theo meereboer | COMMIDEA

Ongeveer zeven jaar geleden werkte ik bij een internet bedrijf. De directeur/oprichter had zich vergist in een afspraak en mij meegenomen naar een vergadering waar we niet gewenst waren. Het project waarop we werkten dreigde al enige tijd in de soep te lopen en ik wist ook niet meer hoe we het tij konden keren. Volgens de Algemeen Manager had ik de directeur moeten corrigeren. Ik werd in het "strafkamertje" geroepen. "Je hebt gefaald", schreeuwde ze en bleef dat enkele keren herhalen. Het zinnetje en de paniek in haar stem komen nog vaak in mij boven op momenten dat ik mij afvraag of ik wel door moet gaan op een project, dus wanneer ik het vechten wil staken. Falen is ook perceptie. Wanneer je echt faalt, kun je het best hartgrondig teneergeslagen zijn en je falen tot op het bot analyseren én beleven. Dat biedt grond voor een nieuw begin; als het platbranden van bos ten behoeve van bouwland.