M.KorthalsAltes

Sorry voor de ontzettend late reactie, maar dit column was precies geplaatst op het moment dat ik op vakantie was. Een beetje een onfortuinlijke timing. :-\ Ik wil beginnen met reageren op het heersende idee dat ik de oudere generatie als totaal nutteloos bestempel. Het zou stom zijn als ik zou beweren dat ik alles direct beter zou weten dan mensen met bakken ervaring. Mijn punt is echter wel dat er heel veel mensen rond lopen die zichzelf tot goeroe uitroepen, zonder over fundamenteel meer kennis te beschikken dat 'ervaringsdeskundige'. Zie het zo: Je kunt experts hebben die een complete studie hebben gemaakt van 'het leven als patiënt in een Nederlands ziekenhuis', maar je kunt ook gewoon naar de patiënt zelf toestappen om te vragen hoe het er nou precies aan toe gaat. Het belangrijkste wat ik hiermee wilde aanstippen is dat het niet altijd waar is dat alleen jongeren van ouderen kunnen leren, maar dat ouderen ook wel degelijk eens iets van jongeren kunnen leren. Daarnaast moet ik toegeven dat ik het begrip social media management te veel heb gegeneraliseerd. Er zijn verschillende gebieden van kennis die daarbij aan te pas komen en het lijkt alsof ik wil zeggen dat wij, als jongeren, alle gebieden beter zouden beheersen. Dat is natuurlijk niet zo. Ik denk zelf dat wij als jongeren wel wat te bieden hebben als het gaat over het bedenken van content, het maken daarvan en het op een goede manier koppelen van doelgroep en content. Dat is inderdaad mogelijk, maar de mensen die dit doen zijn veelal mensen die zichzelf willen promoten. De doelgroep voor de meeste bedrijven is meestal gewoon een doorsnee consument en dat is er eentje die met zijn vrienden, kennissen en familie praat over gebeurtenissen, actualiteiten, etc... Wat die mensen posten lijkt mij weeldegelijk een afspiegeling van hun leven. Als ik kijk naar al mijn Facebook vrienden, dan is al hun activiteit gebaseerd op hun eigen leven. Er rest voor ons ook geen andere optie dan onszelf te bewijzen. Starten blijkt echter niet het allermakkelijkst te zijn... Mooie uitspraak! Ook een die doorspekt is van ironie. Daar heb ik zelf ook wel eens over nagedacht. Ik zie het meer als een visie. Ik geloof dat jongeren meer kunnen dan over het algemeen gedacht wordt en ik zal ongetwijfeld als ik eenmaal ouder ben hetzelfde denken over de jongeren. Mijn 'visie' is dan ook meer om er voor te zorgen dat ook in de toekomst, wanneer ik zelf ervaren ben, ik eens op de vingers getikt wordt. Dat ik dat dan niet altijd op prijs zal stellen geloof ik graag, maar ik denk dat het wel degelijk zinnig is om jongeren ook eens op advies te vragen. Dat het daarop lijkt vind ik meer dan logisch. Ik erger mij aan iets, waarna ik er inhoudelijk een column over schrijf. Daarnaast richt ik een bedrijf op om er iets aan te doen. Dat die column en mijn bedrijf overlap tonen is te verwachten. Het lijkt dan of het column bedoeld is om slechts mensen naar mijn bedrijf te leiden. Dat was niet de opzet, maar ik begrijp je punt. Niet erg indrukwekkend nee, maar groeien is niet erg makkelijk. Daarnaast willen wij het wel zo natuurlijk mogelijk doen en niet doodleuk 1000 likes kopen voor een tientje. Het klinkt inderdaad tegenstrijdig, omdat ik als bedrijf beweer dat ik mensen kan helpen (die verwachten natuurlijk dat alles in een keer goed word gedaan), maar aan de andere kant geloof ik ook niet dat er een geheim recept is. Ik voel er dan ook niets voor om te pretenderen of wij dat geheime recept dat wel hebben. Zelfs met statistiek en een volledige kant-en-klare opzet wil het nog wel eens faliekant mislukken. Je vergroot de kans op succes, maar 100% wordt die niet. Om er achter te komen wat wél werkt voor jouw situatie zul je toch echt verschillende dingen moeten proberen. Ik beweer ook niet dat je kinderen van 12 om advies moet vragen. Om concreet te zijn: ik ben van mening dat jongeren tussen de 16 en 20 een hogere toegevoegde waarde hebben dat vaak word gedacht. Daar zijn we dus mee bezig, Toegegeven, misschien was de timing nog niet juist. Weer wat geleerd. Zoals eerder vermeld in deze reactie heb ik het niet helemaal goed genuanceerd. Ik had als doel toch een beetje tegen de heilige huisjes aan te schoppen, maar dat is niet helemaal eerlijk. Zoals gezegd ben ik van mening dat beide nodig zijn, maar dat ik een van die onderdelen, namelijk de intuïtie van jongeren, nog te veel mis. Dat het te veel een advertentie medium wordt ben ik met je eens. Ik hoop dat het probleem zichzelf uiteindelijk oplost, zodat Facebook (wat ik een prachtig medium vind), gewoon blijft voort bestaan. Ik ben het echter niet eens met je argument over jouw zoon. Ik heb heb een netwerk van een paar honderd jongeren en die zijn allemaal hartstikke actief op Facebook. Ik heb nergens problemen ondervonden met een vermindering van Facebook activiteit. Niets op aan te vullen, dat is precies wat ik bedoel. ::)

Ik ben als jong persoon nog vrij nieuw in de zakelijke wereld. Enkele maanden geleden heb ik met vrienden een guerrilla marketing en social media adviesbedrijfje opgericht. Enigszins naïef betreedt men de markt van marketing, maar vooral die van online advies, met de verwachting veel concurrentie te krijgen van competente adviseurs en experts. Men verwacht een natuurlijke achterstand te hebben van waardevolle bedrijfskennis en gaat er van uit hard te moeten werken om dit gat te dichten. Niets van dit alles is waar. Welkom bij de zin en onzin van social media. Het eerste dat ons is opgevallen, en jou waarschijnlijk ook, is dat er veel mensen zijn die beweren expert te zijn op het gebied van social media. Het stroomt lijstjes, blogposts en boeken over ‘hoe je jouw pagina populair maakt in 7 simpele stappen’. Het klinkt zo mooi als een dieet zonder bloed, zweet en tranen. Helaas is het ook zo onwerkelijk. Het ironische is namelijk dat al deze zogenaamde kennis komt uit boeken, tijdschriften, presentaties of een andere vorm van documentatie. Er is echter niets persoonlijker dan social media, want social media is tenslotte een afspiegeling van je persoonlijke leven. De irrationaliteit die geldt in het dagelijks leven, die marketeers al jaren tastbaar proberen te maken, speelt net zo goed op het internet. Het is dus in de basis onmogelijk dit gedrag in een artikel te vatten of überhaupt in een vorm van documentatie te gieten. Is er dan geen enkel zinnig woord te zeggen over het gedrag van mensen op social media? Jawel, dat is mogelijk, maar niet op basis van een encyclopedie of een zeven-stappenplan. Social media management krijg je alleen onder de knie met een gut-feeling. Er valt ook geen boek te schrijven over hoe je succesvol moet ondernemen. Ervaring en een natuurlijke kijk op dit gedrag is de enige mogelijkheid om je goed op weg te helpen. Daarnaast zul je het ook zelf moeten proberen. Vallen en opstaan, noemen ze dat. Voor ons was dit in ieder geval de eerste meevaller. Na met vele online marketeers gepraat te hebben kwamen we tot de prettige conclusie dat wij ten minste evenveel wisten als zij. Niet omdat wij ons zo goed hadden ingelezen, maar omdat wij zelf non-stop in de wereld van social media leven. Wij zijn namelijk de eerste ondernemende 100%-internet generatie. Ik wil niet beweren dat oudere generaties geen waardevolle kennis en ervaring bezitten, maar soms weten jongeren het wél beter. Voor mij vormt dit in ieder geval een extra drijfveer om mijn droom waar te maken: met jongeren het geouwehoer de zakelijke en politieke wereld uit te helpen.

Mijn advies: Je moet eerst duidelijk in beeld brengen wat je doelgroep is. Je hebt zelf al aangegeven dat dit je je richt op mkb'ers, maar je kunt vast nog wel verder nuanceren. Afhankelijk van je doelgroep zou ik je verplaatsen in hun gedrag. Waar hangen ze het vaakst uit? Op wat voor evenementen komen ze? Welke websites bezoeken ze? Je zult zelf al wel snel ondervinden dat je deze vragen pas kunt beantwoorden als je een gedetailleerder beeld hebt van je doelgroepen. Mijn advies is om een 'piramide ' te maken van je prospects. De onderste laag is de allergrofste selectie van prospects (mkb'ers). Daarboven komt een nuancering (bijvoorbeeld een paar branches van mkb'ers). Daarboven maak je weer een selectie van de beste prospects uit die geselecteerde branches. De hoogte en breedte van de piramide hangt af van jouw situatie. De onderste laag geef je dan de meest ruwe aandacht (Bijvoorbeeld een mailtje). De laag daarboven bel je bijvoorbeeld op en de hoogste laag probeer je een keer tegen te komen bij een evenement of iets dergelijks. Je wint geen klanten zonder hun probleem te weten, dus je besteed dat ook het meeste aandacht aan de hoogste laag. Dat zijn je állerbeste prospects, dus je moet ze van binnen en buiten kennen. Naar mijn mening: 1. persoonlijk gesprek 2. bellen 3 mailen. Mailen levert meestal maar een responds van 0,5 tot 0,05 % op. Je moet dan dus minimaal 200 mailtjes sturen om er één klant uit te halen. Bellen levert al snel meer op, maar de responds hangt hier sterk af van het product wat je aanbiedt en aan je telefonische verkoopvaardigheden (oefenen!). Een persoonlijk gesprek wint natuurlijk altijd, maar je moet die personen dan wel tegen komen op een geschikt moment en een geschikte locatie. Maak dus een selectie van de beste evenementen, meetings en borrels. Er zijn daarbuiten natuurlijk nog manieren zoals Facebook advertenties, website banners, bloggen, je eigen website, google adwords, radio, tv en billboard reclame en (mijn specialiteit) guerrilla marketing. Facebook lijkt me niet geschikt gezien je doelgroep. Banners hangt er sterk vanaf (de effectief is echt verschillend, net zoals de prijs). Bloggen kost veel tijd en kan jou als persoon een heel stuk persoonlijke marketing meegeven (het toont ook hoe vaardig je bent), maar het nadeel is dat het effect pas merkbaar is op een zeer lange termijn en je er wel heel veel tijd aan kwijt bent. Je eigen website optimaliseren zul je gezien je activiteiten meer vanaf weten dan ik. Google adwords is over het algemeen erg duur en dus niet aan te raden, zeker niet voor een start-up. Ditzelfde geldt voor radio, tv en billboards. Guerrilla marketing is altijd een optie, zeker omdat het goedkoop is (en dat zeg ik maar deels omdat ik het zelf doe ;)). Het nadeel daarvan is de de ROI vaak lastig te bepalen is. Ik zou overigens voor jou bedrijf afraden om twitter of facebook te gebruiken. Het kost veel tijd en levert je weinig branding, vindbaarheid of leads op. Ik zou ze wel registreren en offline houden om de naam niet kwijt te raken aan een ander. Mond tot mond reclame is heel effectief. Zorg dus dat jouw klanten, familie en vrienden jou aanraden. Ik heb kennissen ook vaak doorverwezen naar mijn website-bouwer. Je gaat heel vaak falen. Niet opgeven dus. Doorzetten en een lange adem is broodnodig gezien jouw markt (je hebt enorm veel concurrentie) en de tijden waarin je je bevindt als start-up. Ga dus niet bij de pakken neer zitten en ga gewoon door. Een andere valkuil is passiviteit. Klanten komen niet snel zo maar binnen. Dat contactformulier zal in het begin akelig weinig worden ingevuld, zeker als je nog weinig referenties hebt. Trek er dus op uit, mail en bel. Zoals ik hierboven al zei, de realiteit is dat klanten meestal niet binnen komen stromen. Je moet er erg hard voor werken, ookal denk je dat jouw product beter is dan die van al jou concurrenten. Ken je concurrenten goed en klanten goed. De vermelde piramide structuur is ook erg handig voor het in kaart brengen van je concurrenten. Weet en erken wat zij wel hebben en jij niet, maar zoek ook uit wat jij wel hebt en zij niet. Onderzoek ook waarom sommige mensen erg succesvol zijn. Een manier van werken staat geen patent op en ook geen copyright, dus daar kun je van leren. Ook moet je je klanten heel goed kennen. Als je hun probleem kent, kun je een oplossing bieden. Koude acquisitie. Tsja, je zult wel moeten, want zonder krijg je ook geen klanten (dan blij je te passief). Bedenk wel dat de meeste mensen heel vaak gebeld worden met dit soort verzoeken en je dus niet de enige bent. Reken er dus op dat je heel vaak geen vangst hebt en dat je met een heel goed verhaal moet komen om ze te overtuigen (kent je klant, jezelf en je concurrent). Als je nog meer vragen hebt mag je me wel een PM sturen. Succes! :)

Een boekje leren en vervolgens die kennis toetsen is inderdaad niet de juiste manier om jongeren geïnteresseerd te krijgen in ondernemerschap. Ik denk dat JO (of een andere stimulerende groep/stichting) eigenlijk 2 taken heeft. 1) ondernemen interessant en leuk maken 2) kennis aanbieden in een hele praktische vorm (do's & don'ts), zodat het behapbaar wordt en het minder een onoverkomelijke hindernis lijkt Hoe je de jongeren interesseert is natuurlijk een lastige kwestie, maar praktische informatie heb ik bijvoorbeeld als jonge ondernemer allemaal zelf moeten vinden op het internet. Het enige wat ik mee kreeg vanuit school was kennis over rechtsvormen, boekhouden e.d. Op zich nuttig, maar een hoop boekhoud kennis is totaal niet toepasbaar op een beginnerssituatie. Praktische tips en veelvoorkomende valkuilen moet je zelf zien te vinden. Daar kan dus (in combinatie met het interesseren!) aan gewerkt worden. Het blijft dan wel een val-en-opstaan traject, maar je maakt wel leuker én makkelijker.

Super handig idee. Wellicht kunnen de forum goeroes van Higherlevel veel beter bepalen wat die grootste problemen zijn dan de stichting zelf? Daar zouden we wat mee moeten doen!

Ik denk dat de meeste jongeren hier in eerste instantie van schrikken. Is het dan niet de taak van de stichting om de jongeren zo te inspireren dat ze die hindernissen tóch nemen? Dan doe je goed werk. Iemand vertellen wat de hindernissen zijn schrikt iemand niet af die toch al durf genoeg heeft om te ondernemen en schrikt de jongeren af die bij nader inzien toch geen bedrijf waren begonnen. Dan doe je dus eigenlijk nutteloos werk.

Interessant topic. Om het even te inventariseren: Waar gaat die 1,8 miljoen naar toe en wat is het nut daarvan? Ik weet zelf niet echt waar dat geld allemaal voor nodig is. Ik vermoed dat er genoeg mensen zijn die eens langs een school willen om een praatje te houden voor niets, of weinig (daar doen ze nu tenslotte ook een beroep op). Naar eigen zeggen wordt er heel veel geld gestopt in het begeleiden van beginnende ondernemers (student company's e.d.). Op zich zie ik hier wel het nut van in, maar ik denk dat je dat niet moet doen bij steeds jongere groepen. Ondernemen is natuurlijk vallen en opstaan, en uiteindelijk vind ik het zelf ook niet zo erg dat ik een keer met relatief een hoop spaargeld op mijn bek ben gegaan :-\. Zoals ook al eerder genoemd is het rendement veel hoger van ervaren mensen. Jongeren leveren de maatschappij niet zo veel op, dus heel veel geld daarin pompen is ook niet zinvol. Handvatten creëren en stimuleren met leuke projecten heb ik niets op tegen. Ik denk alleen wel dat ik met overheidsgeld toch wel harder had kunnen falen. Jongeren zijn over het algemeen gewoon een stuk naïever. Waarom stimuleren jongeren elkaar niet (wellicht goedkoper en effectiever)? Om even Nico te citeren van de website: Ik vind dit prachtig, want ik ken al meerdere mensen uit mijn omgeving die een eigen bedrijf zijn begonnen nadat ze zagen hoe veel plezier ik er aan had. ;D Ik kan uit eigen ervaring zeggen dat het veel effectiever is om ondernemers andere mensen van hetzelfde kaliber aan te steken dan om een presentatie te gaan geven aan minstens 60% totaal ongeïnteresseerde leerlingen die gewoon graag naar huis willen. Ik heb het vermeld in een comment bij dat bericht, maar ik heb zelf dus al een keer contact gelegd met JO met het aanbod jongeren kennis te laten maken met ondernemerschap. Ik heb 3 leden gestuurd van mijn vereniging die terug kwamen met het bericht dat die contactpersoon alleen had gevraagd of wij hun programma's op onze school wilden promoten. Voor wat hoort wat. Het hoeft niet veel te zijn, maar zo'n eenzijdige samenwerking hebben wij natuurlijk niets aan. Dus om te reageren: Ze blijken toch minder idealistisch dan op het eerste gezicht lijkt. Klaarblijkelijk krijg je ondernemers met hun programma's, en anders niet. Nog een beetje een off-topic: Zo werkt het natuurlijk niet en dat is 1 van de redenen die de verontwaardiging voedt. Je komt alleen bij het ministerie binnen als je de juiste mensen kent (ex-ambtenaar bent) Dat klopt niet helemaal. Ik heb zelf contact gelegd met het Ministerie van Onderwijs door een burgervraag via hun website in te dienen (dat ging dan wel over techniekonderwijs promoten). Ik kreeg gewoon aanvraag voor een gesprek terug.

Ik gebruikte op mijn inmiddels vorige school (ik ben geslaagd. ;D) ook Magister. Het klinkt wel leuk dat je alles in een systeem hebt, maar wij gebruikten het nooit, behalve om onze cijfers te checken. Het probleem is dat je meestal gewoon geen zin hebt om weer in een ander systeem in te loggen met weer andere gegevens. Mijn rooster (stond ook op magister) was gewoon te zien op de website, wat veel sneller toegankelijk was. Dat is wat integratie met Facebook wel handig zou maken. Je bent toch al ingelogd en je bezoekt het vaak genoeg. Waarom dan niet nog een extra stroom informatie aan die startpagina toevoegen? Ik zie het probleem niet. Daarnaast moet je ook niet willen dat dit bestaande systemen zou vervangen, het mag hoogstens een aanvulling zijn. Als je er als leerling zelf voor kiest om wel een account aan te maken heeft dat zo zijn voordelen, maar het mag natuurlijk niet zo zijn dat Facebook het enige distributiekanaal is voor bepaalde informatie. Bij ons werkt het perfect, vooral voor de examens. Onze hele Facebook groep staat vol met waardevolle samenvattingen.

De vraag hoe je het gaat invullen is natuurlijk belangrijk, maar daar kun je zo veel variatie op aanbrengen dat je eigenlijk niet zwart op wit kunt stellen of het wel of niet verantwoord is (of iets in die trend). Zijn er nog suggesties voor plekken vol onderwijzers?

Ik heb de link zelf al even verwijderd, zoiets verwachtte ik al. Dat is niet zo erg aangezien ik toch niet uit was op specifieke respondenten van dit forum.

Beste ondernemers, Ik zat laatst een beetje te brainstormen met een jonge programmeur en we kwamen op een aantal leuke ideeën voor de koppeling tussen school en Facebook. Zelf zien we mogelijkheden om een Facebook (en wellicht mobiele) app te ontwikkelen, waardoor docenten veel makkelijker kunnen communiceren met leerlingen (door bijvoorbeeld automatisch groepen en pagina's aan te maken). Ik zie hier zelf wel een toekomst voor, aangezien het al een aantal keer succesvol is gebleken in mijn omgeving. Voor een gemiddeld docent blijkt het helaas nog nog vaak erg lastig zijn om alles zelf op te zetten. Er zijn talloze mogelijkheden, maar ik vroeg mij af of er eigenlijk wel vraag naar is. Ik maak dit topic dan ook om 2 redenen. 1) wat vinden jullie, op het eerste gezicht, van dit idee en kennen jullie al dergelijke initiatieven? 2) ik heb een enquête gemaakt voor een klein markt-onderzoek, die ik door medewerkers van het onderwijs wil laten invullen. Ik ben daarvoor natuurlijk niet op het juiste forum, dus ik vroeg mij af of er mensen zijn die een 'hub' weten vol met docenten en overige medewerkers. Het linkje mag ik niet plaatsen, maar als ik weet waar het wel het wel mag dan plaats ik het daar. Groeten, Maurits

Thanks, daar gaan we mee aan de slag! Aangezien het team zich tot ondernemers moet ontwikkelen laat ik hen het ondernemingsplan maken. We zijn pas net opgericht, dus daar zijn we nog niet aan toe gekomen. We nemen jullie advies in ieder geval al mee!

Dat advies neem ik dan ter harte. Wij werken op het moment van twee kanten. Tegelijk het plan maken en tevens kijken hoe we dat gaan financieren. We zullen de focus wat veranderen. Dat heb ik nooit beweerd, maar het zal altijd wel iets kosten. Het is inderdaad een optie om te kijken of we zelf wat geld kunnen verdienen, maar de concurrentie is te hoog met een al geopende kantine, automaten en een winkelcentrum tegenover de school. Dat moet dan dus op een andere manier. Ik zit in mijn laatste jaar, maar ik ben niet de enige duwer. We hebben een selectie gemaakt en alleen gemotiveerde leerlingen uit leerjaar 4 en 5 zijn toegelaten. Er ontstaat dus gewoon een doorstroom. Ik doe dit niet voor mijzelf, maar voor anderen. :) Er zijn flink wat jonge ondernemers op onze school, die nu nog geen mogelijkheid hebben zich op dat vlak te ontwikkelen. Juist omdat er nu een vereniging gemaakt is kan dat wel. Jullie advies neem ik dus ook mee in onze vergaderingen. Die ervaring is het enige wat ik probeer te bereiken met de vereniging. Het feit dat we het nu wellicht verkeerd aanpakten betekent alleen maar dat de leden van de vereniging het de volgende keer (nog op school, tijdens hun studie of daarna) wel goed doen. Lijkt mij een prima doel.

De ontwikkeling van de vereniging is uiteengezet in twee stappen: 1) de schoolvereniging zelf. Wij zoeken hier sponsors voor om onszelf te ontwikkelen. Dit houdt in dat wij geld nodig hebben voor een website, cursussen, bijeenkomsten, het opzetten van een echte vereniging, etc... Een vaste sponsor zou de school zijn (die helaas niet zo veel heeft). Het gaat hier overigens niet om heel veel geld. 2) de ondernemingsplan wedstrijd. Hiervoor moeten wij sponsors werven voor eenprijs, locatie, catering, etc... Komende week gaan we de opzet voor het plan voor die wedstrijd maken. De uitvoer ervan hangt echter af van het succes bij het werven van fondsen. Als we veel geld binnen kunnen halen, dan kunnen de wedstrijd zelf ook opschalen. vice versa betekent dat ook dat we het project minder groots moeten uitpakken als de fondsen tegenvallen. Het Utrechts Stedelijk Gymnasium.

Ok, bedankt! Dat zal ik even voorleggen aan ons team. Het enige punt is dat er eigenlijk heel erg weinig soortgelijke wedstrijden (over) zijn. Er zijn er inderdaad nog wel een aantal, maar die zijn op een veel grotere schaal, waardoor hun sponsors ook minder relevant zijn voor ons. We zullen zien.