LBX

Nou ja, zeg! Moet ik dat accepteren? Mag ik dan van geluk spreken dat het geen 4 of 5 uur geweest zijn??

Dat hangt van de afspraken af; als de afspraak was maximaal 2 uur, dan hoef je het sowieso niet te accepteren.

Als de genoemde 1 a 2 uur een indicatie was, kan 3 uur best redelijk zijn. Maar dat weet jij niet zonder specificatie. Ik zou daarom toch degene willen spreken die aan de zaak heeft gewerkt, en om uitleg vragen waarom het twee keer meer werk is geweest dan eerst was ingeschat.

(...) zou zeker niet meer dan 1 uur werk zijn, hooguit 2.

Ik had zelf al op 2 uur gerekend (volgens mij was het uurtarief iets van 200,-).

 

Nu krijg ik een rekening van 635,- ex BTW!!!! :o

(...)

Hoe sterk sta ik eigenlijk?? Want ik heb absoluut geen zin om zo'n absuurd hoge factuur te betalen...

Bij bureau's die per uur declareren, heb je ook nog de verrassingen van bureaukosten (gemiddeld 4-7%) en verschotten (kosten die ze namens jou hebben gemaakt, bijvoorbeeld leges). Ik stuur ter bevestiging van een opdracht altijd een brief waarin ik dit uitleg, maar veel bedrijven zetten dit ook (alleen) in hun algemene voorwaarden.

Het is trouwens onder adviseurs die per uur declareren goed gebruik om een uren- en kostenspecificatie mee te sturen. Daar kun je, als het er op aan komt, dus altijd om vragen.

Maar ik ben het met de vorige posters een dat een belletje met een vriendelijk verzoek om uitleg vaak meer effect heeft. Als je uitlegt hoe jij tot de veronderstelling van max 2 uur bent gekomen, heb je kans dat ze de declaratie gewoon matigen. Misschien niet tot €400, maar wel tot minder dan €635.

Succes,

Cindy

Een conflict is altijd vervelend, maar het klinkt alsof jij hier in redelijkheid uit wilt gaan komen. En waar een wil is, is meestal wel een weg.

Ik ben het eens met de eerdere posters dat het van belang is wat voor afspraken je hebt gemaakt, maar het is volgens mij niet zo dat een urencontract per definitie betekent dat jij het geld voor de gewerkte uren volledig kwijt bent.

Ook als er per uur gewerkt wordt, is een opdrachtnemer verplicht zijn best te doen om aan jouw wensen tegemoet te komen. En daarmee wordt de vraag eigenlijk hetzelfde als wanneer er expliciet een resultaatsverplichting in het contract is opgenomen: wat mochten jij en de sitebouwer van elkaar verwachten?

Juist bij zaken die afhankelijk zijn van smaak en het zichtbaar maken van onzichtbare voorkeuren, kunnen er ongemerkt misverstanden ontstaan. Ook als beide partijen van goede wil zijn.

Misschien lees ik het verkeerd, maar ik krijg de indruk dat er tot nu toe vooral per mail, telefoon en post is gecommuniceerd. Vaak werkt het heel ontwapenend als je de ander opbelt en zegt: "Joh, wat een misverstanden, jammer dat het zo gelopen is, zullen we eens om de tafel gaan zitten om te kijken hoe we er uit kunnen komen?"

En dan echt een paar uur uittrekken om bij elkaar te gaan zitten en het alleen over de toekomst te hebben (hoe gaan we dit fixen). Dus niet proberen te achterhalen wiens "schuld" het is dat het tot nu toe niet is gelukt, maar echt met een schone lei naar de toekomst kijken.

Desnoods laat je de sitebouwer alleen de techniek ontwerpen, en ga je voor de vormgeving naar een ander. Soms klikt het gewoon niet, maar kun je elkaar respecterend afscheid van elkaar nemen. En dan heb je tenminste nog wat aan het uitgegeven geld.

Heel veel succes; ben benieuwd wat er uitrolt!

Hallo Vincent,

Het klinkt alsof jullie een mooi product hebben, waar volgens mij ook vraag naar is. Veel vraag zelfs, maar inderdaad ook al flink wat aanbod.

Bij kinderkleding speelt volgens mij mee dat ouders de kleding graag zien en voelen voordat ze het kopen. Dat is deels om functionele redenen (maat, kleur, pasvorm) maar zeker bij kleine maatjes ook om emotionele redenen (ahhh, wat schattig/zacht/klein!).

Wat dat betreft vind ik het een slimme zet van jullie om je tot kleding van bekende merken te beperken; dan hebben mensen eerder het idee dat het met de kwaliteit en pasvorm wel goed zit.

Maar dan komt volgens mij - en als ik het goed lees ook volgens de andere posters in deze thread - het onderwerp vertrouwen om de hoek kijken. Mensen moeten er bij webwinkels niet alleen op vertrouwen dat het met de kwaliteit van de producten zelf wel goed zit, maar ook met alle logistiek en financiele zaken er omheen.

Vertrouwen is zonder direct contact erg moeilijk op te wekken. Een vlekkeloze, zakelijke site is daarbij volgens mij een eerste vereiste. (voor de zekerheid: ik ben jurist, geen sitebouwer en probeer je dus echt niets aan te smeren)

Jullie site ziet er netjes uit, maar straalt wat betreft vormgeving niet uit wat ik persoonlijk van een modehuis zou verwachten. Ikzelf denk dan eerder aan sites als deze:

http://www.redoute.be/be/nl/boutique/produit.php?id=VD605B&boutique_sel=3

http://www.prenatal.nl/ProductsAndServices/ProductCategoryClothing.aspx?category=BabyMaat68-86&topcategory=BabyEnPeuterkleding

http://www.mcgregor-fashion.com/nl/collections/Kids/girls/

Voor wat betreft het thuisbezorgen: persoonlijk ben ik geen fan van mensen aan mijn deur, alleen bekende bedrijven waarvan ik weet dat er geen gekke dingen gebeuren. Thuisbezorging in plaats van pakketpost is voor mij dus geen doorslaggevende factor.

Ik wens jou en je vrouw heel veel succes, ofwel bij het nog beter laten lopen van jullie kledingwinkel, danwel bij het opzetten van een nieuwe onderneming.

Heeft er iemand ervaring met een soortgelijk sponsorplan? Wordt dit vaker gedaan?

Het wordt vaker gedaan, zeker. Ik ken het verschijnsel alleen als advocaat van de sponsorende partijen, dus over de voorbereiding van het plan kan ik je niet zoveel vertellen.

Zoals ik het gezien heb, ging het steeds over media (internet, narrowcasting, tv, radio) waarbij de kleine partij met een idee maar zonder geld een grote leverancier advertentieruimte op het medium aanbood.

Bijvoorbeeld: kabelboer levert gratis diensten in ruil voor x minuten reclame per maand; telefoonboer betaalt een bedrag in ruil voor advertenties bij oproepen product Y etc.

Heb ik ook toestemming nodig van de bedrijven als ik hun adressen op het internet wil publiceren.

Ik zou in ieder geval niet de suggestie wekken dat de bedrijven op enige manier aan jou gelieerd zijn (klanten zijn o.i.d.) als dit niet het geval is. En niet zonder toestemming meeliften op hun reputatie.

De grenzen op dit rechtsgebied heb ik niet paraat, maar ik kan je wel zeggen het recht van bedrijven op hun gegevens nogal in beweging is. Wat vandaag mag, kan volgende maand anders liggen.

Als jouw onderneming gaat drijven op de gegevens van anderen, raad ik je daarom aan een I.E.-expert te vragen om even met je mee te denken.

Veel succes!

Cindy

Ter zijde, ik weet niet wat voor bijzonderheden jouw algemene voorwaarden moeten inhouden, maar een eenvoudige set algemene voorwaarden kost niet zo heel veel tijd en moet toch echt binnen een week aan te leveren zijn.

Eens met Edward; een gewone set voorwaarden hoeft niet lang te nemen.

Heb je iemand in je netwerk die de persoon in kwestie persoonlijk kent? Ik begreep eerder in een andere draad dat je bij deze persoon een erg goede prijs kreeg - als je reden hebt om aan te nemen dat je ook kwaliteit krijgt voor je geld, is het misschien toch de moeite om per e-mail of brief een aanmaning met een ultimatum te sturen.

Alleen: op dit moment is er nog geen prestatie geleverd en kun je met gesloten portemonnee weglopen van deze ervaring. Als er na de aanmaning een product komt waar je niet blij mee bent, is er al ruimte voor discussie over de vraag of je hem/haar iets verschuldigd bent.

Dus - afgaande op wat je ons vertelt - denk ik net als Edward dat je er beter nu een punt achter kunt zetten. Dat kan per brief of e-mail, maar het liefst per aangetekende post (er van uitgaande dat in jullie overeenkomst geen andere eisen zijn gesteld).

Niet-gepersonaliseerde bulkbrieven doe ik bij het oud papier.

Eigenlijk heb ik nog nooit een gepersonaliseerde bedelbrief gehad; maar als ik er een zou ontvangen en ik niet geinteresseerd zou zijn, zou ik per mail of post vriendelijk bedanken voor de eer.

Hallo,

 

voor het starten van een eigen bedrijf willen we graag een webside maken.

We hebben hier echter weinig kaas van gegeten.

Wel hebben we ons domein geregistreerd en webhosting.

Is het maken van een webside echt zo moeilijk als het lijkt?

Bestaat er een simpel programma of stappenplan?

In afwachting van de door een professional ontworpen site timmerde ik met een aangepast template inclusief CSS stylesheet en het programma Dreamweaver mijn huidige, tijdelijke site in elkaar.

Dreamweaver vind ik als complete techno-leek goed te hanteren, mits je bereid bent om je een beetje in de code te verdiepen. Via Google zijn de meeste problemen die je tegen komt wel op te lossen.

Dreamweaver heeft een "what you see is what you get" deel, waarin je bijna als in Word kan knippen en plakken. Alleen, soms lukte het met de opmaak niet en moest ik toch in de code gaan werken om het voor elkaar te krijgen zoals ik wilde. Sommige dingen, zoals meta-informatie, kan je ook echt alleen in de code verwerken.

Ik had het geluk dat mijn man al een professioneel ontworpen template had, dat ik met toestemming van de ontwerper heb aangepast. Op internet staan echter genoeg gratis templates waar je mee zou kunnen werken.

Schrijven doe ik voor mijn brood, dus de webteksten schrijf ik zelf.

Lang verhaal kort: als je handig bent en er wat (lees: veel) tijd in steekt, valt er volgens mij best een aardige site te maken. Alleen: is aardig goed genoeg voor het doel dat je met de site voor ogen hebt?

Als je het bijvoorbeeld over Nederlandse bedrijven met iets als kantoormeubilair, drukwerk of andere "zakelijke" producten hebt is SPAM (of direct mail) opeens een stuk minder hinderlijk. Dat kan je meestal gewoon weggooien zonder ongewenste neveneffecten (spyware, adware, virussen etc.).

Tsja - dat soort bedrijven geeft de ontvanger meestal ook netjes een opt-out (unsubscribe). Dat vind ik persoonlijk al een stuk minder hinderlijk: netjes proberen mag natuurlijk altijd.

Elke reis begint met een stap - cliche maar waar. Ik denk dat als elk land spam op het eigen rechtsgebied verbiedt, op den duur de meeste spammers langs een of andere weg aangepakt kunnen worden.

En als de spam uit een steeds beperkter aantal gebieden afkomstig is, kunnen we onze spamfilters scherper instellen. De meeste Nederlandse bedrijven hebben immers geen klanten in Ghana en Singapore.

Daarnaast het is volgens mij ook een begin van een cultuuromslag: internet is voor veel mensen een belangrijk onderdeel van hun bedrijfsvoering (en verdere leven) geworden. Een verbod bevestigt dat het niet ok is om bedrijven (en dus mensen) te bedelven onder niet-gepersonaliseerde troep.

Ik ga er daarbij wel van uit dat het toezenden van op afzonderlijke bedrijven toegesneden berichten met evt. beperkt reclamemateriaal wel door de beugel kan; of dat zo is, weet ik niet zeker.

Jelmer.. voor mijn gevoel simpel... geen controle vooraf... afzeiken achteraf.... wie is de schuldige ??

Wat bedoel je daar precies mee, "controle vooraf"?

Chefkok Gordon Ramsay gaat in één of ander programma dat op zaterdagavond uitgezonden wordt, langs verschillende restaurants die niet goed lopen.

 

Een érg leerzaam programma, voor alle soorten ondernemers trouwens. Vanavond (= dinsdagavond) om 21.30 ook weer op TV.

Kijk, ik leer hier in 1 dag en netwerken en goede programma's vinden.

Is dat nou perifeer? ;)

Helaas - met mr. Magic in Londen zal ik de scepter thuis moeten zwaaien.

Volgende keer ben ik er graag weer bij.

Veel plezier!

Ik denk dat je met "weak ties" de spijker op z'n kop slaat. Je hebt een aantal goede vrienden en heel veel vage kennissen, via die laatsten bereik je dus veel meer mensen.

Weer wat geleerd! Ik dacht dat je het vooral van de indirecte contacten (vrienden/kennissen van vrienden/kennissen) moest hebben.

Netwerken zijn natuurlijk super belangrijk, maar het begrip heeft een nieuwe lading gekregen. Er zijn "netwerkers" ontstaan wiens enige oel in het leven is, om zo veel mogelijk mensen te kennen. Niet mijn stijl.

Tsja, ik vraag me af of je mensen in je netwerk echt kent, als het uit 100+ mensen bestaat. Een netwerk, in de zin van een groep mensen met wie je echt wat hebt, is volgens mij noodzakelijkerwijs klein (100-).

Relaties, daar gaat het om. Relaties leggen en onderhouden.

Ik vermoed dat iedereen het hiermee in de kern genomen wel eens is. Het zijn de details en manier van uitvoeren waarin mensen van mening en stijl verschillen.

Nou ja, op ieder potje past een dekseltje, denk ik dan maar ;)

juridisch onmogelijk om je aansprakelijkheid volledig uit te sluiten.

Klopt. Zodra je erbij betrokken bent, loop je risico.

Maar dat is toch ondernemen: weloverwogen risico's nemen?

Dus zelf gewoon zorgen voor een goede bedrijfsaansprakelijkheidsverzekering, heldere leveringsvoorwaarden en een duidelijke offerte/opdrachtbevestiging.

Dat is altijd een goed idee, ja.

Het verhalen op een goedkope "arbeidskracht" roept bij mij ook een vervelend gevoel op in de zin van ethiek.

De rechter zal aansprakelijkheid in schrijnende gevallen wel matigen, maar ja, dan sta je al voor de rechter.

Een stukje verantwoordelijkheid bij de scholier neerleggen zou in mijn ogen best kunnen, maar wel in proportie tot zijn vergoeding (bijvoorbeeld: aansprakelijkheid tot maximaal het bedrag dat hij met de betreffende opdracht heeft verdiend, of een percentage daarvan).

Redelijkheid duurt altijd het langst.

Het is niet zo zeer dat we alleen de lusten willen, het gaat er om dat diegene z'n verantwoordelijkheid moet nemen en zich niet eenvoudig achter onze goede naam kan verschuilen en die misschien kan afbreken.

Dat is natuurlijk ook een redelijk belang. Alleen, de klant komt juist bij jou om je expertise en goede naam. Dus hij verwacht dat jij iets met het werk te maken hebt (supervisie in enige vorm).

Als dat niet zo is, heb je geen zicht en invloed op de kwaliteit en voortgang van het werk en kun je er - als je de risico's wilt minimaliseren - beter tussen uit stappen. Het geleverde heeft dan ook weinig meer met jouw bedrijf te maken.

Het blijft een lastig punt, want "elk voordeel heb ze nadeel"...

Tsja, je wilt de lusten(werk uitbesteden voor een lage prijs) maar dan heb je ook de lasten (verantwoordelijkheid). Wil je dat niet: dan zoek je een freelancer, de je de opdracht onder eigen naam laat aannemen (maar met jouw logo in de onderhoek).

Da's een mooie samenvatting, ja.

Even een vraagje:

(...)

Ik neem aan dat wij aansprakelijk zijn, maar hoe kan ik er voor zorgen dat hij ook verantwoordelijk wordt voor zijn afgeleverde werk? Zijn hiervoor bijvoorbeeld contracten die dit kunnen regelen?

Als je wilt dat hij jegens de klanten aansprakelijk is, kan je dat alleen in de contracten met de klanten regelen:

• of je laat de scholier de contracten op zijn eigen naam met de klanten sluiten, d.w.z. jij stapt er tussenuit (kickback- of koppelvergoedingen mogelijk). Dit is de veiligste methode;
  
• of je bepaalt in jouw overeenkomst met de klanten dat jij niet aansprakelijk bent en dat ze met eventuele schade naar de scholier moeten (NB! dit kan alleen als de klanten bedrijven met - kort gezegd - meer dan 50 werknemers zijn). Wel ook in de overeenkomst met de scholier een corresponderend aansprakelijkheidsartikel opnemen.

Als het je er alleen om gaat dat jij je schade op hem kunt verhalen, kan je volstaan met een aansprakelijkheidsregeling in het contract tussen jou en de scholier. Als de jongen onder de 18 is, zou ik ook zijn ouders laten meetekenen. Van een kale kip (de scholier) is het slecht veren plukken.

Overigens: voor niet door de overeenkomst met de klanten geregelde schade geldt het gewone recht. In die gevallen ben je aansprakelijk voor de scholier, omdat hij jouw hulppersoon is. Dat is alleen anders als jij geheel tussen de scholier en de klanten uitstapt.

Bovenstaande is wat theoretisch mogelijk is; ik vraag me alleen af of een klant het er bij laat zitten, en of een rechter met je meegaat. Feit blijft immers dat jij de scholier plaatst en er (mede) geld aan verdient.

Daarnaast natuurlijk klanten zo snel mogelijk laten betalen en leveranciers lekker laten wachten daar zit ook veel ruimte in.

Daar hebben we op Higherlevel al eens gedachten over uitgewisseld: https://www.higherlevel.nl/forum/index.php?board=17;action=display;threadid=10626;start=0#msg90132.

Kort en goed: elke ondernemer is zelf ook een leverancier die voortbestaat bij de gratie van (tijdig) betalende klanten.

Bonus - Air mails, bank/giro pas etc.

De database registreert "afwijkingen" in het koop patroon

Example: maandverband wordt niet meer verkocht - agent ( Trillian)

stuurt flyer met 75% korting naar klant - geen respons agent stuurt

flyer 75% korting tampons - geen respons unieke adres wordt verkocht aan baby gerelateerde bedrijven, ergo reclame wijst jou op het feit dat je vrouw/ vriendin zwanger is.

 

* Hielprik baby's - DNA kennis voor dure medische zorg - universitaire

opleidingen - topfuncties multi-nationals - hypotheken etc ?

* Watermeter - aantal personen huishouden ?

* Gas/elektrameter - wiet plantage ?

* Mobiel tel. positie bepaling ( *#06# ) uniek nummer ?

* Fiscus - sofi nr - uniek nr - i.v.m redunantie ?

* RFID - opsporing en controle ?

* Galileo - gelegaliseerde bedrijfs spionage ?

 

Kortom informatie is een miljarden industrie met enorme investeringen door belanghebbenden.

Brave New World :)

aan de ene kant is het vervelend dat kvk die gegevens publiekelijk doorsluist, aan de andere kant is dat ook weer commercie (en dus ondernemingsschap)

:) - daar heb jij weer gelijk in.

Het zou alleen meer mijn soort commercie zijn als ze bij inschrijving toestemming vragen om de verplicht aan hen geleverde gegevens ook voor andere - commerciele - doeleinden te gebruiken.

Ik heb altijd liever dat er duidelijk en boven water wordt gehandeld.

Je bedrijf staat bij de KvK ingeschreven toch? Die bestanden worden zeer veel gebruikt voor reclamefolders.

Dat heb ik ook gemerkt, ja. Vind het een beetje vuig, een wetsuitvoerend orgaan dat adressen verkoopt.

Trouwens (off topic, maar nu ik toch al aan het zeuren ben) het valt me op dat marketeers nogal actief zijn. Op mijn website staat bijvoorbeeld een reactieformulier (om spam te voorkomen heb ik mijn e-mailadres niet vermeld). Dat is in de korte tijd dat het formulier in de lucht is al twee of drie keer ingevuld door mensen die mij iets wilden verkopen... ;D

Ik vraag me af wat het rendement van dit soort ongevraagde reclameacties is. Veel mensen die ik er over hoor, vinden het irritant om zo benaderd te worden. Maar kennelijk is er ook een flink aantal mensen dat het wel best vindt en koopt, anders zouden die acties wel stoppen (toch?).

Ik neem aan dat er ook een afbeelding van het logo in het contract moet worden opgenomen met een beschrijving van het logo?

Moet niet, is wel zeer aan te raden. Dat is toch de kern van de overeenkomst en beelden zijn moeilijk in woorden te vatten.

groet,

Cindy