Concept: geautomatiseerd configureren van casussen

[Linvo]

Omschrijving van je concept:

Ik zou graag jullie mening willen over een in conceptvorm bestaand idee dat als product wordt beoogd. Het idee betreft het geautomatiseerd configureren van casussen.

 

In allerlei (beroeps)onderwijs en trainingssituaties kom je het gebruik van casussen als toetsmiddel tegen. Doorgaans kent een casus eenzelfde structuur, namelijk een situatie beschrijving met daarover een aantal vragen, hetzij in de vorm van meerkeuze vragen, hetzij in de vorm van open vragen.

 

De huidige praktijk bij veel (beroeps)onderwijs- en trainingsinstellingen leert dat actualiteit van casussen een kostbaar goed is, met name in gebieden waarin regelgeving en inzichten frequent wijzigen. Een van de oorzaken waarom actualiseren van casussen vrij duur is, is gelegen in het feit dat het produceren van casussen doorgaans door ‘senioren/experts’ binnen vakgebieden gebeurd wat ook de duurste krachten zijn. Een andere oorzaak is gelegen in het gegeven dat de casus als ‘een geheel’ moet worden beschouwd en wijzingen op onderdelen doorgaans betekent dat het andere wijzigingen tot gevolg heeft.

 

Een manier om gegarandeerd actuele casussen te produceren is om de productiewijze te wijzigen. In plaats van de senior/expert de casus te laten produceren (wat inhoudelijk betekent dat hij/zij de vragen en situatiebeschrijving op samenhangende wijze construeert), wordt de casus door software geconfigureerd. Om software in staat te stellen een samenhangen casus te configureren zal gebruik gemaakt moeten kunnen worden van allerlei grondstoffen: informatie en kennis. Het onderhoud en beheer van deze informatie en kennis wordt dan uitgevoerd door de senior/experts.

 

De soort van informatie en kennis die onderhouden en beheert moet worden zal afhankelijk zijn van de te onderscheiden vakgebieden. Echter, in het concept is uitgegaan dat los van een specifiek vakgebied, de samenhang tussen een drietal informatie verzamelingen essentieel is. Het betreft hier de samenhang tussen taak/functie vereisten, kennisgebieden en gebeurtenissen. Veronderstelt wordt dat als kennis en informatie benodigd als grondstof voor het configureren van een casus in deze samenhang wordt gemodelleerd (en op die wijze in databanken wordt opgeslagen), ze bruikbaar is om als grondstof te dienen voor het configureren van een casus. Deze veronderstelling is gebaseerd op het idee dat genoemde samenhang precies alle elementen bevat dat benodigd is om het kennis- en vaardighedenniveau van de ‘trainee’ te toetsen. Oftewel: wat moet iemand kennen (kennisgebieden - gebeurtenissen) en wat moet iemand kunnen (taak/functie vereisten – gebeurtenissen).

 

Het product wordt gezien als een samenstelling van ten minste 3 modulen. De beheermodule met als gebruiker de senior/expert, de configurator module met als gebruiker de senior/expert én de trainee en de toetsmodule met als gebruiker de trainee. Een optie kan een feedback module zijn waarin antwoorden van de trainee (deels) geautomatiseerd worden beoordeeld.

 

Vooralsnog is als strategie gekozen om een (kleine) demo te ontwikkelen van het hierboven beschreven concept en met deze demo vervolgens ‘letters of intent’ te verkrijgen van potentiële klanten om daarmee investeerders te interesseren.

 

 

Omschrijf wat je tot nu toe zelf gedaan hebt hiervoor:

Tot nu toe is concept ontwikkeling en - verdieping uitgevoerd.

 

Wat is de uitdaging die je met je concept op wil lossen:

De uitdaging is om de productiewijze van casussen zodanig te wijzigen dat actualiteit van casussen gegarandeerd is. Tevens het verlagen van de productie kosten van het produceren van casussen.

 

Hoe is dit anders dan bestaande concepten:

Tot nu toe ben ik geen vergelijkbare concepten/producten in de markt tegengekomen. Er zijn wel veel voorbeelden van vraag databanken.

 

Wat voor feedback hoop je te krijgen:

Ik hoor graag opinies over de (technische) haalbaarheid , de potentiële marktomvang en de meest geschikte marketingstrategie.

 

 

[seb]

Ik vind het idee leuk, heb echter het idee ( en ik zal dit proberen te onderbouwen) dat er een aantal zwakke plekken in je concept zitten.

 

Mijn ervaring is dat een casus gerecycled wordt door middel van een roulatiesysteem over verschillende jaren (tentamen jaar 0 is in wezen het tentamen van 4 jaar later) . Om de casus aan de actualiteit te laten voldoen worden kleine wijzigingen gedaan in de casus. Dit is weinig arbeidsintensief (en dus relatief goedkoop)

 

Je schrijft dat het onderhoud op het gebied van informatie en kennis van de systemen moet worden gedaan door seniors/experts. Om een systeem te vullen en bij te houden is veel tijd nodig (duur). Vermoedelijk moeten er cursussen worden gegeven over de werking van het systeem (duur) Daarnaast merk ik dat veel mensen nog steeds computerangst, hebben deze angst/onkunde is met name aanwezig bij de oudere garde.

 

En omdat er frequent wijzigingen plaatsvinden in de praktijk zal een senior/expert regelmatig achter het systeem moeten kruipen om deze op een bepaalde manier in te voeren (arbeidsintensief en dus duur). De Senior /expert houdt als het goed is zelf al als deel van de taak zijn eigen vakgebied in de gaten om de status van expert te blijven rechtvaardigen.

 

In een jaar houden we voor de onderwerpen A,B,C,D,E,F,G,H,I,J,K,L,M,N,O,P,Q,R,S,T,U,V,W,X,Y,Z wijzigingen bij. Bij een toets/tentamen gebruiken we slechts de informatie voor een casus van R, O, F, L, we hebben dus over 26 onderwerpen gedurende een bepaalde periode de informatie/kennis op peil gehouden maar we gebruiken maar van 4 van deze onderwerpen voor de casus (inefficiënt, duur, arbeidsintensief). Daarnaast zal de casus alsnog door een senior expert gecontroleerd moeten worden. Ik vraag mij af of wanneer we bovenstaande in acht nemen het computersysteem echt de expert kan verslaan zowel op het gebied van kosten als op het gebied van effectiviteit.

 

Daarnaast ontneem je met een dergelijk systeem het genoegen van sommigen om op sadistische wijze de meest onmogelijke casussen samen te stellen om wraak te nemen op studenten die hen maanden lang hebben gekweld met domme vragen...

 

 

 

 

 

 

[Walter Brand]

Hoe is dit anders dan bestaande concepten:

Tot nu toe ben ik geen vergelijkbare concepten/producten in de markt tegengekomen. Er zijn wel veel voorbeelden van vraag databanken.

 

Dag Linvo,

 

Ik heb bijna negen jaar geleden een bedrijf opgericht dat een vergelijkbaar concept als het jouwe in de markt heeft gezet. Bedrijf heb ik wel inmiddels verkocht dus mijn ervaringen zijn wel wat verouderd. Maar vanuit mijn ervaring met dat bedrijf en de markt kan ik je wellicht meer licht laten schijnen op deze markt.

 

Ten eerste, zoals ik de beschrijving van je functionaliteit lees, lijkt het sterk op wat ons product (en een aantal concurrerende producten) in grote lijnen ook al doen. Zoals ik het lees is jouw grootste voordeel dat je een specifiek Content Management Systeem hebt bedacht waarmee de workflow van het aanbieden en rouleren van cases een forse tijdsbesparing (en kwaliteitsverbetering) moeten opleveren. Dat op zich is niet uniek, al is het mogelijk dat jij vanuit jouw praktijk ervaring hebt opgedaan waarbij bestaande systemen op dit punt jammerlijk falen.

 

Ten tweede, is het vullen van dit systeem geen sinecure. Een goed ontworpen workflow kan daar gedeeltelijk bij helpen. Een uitgebreid en dichtgetimmerd CMS kan net die flexibiliteit wegnemen (of het juist te ingewikkeld laten lijken) die experts werkelijk kunnen helpen bij het creëren van cases. Het faciliteren van het creëren van onderwijskundig correcte cases is van een geheel andere orde dan bijvoorbeeld het faciliteren van het redactieproces van bijvoorbeeld een krant. Hoe je het went of keert, een systeem blijft een lege huls die alleen waarde kan bieden wanneer goed gevuld is met uitstekend materiaal. En experts vaker (inderdaad seb) weerstand tegen dit soort systemen dan dat ze deze omarmen.

 

Ik wil je vooral niet ontmoedigen maar wijzen op mijn ervaring dat deze markt een stuk weerbarstiger is dan deze op het eerste oog lijkt. Volgens mij zou je jouw concept in drie vormen kunnen gieten:

 

1) Je creëert het systeem zelf. Dat zou een mogelijkheid zijn wanneer je een ruime technische kennis hebt, grondige kennis van andere concurrerende systemen en je je daadwerkelijk onderscheidend kunt positioneren in functionaliteit. Lijkt me lastig, maar is niet onmogelijk.

 

2) Je neemt kennis van reeds bestaande systemen (en wellicht wordt je ontwikkelingspartner) en je focust je op de rol van projectbegeleider van experts in het creëren van cases en je dit proces bewaakt en op gang houdt. Als je deze rol goed verstaat, kun je werkelijk de belofte van lagere kosten en hogere kwaliteit waarmaken. Als je het aan de experts overlaat, hou dan je hart maar vast ;)

 

3) Je zoekt een vakgebied op waarin je (samen met experts) cases met bijbehorend materiaal gaat ontwikkelen en biedt dit eindproduct aan bedrijven en opleidingsinstituten aan. Daarmee kun je het kosten- en kwaliteitsverschil tussen wat jij (met je experts) vertalen in betere en goedkopere eindproducten dan dat ze nu zelf gewend zijn.

 

Mijn ervaring is dat je je beter op een van deze drie mogelijkheden kunt concentreren en onderschat vooral niet wat er voor nodig is om een technisch systeem te maken. Er is vaak veel meer gebruikerservaring in verwerkt dan op het eerste oog lijkt.

 

Ik hoop dat je er wat mee kunt.

[Linvo]

@Seb: Dank voor je reactie. Het roulatiesysteem was/is mij onbekend en daarom een nuttige toevoeging. Je opmerking over de kosten van het beheer snijdt hout maar een rekensom kan uitwijzen of dit opweegt tegen de huidige totale productiekosten. Mijn inschatting is dat dit in het voordeel uitvalt van mijn concept. Het sentiment bij de senior/expert waar je op wijst is inderdaad niet te onderschatten.

 

@Walter: Dank ook voor je reactie. Ik ben erg benieuwd naar voorbeelden van soortgelijke concepten/toepassingen. Zelf ben ik ze niet tegengekomen terwijl ik toch wel grondig gezocht heb. In de niet te onderschatten complexiteit om een en ander te realiseren heb je naar mijn mening helemaal gelijk en ik herken de drie invalshoeken die je schetst als mogelijke ontwikkelingsstappen.