HMBuskes

Ik ben zelfstandig financieel controller en krijg deze vraag van een van mijn klanten. En zoals Cosara al aangaf, lijkt mij deze vrij unieke situatie zeker ook interessant voor anderen.

Een in Duitsland gevestigde groothandel koopt goederen in de VS. Deze goederen worden rechtstreeks geleverd aan het magazijn van een andere groothandel die in Nederland is gevestigd. De goederen zijn dus eigendom van de Duitse groothandel, maar worden wereldwijd verkocht door de Nederlandse groothandel. Voor elk verkocht item wordt door de Duitse groothandel een factuur gezonden aan de Nederlandse groothandel. Deze levering wordt verwerkt als Intracommunautaire Prestatie. Er is echter onduidelijkheid over de verwerking en aangifte van de BTW bij de initiële levering uit de VS aan de groothandel in Nederland. Op dit moment worden de goederen op basis van vrijstelling artikel 23 (verlegging van BTW) door de Nederlandse groothandel uit de VS geïmporteerd en wordt de BTW in Rubriek 4b van de aangifte aangegeven en in rubriek 5b weer verrekend. Voor deze verwerking is gekozen omdat de Duitse wetgever geen BTW-verlegging kent. Is deze verwerking correct, temeer de feitelijke inkoop van de goederen door de Duitse groothandel plaatsvindt?

Het betreft ontwikkeling van specifieke branchesoftware die ik voornemens ben om vanaf medio 2017 in een aantal bedrijven te gaan implementeren. Ik werk nu met één pilot-bedrijf waar de software wordt getest. Tot dusver heb ik een klein deel van mijn uren aan het pilot-bedrijf kunnen factureren. De omzetgroei gaat dus pas medio volgend jaar plaatsvinden. Van de 15-20 uur per week die ik aan de software-ontwikkeling besteed heb ik tot dusver slechts gemiddeld 3 uur per week kunnen factureren. De omzet uit de reguliere activiteiten ligt geheel in lijn met de reguliere urenbesteding van 16 uur per week.

Hartelijk dank voor jullie reacties. Dankzij jullie heb ik nu een duidelijk antwoord op mijn vragen.

Beste Joost, de eenmanszaak is een voortzetting van de BV die ik ca. 10 jaar heb gehad. Ik neem aan dat ik dan dus geen starter meer ben. De reden dat de BV is omgezet in een eenmanszaak heeft te maken met afspraken met de belastingdienst. In die afspraken is eveneens bepaald dat ik geen ondernemersfaciliteiten zal claimen zolang in niet aan het uren- én grotendeelscriterium voldoe. Ik werk 24 uur per week in loondienst en 16 uur per week voor opdrachtgevers. De software-ontwikkeling doe ik daarnaast volledig in de avonduren en in het weekend. Uitgaande van 15 uur software-ontwikkeling werk ik dus totaal ca. 55 uur, waarvan ca. 31 uur voor de eenmanszaak. Feitelijk voldoe ik daarmee dus wél aan het grotendeelscriterium, maar ik kan dat met harde urenstaten aantonen helaas. Ben jij van mening dat ik desondanks de ondernemersfaciliteiten wél mag claimen?

Beste Ron, hartelijk dank voor je reactie. Ik begrijp de sterke verwevenheid tussen zakelijk en privé in een eenmanszaak. Feitelijk kan er hierdoor geen sprake zijn van privé-uren die zakelijk worden besteed. Dit zijn dan per definitie zakelijke uren die meetellen in het urencriterium. Punt is echter dat ik weliswaar aan het urencriterium, maar niet aan het grotendeelscriterium voldoe, althans dat kan ik niet aantonen. Om deze reden zoek ik naar een mogelijkheid om mijn uren die aan softwareontwikkeling worden besteed ten laste van het resultaat te brengen. Naar ik van jou begrijp is dit niet mogelijk omdat er geen waarde aan mijn uren kan worden toegekend.

Ik besteed in mijn privétijd erg veel uren aan software-ontwikkeling. Het gaat hierbij om gemiddeld 15-20 uren per week. Ik ben parttime-ondernemer in een eenmanszaak. Ik voldoe formeel niet aan het urencriterium. De software wordt door mijn eenmanszaak verkocht en de opbrengst als omzet verantwoord. Mijn vraag is of ik de kosten van mijn privéuren mag activeren in de zaak. Zo ja, tegen welk tarief en hoe is de administratieve verwerking? Is de boeking dan: geactiveerde softwareontwikkeling (debet), aan kapitaal (credit)? Alvast dank voor uw reacties!