Garantiefonds verplicht bij alleen B2B reizen verkopen?

[guidoinperu]

Dag allen,

 

Ik heb enorm rondgezocht maar ben nog niet tot een duidelijke conclusie gekomen voor mijn situatie, wat betreft de wettelijke verplichting voor reisaanbieders om zich aan te sluiten bij een garantiefonds. Ik denk dat ik hier namelijk "onderuit zou kunnen komen" zonder níet aan de wet te voldoen en mijn klanten zekerheid te bieden.

 

De wet luidt:

"Titel 7A. Reisovereenkomst

Artikel 512

1. De reisorganisator neemt de maatregelen die nodig zijn om te verzekeren dat, wanneer hij wegens financieel onvermogen zijn verplichtingen jegens de reiziger niet of niet verder kan nakomen, wordt zorggedragen hetzij voor overneming van zijn verplichtingen door een ander hetzij voor terugbetaling van de reissom of, indien de reis reeds ten dele is genoten, een evenredig deel daarvan. Indien de reiziger reeds op de plaats van bestemming is aangekomen dient, voor zover de reisovereenkomst dat vervoer omvat, in ieder geval te worden zorggedragen voor de terugreis.

2. De reisorganisator maakt de in het eerste lid bedoelde maatregelen openbaar door deze te vermelden in de algemeen verkrijgbare prospectus of andere publikatie, bedoeld in artikel 501, of op andere begrijpelijke en toegankelijke wijze."

 

Het is (ook uit wat rechtspraken die ik over het thema heb gelezen) duidelijk dat als je reizen aanbiedt aan consumenten, ook al stel je ze niet samen, je toch altijd de verantwoordelijkheid hierover draagt, ook voor w.b. deze wet. Daar ben ik het ook mee eens.

 

Onduidelijke delen van de wet:

[*]Wat betekent "overneming van zijn verplichtingen"? Als een andere partij dus verklaart dat ze mijn verplichtingen overnemen, dan ben ik klaar... Geen garantiefonds nodig?

[*]Wanneer heb ik "verplichtingen jegens een reiziger"? Als ik niet zelf direct een reisovereenkomst met de klant heb maar via een andere reisaanbieder (die wél bij SGR oid is aangesloten) heb ik dan die verplichting nog, of wordt die dan door die andere partij overgenomen?

 

 

Wat betreft mijn situatie:

[*]Ik heb een tour operator in Peru. Ik ben nu terug naar Nederland verhuisd, en heb hier nu ook een (eenmans)bedrijfje opgezet om mijn eigen inkomsten in Nederland veilig te stellen, als reisspecialist voor Peru.

[*]Met dit NLse bedrijfje, zal ik op maat gemaakte reizen verkopen aan voornamelijk Nederlandse klanten. Soms direct (weinig, sowieso altijd minder dan EUR 150.000 per jaar), maar meestal via andere reisorganisaties die al aangesloten zijn bij SGR of andere garantiefondsen.

[*]Ik communiceer dus meestal uit naam van andere organisaties met de klant (om de reis vast te leggen) en verkoop via zo'n andere organisatie. De uitvoering van de reis ligt bij mijn Peruaanse bedrijf. Als NLs bedrijf verkoop ik dus de reis met factuur aan een ander Nederlands bedrijf en koop ik de reis ook met factuur weer in bij mijn Peruaanse bedrijf. Ik hou een marge in voor mijn kosten in Nederland.

[*]Ik heb zelden directe klanten, maar dit komt soms wel voor.

 

 

Mijn vragen zijn:

(Ik gebruik SGR even als synoniem voor "garantiefonds", ik weet dat er ook andere aanbieders en mogelijkheden zijn)

[*]Zou ik mijn directe klanten (nogmaals, deze heb ik weinig) om zelf geen garantiefonds af te hoeven sluiten, eventueel twee opties kunnen geven? Te weten:

[*] 1. De reis via een bij de SGR aangesloten aanbieder af te sluiten, ook al is deze georganiseerd door mij (deze mogelijkheid heb ik). Ik verkoop dan dus de reis voor die klant eerst aan die andere partij, die hem doorverkoopt aan de klant. Voor de klant is dit iets duurder vanwege de commissie van die SGR-reisorganisatie. Maar ze krijgen dan wel de zekerheid.

[*] 2. Indien de klant een garantiefonds niet belangrijk acht, kan de klant de reis via mijn Peruaanse bedrijf kopen. Ik ontvang mijn inkomsten dan vanuit Peru voor "bemiddeling in de verkoop van de reis" of iets dergelijks. Ik verkoop dus zelf niet direct aan de klant. Is dit onethisch?? Of zelfs aan te merken als belastingontduiking oid??

[*] In de wet staat de verkoop direct of "via reisagenten op zijn naam" kan geschieden, en dat je dan dus alsnog SGR moet hebben. Maar het lijkt me een beetje onnodig als twee in keten verkopende partijen allebei SGR moeten hebben, toch? Dus in het kort: is SGR e.d. altijd verplicht of alleen bij B2C verkoop?

 

[*]Als ik mij wél aansluit bij SGR oid, valt de omzet van de reizen die ik via andere organisaties verkoop dan wel of niet onder "omzet op naam"? De klant communiceert wél met mij maar ik handel namens zo'n organisatie en de klant sluit alles af onder de voorwaarden van die andere organisatie. Dit is een vrij belangrijk detail voor mij aangezien mijn directe klant omzet onder de 150.000 EUR zou vallen en dus in een interessant jaartarief bij SGR en anderen. Reken ze de omzet mee die ik via andere reisaanbieders verkrijg dan betaal ik de volle pond en dat is gewoon echt (te) veel geld.

[*]Bovendien staat dus in de wet dat een bedrijf kan "zorgdragen voor overneming van zijn verplichtingen door een ander", oftewel ik zou er altijd van uit kunnen gaan dat mijn Peruaanse bedrijf dat kan doen, en dan hoef ik me niet aan te sluiten bij een garantiefonds.... Daarvoor heb ik dan waarschijnlijk een verklaring van mijn Peruaanse bedrijf nodig, toch? Als dit geldig is voldoe ik dus aan de wet (al zal deze oplossing wellicht minder zekerheid geven aan NLse klanten).

 

Moeilijk thema: ik hoop dat iemand hier op het forum zijn/haar licht erop kan schijnen. Alvast bedankt!!

Nogmaals, het gaat mij niet om het uit de weg gaan van mijn verplichtingen, maar wel om het niet maken van onnodige kosten.

 

Met vriendelijke groeten,

 

Guido

[robberttk]

Steek je licht eens op bij de vvkr in dit geval, die zijn wat sneller over het algemeen en kunnen wellicht veel vragen beantwoorden.

 

Een garantieregeling (dat hoeft niet in de vorm van een fonds maar kan ook bijvoorbeeld via de STO waarbij de reissom op een derdengeldenrekening staat tot na de reis) is een wettelijke verplichting voor iedereen die reizen aanbiedt. B2B of B2C is in dat opzicht niet aan de orde. Als reisorganisatie ben je verplicht een regeling te verzorgen die in geval van faillisement of surseance de reizigers schadeloos te stellen danwel te helpen bij repatriëring.

 

Daar kun je allerlei omwegen aan bedenken, maar de klant heeft niet wel of geen behoefte aan een garantieregeling, het is gewoon een verplichting.

 

Maar goed, ik ben geen jurist.

[guidoinperu]

Dankjewel Robberttk,

 

Dus ondanks dat de eindverkoper ook al deze garanties aan de(zelfde) klant biedt, zou ik ze óók moeten bieden... Ik ben er echt niet op tegen hoor maar het lijkt zo onnodig en dubbel!

 

Ik zal de VvKR eens aanschrijven inderdaad: bedankt voor de tip.

 

Groetjes,

Guido