lex-y

Bedankt voor alle reacties. Ik neem de suggesties en ook zeker de waarschuwingen ter harte. We gaan beginnen met een kennismaking met een marketing adviseur. Iemand die binnen het netwerk n.a.v. deze post aangeraden is. Higherlevel werkt dus naar behoren :) Ook is het goed om te beseffen dat het zeer serieus aanvliegen wellicht iets te hoog gegrepen is als ik kijk naar onze bedrijfsgrootte. Ik ben blij met die opmerkingen. We leveren overigens alleen B2B voor alle duidelijkheid. Nogmaals mijn dank voor het geven van het zetje en we gaan ermee aan de slag.

Beste HL-ers, bij voorbaat dank voor jullie reacties. Het is prettig dat er een plek is waar dit soort vragen gesteld kunnen worden. Sinds mei 2010 beschik ik samen met een compagnon over een werkmaatschappij. Voor die tijd hebben we een jaar als VOF gedraaid en daarvoor werkten we als losse zzp-ers. We hebben een dienstverlenend bedrijf in een van de zwaarst getroffen sectoren van de crisis: de bouw. Desalniettemin zijn we fors gegroeid (althans, zo ervaren wij dat) naar een omzet van € 1,2 mln vorig jaar. Dat heeft te maken met het feit dat we een unieke propositie bieden waarin we marktleider zijn inmiddels. Er zijn geen andere dienstverleners die landelijk doen wat wij doen en -zonder enige vorm van arrogantie- onze klanten zijn erg tevreden over wat we neerzetten. Wat we doen is op te delen in twee onderdelen: detachering van professionals en het geven van specialistische opleidingen. De eigenaren, alsmede het team van medewerkers zijn echter allemaal vakinhoudelijke professionals. We hebben geen sales en marketing achtergrond. Sterker nog, wij zijn geen 'harde' ondernemers in dat opzicht en willen we ook niet zijn. We halen extern onze kennis weg bij goede partijen die de leemtes opvullen in ons ondernemerschap. Dit onderwerp zal niet anders behandeld worden. We hebben daadwerkelijk niets aan sales of marketing hoeven doen en gedaan tot halverwege vorig jaar. Wel kregen we door dat het onderdeel zou moeten zijn van de bedrijfsvoering. Simpelweg omdat we het weliswaar goed deden bij onze klanten (allemaal via via verworven), maar we geen bekendheid hadden bij andere relevante prospects. Ook wij hebben het dit jaar wat zwaarder dan afgelopen jaar en volgend jaar zal dat niet anders zijn. Kortom, we wilden hier serieus werk van maken. Daarop hebben we een vacature geplaatst voor een sales persoon. Daar kwamen reacties op en we troffen een dame in wie we vertrouwen hadden en die reeds ingevoerd was in de specifieke tak van sport waar we in zitten. Nu, zes maanden later, moeten we vaststellen dat die missie mislukt is. Dat komt deels door tekort schietende competenties van de persoon in kwestie, maar ook doordat onze propositie niet goed genoeg gecommuniceerd wordt door onszelf. We steken erg breed in, ontberen focus en -zoals gezegd- hebben geen ervaring met marketing of sales. Kortom, we moeten wat. We hebben zelf inmiddels de inhoudelijke keuze gemaakt ten aanzien van wat we wel en niet willen doen (m.b.t. het product). Nu vermoed ik dat marketing advies op zijn plaats is om te bepalen hoe wij een en ander het beste in kunnen steken. Vervolgens moet met die heldere propositie er aan sales gedaan worden. Mijn vraag aan jullie: - Is dit de juiste aanvliegroute? - Zo ja, hoe kan ik deze intern verder uitwerken met wat we nu hebben besloten, om op die manier een dienstverlener in staat te stellen er iets specifieks van te vinden / offertes aan te vragen? Is er een bepaald PvA wat je volgt in dit soort zaken? - Is het verstandig om sales en marketing bij 1 dienstverlener onder te brengen, of juist niet? - Werken deze partijen over het algemeen adequaat, of is het zoeken naar een kwalitatieve dienstverlener? - En, de hamvraag, hoe kies je in vredesnaam de juiste partij voor zo'n klus als deze? Excuses voor de geuite nativiteit. We hebben een stormachtige groei doorgemaakt en hebben inhoudelijk nu eigenlijk pas een en ander goed op de rit. Vandaar dat het perspectief dus nu (pas) wat breder getrokken wordt. Nogmaals, met dank voor jullie antwoorden. Lex

Ik wil jullie danken voor de constructieve bijdrages tot nu toe. Nico, met name dank voor je uitgebreide en appellerende stuk. Je zit op de lijn die ik ook zelf voel; het evalueren en aanzien is voorbij, er moeten spijkers met koppen geslagen worden. TwaBla heeft helemaal gelijk. We hopen binnen de familie eigenlijk dat ze zelf voor de sanering gaan zorgen, zodat ze de regie niet kwijtraken. Het scenario van eigen regie kwijtraken is zeer reeel, want vorig jaar omstreeks deze tijd heeft de parkbeheerder beslag laten leggen op de woning wegens een huurachterstand. De familie heeft toen voor het kapitaal gezorgd dat dit gat weer (tijdelijk) dichtte. Kortom, het spectrum van ellende -van zelf de regie houden tot de regie kwijtraken- is helder. Ook bij hen. De snoepgoedvennoot kan hierin niet veel betekenen, om op de vraag van TwaBla terug te komen. Niet vermogend en alleen in het snoepgoed ingewijd, hanteert hij exact dezelfde visie als mijn zwager. Aanzien en hopen op beterschap. JVerhallen wijst ook terecht op het sociale aspect in deze en de risico's die samenhangen met het zaken bespreken binnen familie (en het afwentelen van de ellende ervan). Dit heb ik naar mijn mening goed in het vizier. Sterker nog, ondanks dat ik zelf een succesvolle onderneming drijf en er om die reden snel gedacht wordt van; hij snapt het wel, ontloop ik die rol. Mijn rol conflicteert enorm omdat die van familielid prevaleert merk ik. JVerhallen, je geeft een paar goede tips. Dank. Dit alles moet extern bekeken worden en ik begin helder te krijgen hoe ik dit vorm moet gaan geven. Ik voel veel voor het stappenplan van Nico en ga een adviseur aanbieden bij mijn zwager. Als dat genegeerd wordt is dat dan zo, want ook dat is een keuze. Ik wil jullie danken voor de geboden steun en het bevestigen van enkele van mijn gedachten. Uiteindelijk moeten ze het zelf doen en lazen jullie de post van het meekijkende familielid aan de wal. Nu hopen dat dat schip vlot te trekken is.

Dank voor jullie berichten. Nee, ik heb geen enkele zeggenschap of verantwoordelijkheid in deze. Ik kan alleen aan de zijlijn staan en me afvragen wat gangbaar is ten aanzien van ondersteuning. Je geeft aan dat een ondernemerscoach een optie is en benoemd het als een 'deskundige'. Maar wie zijn die deskundigen in praktische zin? Ik kan me er onvoldoende een beeld bij vormen. Feit is dat ik graag iets zou willen aandragen, samen met mijn familie, zonder dat we de vinger wijzen of ons bemoeien met zaken want inderdaad; de kans op spanning is groot. Ook al kan ik voor mijzelf goed benoemen waar ik denk dat de pijnpunten liggen, het heeft geen nut om deze aan te dragen omdat het mijn rol niet is. Toch is het wel een rol die iemand zou moeten vervullen, aangezien het zou kunnen helpen. Nu is natuurlijk de vraag van de oplettende lezer; waarom schrijven zij niet op dit forum of nemen ze zelf stappen? Tja. Met internet zijn ze niet uitvoerig bekend en ze laten met name hun boekhouder advies geven. In dit soort zaken ligt ook een deel van het probleem verborgen natuurlijk. Mijn vraag blijft, maar nu iets specifieker; wat voor type partij zou ik als externe adviseur het beste aan kunnen trekken in deze? Zoals altijd mijn dank voor jullie tijd en meedenken.

Beste HL'ers. dit verhaal gaat over familie en slecht ondernemerschap, een zeer vervelende combinatie. Ik stel iedere reactie op prijs en ik zal proberen het verhaal zo eenvoudig mogelijk over het voetlicht te brengen. Mijn vraagstelling is; hoe passen de ondernemers in dit verhaal het beste 'damage control' toe? Meer dan dat zal het niet worden. Mijn zwager ziet zijn vader op zijn 19e overlijden. 15 jaar geleden inmiddels, erft hij vier horeca zaken. Deze vier horeca zaken maken deel uit van een park waar evenementen worden gehouden en wat dus op gezette tijden bezoekers trekt. Hij 'rolt' in het ondernemerschap en de eerste 5 jaar daarvan is de sky the limit. Er wordt goud verdiend en alles kan. Van de vier zaken stoot hij er in die gouden tijd 3 af omdat hij merkt dat hij slecht controle houdt over alle vier. Maar hij verkoopt ze goed. 12 jaar geleden ontmoet hij mijn zusje in die gouden tijd en ze gaan vanaf dat punt samen verder. Heel geleidelijk vinden er over de afgelopen 10 jaar twee ontwikkelingen plaats; de bezoekersaantallen gaan voortdurend naar beneden en de huurprijzen van de locaties voor ondernemers binnen het park gaan voortdurend omhoog. Twee jaar geleden trekken ze de stoute schoenen aan. Naast de overgebleven horeca zaak, moet het voortdurend dalende inkomen gecompenseerd worden en starten ze binnen hetzelfde park (!) twee extra zaken; mijn zwager start een tweede horeca zaak in het verlengde van wat hij al had en mijn zusje start ook een horeca zaak met een product dat voor dat moment nog niet in het park te verkrijgen was. Mijn zusje en zwager hebben totaal gescheiden financiele huishoudens en wonen alleen samen. Al het bezit ligt bij hem en op haar horeca zaak na, heeft mijn zusje verder geen bezittingen en is zij niet aan mijn zwager verbonden. Vandaar dat ik de start van de twee aanvullende zaken apart benoem. Mijn zusje heeft die horeca zaak kunnen starten zonder enige vorm van horeca ervaring, omdat zij smartegeld kreeg toegewezen na een ongeluk dat haar inkomen derfde. De horeca zaak liep (verleden tijd) echter als een trein. Ze werkte er snoeihard in, het onderscheidende product sloeg aan binnen het park en dat leek geen probleem. Echter, de huurprijs was sky high, slecht contractueel vastgelegd en in het anderhalf jarig bestaan van de zaak heeft mijn zus eigenlijk geen kans gemaakt. Hoeveel je ook verkocht, de huur was onmogelijk. Ze hebben er tegen geprocedeerd, maar tien advocaten versus een is vrij kansloos, zo bleek. De tent werd een half jaar geleden verkocht en mijn zusje zit nu met schulden aan haar kant. De twee overgebleven zaken van mijn zwager dan? Draaien op het moment slecht. De verhuurder (parkeigenaar) is bikkelhard en wil voor niemand wijken. De zaken staan nu zo'n driekwart jaar te koop (eindelijk!), maar potentiele kopers worden afgeschrikt door A de bezoekersaantallen en B de huurprijs. Verkopen onder de prijs lijkt noodzaak. Inmiddels is het eigen vermogen van mijn zwager omgewisseld van een plus van een ton in euro's naar een min van een halve ton. Binnen de familie hebben we vorig jaar een crisis situatie meegemaakt toen de parkeigenaar beslag liet leggen op het huis van de zwager wegens huurachterstand en er met geld binnen de familie een uit huis zetting moest worden voorkomen. Inmiddels is dat een jaar geleden gebeurd en dreigt nu hetzelfde te gebeuren. Een open en shut case? Zou je wel zeggen, totdat je hoort dat er ook een nevenactiviteit is die geld opbrengt. Mijn zwager maakt namelijk deel uit van een VOF in snoepgoed sinds een anderhalf jaar. Die VOF runt hij met een zakenpartner. Die VOF verdient geld, groeit goed en heeft goede vooruitzichten. Een uniek product wat binnen Nederland heel leuk aftrek vindt. En daar zit hem de crux. Omdat ze zich blijven richten op het 'gezonde' inkomsten component van het snoep, vullen ze een aantal dagen in de week met positieve activiteiten en vergeten ze de overgebleven dagen in de horeca zware beslissingen te nemen. Of eerder; stellen ze die zware beslissingen uit. De slechte horeca verliest echter meer dan het snoep wint. Er blijft een soort ingebakken hoop dat het allemaal wel weer beter wordt (binnen de horeca) en als je dit aanvult met een bepaalde vorm van trots dan snappen jullie dat dit tot hoofdbrekens leidt. Er ontbreken een aantal cruciale ondernemersvaardigheden binnen het stel, de belangrijkste ervan is beslissingen durven nemen. Dat klinkt makkelijk en is het natuurlijk niet, maar vergis je niet dat dit een inmiddels tien jaar durende neerwaartse lijn is geweest. Het aborteren van de ongezonde horeca was geen optie want loondienst is geen optie, zo is de redenering van de zwager. Denk ervan wat je ervan denken wilt. Wij concluderen dus binnen de familie dat de enige externe factor die zal forceren om 'overnieuw te beginnen' een externe zal zijn die hen tot schuld sanering forceert. Want daar heeft mijn zusje het nu zelf al over. Punt is alleen; ze werken 7 dagen in de week om maximaal te trekken aan het dode paard dat horeca heet en het levende paard dat snoep heet in de hoop ellende af te wenden. Ze zien dus echter wel dat ze alle controle verliezen, maar maken geen tijd vrij om tot knopen doorhakken te komen. Ik zie het echter gebeuren dat het hele spectrum verzwolgen wordt, inclusief kansrijk snoep. Sterker nog, de zakenpartner binnen de VOF loopt volgens mij ook reeel gevaar. Ik zit erover na te denken of het niet zinvol is om de activiteiten van de VOF af te scheiden van mijn zwager, zodat dat in ieder geval gered wordt. Daarnaast moet volgens mij alles verkocht worden, dus de horeca zaken en zijn koophuis om het negatieve vermogen niet verder te laten groeien. Ik schiet echter in het donker hier, want mijn kennis hierover is te beperkt en zowel mijn zus als zwager hebben hier totaal geen verstand van. Mijn vraag aan jullie; Klopt mijn redenering tot dusver ten aanzien van de uitkomst? Als wij als familie iets voor hen willen doen, een externe zakenwaarnemer aanstellen of iets dergelijks, heeft dat nut en waar vind ik die, of is het over en uit en resteert alleen de gemeentelijke schuld sanering? Ik wens jullie allemaal het beste voor 2010. En bedankt voor jullie tijd en het meedenken.

Heren, hartelijk dank voor deze zeer zinvolle informatie. Mijn vraag is volledig beantwoord en ik ga met frisse moed verder.

Je maakt mijn dag. Dank je wel!

Beste Renep, bedankt voor je reactie en excuses voor het enorme verhaal. Die 1225 uren is het probleem niet. Belasting betalen is het probleem niet, maar de faciliteit van de willekeurige afschrijving bijvoorbeeld is een hele mooie voor mij. Alleen toepasbaar op de eenmanszaak. Daarnaast maken startersaftrek en zelfstandigenaftrek het besluit om grote investeringen aan te gaan daarnaast natuurlijk nog iets makkelijker. Als de 1225 uur leidend zou zijn dan ben ik klaar inderdaad, want dat is het probleem niet. Ik zat meer met de minimale vereiste van 50% in je onderneming steken in mijn maag.

Beste High levelaars, ik heb een bijzonder situatie en ik vraag me af wat fiscaal mogelijk is volgens jullie, alvorens ik naar de fiscus zelf stap. Ik ben de helft van het jaar op een offshore lokatie in de olie en gasindustrie werkzaam en werk daar (in loondienst) 12 uur per dag, zeven dagen in de week. Dit doe ik in periodes van twee of drie weken achtereen. Op die manier werk ik binnen twee weken een goed maandsalaris bij elkaar. (twee weken is 168 uur werken) De aard van het werk staat niet zomaar toe dat ik dat onder eigen vlag zelfstandig kan doen. Dit in verband met internationale regels ten aanzien van aansprakelijkheid. De andere helft van het jaar ben ik vrij en jullie raden het al; ondernemer. Nu was dat aanvankelijk spielerei, maar is dat nu niet meer. Ik heb naast enkele grote opdrachtgevers, vele kleine opdrachtgevers en kan prima hard maken dat ik aan de regels van het ondernemerschap voldoe. Ik maak naar verwachting dit jaar voldoende omzet, heb tientallen klanten en draai meer dan 1225 uur om als ondernemer gezien te worden. Ik ken de regels van de eenmanszaak en ik voldoe eraan. Ik zou ook als dusdanig gezien willen worden, zodat ik kan investeren als een ondernemer, want ik zie kansen. Daar heb ik echter wel de faciliteiten van de eenmanszaak voor nodig. Punt is; ik werk ondanks die ruime 1225 uur voor mijzelf, nog meer uren in loondienst met mijn 168 uur per maand. (Voor diegenen die zich afvragen hoe dit technisch mogelijk is; ik kan ook in mijn offshore tijd uren werken voor mijzelf) Nu weet ik dat het eerste jaar de verhouding van de hoeveelheid tijd in de onderneming versus loondienst niet per se in balans hoeft te zijn, maar het tweede jaar wordt wel verwacht dat ik meer dan 50% van mijn werkzame tijd in mijn onderneming steek. Technisch gezien is dat onmogelijk voor mij. Nu is de eerste logische vraag; waarom nog in loondienst? De hoofdreden is dat ik tegen zeer goede voorwaarden werk voor mijn baas en de tweede is dat ik met deze tijden de kat nog even uit de boom wil kijken. Een groot deel van mijn omzet komt namelijk voort uit een niche markt die we twee maanden geleden hebben aangeboord. Over twee jaar stoppen met loondienst en zelfstandig verder zie ik als reëel scenario. Mijn vraag is hoe mijn geval behandeld zou worden. Maak ik kans op enige flexibiliteit met deze aparte situatie, of ben ik na dit eerste jaar kansloos om als eenmanszaak gezien te worden? Als dat dan het geval is, heeft het dan zin om dit jaar als eenmanszaak gezien te worden en dat ik mezelf volgend jaar weer ophef? Lijkt me onzin en ik werk graag via de regels. Ik hoop dat jullie een advies hebben over welke stappen te zetten. Als er stappen zijn om te zetten. Bij voorbaat dank!

Beste Joost, ik ben wat laat, maar wel degelijk bedankt voor je antwoord. We zijn inmiddels een stuk verder en de kansen liegen er niet om. Gelukkig. Desalniettemin zijn we voorzichtig in die zin, dat we in een nieuwe markt zitten en daar trachten voet aan de grond te krijgen. Of we kunnen 'overpakken' zoals dat mooi heet naar een groter portfolio aan opdrachtgevers is de vraag. We zijn daar inmiddels druk mee bezig. Wellicht als we een jaar verder zijn dat de constructie die jij beschrijft de logische keuze zou zijn. Op dit moment echter is de samenwerking en de opdracht nog erg jong. Minder dan twee maanden oud. Wel hebben we besloten om te gaan werken met nul uren contracten om op die manier problematiek met de VAR te voorkomen. De personen die wij op het oog hebben als aanvulling zijn namelijk oorspronkelijk geen ondernemers, maar mensen in loondienst. Vandaar. Ten aanzien van de aansprakelijkheid komen we dr ook uit, dus tot zover bedankt!

Beste Highlevelaars, ik zit met een luxe probleem waarmee jullie mij vast kunnen helpen. Ik heb een eenmanszaak in de zorg en ben op diverse manieren actief op internet. Een van de initiatieven behelst een netwerk aan zelfstandige ondernemers in de zorg (ZZP-ers/freelancers; zorgverleners zoals verpleegkundigen) en via dat netwerk ben ik betrokken bij een grote commerciele opdracht in de zakelijke markt. Nu ben ik met mijn netwerk en mijn competenties om de zaak op te zetten en draaiende te houden, betrokken bij deze opdracht. Een andere verpleegkundige heeft echter deze opdracht verworven. We hebben inmiddels een succesvolle samenwerking merken we en willen deze graag uitbreiden. Daarnaast liggen er veel meer opdrachten in het verschiet. Op dit moment is het zo dat de ondernemers zelf factureren naar de opdrachtgever toe. Daar schiet hij niet veel mee op (vele facturen, wisselende reiskilometers per individu, etc etc) en wij houden daar niets aan over, dus willen we logischerwijs een ondernemingsvorm tussen de opdrachtgever en de opdrachtnemers (de verpleegkundigen) zetten. De samenwerking tussen mij en de andere verpleegkundige is echter nog zo jong, dat samen een BV oprichten voor het gevoel teveel risico's met zich meebrengt. Vraag 1; Welke ondernemingsvorm zou hiervoor het beste geschikt zijn? We hebben zelf zitten denken aan een Stichting derden rekening. Vraag 2; We willen zelf geen problemen met verkapt dienstverband en zijn daarom terughoudend om de verpleegkundigen aan een van onze eigen eenmanszaken te laten factureren (de meest voor de hand liggende optie). Zodat wij weer 1 factuur kunnen versturen aan de opdrachtgever. Niet iedereen heeft namelijk een VAR-WUO. Er lopen ook VAR-ROW's rond en de werktijden zijn met 16 uur op een dag lang. Daarnaast zijn we bang voor het aansprakelijkheidsvraagstuk als er iets zorginhoudelijks verkeerd gaat. Ondanks dat het zelfstandige ondernemers betreft zijn we van mening dat wij daar als opdrachtnemer toch voor aansprakelijk gesteld zouden kunnen worden. Wij stellen die verpleegkundigen immers aan. Vraag 2 is daarom; zijn die angsten terecht, of maken we ons teveel zorgen en moeten we snel overpakken binnen de huidige eenmanszaken? Alvast bedankt voor jullie aandacht en het meedenken!

Beste HL-eraars, ik ben gisteren enorm geholpen op dit forum met duidelijkheid over het coorporatiebegrip voor het initiatief dat ik uitvoer. Dat topic staat hier; https://www.higherlevel.nl/forum/index.php?board=47;action=display;threadid=19896;start=0#msg169167 Ik vond het niet netjes om de vraag die naar aanleiding hiervan bij mij naar boven kwam daar te plaatsen. Volgens mij hoort hij hier beter thuis. Ik werk met zzp-ers die een VAR WUO hebben in de zorg. Nu zijn er woonvoorzieningen die graag deze zzp-ers in willen huren om op die wijze arbeidsbureaus te ontwijken. Die zzp-ers zelf zien dat ook wel zitten, maar na enig struinen op dit forum wordt mij duidelijk dat de gezagsverhouding die in zo'n woonvoorziening heerst, de VAR WUO nekt en alleen nog een VAR ROW mogelijk maakt. Deze zzp-ers zouden aangewezen zijn op een payroller of een uitzendbureau als zij voor die opdrachtgever willen werken. Vat ik dat zo goed samen? Is er een wijze waarop ik als bezitter van een netwerk aan zzp-ers deze twee partijen toch aan elkaar kan verbinden, met instandhouding van het zelfstandig ondernemerschap van de zzp-er? Ik had zelf bedacht dat als het urencriterium van 1225 gehaald wordt binnen de regels van de VAR WUO, dat de zzp-er dan daar bovenop nog konden werken op de payroll/uitzend wijze. Maar ik zou graag willen dat dit ook binnen het ondernemerschap zou kunnen vallen. Is dit niet contractueel dicht te timmeren tussen instelling en zzp-er? Alvast bedankt!

Beste higherlevel experts. Met regelmaat struin ik dit forum af en verbreed ik op die wijze mijn kennis over zaken gerelateerd aan bedrijfsvoering. Ik stuitte vandaag op de rechtsvorm coorporatie en kreeg het idee dat dit wel eens op mijn activiteiten van toepassing zou kunnen zijn. Ik hoop dat jullie met mij mee kunnen denken. Ik ben als zzp-er actief in de (thuis)zorg en heb daarnaast een internetpagina die een netwerk van zzp-ers zoals ik bij elkaar tracht te werven. Waarom? Omdat ik namelijk niet alle zorgvragen zelf kan beantwoorden die ik aangeleverd krijg en ik een hekel heb aan bemiddelingsbureaus die uurtarieven van zorgverleners afromen voor hun eigen winst. Vooral in de thuiszorg is dit met de VAR problematiek een actueel onderwerp. Mijn concept is gebaseerd op het met elkaar in verband brengen van zorgvragers en zorgverleners voor een eenmalig laag fee dat betaald wordt door de zorgverlener. In zekere zin dus wel een bemiddelingsbureau zullen de critici zeggen, maar binnen de thuiszorg is dit nieuw.Rijk zal ik er ook niet van worden, maar daar was het mij ook niet om te doen. Softe sector he ;) Het netwerk groeit echter gestaag en mijn landelijke dekking van zorgaanbieders neemt toe. Daarnaast krijg ik door dat niet alleen particuliere zorgvragers tot mijn markt behoren, maar ook commerciele zorgaanbieders mij inmiddels weten te vinden. Mijn vraag is; is dit concept niet uitermate geschikt om in een coorporatievorm te gieten en zo ja, met welke argumenten voor coorporatievorm ga ik mijn aangesloten zzp-ers blij maken? Alvast mijn hartelijke dank.

Bedankt voor jullie reacties. Geknutsel of niet, feit is dat er erg weinig bekend is inderdaad over hoe je dit het beste op kunt lossen. Een goed doel moet uitvoering en bestuurszaken strikt scheiden, maar een imago vriendelijke oplossing is daar blijkbaar niet voor. Neem de Nederlandse Hartstichting bijvoorbeeld, die heeft een BV onder de stichting hangen die verantwoordelijk is voor de uitvoering van de doelstelling.Met een directeur die 2 ton verdient. Vandaar dat wij zelf beredeneerden dat een VOF een optie zou kunnen zijn. Om namelijk een BV op te richten en ons een directeurensalaris toe te moeten kennen zodat de fiscus ons serieus neemt, komt niet echt imago vriendelijk over en geeft zeker in de opstartfase financiele problemen. Aan de andere kant, misschien dat de rechtsvorm BV zich beter leent voor een constructie met 1 klant.Zouden jullie je daar over uit kunnen laten? Zou het probleem van meerdere klanten moeten hebben dan voorkomen zijn?

Omdat het namelijk het oprichten van een goed doel betreft. Wil je aanspraak kunnen maken op een subsidies, fondsen, etc dan zul je met een stichting moeten komen. Daarnaast is er binnen de goede doelensector enorm veel aan de hand op dit moment en wil de sector maar 1 ding; scheiding van bestuur en operationele kant. Binnen een stichting. Willen donateurs donaties fiscaal kunnen aftrekken, moeten we een ANBI erkenning van de belastingdienst binnen halen. Belastingdienst wil; een stichting. Het publiek wil een stichting omdat het betrouwbaarder overkomt. We hebben jouw punt inhoudelijk besproken, maar kunnen wat de stichting betreft geen kant uit. Waat voor problemen zie je aankomen? Exact degene waar ik bang voor ben?