Een conservatoir beslag wordt meestal gelegd indien het vermoeden bestaat dat de debiteur op het punt staat bepaalde waardebestanddelen te verdonkeremanen, bijvoorbeeld met het oog op een dreigende gerechterlijke procedure, waarbij dan het gevaar zou onstaan dat een vonnis niet meer ten uitvoer zou kunnen worden gebracht.
Het beslag mag inderdaad pas worden gelegd, nadat de president van de Rechtbank daarvoor toestemming heeft gegeven. De president zal globaal onderzoeken of de vordering niet bij voorbaat ongegrond of onrechtmatig is.
Als het verlof is verleend, mag de deurwaarder beslag leggen (en dat is dan meestal ook meteen het moment dat de debiteur op de hoogte gesteld wordt van het feit dat er beslag gelegd is). Consequentie is wel dat je als eiser meestal binnen een 8 dagen na toestemming een procedure moet opstarten waarin je om een daadwerkelijk (executoriaal) vonnis vraagt. Pas met een dergelijke vonnis mogen de in beslag genomen middelen uitgewonnen worden.
Waar je verder op moet letten:
-denk aan de risico's: indien de rechter achteraf oordeelt dat het beslag onterecht gelegd is, dan is de beslaglegger schadeplichtig.
-kosten: je bent al snel enige honderden euro's kwijt aan de griffie, de deurwaarder en procureur. Denk globaal aan EUR 700 tot EUR 2.000 afhankelijk van de complexiteit van de beslaglegging.
-de debiteur kan zich alleen tegen beslaglegging verweren door zijn advocaat bij dreiging van beslaglegging van te voren het beslag "zwart te laten maken". Hierbij wordt de debiteur op een lijst geplaatst en zal de RC eerst de debiteur horen alvorens toestemming te geven.
Kortom; echt simpel is het niet, maar vaak wel effectief. Laat me weten indien je verdere vragen hebt.