De laatste jaren is er een groot grijs gebied ontstaan tussen het traditionele projectmanagement en het interimmanagement.
Het verschil tussen project- en interimmanagement betrof feitelijk slechts de managementopdracht zoals Fred dat omschrijft.
Tegenwoordig is niet meer nadrukkelijk het verschil te onderscheiden tussen die twee 'vakgebieden', het lijkt haast wel modern om iedere verandering of omslag in normale bedrijfsvoering ook als project te gaan definieren. Daartegenover lijken traditionele projectopdrachten steeds meer aspecten in zich te krijgen van (tijdelijk) lijnmanagement.
Ik maak inmiddels geen verschil meer tussen beide vormen van management: het betreffen beide tijdelijke opdrachten waarbij vooraf overeengekomen resultaten moeten worden geboekt die binnen de normale bedrijfsvoering niet gerealiseerd kunnen worden. Voor het gemak sluit ik interim-management bij niet in kunnen of willen vullen even uit.
De aanpak is i.m.o. feitelijk gelijk: je analyseert, definieert en voert uit binnen overeengekomen kaders en mandaten (kort door de bocht, ik weet het....)
Het rare is dat ik vanuit mijn ervaring om me heen zie gebeuren dat interim-managers die voor hun marketing afhankelijk waren en zijn van intermediairs, langduriger thuis op de bank zitten en dat de zzp'ende projectmanagers van weleer, die van oudsher gewend zijn hun eigen marketing en opdrachten te regelen (veelal via netwerk, mond tot mond en via-via reclame) steeds vaker de plek invullen die voorheen opgevuld werden door de traditionele interim manager.
De markt verandert momenteel razendsnel, ook als gevolg van de publieke discussie mbt de kosten van interim-managers (onnodig opgedreven door intermediairs) en ik zie dat daar slachtoffers beginnen te vallen.