AnnemiekevL

Beste Carl, Ik wens je veel succes met de vertaling van je boek. Daar gaat het tenminste om. De intentie van je boek moet goed overkomen. Bij mij was die in de vertaling ver te zoeken. Groetjes, Annemieke van Ling Beste Karen, Waarom willen auteurs hun boeken in Amerika verkopen? Logisch, Amerika is een groot verspreidingsgebied. Je hoopt er meer lezers te vinden. Zeker als de reclame goed is. Maar, dat is zeer de vraag in dit geval. De meeste auteurs weten dat ze er niet rijk van zullen worden, van de verkoop van hun boeken in Amerika. Voor mijn boeken Groeien met Reiki en Doorgroeien met Reiki leek uitgave in Amerika extra aantrekkelijk, omdat reiki daar veel bekender is en er zelfs reiki wordt gegeven in veel ziekenhuizen. In mijn boeken heb ik ook wetenswaardigheden over reiki in Amerika. Ik heb mijn boeken zelfs geactualiseerd om ze nog aantrekkelijker te maken voor een Amerikaans lezerspubliek. Maar als er door een slechte vertaling veel klinkklare nonsens in komt te staan, kom je natuurlijk niet ver. Groetjes, Annemieke van Ling Annemieke.van.Ling@wxs.nl

Nog even een aanvulling, zodat het begin van de laatste alinea duidelijk wordt: Voor in de boeken staat, dat ze woordelijk zijn vertaald zoals de auteur het bedoelt. Groeten, Annemieke

Hallo Romano, Zie hier mijn ervaringen: Scheppen met een schepje wordt create (creëren), de leiding die je van gidsen krijgt, wordt ‘pipes’, kennis in de betekenis van bekende wordt ‘knowledge’ (kunde), en het werkwoord gronden in de betekenis van je energie verbinden met de aarde, wordt soms goed vertaald met ‘grounding’, maar vaak ook met ‘earth’, ‘land’, ‘soils’, ‘found’ and ‘understand’. Priesters die ook Reiki leren, ‘teach’ (onderwijzen) Reiki. Dit is een klein voorbeeld van de vertaling van mijn boeken Groeien met Reiki en Doorgroeien met Reiki door America Star Books. Twee serieuze boeken die door een allerbelabberdste vertaling gewoon ‘slapstick’ werden. Om te lachen en te huilen! Ik deed er zeven hele dagen over om de eerste vijf hoofdstukken van de eerste vertaling (van mijn tweede boek) te corrigeren en stopte toen. De vormgever die mij de vertaling stuurde, mailde ik onder andere: “Your first mail says in Duth for instance that the foreign publisher knows better than Dutchmen how to tell something to the group of readers. Well I don’t think it is the intention of Publish America to see Dutchmen as fools. Probably the translater has fooled Publish America? “ Achteraf bleek dat America Star Books zijn eigen vertaalafdeling heeft. Na twee maanden kreeg ik de ‘herziene’ versie. Die bleek precies hetzeldfe te zijn. Niets van mijn correcties en opmerkingen was verwerkt. Anderhalve week later een derde ‘poging’. De titel was veranderd. Maar verder vond ik dezelfde stomme fouten terug. Inmiddels was ook de vertaling van mijn eerste boek binnen. Daar besteedde ik maar een halve dag aan om te kunnen constateren dat dit van hetzelfde laken en pak was. Ik voelde me bedrogen en heb dat ook laten weten. Voor mij is het Amerikaanse avontuur over en uit. Hierna kreeg ik een eerste persoonlijke mail van America Star Books. Persoonlijk, want het was de eerste persoonlijke feedback die ik kreeg. Toch was het ook heel onpersoonlijk. Want de mail was van iemand van het ‘support team’ die zijn of haar naam niet durfde te noemen. Mijn conclusie dat mijn boeken door Google translate waren gehaald en vervolgens nauwelijks waren gecheckt, zou ‘lulkoek’ zijn. Verder kreeg ik de volgende veeg uit de pan: “It is remarkable how often authors of books such as yours, about how they have found calmth and peace and inner relaxation, turn into slammers and whiners when they don't get their way. They bask in their authority, their books are meant to generate admiration from their readers and to show how good, and learned, and grown they are. But throw them one roadblock, and they'll often show you that all their inner peace is fake.” Volgens de ‘Brief uit Amerika’, die de Nederlandse medeoprichter Willem Meiners regelmatig stuurt, weet ik nu hoe America Star Books werkt: Wij vertalen een boek in vier fasen. Eerst gaat de tekst door een software programma. Dat levert een heel ruwe versie op. Fase twee is tijdrovend. Een editor gaat woord voor woord door de ruwe versie en maakt er goedlopend Engels van. De editor spreekt geen Nederlands. Fase drie is wat wij second-level editing noemen. De vertaling ziet er nu draaglijk uit, maar is nog niet goed genoeg. Er zitten nog tikfouten in, en sommige passages kunnen beter. Dit is de oppoetsfase, het mooi maken van de vertaling. Dit zijn de meest ervaren editors, en alweer: hun voertaal is Engels, niet Nederlands. Ze kijken uitsluitend naar het resultaat, met het oog van de lezer. Fase vier is de laatste fase. Het boek ziet er nu puik uit. Ditmaal komt er een Nederlandstalige editor aan te pas. Dit is de slotfase, waarin je nog even wat asemt op het glas en je wrijft het nog even op met je mouw. Klaar: een gloednieuwe vertaling. Gaat naar de drukker en naar de auteur. We luisteren naar de auteur, maar geven hem en haar niet het laatste woord. Als je oprecht meent dat de boeken woordelijk zijn vertaald zoals de auteur het bedoelt, moet je de auteur natuurlijk wel het laatste woord geven. In mijn geval blijkt echter duidelijk dat er helemaal niet naar mij is geluisterd en dat America Star Books met haar vertalingen een grote wanprestatie heeft geleverd. Dat betekent ook dat ik mijn geld terug moet hebben. America Star Books timmert nu aan de weg met gratis vertalen en uitgeven. Ikzelf heb mijn Nederlandse uitgever echter vorig jaar ruim 1300 euro betaald voor de vertaling en uitgave van mijn twee boeken Groeien met Reiki en Doorgroeien met Reiki. Speciaal voor het Amerikaanse publiek heb ik beide reikiboeken geactualiseerd. In Amerika wordt veel aan reiki gedaan. In veel ziekenhuizen kan je reiki krijgen. Ik had er goede hoop op dat beide boeken er graag zouden worden gelezen. Samen vormen ze een prima zeer informatief naslagwek over reiki en aanverwante zaken. Helaas blijkt America Star Books niet in staat te zijn een serieus nonfictie-boek te vertalen. En de wil is er blijkbaar ook niet. Hartelijke groeten, Annemieke van Ling Annemieke.van.Ling@wxs.nl