stax

Duidelijk. Dankjewel, Roel!

Het is een schitterend werk, waar iedereen hier blij mee is, dus ik wil het niet kwijt. Retourneren lost bovendien niks op. Vraag blijft dus: wat is het juridisch risico van de (te goeder trouw) koper. Kan de rechthebbende bijvoorbeeld eisen dat ik het vernietig, van de muur haal, een schadevergoeding betaal, of stopt de aansprakelijkheid bij de kunstenaar?

Je hebt gelijk, dat zal ik voortaan doen. De vraag is nu nog steeds: als de kunstenaar het portretrecht heeft geschonden, maar het werk al heeft verkocht, wat is dan het juridisch risico van de (te goeder trouw) koper. Kan de rechthebbende bijvoorbeeld eisen dat ik het vernietig, van de muur haal, een schadevergoeding betaal, of stopt de aansprakelijkheid bij de kunstenaar?

Nou dat had ik inderdaad gedaan. Daaruit lijkt het dus alsof de kunstenaar niet zonder toestemming het schilderij had mogen maken. Maar mijn vraag was in welke positie dit mij/mijn bedrijf - als nietsvermoedend aanschaffer van het kunstwerk - plaatst. Bovendien lijkt me de vraag of een onbekend fotomodel in haar belang wordt aangetast als iemand ongevraagd een kunstwerk van haar maakt. Mij lijkt eerder dat het zou bijdragen aan haar bekendheid.

Ik heb een kunstwerk gekocht voor mijn kantoor, een impressie van een vrouwenportret. Bezoekers vragen me regelmatig of ik ook weet wie het is, dus ik heb die vraag eens aan de kunstenares gesteld. Zij blijkt een foto van Pinterest gebruikt te hebben voor het gezicht op mijn doek. De dame in kwestie blijkt een professioneel fotomodel (maar 'anoniem', niet bekend/beroemd). Nu vraag ik me af wat dit juridisch betekent. Mag je een foto van iemand op pinterest zomaar in een kunstwerk verwerken? Stond die foto van een fotomodel om te beginnen al wel legaal op Pinterest? Als ik dat fotomodel mail om te laten weten dat ik een kunstwerk van haar heb, krijg ik dan een lawsuit van een miljoen aan mijn broek? Of is dit allemaal prima legaal en hoef ik me nergens druk over te maken? Dank alvast!

Dank, daar heb ik wat aan! @StevenK @Remmy

Dat is een scherpe constatering. Echter geen antwoord op de vraag ;)

Ik heb een holding-BV en een werkmaatschappij-BV. Sinds kort ben ik begonnen met een totaal nieuwe dienstverlening die niet meer past bij de huidige werkmaatschappij. Ik wilde daarom een tweede werkmaatschappij-BV onder de holding hangen. Als je even googlet kom je overal aanbiedingen tegen om online voor nog geen 350 euro een Flex-BV op te richten (komen dan de registratiekosten KvK nog bij + BTW). Aangezien mijn nieuwe dienstverlening zakelijk een zeer rechttoe-rechtaan verhaal is, neig ik ernaar om dat te gaan doen. Maar het lijkt me niet iets om mee te experimenteren, dus ik vraag me af of iemand hier al (goede) ervaringen mee heeft opgedaan?

Het is gewoon een goede vriendin, ik ben niet professioneel betrokken. Ja, toen ze omzet begon te maken heeft ze al wel een KvK-inschrijving gedaan, en een accountant in de arm genomen.

De reden voor de quotes is dat zij zichzelf nog steeds niet zo ziet, maar nu eigenlijk min of meer gedwongen wordt om de keuze te maken om hetzij te stoppen, hetzij zich als ondernemer te gaan opstellen. Ik begrijp best dat het handiger was geweest als ze zich hier zelf had gemeld, maar dat wilde ze niet, omdat ze denkt dat ze niet de goede vragen kan stellen en dit ook liever niet met vreemden' wil bespreken. Ik probeer haar alleen maar te helpen. Schiet me maar af....

Op advies van mensen om haar heen is een goede vriendin begonnen met wat van haar hobbyproducten te verkopen. Dat ging goed, dus al snel hielpen een paar vriendinnen af en toe mee om extra items te maken. Drie jaar later stromen de orders binnen, is er serieuze omzet, werkt ze met een clubje van 7 meiden dat regelmatig echt productie aan het draaien is en groeit het de 'onderneemster' boven het hoofd. Het kost haar nu al haar tijd en eigenlijk had het een hobby moeten blijven. Mijn advies was: heel snel gaan professionaliseren. Neem een bedrijfsleider/leidster aan die het team aanstuurt en de routinewerkzaamheden kan doen, en ga verzakelijken. Door één keer goede afspraken te maken (samenwerkingsovereenkomsten?) hoeft ze niet meer overal ad hoc op in te springen en een bedrijfsleidster kost geld, maar zorgt ervoor dat ze zich met de voor haar belangrijke dingen kan bezighouden en flexibeler met haar tijd kan omgaan. Maar het ondernemersdilemma is ook hier aanwezig: ze kan dingen moeilijk loslaten/delegeren. Bovendien vind ze het moeilijk om zich zakelijk op te stellen naar haar vriendinnen en zich als een baas te gaan gedragen. Heeft iemand aanvullende tips? Wat is de eerste stap? Is er iemand die een vergelijkbaar proces al eens doorlopen heeft en daar wat over kan vertellen?

Helder, dankjewel!

Steven?

Hmmm... Ik denk merk. Maar als ze het merk ook als handelsnaam registreren kan het dus wel? modedit:quote gefixed

Stel ABC BV opereert met het merk 'X' in de markt. Zij gaat een contract aan met een overheidsinstantie. Mag het contract dan ondertekend worden met: Merk X A.B.C. Achternaam directeur Of moet het ondertekend worden door de rechtspersoon: ABC BV A.B.C. Achternaam directeur

Aftrekken van de winst... *duh* Thanks!

Heb nu de hele thread gelezen incl. de externe links (voor zover die het nog doen), maar er is geen sprake van het niet mogen aftrekken van inrichtingskosten, het gaat daarbij alleen over kosten van de bedrijfsruimte, i.c. huur, energie, water, etc. Normale bedrijfsinvesteringen zoals apparatuur (en airco is toch apparatuur?) kun je volgens de informatie uit deze thread gewoon nog aftrekken. Wat postmerger denk ik bedoelt is dat als ik een vaste airco installeer, deze onderdeel gaat uitmaken van mijn woning en dus van mijn privévermogen en dan geldt wellicht dat het onder 'kosten van de bedrijfsruimte' valt die ik dan niet mag aftrekken omdat de bedrijfsruimte geen eigen opgang heeft. Klopt dat? Stomme vraag misschien: Er is steeds sprake van 'aftrekken', maar dat suggereert dat je het in je IB-aangifte zou opnemen. Of noem je het ook aftrekken als je iets zakelijk aanschaft en daarvan dus de BTW terugvraagt?

Ummm... ok... en wat is dan het antwoord op mijn vraag? ;-)

Ik heb al enorm lopen zoeken in het forum maar de vraag niet beantwoord gezien, dus dan toch maar een nieuwe post. Ik heb op de zolder van mijn koopwoning een grote werkkamer gebouwd en mijn kantoor (dat ik elders huurde) opgezegd. Nu begrijp ik dat ik de (inrichtings)kosten van deze werkkamer voor de IB niet mag aftrekken. Maar mijn vraag is iets anders: mag ik bijvoorbeeld wel zakelijk een airco kopen (en de BTW dus aftrekken) als ik deze vast in de werkkamer installeer?

Mensen, nogmaals bedankt voor jullie feedback! Slaat de spijker op zijn kop. Allereerst gaat het hier niet om een reguliere school, maar een die aan allerlei extra vereisten moet voldoen. Juist in de externe regelgeving hieromtrent is in 2005-2008 heel veel veranderd waar de 'aangesloten' scholen binnen een aantal jaren aan moeten voldoen. Het is dus niet zozeer door het management bedacht als wel van buitenaf opgelegd. Dat gezegd hebbende, heeft het bestuur hierop o.a.gereageerd door het management nieuw leven in te blazen met een paar echte onderwijsvernieuwers. Deze hebben niet alleen de extra taken gekregen, maar ook vanuit eigen deskundigheid een aantal verbetertrajecten aangedragen. Okee fair enough. Maar hoe dan wel? Ik denk - nadenkend over het betoog van Jasper - dat het management in de communicatie inderdaad wel steken heeft laten vallen, vooral door juist in het begin niet te hard te willen veranderen en veel zaken maar eens eerst bij de mensen neer te leggen. Beter hadden ze juist duidelijke grenzen en verwachtingen kunnen aangeven en hier vanaf dag een (zelf) ook naar moeten handelen. Het gaat om bijna al deze zaken. Sommige wijzigingen zijn vrij praktisch, sommige zijn ingrijpend. Maar hoezeer ook getracht wordt duidelijk te maken dat de ingrijpende wijzigingen uiteindelijk juist individueel voor de betrokkene heel veel kunnen opleveren (aantoonbaar minder werk, minder kans op fouten, enthousiastere studenten, etc.), de hakken blijven in het zand. En zoals gezegd, veel van de wijzigingen zijn (ook voor het management) gewoon 'moetjes', ook al liggen er goede argumenten aan ten grondslag. De veranderingen zijn geleidelijk in gang gezet maar er is vaak niet echt de mogelijkheid geweest om af te wachten tot er successen waren, en vaak valt het grootste succes in eerste instantie ten deel aan de studenten - en je zou verwachten dat dat dus de leerkracht zou motiveren, maar nee dus. Er is inderdaad een behoorlijke ommezwaai ingezet en begrijperlijkerwijs worden mensen dan verandermoe. En het management heeft in dit geval veel te lang gewacht met het probleem bij de kop te pakken zodat de situatie nu tot iets heel complex is kunnen uitgroeien. Ik voel ook wel iets voor het advies van Paul. Een keer een drastische beslissing nemen en laten zien dat het menes is is misschien nog niet zo slecht. Probleem is wel dat het heeeeeeel moeilijk is om iemand in het onderwijs te ontslaan, en er is pas heel recent begonnen met dossiervorming en een vorm van werkevaluatie waar je ook in een arbeidsgeschil iets mee kunt. Aan de andere kant is hand in eigen boezem ook niet verkeerd en is ontslag ook wel iets van een zwaktebod. Vandaar de idee richting teambuilding/coaching.

Dank voor jullie reacties zover. De veranderingen zijn veelal juist van onderaf vormgegeven. Er zijn teams en werkgroepen gevormd om gezamenlijk doelstellingen te bepalen en af te stemmen hoe deze moeten worden ingevuld. Maar je ziet dat er in zo'n werkgroep het een wordt afgesproken en dat vervolgens (dezelfde mensen) in de praktijk gewoon doorgaan op de oude manier, met allerlei smoesjes en uitvluchten. Daarbij is er van oudsher heel erg een cultuur van elkaar de hand boven het hoofd houden en elkaar vooral nergens op aanspreken. Het is dus steeds het management dat wel probeert de mensen aan te spreken op wat er is afgesproken en dat wordt niet in dank afgenomen. Wat we tot heden hebben geprobeerd is vooral de 'aanstichters' individueel te motiveren, andere uitdagingen te geven, juist meer het voortouw te laten nemen, etc. Maar zodra je dan een positief gesprek hebt gehad en je ziet ze 10 minuten later weer met een groepje in een hoek staan te smiespelen terwijl ze steelse blikken op je werpen weet je dat je in feite gewoon uitgelachen wordt om al je efforts.Ik kan ook niet zeggen dat er van enig structureel effect iets te merken is. Probleem is dat er in onderwijsland van oudsher geen bedrijfsmatige cultuur heerst waarin je verantwoordelijk gehouden wordt voor je prestaties en afspraken. We hebben een staf van mensen die in de meeste gevallen al (veel) langer dan 10 jaar hier werken en nooit ergens op aangesproken zijn en nu denken "deze storm overleven we ook wel weer". Mensen die zich niet meer zozeer willen ontwikkelen maar liefst op de automatische piloot de rit naar hun pensioentje uitzitten. Het oude management heeft jarenlang geprobeerd te varen met zo min mogelijk rimpels op het water en daar plukken wij nu de wrange vruchten van. John, ik snap wat je zegt, maar er is een koers gezet die door enkel een veranderende opstelling van het management niet meer gekeerd kan worden denk ik. Het vereist een effort van beide kanten...

Situatie: bij een onderwijsinstelling wil het management sterk inzetten op kwaliteitsverbetering. Er zijn daarom in de afgelopen jaren veel veranderingen doorgevoerd en veranderende eisen gesteld aan de medewerkers. Dit valt niet goed bij de 'oude garde' die dit probeert te saboteren, het botweg negeert, of via allerlei guerillatactieken probeert de boel te manipuleren en traineren. Tegen twee mensen die het heel erg bont maakten is uiteindelijk stevig opgetreden, hetgeen resulteerde in 'nep' ziekmeldingen wegens overspannenheid en een lang proces van reintegratie, hetgeen intern nog eens olie op het vuur was. Ondertussen is er een 'wij-tegen-hen'-mentaliteit onstaan vanuit het personeel tegen het management, is er een enorm roddelcircuit op gang gekomen en zijn er kliekjes ontstaan die zich asociaal opstellen en elkaar beschermen. Steeds meer medewerkers die zich neutraal of afzijdig opstellen worden gemanipuleerd en 'erin gezogen'. Ook ouders, kinderen en andere belanghebbenden beginnen hiervan te merken. Er ontstaat langzamerhand een onwerkbare situatie en we willen (als management) deze neerwaartse spiraal graag doorbreken. Maar hoe? Zelf denken we bijvoorbeeld aan een teambuilding-activiteit, of teamcoaching gedurende langere tijd. Maar welke vorm? Hoe aanpakken? Wat zijn (betere) alternatieven? Graag jullie input! Alvast dank!

Dank, helder verhaal. Ik ga het overleggen!

Dank voor je antwoord en goede vragen. Beide partners hebben een management-BV en zijn al samen eigenaar van een werkmaatschappij (ook een BV). De idee om een VOF op te zetten is ontstaan omdat het om totaal andere activiteiten gaat, die niets met de werkmaatschappij van doen hebben en mogelijk ook vluchtig van aard zijn. Als het een succes wordt kunnen we de VOF altijd nog omvormen naar een BV. Als ik je goed begrijp adviseer je dus om de VOF onder de werkmaatschappij te hangen, zodat de management-BV's altijd buiten schot blijven? Is dat de enige reden? En het feit dat de VOF dingen gaat doen die niet passen binnen de bedrijfsomschrijving van de werkmij is geen probleem?

Ik wil samen met een partner een VOF oprichten om een nieuw gezamenlijk initiatief in onder te brengen. Nu kan ik met mijn management-BV instappen, maar ook als privépersoon. Het lijkt erop dat ik via mijn BV: [*]meer belasting betaal (eerst winstbelasting en daarna nog een keer inkomstenbelasting) om de revenuen van de VOF naar mij privé te krijgen [*]maar via deze constructie wel niet meer privé aansprakelijk ben voor eventuele verliezen in de VOF. Klopt dit? Wat zouden jullie adviseren? Kan ik ook privé instappen en mezelf dan door de VOF via mijn management-BV laten inhuren, waardoor ik de winstbelasting oversla? Wat is een slimme constructie?