bert@jo

Ik bezoek met grote regelmaat het forum van de KvK en het niveau van veel bezoekers is erger dan erg. Mijn punt is ook duidelijk niet dat ondernemers wel zonder hulp kunnen, maar dat het hun eigen keuze moet zijn en niet opgedrongen.

En een drempel van 500 euro voorkomt dat????????

Het lijkt mij dat we inderdaad de drempel zo laag mogelijk moetenhouden. Ja,dat betekend dat er mensen zullen zijn die door gebrek aan kennis/kwaliteiten het niet zullen redden. Anderzijds zijn er ook talloze ondernemers die zijn begonnen zonder enige kennis van ondernemerschap maar toch zeer succesvolle ondernemingen tot stand hebben gebracht.

Waarom een drempel opwerpen? En hoezo 11 euro is te goedkoop? De te betalen inschrijfkosten moeten gewoon kostendekkend zijn en niet meer of minder dan dat. Daarbij, als de overheid zou willen dat meer starters succesvolworden dan lijkt een betere benadering om te zorgen voor goed onderwijs, heldere regelgeving, voorkomen van concurrentie vervalsing etc.

Ja,er zijn zeker een groot aantal starters die beter eerst wat meer zouden moeten nadenken voordat ze beginnen. Het punt is echter dat het aan de starter zelf moet zijn om te besluiten hier een deel van zijn middelen in te investeren en niet de overheid.

Er is gelukkig geen voorstel om 500 euro te laten betalen bij inschrijving in ruilvoor vouchers. En dat is maar goed ook.Het lijkt mij principieel aan de ondernemer zelf of hij of zij meent 500 euro te willen besteden aan adviseurs o.i.d. Het lijkt mij toch niet dat de overheid zoiets zou moeten bepalen.

Zelfs een heel slecht idee. Al was het alleen maar omdat veel inschrijvingen bij de KvKworden gedaan door zeer ervaren ondernemers die geen enkele behoefte hebben aan adviesof vouchers.

Zeker, maar de vraag is of dat een goede zaak is, denk ik zelf niet. Het lijkt mij beter om de ondernemer te laten betalen dan de gemeenschap.

Waarom is dat zo logisch? Je hoeft toch ook niet te betalen voor je opname in de gemeentelijke basisadministratie?

Verschil is onder andere dat de basisadministratie een verplichte inschrijving is voor iederen. Het starten van een onderneming is een vrije keuze.

Op zich wel eens met het betalen van inschrijfgeld. Immers indien je een bedrijf wilt starten zul je je moeten inschrijven. Het lijkt mij logisch dat je de daaraan verbonden kosten moet betalen en deze niet worden betaald door de gemeenschap.

Het gesprek is een ander verhaal. Sommige inschrijvers zullen daar misschien behoefte/baat bij hebben, anderen totaal niet. Het leggen van een link tussen deze twee zaken is dan ook onzinnig. Door dat wel te doen lijkt het alsof je dus betaald voor iets dat je misschien helemaal niet wilt hebben. Je hoort alleen maar te betalen voor wat je wel wilt hebben.

Dennis heeft geljk, je kunt niet zomaar stoppen. Als het mogelijk is dan zou verkoop inderdaad misschien een goede optie zijn. Echter vraag ik me af of het nu echt niet mogelijk is om het bedrijf weer rendabel te maken. Vrijwel elk bedrijf dat failliet gaat had achteraf gezien wel degelijk mogelijkheden gehad om dit te voorkomen. Punt is dat dat achteraf wel wordt ingezien maar dat de eigenaar en/of management het voordien niet zag en het dus misgaat. Het is mischien verstandig om iemand van buiten het bedrijf te laten kijken naar de mogelijkheden die er zijn om het bedrijf weer op de rails te krijgen.

Begrijp niet goed hoe je kunt zeggen dat je daar het geld niet voor hebt. Immers uitgaande van die 200 euro per maand, je stelde dat je onder andere slangen met een waarde van 200 euro bezit. Ik zou zeggen verkoop er een dan heb je al de huur van het eerste half jaar en kun je van start gaan. Veel beter nog, zet eens een goed ondernemingsplan op, zorg voor een uitgewerkte financiele paragraaf (omzet, investeringen, exploitatie en cash flow) Daaruit volgt dan vanzelf hoeveel investering je nodig hebt, en wat de cashflow gedurende het eerste jaar naar verwachting zal zijn. Op basis daarvan kun je dan hetzij financiering aantrekken , hetzij een aantal slangen verkopen om het benodigde kapitaal te verkrijgen hetzij een combinatie daarvan.

Sorry maar dat is niet zoals wetgeving in elkaar zit. Uitgangspunt is heel eenvoudig, indien je bedrijfsmatige activiteiten verricht in een woning dat moet je vrijwel altijd een vergunning aanvragen. Het is totaal niet relevant of dezefde activiteiten ook zouden kunnen worden uitgevoerd als hobby. Lijkt me dat deze discussie ook een beetje zinloos is, neem contact op met de gemeente dan weet je waar je aan toe bent.

Daarnaast zal ongetwijfeld ook de vraag bij de gemeente opkomen of het hier ook slagen betreft die giftig zijn. Daarvoor gelden andere eisen dan voor niet-giftige slangen. Overigens kan de APV (Algemene Plaatselijke Verordening) van de gemeente je waarschijnlijk op veel vragen al een antwoord geven.

Lijkt mij ook logisch dat je geen negatief getal in kunt vullen. Het betreft immers een BALANS. Dus aan de andere zijde van de balans komt hetzelfde bedrag ook weer voor, maar dan waarschijnlijk onder de post debiteuren of kort lopende vorderingen oid. Bedrag blijft gewoon aan beide zijden positief.

Wat ik een beetje mis is de morele kant van het verhaal. Blijkbaar vindt Henny het geen enkel probleem om mensen te belazeren door ze naar een website te lokken die zich voordoet als een legitieme onderneming waar de klant een product kan kopen waar deze belangstelling voor heeft en dan achteraf te vertellen dat het het product nog helemaal niet geleverd kan worden (en het de vraag is of het ooit geleverd kan/zal worden).

Het belazeren van consumenten om daar als ondernemer zelf beter van te worden lijkt mij niet bepaald een ontwikkeling waar we met zijn allen op zitten te wachten.

Zoals al opgemerkt, het gebeurt maar weinig dat je gesprekspartners waarmee je om tafel gaat zitten je idee "stelen". Darnaast moet je je wel realiseren dat zodra je website "life" gaat, de hele wereld kan zien wat jouw concept is en het dus kunnen navolgen indien ze willen.

E.e.a. verborgen proberen te houden voor programeurs en financiers etc. is dus alleen maar een beetje uitstel. Het lijkt me dus nogal onzinnig om voor dat beetje tijdswinst het jezelf zo moeilijk te maken met het vinden van mensen die je nodig hebt.

Daarnaast, kijk naar nieuwe ideeen zoals een paar jaar geleden Groupon, idee werd razendsnel nagevolgd door tientallen, inmiddels honderden anderen over de hele wereld. Echter daar mensen altijd graag zakendoen met de "real thing" hebben ze relatief weinig last gehad van die concurrentie.

Sterker nog, ze hebben daar voordeel bij gehad. Indien je een nieuw concept in de markt zet, dan geldt onbekend maakt onbemind. Als allerlei anderen jouw idee dan overnemen dan leidt dat ook tot veel meer bekendheid voor jouw originele concept en dat maakt een snellere groei weer mogelijk.

Samengevat, onderneem niet vanuit angst maar vanuit kracht, geloof, kwaliteit en vertrouwen in eigen kunnen.

Ik begrijp niet begrijp hoe het mogelijk is dat indien een land failliet gaat, werkgevers daar weinig last van hebben?

Op zich heb je natuurlijk gelijk dat indien uitkeringen te hoog of te gemakkelijk worden gegeven en het ondernemers nodeloos moeilijk wordt gemaakt dit de economie niet bepaalt ten goede komt. Probleem is natuurlijk wel dat welk besluitvormingsmodel je ook kiest , het risico op verkeerde beslissingen altijd bestaat.

Ongeacht of de besluitvorming wordt gedaan door de “gemeenschap” of door ondernemers, door theocraten of welke andere structuur dan ook. In dat opzicht heeft het dan ook weinig zin om tegen het Nederlandse model aan te schoppen daar alternatieve modellen grotendeels dezelfde tekortkomingen kennen.

Het lijkt me veel zinvoller om te kijken hoe je de huidige structuur zodanig kunt verbeteren dat het risico op verkeerde beslissingen zo klein mogelijk wordt.

Nee, dat bepaal jij niet, dat is nu juist het punt. De gemeenschap bepaalt. Jij mag zoals ik al aangaf het daarmee oneens zijn, maar bepalen dat jij het anders doet dan de regels/wet voorschrijft dat kun je niet.

Natuurlijk kun je naar een ander land gaan maar dat verandert niets. Elk ander land heeft ook regels. Sommige zijn je misschien welgevaliger en andere minder maar punt is en blijft dat je nergens zelf volledig bepaalt wat je doet maar dat altijd binnen de regels van die betreffende gemeenschap moet doen, leuk of niet.

Als ik een medewerker ontsla dan is dat omdat ik die medewerker niet meer kan betalen, of omdat ik die medewerker niet meer wil. In beide gevallen zie ik niet in waarom ik die medewerker een vergoeding zou moeten betalen. Had 'ie maar beter moeten werken zodat 'ie niet ontslagen wordt.

Dus als jij een medewerker ontslaat omdat jij die medewerker niet meer kan betalen dan had ie dus beter moeten werken zodat hij niet ontslagen wordt. Met andere woorden het is dus altijd de werknemer zijn schuld en nooit jouw fout omdat je berkeerde beslissingen hebt genomen?

Dat is een merkwaardig standpunt. Dus als een bedrijf mensen mopet ontslaan is het de schuld van de werknemer want die had dan maar niet zo lang bij die werkgever moeten blijven? Of ik begrijp niet wat je bedoelt of je standpunt is zo afwijkend dat ik daar niets mee kan/wil

Met alle respect, dat is niet van belang. Punt is dat wij als democratisch bestel deze beslissing hebben genomen en dan rest alleen de vraag om die gekozen doelstellingen zo goed mogelijk uit te bereiken.

Een ieder mag als individu daar natuurlijk anders over denken maar op zich is dat niet van belang.

Omdat we ervoor gekozen hebben onze samenleving zodanig in te richtten dat we zorgen voor de mensen die zorg nodig hebben. Indien iemand dus buiten zijn of haar schuld werkeloos raakt, zijn best doet om nieuw werk te vinden en daar ook de nodige scholing voor volgt om die kans op nieuw werk zo groot mogelijk te maken maar er dan toch niet in slaagt, die zorg dus verdient.

Ja maar helaas is dat een beetje een probleem. Immers als de werknemer tijdes een dienstverband een stuk scholing volgt, moet dat eigenlijk wel in het belang van zijn werkgever zijn.

Zo niet dan zal deze er niet graag aan meewerken en deze bovendien het gevoel geven dat, gezien de scholing in een andere richting ligt dan de kennis die voor het bedrijf van nut zou zijn, hij het risico ziet aankomen dat de werknemer vertrekt zodra hij in zijn studierichting iets leuks ziet.

Bepaal je daarentegen dat de studie ook een bedrijfsbelang moet dienen, dan loop je dus het risico zoals ik dat eerder aangaf voor de deur en kozijnenfabrikant. De werkgever gaat failliet en in die branche zijn er in de omgeving geen alternatieven. Dan is dus de studie nutteloos geweest in de zin dat deze niet bijdraagt tot het vinden van een nieuwe plek.

Ben ik met je eens. Op zich zou ik een constructie via een fonds niet verkeerd vinden maar het mag allemaal niet tot lastenverhoging leidden. Lastenverhoging is in bijna elk denkbaar opzicht een slechte zaak. Het moet komen uit een andere verdeling van de bestedingen. Zoals ik aangaf misschien een verkorting van de ww en de besparing in het fonds en de huidige ontslagvergoeding volgens een verdeelsleutel naar de werknemer en de rest naar het fonds, wel gereserveerd voor de betreffende ondernemer, indien deze dan een baan krijgt en zijn fondsreserve nog niet heeft opgemaakt met scholnig dan zou dit deel dan terug moeten naar de werknemer. Dat zal een werknemer denk ik ook weer extra stimuleren om zo snel mogelijk een baan te vinden.

Eerlijk gezegd geen idee, maar ik zou mij voor kunnen stellen dat het transactiebedrag gewoon in een fonds gestort wordt dat de kosten voor de scholing betaald.

Mocht de werknemer zichzelf niet scholen of een andere baan aannemen zonder de scholing af te maken, dan blijft het resterende geld gewoon in het fonds en is er dus meer beschikbaar voor scholing van andere werkelozen.

(maar mochten partijen er niet uitkomen, dan mogen ze het restand altijd naar mij overmaken ;)