hodc

Beste Georges, Bedankt voor je steunbetuiging, zo had ik je bericht niet gelezen. Ik vind het boeiend om zo met je van gedachten te wisselen. Wat betreft digitale camera's en de omloopsnelheid kreeg ik n.a.v. je redenering eenvolgende gedachte. Marketingmensen willen ons doen geloven dat de camera die in 2006 uitkwam in 2007 al is verouderd. In wezen is de camera nog perfect. (En die truc passen ze toch in het Westen op bijna alle producten toe. dat is pas oeioei) Maar/en om ons die illussie te verkopen gebruiken ze verlokkend beeldmateriaal. Tegen die collega's fotografen(ik maak even een uitstapje) zeg ik dat dat beeldmateriaal, goed voor je portemonnee wellicht, in mijn ogen verwerpelijk is. En zo ontdek ik dat C2C niet alleen geld voor de ontwerp en productiecyclus maar ook in zoals je wil in creatieve zin betekenis heeft. Althans zo zie ik dat voor mezelf. En die keuze heeft consequenties voor me. En natuurlijk zou het met deze korte omloopsnelheid van de digitale camera mooi zijn als de camera dan C2C geproduceerd is. Dat zijn ze echter niet, volgens mij. En dat geld wellicht ook niet helemaal voor de Leica( de camera waar ik op doelde), alleen zijn die ontwerpers gericht op een veel en echt veel langere gebruikscyclus. (En dat mogen ze dan van de marketingjongens.) En mijn simpele redenatie is dan, C2C of niet dan kies ik voor de Leica. En natuurlijk Georges je hebt een punt als je stelt dat ik wellicht over de top ga met mijn kunstlicht-verhaal. Ik heb ook esthetische overwegingen. Alleen zie ik ook daar hoe ongelooflijk veel rommel er geproduceerd word. Alleen maar om 'iedereen' aan de flitser te krijgen. Waar geen vraag naar is gaat vanzelf over. Hoop ik dan maar. Straks heeft iedereen een camera en een flitser en ligt de wereld aan gort. Ik druk me sterk uit. Soms te sterk. Ik lees hoe jij met jou taxi's ook op jou manier nadenkt over hoe het anders kan. Dat kan ik waarderen en ik hoop dat je nog dichter bij je idealen kunt komen. Ik zelf geloof niet dat techniek en technologie an sich vooruitgang is. Voor mij is er niets mis mee om stil te staan en weer in beweging te komen. Ik ga ophouden Georges. C2C is vergaander dan ik nu kan overzien. IMHO met groet, Harry

Beste Georgesplat, Hoezo schuldgevoel? Volgens mij breekt u het angstzweet uit bij de gedachte dat uw instrumentarium misschien wel enorm verspillend is. Ik vul ook maar wat in. Ik heb alleen aangegeven waar ikzelf voor kies. Ik heb een hoogwaardige digitale handgebouwde camera. Gebouwd door een firma die 100 jaar voortgeborduurd heeft op een goed concept uit 1908. Ik voel me nergens schuldig over. Doe het alleen op mijn manier. Ik verafschuw het idee waarop tegenwoordig digitale camera's aan de man worden gebracht. EN inderdaad daar heb ik geen invloed op. Jammer genoeg mag ik wel zeggen. Rondom iedere als quasi nieuw vermarkte specificatie bouwt men een nieuw toestel. Ik ben niet bezig met de wereld te verbeteren. Ik zie alleen op mijn eigen manier. Wat doet u zelf, als ik vragen mag? met vriendelijk groet, Harry

Hallo lezers, Als fotograaf vraag ik mij af hoe ik zelf cradle to cradle kan functioneren. Er van uit gaande dat ik een totaal overbodig beroep heb, wil ik er het beste van maken. Voor mij betekende cradle to cradle dat ik ga nadenken over wie ik ben en hoe ik me heb aangepast aan de mij omringende wereld. ik denk niet alleen na over 'mijn product'. Ik denk vooral na over mijn eigen wieg. Waar kom ik vandaan en waarom doe ik zoals ik doe? Ik leef zoveel mogelijk sustainable, doe boodschappen bij de natuurvoedingszaak, laat de auto ook eens staan en vervuil zo nu en dan. En toch ik ontkom er niet aan om mijn brood te willen verdienen. Wat mag ik wel en wat niet van mezelf? Wat kan ik vragen, wat niet? Het heeft gevolgen, ook in mijn werk. het betekende: Op materieel nivo: A) het zoeken naar een camera die niet in een industrieel proces gebouwd is. Handgebouwd en duurzaam. Gevonden, hebben we al 80 jaar in Europa. B) zo veel mogelijk echt licht gebruiken, geen kunstlicht. Betekent wellicht beperkingen accepteren in het beeld. Hele lichtsterke lenzen nodig , geen probleem, hebben we in Europa. En licht is er ook. Gebruik het licht, het is er. op werknivo: C) Geen studio en dus geen fotografie die illustratief is en zuiver dienend. Ik stap uit de picturale traditie. Het beeld als mooimaker. Het beeld is mijn reflectie van mijn werkelijkheid. Ik heb die beperking te accepteren. Fotografie als antireclame instrument, D) Ander beroep zoeken. Serieus bracht het me bij welk doel ik nu nastreef. Ik maak foto's maar waarom eigenlijk? Welk doel dien ik ermee? Kan ik mijn gevoelens/mezelf alleen nog via een beeld uiten? Ben ik zo van mezelf vervreemd. Het antwoord is ja. E) Misschien ga ik maar eens muziek maken. met hartelijke groeten, Harry op den Camp www.harryopdencamp.nl