, aangezien het kwartje gevallen is)

[evp]

Millieueffecten zijn grensoverschrijdend en dienen regionaal/internationaal geevalueerd te worden. Een systeem van verhandeling van emissierechten is hierbij onmisbaar en zal inderdaad de wereldwijde uitstoot verminderen.

 

Ook hier geldt ook de 80/20 regel; voor het terug dringen van de laatste 20% is 80% van de inspanning nodig. M.a.w. elke Euro besteed aan het terugdringen van emissies in een land waar nog weinig millieumaatregelen geeffectueerd zijn (bijvb. Polen) is veel effectiever dan de veelvoud aan Euro's nodig om in Nederland de laatste percenten aan emmissies terug te dringen.