Christine

Grappig, ik kijk net op wat sites van verzekeraars wat een AOV kost, maar als je 55+ bent kun je helemaal geen arbeidsongeschiktheidsverzekering afsluiten, lijkt het. Nou, dan niet.

Een idee is niks waard. Helemaal niks. Wat waarde heeft is de realisatie ervan. Als je dat zelf niet kunt of wilt, dan geeft het ook niet dat je het idee verklapt hebt.

Dat is heel eenvoudig. Doe het zoals Elon Musk, of Jeff Bezos, of Brin en Page. Die hadden ook allemaal een heel goed idee, en hebben er miljarden mee verdiend.

Ik blijf me verbazen over het gemak waarmee mensen hun volledige privacy op straat gooien. Jaren geleden vertelde een programmeur me hoeveel blikjes kittekat ik de week ervoor had gekocht, en welk merk pindakaas. Staat zomaar op je bonuskaart. Ik had een app van Facebook geinstalleerd, en die begon onmiddellijk de inhoud van mijn hele telefoon naar Facebook te beamen. Gelijk weer gede-installeerd. Sindsdien let ik goed op, en zie ik dat heel veel apps een einde maken aan je privacy. Je installeert een app van nu.nl voor het nieuws, maar waarom wil die toegang tot je adresboek, je agenda, je locatie en je telefoon? Weg dus met die app.

Maar niemand interesseert het iets.

Ik begin ieder jaar met nummer 007. Dus dit jaar 2016/007. Behalve als ik pas eind van het jaar de eerste factuur stuur, dan begin ik gewoon met 001.

Ik had vorig jaar het idee om ze hexadecimaal te nummeren, maar dat vond mijn boekhouder toch niet een heel goed idee.

Als je allergisch bent voor tabaksrook, dan is het minste spiertje rook schadelijk, zelfs als ze voor of achter het gebouw staan te roken. Ik kan me voorstellen dat een verhuurder dat niet wil, al is het alleen maar vanwege de gezondheid van de huurders die niet roken. En als je gewoon thuis rookt, en niet in het kantoor, dan is er toch geen probleem?

Zorg dat je core business samenvalt met je core competence.

Alles wat daar niet onder valt besteed je uit.

Het maakt niet zoveel uit hoe je het noemt, het is een groot probleem en TS zit ermee. En met de hele historie die eraan vooraf is gegaan, want als ondernemer ben je niet een schone lei, je hebt al van alles meegemaakt op het moment dat er ineens "iets" gebeurt. Dat samen leidt tot depressie, burnout, stress, ptss whatever. Zoals diverse anderen al zeggen, praten helpt, al is het maar omdat een ander je blik wat meer naar de toekomst kan richten, en praten helpt bij het verwerkingsproces. Praten is online, hier op het forum en elders, maar ook in "echte" gesprekken. Een kop koffie drinken met iemand zet je met beide benen stevig op de grond, brengt je terug in de realiteit, vanuit de overspannen denkwereld waarin je zo nu en dan terecht komt.

Ik kan goede espresso maken, mijn deur staat altijd voor je open. Dat geldt voor veel HL'ers, weet ik. Maak daar gebruik van. Heb ik ook gedaan.

Weer die locatie met dat enge trapje, o,o :-[

En met het enge straatje. Op weg naar de borrel, al een beetje donker, regen, en dan een straatje met kinderkopjes. Dat was op de motor niet heel fijn.

topic starter noemt het post traumatische stress stoornis, het lijkt eerder op een burnout, of iets in die richting wat je krijgt als je diep in de shit raakt. Maar een eenmalige slechte deal zou dat niet moeten veroorzaken.

Ellen de Bruin heeft in de NRC 's een stukje geschreven over "sunk cost", en hoe het menselijk brein daar veel moeite mee heeft. Je boekt een vakantie, dan later boek je iets heel goedkoop wat veel leuker is, en dan blijkt dat het samenvalt en je krijgt bij beide je geld niet terug. Mensen hebben dan de neiging te kiezen voor de vakantie die veel gekost heeft, want dat heeft veel gekost. Maar wat je moet doen is kiezen welke vakaantie leuker is. Je hebt beide betaald, je krijgt je geld niet terug, dus de kosten laat je achter je. Schone lei. En dan, zonder het kosten aspect, kies je. En als dat de goedkope vakantie is, dan ga je dat doen.

Zoiets heb je ook bij afschrijvingen: je hebt iets gekocht, je bent nog jaren aan het afschrijven, maar inmiddels zou het goedkoper zijn om iets nieuws te kopen, b.v. een machine die pas op de markt is, 10% kost van wat die van jou heeft gekost, en tien keer meer produceert. De boekhouder zegt dan "nee, je kunt pas een nieuwe machine kopen als je de oude hebt afgeschreven". De ondernemer zegt: "het is sunk cost, die oude machine dank ik af, schone lei en de nieuwe ga ik ook wel weer afschrijven". Dat laatste levert je veel meer op.

En dan heb je de kosten die je tegen wil en dank maakt. Je bent opgelicht, erin geluisd, je hebt een handtekening gezet die je niet had moeten zetten, de bank heeft je verkeerd voorgelicht, wat dan ook. Dat geld ben je kwijt, krijg je nooit meer terug. Dat is ook "sunk cost". Heb ik meegemaakt met een faillissement. Ik dacht ik kan wel jaren blijven treuren om die verloren 70k, maar dat helpt niet. Ik moet het uit mijn hoofd zetten, dat geld is sunk cost, en ik begin opnieuw.

En dat kun jij ook doen. Geld dat je kwijt bent ben je kwijt, sunk cost. De oplossing is schone lei. Niet meer aan denken, je hebt ervan geleerd, je doet het niet weer, en je hebt nog een heel leven voor je. En je gaat nog veel fouten maken, net als iedere andere ondernemer, maar deze niet meer.

Ik denk dat iedere ondernemer zulke ervaring heeft, grote fouten of kleine fouten, je hebt spijt van dingen die je doet, maar spijt is zinloos. Spijt moet je omzetten in een leereffect. En je gaat verder. Iedere ondernemer doet dat. In een hoekje zitten hoort er ook bij. Dat kun je doen, totdat je zegt "potdomme, nu is het genoeg". Je kunt ook heel boos worden. Ik heb 's een mobiele telefoon stukgegooid tegen de want van mijn kantoor. Dat luchtte op. En toen kon ik weer verder.

Weet dat je niet alleen bent, dat wilde ik eigenlijk alleen maar zeggen. Zet 'm op!

Als je in het agenda op de titel van het item klikt blijkt de link kapot.

e) Nu heb ik die 2 miljoen ook niet, maar heb wel een investeerder bereid gevonden die dat bedrag ter beschikking wil stellen.

Ehm, wat? De definitie van "investeerder" is "iemand die geld investeert in een bedrijf in ruil voor aandelen". Iemand die je geld leent, heet "bank". Ik begrijp je vraag dus niet helemaal.

Dit lijkt vooral gericht op grote bedrijven die een staf-afdeling "innovatie" hebben, die nu een half dozijn adviseurs aan het werk zetten om een berg papier te produceren en aan de EU op te sturen. Ik probeer me dan voor te stellen hoe Brin en Page hiernaar gekeken zouden hebben in 1998. Hun voorstel zou al snel zijn afgewezen, denk ik, wegens gebrek aan "interdisciplenary whatever" en "long term who knows what". En dus gaat die 80 miljard naar Philips, en Shell, en naar een verzameling adviesbureaus die nodig zijn om chocola te maken van de documenten van de EU.

Het probleem dat ik in het verleden had met subsidies was dat de wereld sneller verandert dan de procedures van de subsidieverlener. Ik moest de sub-projecten van volgend jaar in detail beschrijven, maar in december besloten we dat de markt toch in een iets andere richting lag, of dat de "technische uitdagingen" anders waren dan we gedacht hadden, en weg was de subsidie. Dus wring je een beetje met het werk wat je doet om te proberen het toch binnen de ingediende projectvoorstellen te houden, en je foezelt wat met de documentatie, en je glimlacht vriendelijk tegen de ambtenaren die komen controleren, je zet de printer aan met wat extra pakken papier, en dan bedenk je dat je 100% van je tijd bezig bent met het managen van subsidies en verantwoordingen. Tenslotte stuur je een vriendelijk doch kort briefje naar EZ of naar EU: "hou die zooi maar, ik wil het niet meer".

En toch wordt er weer 80 miljard down the drain gespoeld. 80 miljard die we ook hadden kunnen gebruiken voor het stimuleren van de economie, voor het huisvesten van vluchtelingen, voor het aanpakken van global warming, of voor 'e'en van die vele andere problemen waar onze samenleving mee kampt.

Waarom wil je Blackberries verkopen? Blackberry is een aflopende zaak, kwa handheld toestellen. Alleen in de grootzakelijke markt blijven ze bestaan, maar dat lijkt niet jouw markt te zijn.

Android toestellen hebben standaard device encryptie, er zijn apps voor email encryptie, je kunt heel eenvoudig een Android telefoon inrichten als "veilig device". En die verkoop je dan met support.

Een betere oplossing is de veiligheid van het device te regelen via een server. Daar zjin ook oplossingen voor.

Misschien ben ik wat kort door de bocht, maar het feit dat je deze vraag stelt geeft mijns inziens aan dat je niet voldoende kennis van de materie hebt om zomaar met investeerders in zee te gaan. Zorg dat je wat mensen leert kennen die met dat bijltje hebben gehakt en die je wat kunnen coachen. De juiste structuur van je onderneming is in jouw belang, in het belang van het bedrijf, maar ook van de investeerders, en van toekomstige nieuwe investeerders. Met name aan dat laatste gaan mensen vaak voorbij.

Felipe Rodriguez was 19 toen hij na de dood van zijn vader de leiding kreeg, samen met zijn moeder, over hun restaurant Centra. Hij liet het restaurant groeien tot het succesvolste Spaans restaurant in Amsterdam. Ondertussen, vanuit zijn bulletin board Utopia, kwam hij met Rop Gongrijp tot de oprichting van XS4ALL. Toen op een server van xs4all kinderporno werd aangetroffen, initieerde Felipe het Internet Meldpunt Kinderporno. Tegelijk was hij bezig met het oprichten van NLIP, de branche vereniging van internet providers. Bits of Freedom heeft hij ook opgericht, en gefinancierd. Wat ik nog vergeet is dat hij in 1993/94 met Marleen Stikker aan de basis stond van De Digitale Stad, één van de eerste projecten waarin gewone mensen massaal toegang kregen tot internet. Eén van de eerste "virtual communities". Xs4all is geen "maatschappelijk verantwoord ondernemen", maar Meldpunt en BoF wel, en NLIP ook wel. DDS ook, denk ik.

Felipe was ontwapenend aardig, en charmant. Zoals Rop zei, hij was een heel erg rare hacker: "als 'ie binnenkwam gaf 'ie iedereen een hand, en als 'ie met je sprak keek hij je in je ogen". Hij was een heel bijzonder mens, en met alles wat hij heeft gecreëerd, en voor ons nagelaten, leeft hij in velen van ons voort. We hebben van hem geleerd. Ik zat eens met hem te praten, en hij zei "ik zoek iets te doen". Ik zeg "Felipe, hoe kun je dat nou zeggen, je hebt de leiding van een restaurant, van XS4ALL, we hebben net het meldpunt opgericht, je bent bezig met NLIP, allemaal dingen die voor gewone mensen een dagtaak zijn". Hij kon dingen loslaten. Hij hoefde niet in het restaurant te zijn om te weten dat het daar goed ging. Hetzelfde voor Xs4all en de andere activiteiten. En dat heb ik van hem geleerd (hij was toen half zo oud als ik): als je iets initieert, of het nu een bedrijf is of een stichting of een vereniging, zoek er de goede mensen voor, delegeer het, en laat het dan aan die mensen over. Ontwapenend lief en aardig, bijzonder charmant, altijd met een half-mysterieuze glimlach.

Vandaag hebben we hem begraven, hij is slechts 46 jaar oud geworden.

Ik denk er niet meer over na: ik til niet. Sinds ik met een snowboard ongeval een compressiefractuur heb in een rugwervel. Wel heb ik een steekwagentje op luchtbanden, voor als ik iets moet sjouwen. Opvouwbaar, anders past het niet in de gangkast.

zie titel

lijkt me wel dit is een wettelijk vastgelegde taak van stichting thuiskopie..

Wel heel mooi dat dat kan, in ons land. Een particuliere stichting met een wettelijke taak tot het heffen van een vergoeding op kopieën die mensen niet mogen maken. Ik zie ook wel iets in een stichting voor het heffen van vergoedingen op gestolen fietsen.

Als je de kans krijgt te investeren in een nieuw bedrijf waarin jij veel potentie ziet, moet je dat doen. Zeker als je zelf mede bepalend bent voor het succes van het bedrijf. Met 5% heb je maar een kleine stem, zorg wel dat je stemrecht hebt. Ik heb regelmatig gezien dat personeel aandelen of certificaten kreeg zonder stemrecht, dat is een veeg teken.

Je moet wel zeker weten dat het nieuwe bedrijf een zelfstandig bedrijf is met eigen mogelijkheden en een eigen toekomst, dat het niet een fiscaal vehikel is van de eigenaren van het bedrijf waar je nu werkt om iets te bereiken waar jij geen zicht op hebt. Je opmerking dat het nieuwe bedrijf veel zal hebben aan de kennis en ervaring in het huidige bedrijf stemt mij tot ernstig nadenken.

we zijn gedesinteresseerd om een pand te kopen.

Dan zou ik het zeker niet doen.

Ik heb een idee voor een zeer klein bewegingsmotortje.

Dat is heel mooi. Welkom op HigherLevel.

dat ik bang ben dat anderen met het idee aan de haal gaan voordat ik er aan begonnen ben.

Nee, dat risico is er niet. Als het zo voor de hand lag dat je bang moet zijn dat een ander er precies nu mee aan de haal gaat, dan was het er allang geweest. Bovendien, het gaat er in de wereld niet om of je een goed idee hebt, miljoenen mensen hebben heel goede ideeen. Waar het om gaat is of je in staat bent het uit te voeren. Mijn advies is dus om een werkend prototype te bouwen, dan een businessplan te schrijven, en dan een investeerder te zoeken.

Als je hier een foto post van je nieuwe pand, staat je gsxr dan wel voor de deur?

... maar laten we ADB weer aan het woord laten.