BKievits

Het lijkt me dat de discussie enigszins de weg kwijt is. Even ter herinnering, ik zoek "harde" referenties voor de uitspraken: * 70% van de veranderprojecten mislukken. * de snelheid van veranderen neemt toe.

Targon, bedankt voor je reactie; ik had 'm bijna helemaal zelf kunnen schrijven. Je reactie laat duidelijk zien dat je op een bepaald moment "iets" of "iemand" zult moeten geloven, omdat je anders altijd wel uitgangspunten in twijfel kunt blijven trekken. Mijn zorg is dat daardoor vaak niet meer kritisch naar uitspraken wordt gekeken (kijk maar iedere dag in de krant). Als ik bijvoorbeeld de discussie over de "70%"-uitspraak (die ik niet geloof) aan wil gaan, doe ik dat het liefst op basis van feiten (die ik via dit forum nu zoek), i.p.v. toevallige ervaringen of niet-onderbouwde meningen. Dat lijkt me een zinvollere en productievere aanpak. Mbt de uitspraak over de snelheid van veranderen heb ik een voorbeeld gegeven. Ook Googlen met de juiste combinatie van woorden levert de nodige hits op. Lijkt me allemaal objectief toetsbaar. Mijn mening staat toch helder in de zin over de PEST-discussie. Desalniettemin blijf ik op zoek naar een objectieve(re) basis voor deze uitspraak. Ik heb aan de ene kant geen problemen met Christine's opsomming (redelijk toetsbare voorbeelden) en aan de andere kant wel, omdat de suggestie is dat ook de volgende stappen in deze reeks steeds sneller zullen gebeuren en het op een gegeven moment zo snel zal gaan, dat we het niet eens meer kunnen waarnemen. Dus ook deze vraag blijft wat mij betreft open staan.

Merkava, ik ben het met je eens dat de politieke en sociale dimensies mogelijk complexer zijn, maar of daardoor de noodzaak tot verandering daardoor kleiner lijkt, weet ik zo net nog niet. Neem het volgende voorbeeld dat me fascineert (waarschijnlijk omdat ik het antwoord ook niet weet). De technologie maakt het zonder twijfel mogelijk dat wij als kiezers veel vaker onze stem over onderwerpen uit brengen dan nu toe. Financieel / economisch zou het wel eens kunnen zijn dat bijv. kiezen via internet nu al goedkoper is dan het circus dat we nu een aantal keren (nationaal, provinciaal en lokaal) "optuigen". Maar of di sociaal acceptabel en / of politie haalbaar is, lijkt me op z'n best onduidelijk. Ook jouw voorbeeld over voedselproductie is een goed voorbeeld. Technisch en (wederom waarschijnlijk) economisch kunnen we de hele wereld voeden. De noodzakelijk voorwaarden daarvoor dienen m.i. door de politiek worden geschapen.

Nog even voor Christine: "Top bedrijfsleven houdt mannelijk leiderschap in stand" op www.kluwermanagement.nl

Benjamin00 en Johan Huynen, er zijn natuurlijk veel mogelijke oorzaken waarom een gewenste verandering niet succesvol geimplementeerd wordt. Veel van die zaken zijn echter te voorzien en uit mijn ervaring weet ik dat een goede voorbereiding en goed project management al een hoop scheelt. Ik hou er daarom van om naar veranderingen langs vier dimensies (visie/strategie, cultuur, structuur en systemen) te kijken. Johan, hartelijk dank voor de referentie, ondanks dat het al oud is, ziet het er toch relevant uit. Ik ga zeker even verder zoeken. Ilja en Targon, het beeld van de toenemende snelheid van veranderingen wordt bijzonder vaak gebruikt, met name in het publieke domein. Met dit argument wordt vaak de noodzaak voor organisatorische of institutionele verandering "aangetoond". En ik zou toch wel eens willen weten waarop dat dan wel gebaseerd is. In een discussie laatst waarbij we de PEST-dimensies gebruikten, kwamen we tot de conclusie dat de uitspraak wel eens waar zou kunnen zijn voor de Technologische en Economische dimensies, maar waarschijnlijk niet voor de Sociale en Politiek dimensies. Een interessante website in dit verband is http://www.accelerating.org/

Nu we toch zo lekker bezig zijn, heb ik nog een vraag. De snelheid van veranderen zou steeds groter worden. Kent iemand een goed onderzoek waarin dit onderbouwd wordt?

Christine, OK, dat onderwerp is hiermee gesloten. Nog even m.b.t. de opmerking over een mannelijke ondergeschikte. Is dat net zo als dat ik een auto ga kopen met m'n vrouw en de verkoper het gesprek met mij voert tot het op het kiezen van de kleur uitkomt? Echt slecht dus (beide aspecten). Chriz, bedankt voor de referentie. Ik heb het even bekeken en bevat nuttige info mbt slaagfactoren, maar gaat niet in op mijn originele vraag. Met de rest van je kommentaar bij ik het natuurlijk eens.

Christine, Oei, volgens mij gaat nu een heel ingewikkeld onderwerp open. Ik denk dat jouw argument een zekere validiteit heeft, maar slechts een deel van de werkelijkheid weergeeft. Hierbij een paar andere insteken: * De piramide van vrouwelijke managers is (nog) kleiner. * In sommige multinationals wordt positieve discriminatie gebruikt om vrouwen sneller naar de top te brengen. Wat zegt dat over de kwaliteit? Lijkt me een leuk onderwerp voor een aparte discussie.

En waar baseer je dat dan op?

Christine, Wat bedoel je met "het"? Als je daarmee veranderen en verandermanagement bedoelt dan heb ik geen mening, bij gebrek aan harde feiten. Als ik op de veranderprojecten terugkijk waaraan ik heb meegwerkt, dan zie ik een mixed beeld. Hetgeen dus ook niet helpt.

Merkava, alles - maakt niet uit. De uitspraak wordt algemeen verbindend verklaart binnen veranderemanagement. Vandaar ook o.a. mijn twijfel. Christine - dat zou nou eens een aardig onderzoeksonderwerp zijn. Wat denk je dat de uitkomst zou zijn? Mannen slechter of vrouwen? Webwolff - bedankt voor het googlen. Het door jouw gevonden document is helaas het enige beschikbare hoofdstuk uit het boek en bevat niet de referenties. :-[ Even op Amazon in de inhoudsopgave gekeken en ziet er wel aardig uit. Ik ga het zo even bestellen (wordt dan mijn kerstboek :)). Mbt de opmerkingen van Targon wil ik het nog even ingewikkelder maken. Zeker bij langlopende verandertrajecten is het helemaal niet vreemd (en in mijn ogen legitiem) dat de succesfactoren veranderen. Verder is succes of falen natuurlijk een continuum en geen alles/niets beoordeling.

Ilja, bedankt voor de suggestie en zal het ook zeker oppakken als er binnen dit forum geen uitsluitsel komt. Targon, natuurlijk gaat het er niet om of het precies 70% is (gaf ik ook al aan in m'n eerste posting), maar het lijkt me wel relevant of het ca. 30% of ca. 70%. Eigen onderzoek is natuurlijk altijd het beste, maar niet altijd statistisch relevant. Mijn eigen (ca. 25 jaar) ervaring op dit gebied bracht me er toe om de vraag te stellen, met als achtergrond dat ik 'm niet geloof. In het algemeen is het belangrijk om veel vaker dan gebruikelijk zogenaamde feiten kritisch tegen het licht te houden. Je zult dan verbaasd zijn hoe vaak deze niet blijken te kloppen. Iedere krant staat er elke dag vol van.

Hartelijk dank voor de verwijzing en ik zal het boek zeker lezen. Je korte beschrijving klinkt echte alsof dat ook niet de bron van de 70% is. Gisteren weer een uitnodiging ontvangen voor een serie colleges Veranderkunde met als inleidende zin "70% van de veranderprocessen levert niet het gewenste resultaat". Met de titel ben ik het trouwens (meestal) eens, zoals uit mijn vorige reactie al blijkt.

Zoeken in Google met "veranderprojecten" en "mislukken" levert al de nodige hits op. Mijn ervaring is dat veranderprojecten eigenlijk altijd succesrijk zijn. Ik tel dan wel alles op het gebied van veranderen in organisaties mee. Dus bijvoorbeeld ook veranderingen in werkprocessen die regelmatig (soms dagelijks) voorkomen. Deze worden vaak (ten onrechte) niet meegeteld. Maar ook bij grotere veranderprojecten kom ik niet aan zo'n hoog percentage. Alleen als "mislukken" gedefinieerd wordt als het niet realiseren van 100% van de originele doelstellingen, dan kun je aan zo'n hoog percentage komen. Aangezien vele grotere veranderprojecten over vele jaren lopen, is dit mijn inziens echter een onzinnige definitie. De omgeving verandert en dat betekent bijna altijd dat de succes-criteria mee dienen te veranderen. Ik zou verder ook best de stelling willen verdedigen dat zelfs in ieder, volgens alle traditionele criteria, mislukt veranderproject er nog successen aan te wijzen zijn. Het zal dan ook niet verbazen, dat ik van mening ben dat de angst voor mislukkingen kunstmatig opgewekt wordt, om te voorkomen dat organisaties zelf aan de slag gaan, en liever (veiligheidshalve) veranderadviseurs inhuren. Meestal een dure grap.

In veel literatuur over verandermanagement wordt de uitspraak gedaan dat 70% (soms tweederde) van veranderprojecten mislukken (ik maak daar zelf ook graag gebruik van). Nu komt dat in het geheel niet overeen met mijn eigen ervaringen op dit gebied. Ik heb dan ook gepoogd in die literatuur referenties te vinden naar feitelijke onderzoeken die deze uitspraak onderbouwen. Maar tot mijn spijt ben ik tot nu toe niet succesvol geweest. Wel is bij mij de indruk ontstaan dat velen, die op dit gebied werkzaam zijn, elkaar maar een beetje napraten. Ook worden de definities van verander, project en succesvol steeds verschillend gebruikt. Is er iemand die mij een (liefst publiekelijke) referentie kan bezorgen, die de bovengenoemde uitspraak ondersteunt?