Jantax

Beste ErwinvM, hartelijk dank voor je reactie op mijn vraag. Maar de stamrecht-BV heeft kort na ontvangst van de gouden handdruk soms helemaal nog geen prestatie geleverd die vergelijkbaar is met die van een externe verzekeraar. Ik krijg bijvoorbeeld met enige regelmaat klanten, of hun boekhouders over de vloer die hun gouden handdruk al wel in een BV hebben geparkeerd, maar die vervolgens nog (advies over) een stamrechtovereenkomst, berekeningen en akten van geldlening moeten hebben. Vaak op het moment dat de 1e jaarrekening over het afgelopen jaar moet worden opgesteld. In dat geval valt er mijns inziens heel wat voor te zeggen om tenminste een flink deel van de kostenopslag aan te merken als dotatie aan een voorziening voor de kosten van het genoemde voorzienbare advies- en beheerwerk e.d. Verder zie ik ook met grote regelmaat stamrecht-BV's die structureel verlies maken, doordat het beleggingsrendement lager is dan de beheerskosten (geldt vooral voor gouden handdrukken t/m 100K die zijn belegd in aandelen). Ik vind het daarom zeer verdedigbaar dat zo'n BV daarop anticipeert en direct begint met het vormen van een voorziening voor dergelijke voorzienbare beheerskosten. Al met al zie ik dus genoeg aanleiding om de kostenopslag in veel gevallen te transformeren tot een dotatie aan een voorziening, zodat er geen VPB over hoeft te worden betaald in jaar 1. Ik heb er overigens nog geen discussies met de fiscus over gehad, maar heb het dan ook nog nooit aan haar voorgelegd. Want de fiscus reageert toch nooit zoals je wilt op pleitbare standpunten waar ook weer wat tegenin te brengen is..

Beste Delaware, Voordat je kapitalen gaat investeren in de ontwikkeling van een kunstwebsite, kijk eens op Artsight.nl. De site staat volgens mijn zeer betrouwbare bron te koop. De bezitter kan je vast ook alles vertellen over wat er allemaal komt kijken bij een rendabele exploitatie van een kunstsite.

Ik vraag me toch af of die kostenopslag in jaar 1 direct als opbrengst moet worden geboekt. Volgens mij valt er zeer zeker wat voor te zeggen om een voorziening te vormen voor advieskosten inzake het beheer van het stamrecht die je aan ziet komen. Maar goed, ook ik ben geen accountant. Overigens nemen accountants vaak een bedrag op de balans op wegens nog te betalen accountantskosten voor werk dat pas het jaar daarna plaatsvindt. Volgens mij mag je dit alleen doen met reeds ontvangen maar nog niet betaalde nota's. Nog niet gefactureerde maar wel voorzienbare uitgaven, moet je mijns inziens dus aanmerken als een voorziening. Verder adviseer ik je, Nirone, om de opstelling van de stamrechtovereenkomst over te laten aan een specialist en zelf te volstaan met het aan hem/haar kenbaar maken van je wensen en je in te lezen in het onderwerp (o.a. op HL) zodat je goed kunt sparren. Scheelt je gewoon enorm veel tijd en onzekerheid. Want vanwege het vele "huisvlijt" van boekhouders e.a die zich niet laten hinderen door hun beperkte kennis op dit gebied, kijkt de fiscus i.h.a. zeer kritisch naar stamrecht-BV's en slaat ze haar slag als de boel rammelt. En dan kan ook een professional je vaak niet meer uit de brand helpen.

De aard van de oplossing hangt meestal af van de aard van het probleem. En uiteraard heeft iedere oplossing zijn voor- en nadelen. Het is logisch dat je kiest voor die oplossing die volgens jou per saldo de meeste toegevoegde waarde biedt. Cruciaal lijkt me in jouw geval het antwoord op de vraag: "Hoe groot is de kans dat de grote klant vertrekt en wat betekent dat voor mijn bedrijf?" Als die kans groot is en de klant is van levensbelang voor je bedrijf, lijkt het mij van groot belang hier z.s.m. een solide oplossing voor te vinden. Niets is dan zo hachelijk als het te laten bij wat mondelinge toezeggingen.

Beste Mr. Money, Allereerst gefeliciteerd met de florerende business! De juiste opzet hangt af van wie wat inbrengt. Als die vriend vooral wil participeren omdat hij van jou heeft gehoord hoe zo'n goeie business het is, zou ik sowieso erg uitkijken met het aangaan van een VOF. Want zoals je al schrijft, je moet er wel veel uren in stoppen. Wil hij dat ook? Ook als de zaken opeens slechter gaan? Als het met die vriend wel goed zit, dan kan je een VOF aangaan en alle afspraken vastleggen in een VOF-contract. Als het de bedoeling is dat hij alleen meedeelt in de jaarwinst, dus niet in de meerwaarde die de onderneming in de loop van de tijd kan gaan bevatten (stille reserves, goodwill), dan kan je dit regelen door je die meerwaarde voor te behouden. Als je dat niet doet, dan staak je fiscaal gezien de helft van je onderneming (bij 50/50 winstverdeling) en moet jij daar in het jaar dat hij gaat participeren over afrekenen. Je kan ook afspreken dat hij pas t.z.t. mag meedelen in de meerwaarde en de daarvoor geldende vergoeding dan al of niet mag betalen in (al of niet winstafhankelijke) termijnen. Hoe groter de relevante bedragen, hoe meer het de moeite waard is om hiervoor een maatwerkoplossing te bedenken. Elke oplossing heeft zijn eigen fiscale gevolgen. Wat die jaarwinstverdeling betreft, kan je afspreken dat die in 3 stappen wordt verdeeld: 1) arbeidsbeloning (uren x uurtarief), 2) rentevergoeding geïnvesteerd kapitaal (%), 3) overwinst (bijv. 50/50). Belangrijk is ook dat je vastlegt wat er gebeurt als één van beiden (tijdelijk) arbeidsongeschikt raakt. Daarom is het erg aan te raden een deskundige erbij te betrekken. Dat kost weliswaar wat, maar dat scheelt een enorme hoop ellende als er zich later ruzies of rampen mochten voordoen.

Als je software-expertise niet superexclusief is, kan je een samenwerkingsverband proberen aan te gaan met een paar conculega's van soortgelijke omvang. In de overeenkomst moet je dan wel zaken vastleggen over het weer uit elkaar gaan en de voorwaarden voor het overnemen van andermans klanten. Sommige dienstverleners richten voor de samenwerking/waarneming zelfs speciaal een gezamenlijke BV op die enkele werknemers in dienst heeft die als waarnemers kunnen fungeren. Uiteraard moet je met die werknemers dan goede concurrentie-/relatiebedingen afspreken. Daarnaast valt te denken aan het opleiden van een interne kracht (werknemer van de klant). Daarmee loop je misschien het risico dat je deze klant op termijn alsnog verliest (ze kunnen het immers intern oplossen), maar tot die tijd kan je er hierdoor mogelijk wel extra aan verdienen. Als je het merendeel van je omzet bij de betreffende grote klant behaalt, is je bedrijf door hem laten inlijven als zelfstandige business-unit ook een optie, al gaat dat wel erg ver.

Als er elementen in het evenement zitten die aansprakelijkheidsrisico's met zich meebrengen (bungeejumpen bijvoorbeeld), zorg er dan voor dat iedereen die hier aan mee doet vooraf een verklaring ondertekent dat hij op eigen risico mee doet e.d. Verder: hoe professioneler je het aanpakt, hoe eerder je zal worden aangesproken als er wat mis gaat. Want van een professional wordt nou eenmaal meer verwacht dan van een amateur. Als het zeer waarschijnlijk een leuk bedrag oplevert, zal het fiscaal al snel interessanter zijn om het te beschouwen als onbelast incidenteel bijkomstig voordeel van je hobby, dan als inkomsten uit arbeid (resultaat uit overige werkzaamheid). Het is dan slimmer om je niet in te schrijven. Als het kleinschalig en eenmalig is, is dat ook helemaal geen verplichting.

Ik zou het voor alle zekerheid moeten nakijken, maar er is onlangs jurisprudentie verschenen over een soortgelijke situatie. In dat geval oordeelde de rechter volgens mij dat er geen sprake was van het verlenen van managementdiensten vanuit de holdings, maar van werkzaamheden waarvoor de vrijstelling ook gold. Het ging om medici, dacht ik. Dus om typisch vrije beroepsbeoefenaren werk, waar zo goed als geen algemeen managementwerk aan te pas komt. Is er in de onderhavige casus ook sprake van een dergelijke situatie, misschien voorkom je dan al een hele hoop discussie door de fee geen "managementfee" te noemen, maar "specialistenfee" (te lezen als: fee voor de activiteit waarvoor de BTW-vrijstelling geldt). Los daarvan vind ik het vaak een beetje onzinnig om te verlonen vanuit meerdere holdings. Zeker als er in de werk-BV óók nog een personeelsadministratie wordt gevoerd. Of dit moet fiscaal toch voordeliger zijn, bijvoorbeeld als de participant zijn participatie in de werk-BV heeft gefinancierd met een lening in zijn holding. Want anders heb je in de holding geen winst waar je de rente op de lening vanaf kunt trekken. Maar ook dan zal je het overigens net als bij een VOF met je mede-participanten van te voren willen hebben over ieders input en de beloning die daar tegenover staat. Dus het hele beloningsverhaal is toch al geen zaak van elke individuele holding, maar van alle participanten gezamenlijk. Laat dat dan ook maar zo terugkomen in de formele opzet. Is wel zo duidelijk.

Beste Frank, Een EMZ of VOF kan fiscaal (financieel) voordeliger zijn dan een BV als je geen/weinig winst kunt oppotten, of als je winst van jaar tot jaar sterk schommelt. Als IB-ondernemer heb je dan namelijk meer mogelijkheden om zo weinig mogelijk belasting te betalen dan als DGA met een BV. Als je jezelf als DGA bijvoorbeeld wettelijk gezien een gebruikelijk loon moet toerekenen van E 40.000, terwijl je BV op dat moment maar E 20.000 winst maakt vóór aftrek van deze arbeidsbeloning, dan betaal je als DGA al snel E 10.000 inkomstenbelasting, terwijl je als EMZ na aftrek van alle ondernemersfaciliteiten over die E 20.000 winst misschien helemaal geen inkomstenbelasting zou betalen. Het zal best dat een BV voor jou commercieel aantrekkelijker wordt richting grotere potentiële klanten. En dat je met een BV minder aansprakelijkheidsrisico's loopt als je personeel in dienst hebt, is meestal ook waar. Als het fiscaal ook nog eens voordeliger is, is de conclusie dus helder: de BV in. Maar het wordt een stuk lastiger om een keuze te maken als een BV voor jou slechts bij een gunstig (maar zeer onzeker) scenario fiscaal / financieel voordeliger is en er niet echt andere dringende redenen (commercie en aansprakelijkheidsrisico) zijn om over te gaan tot een BV. Daarom is het advies wel/geen BV altijd een kwestie van maatwerk en zal je op fora zoals HL dan ook nooit een volledig antwoord op deze vraag kunnen krijgen. Tenminste niet van mij. ;D

Beste mr. Bitaktus/Johan , In alinea 3 van mijn 1e bijdrage geef ik juist aan dat de vraag: wel/geen holding-BV boven de werk-BV mijns inziens een hoofdzaak is, i.p.v. een bijzaak zoals Joost dat in zijn column stelt. Want ook al loop je als ondernemer met één BV minder risico dan met een éénmanszaak, met slechts één BV hou je nog altijd behoorlijke risico's over. Vandaar dat men ook wel zegt: "Eén BV is geen BV". Anders dan Louis heb ik overigens niet de ervaring dat ondernemers sowieso vaak denken dat een BV fiscaal voordeliger is. Vooral starters, ook de veelverdieners, hikken vaak toch aan tegen de advies-, begeleidings- en oprichtingskosten en de (kosten van de) extra administratieve verplichtingen. En aangezien het aansprakelijkheidsrisico vrij abstract is (niet direct te vertalen in een concreet bedrag per jaar o.i.d.), moet het fiscale plaatje er na aftrek van deze kosten dus echt goed uitzien, wil men aan een BV beginnen. Daarom moet je als fiscalist op basis van je ervaring al van tevoren een schatting kunnen maken van het fiscale voordeel van een BV in het individuele voorliggende geval, zonder dat je hiervoor enorme berekeningen moet maken. Dat doe je mijns inziens met behulp van de vragen die ik eerder opsomde. Pas als de antwoorden op die vragen niet al een duidelijk beeld opleveren, dan is het veelal de moeite en het geld waard om uitgebreide berekeningen te maken, voordat je de knoop doorhakt. Maar niet iedere ondernemer valt hiervan te overuigen. Los daarvan moet er altijd aandacht worden besteed aan de niet-fiscale voor- en nadelen e.d., zoals de aansprakelijkheidsrisico's. En dan bij voorkeur in de vorm van een schriftelijk stuk. Maar dat spreekt welhaast voor zich.

Een heel aardig artikel, maar ik vind dat de kernvraag toch niet echt helder wordt beantwoord. Wat mij betreft is dat: "Waar moet je naar kijken voor het antwoord op de vraag: voor wie is een BV onder welke voorwaarden fiscaal interessant?" Hieronder volgen mijn commentaar en antwoord. Hét fiscale voordeel dat je van een BV kunt hebben, bestaat mijns inziens uit: a. het beperken van de belastingdruk over de jaarwinst, doordat je deze onder bepaalde voorwaarden niet geheel als loon aan jezelf hoeft te laten uitkeren, b. het beperken van de belastingdruk over de niet als loon uitgekeerde jaarwinst door dit deel langdurig in je BV te laten zitten en c. het beperken van de belastingdruk over de winst die incidenteel wordt behaald met de verkoop van één of meer zelfstandige onderdelen, door deze in een dochter-BV onder te brengen en de winst bij verkoop van aandelen in die dochter-BV langdurig in je BV te laten zitten. Het fiscale voordeel van een BV zit hem dus met name in het langdurig kunnen uitstellen/beperken van de belastingheffing door geld op te potten in je BV. Bij een enkelvoudige BV loop je dan het risico dat deze opgepotte winst bij een (plotselinge) omslag van de resultaten uiteindelijk toch ten prooi valt aan schuldeisers. Bijvoorbeeld als de BV een enorme claim aan zijn broek krijgt waarvoor hij niet verzekerd blijkt te zijn. Verder kan je met slechts 1 BV geen gebruik maken van optie c, terwijl menig ondernemer er juist op uit is om iets op te bouwen wat hij later voor veel geld kan verkopen, zodat hij daarmee weer andere leuke dingen kan gaan doen dan belasting betalen. Dus voor het advies wel/niet de BV in moet allereerst de vraag worden gesteld: welk bedrag denk je jaarlijks te kunnen oppotten, hoe lang denk je dat te kunnen en willen doen en welk bedrag aan meerwaarde denk je bij verkoop te kunnen realiseren? Dit mis ik in het verhaal van Joost. En ook dat dit het doorrekenen van een aantal scenario's (bijvoorbeeld 3) vergt, waarbij met name heel veel aandacht moet worden besteed aan de financiële privé-situatie (o.a. bestaand en gewenst uitgavenpatroon en inkomsten partner). Als je begint met de hiervoor vermelde vragen, is na een 1e gesprek soms geen uitgebreid en kostbaar adviestraject meer nodig om tot een oordeel te komen. Bijvoorbeeld in het geval van een medisch specialist die jaarlijks E 300.000 winst maakt, maar ook gewend is om die elk jaar helemaal te consumeren. Een BV heeft in zo'n geval fiscaal niet zoveel fiscaal voordeel. De keuze wel/geen BV zal dan vooral moeten worden gemaakt op andere gronden. Bij een zuinige jonge ondernemer die solide bedrijfswinsten behaalt, die nog lang wenst door te gaan én die niet al te hoge woonlasten, een gematigd consumptiepartoon en een verdienende partner heeft, kan een BV daarentegen al interessant zijn bij een een structureel winstniveau van E 85.000. Zeker als zaken als levensloopregeling e.d. worden meegenomen. Welk bedrag bedrag aan belastingbesparing interessant is, is overigens vooral een kwestie van persoonlijke smaak. Temeer omdat de hoogte van het bedrag sterk afhankelijk is van wat men er voor moet doen en moet laten. De vraag: wel/geen BV is er daarom vooral één die de ondernemer zelf moet beantwoorden. Zij het bij voorkeur aan de hand van de plussen/minnen en haken/ogen van een aantal scenario's die in overleg met hem zijn opgesteld door een fiscalist.

2lollypop2 gaf in feite al aan hoe het zit. Er is één juridische persoon die aansprakelijk is voor alle schulden, te weten hijzelf. Maar als hij naar buiten treedt voor de ene activiteit, doet hij dat onder de ene handelsnaam, en als hij naar buiten treedt voor de andere activiteit, doet hij dat onder de andere handelsnaam. Bij de KvK schrijf je alles op jouw persoon in. Administratief hou je alles gescheiden als dat logisch en handig is. Als de activiteiten elkaar qua uitstraling bijten, je exploiteert bijvoorbeeld een bordeel naast je notariskantoor (kan in de praktijk waarschijnlijk niet, maar even voor het voorbeeld), dan kan dit voor je notarispraktijk wel problemen opleveren als men je KvK-uittreksel raadpleegt. Dat zou dus een reden kunnen zijn om de rechtsvorm van een van de activiteiten te wijzigen. Ik kom regelmatig CV's tegen die om die reden zijn opgericht. Uitsluitend aan jezelf iets lenen heeft geen enkel nut, ook al ben je vrij om het wel zo te noemen. Ook zie ik niet het nut in van het administratief als zodanig verwerken van bedragen die je van je ene zaak verhuist naar de andere. De enige predikaten die voor een eenmanszaak fiscaal van belang kunnen zijn, zijn "privé-vermogen"en "ondernemingsvermogen". Gebruik je eerstgenoemde zaken voor je eenmanszaak, dan vallen deze in box 3 en kan je in box 1 alleen een bedrag aftrekken dat gelijk is aan het fictief rendement ervan in box 3. Dit geldt overigens niet voor de privé-auto. En voor banksaldi e.d. gelden antimisbruikbepalingen om te voorkomen dat elke ondernemer met flink wat geld in privé tegen het einde van het jaar zijn geld tijdelijk verhuist naar zijn zaak om zijn box-3-heffing te beperken.

Beste Dennis, De feiten zijn allesbepalend voor de verdeling van de resultaten van de VOF. Als het VOF-contract niet strookt met de feitelijke inbreng door of wensen van partijen, dan zou ik zeggen, stel een aanvulling op de VOF-akte op, of herzie het eigenlijke contract. Je kan alles overeenkomen en fiscaal geen problemen krijgen, zolang het maar zakelijk is (zie mijn antwoord op de andere vraag inzake winstverdeling VOF d.d. 17-03-2009). De situatie die je schetst doet overigens sterk denken aan die van een commanditaire vennootschap. Jij bent daarbij de commanditaire vennoot = geldschieter wiens aansprakelijkheid beperkt blijft tot zijn kapitaalinbreng. Als dit ook de bedoeling is, is het zinvol om de VOF te wijzigen in een CV. Als jullie (de firmanten) kwalificeren als ondernemers of als resultaatgenieters, dan moeten jullie een complete administratie bijhouden die jaarlijks wordt afgesloten. Dat betekent dus ook dat je niet alleen een resultatenrekening, maar ook een balans moet opstellen. Resultaatgenieters hoeven die balans alleen niet toe te voegen aan de IB-aangifte. Begrijp me goed: een jaarrekening met toelichting op afzonderlijke balans- en V&W-posten en een staat van herkomst en besteding van middelen, zoals accountants die plegen te maken, hoeft niet. Iets simpels wat er op lijkt volstaat. Voor de fiscus tenminste. Maar heb je een financiering nodig van de bank o.i.d., dan zou ik kiezen voor een jaarrekening die er professioneel uitziet.

Het is wat genuanceerder dan Fred stelt. Firmanten mogen het resultaat van hun VOF namelijk op hun eigen manier verdelen. Maar spreek je niets specifieks af en verander je alleen elk jaar ieders winstpercentage, dan heb je een probleem. Want dat percentage staat dan voor je aandeel in alles, dus niet alleen voor je aandeel in de jaarwinst, maar ook voor je aandeel in de stille reserves en goodwill. Jaarlijks het percentage wijzigen leidt dan in beginsel tot staking van een evenredig deel van je firma-aandeel en dus tot belastingheffing over een deel van de stille reserves en goodwill. Wat de firmanten het beste kunnen doen, is bijvoorbeeld afspreken dat de jaarwinst in 3 stappen wordt verdeeld: 1. arbeidsbeloning (deze mogen per firmant zeer verschillen, denk maar aan de tandarts en zijn echtgenote die hem alleen administratief ondersteunt); 2. rentevergoeding over door elke firmant geïnvesteerd kapitaal (kan ook zeer verschillen per firmant, bijvoorbeeld als de een een pand inbrengt en de ander alleen arbeid); 3. overwinst na arbeidsbeloningen en rentevergoedingen: een bepaald vast percentage per firmant (totaal 100%). Een dergelijke winstverdeling wordt vaak gemaakt. De overwinst kan hierbij ook negatief zijn, dus een verlies opleveren. De firmanten kunnen afspreken dat een dergelijk verlies alleen voor rekening van een bepaalde firmant komt, bijvoorbeeld de firmant die de meeste arbeid verricht. Verdeel je de winst op deze manier, dan heb je nergens last van, zolang de verdeling maar zakelijk is. Als de WIA-firmant in feite al het werk doet e.d., mag je hem dus zakelijk beschouwd geen veel lagere arbeidsbeloning geven dan de andere frimant. Het is raadzaam om derglijke en andere zaken goed vast te leggen in een VOF-contract. Kies daarbij voor maatwerk. Dat voorkomt een hele hoop discussie op latere momenten. EDIT MOD: Jan, aanbod van diensten alleen expliciet als gratis hulp. Zoals het er nu staat, vis je naar klandizie.

Gewoon vooraf goede afspraken maken en op tijd betalen, dan hoef je je niet met dit soort zaken bezig te houden. Dat klinkt natuurlijk wel makkelijker dan het in feite is, maar toch.

DGA's betalen uiteraard liever niet voor verzekeringen waarvan ze toch geen gebruik denken te hoeven maken. Maar DGA's die menen dat bepaalde werknemersverzekeringen voor henzelf wel nuttig zijn, en die meer dan 50% van de premies kunnen laten betalen door de andere aandeelhouders, zijn een dief van hun eigen portemonnee als ze daar geen gebruik van maken. Zeker als ze van werknemer opeens mede-DGA worden van een risicovolle start-up in een zeer conjunctuurgevoelige branche. Alex, om terug te komen op je laatste vraag: "Hoe als minderheidsaandeelhouder verder nog aantonen dat je ondergeschikt bent?" Ik weet er het fijne niet van, maar het oordeel van de ambtenaar/de rechter over de feiten en omstandigheden is uiteindelijk bepalend. Ik vermoed dat het vooral gaat om de vergelijking met de andere DGA's. Bijvoorbeeld de situatie dat de andere DGA's consequent samenspannen tegen jou. Het blijft al met al een vaag gebeuren. En dat komt vooral doordat alle betrokkenen (fiscus, UWV, DGA's, werkgevers) op verschillende momenten er óf juist wel belang bij hebben dat de DGA verplicht verzekerd is, óf juist niet. Er zijn uiteraard allerlei constructies te bedenken waardoor je dit vaagheid-probleem ondervangt. Bijvoorbeeld combinaties van holding-, management-, werk- en gewoon personeel-BV's met VOF-en of CV's. Maar ook die zullen weer zo hun nadelen hebben.

Louise, zoals ik al schreef vind ik je royalty-contract op grond van je situatieschets eerder lijken op de fiscale inkomensbron "resultaat uit overige werkzaamheid (ROW)" dan op de bron "winst uit onderneming (WUO)". Het verschil tussen beide komt er in de praktijk veelal op neer dat een onderneming een hoofdactiviteit en -inkomensbron vormt, terwijl dat voor een overige werkzaamheid niet persé geldt. Maar het is een grijs gebied. Als je er inmiddels nog maar zeer weinig tijd aan besteed, maakt het voor de belastingheffing over de jaarlijkse inkomsten weinig uit. Beide bronnen vallen immers in box 1 en als je minder dan 1.225 uur aan de royalty-avtiviteit besteedt, heb je zowel als winstgenieter als resultaatgenieter vrijwel geen recht op fiscale voordelen. Voor de eventuele inbreng van het royalty-contract in een BV maakt het predikaat wel uit, want voor een overige werkzaamheid gelden geen faciliteiten waarmee je de belastingheffing over de verkoopprijs van het royalty-contract aan een eigen BV kunt uitstellen/uitsmeren. Van de rest - die +/- 2 klussen waarvan de opbrengst volgens jou per saldo nihil is - vind ik zelf voorlopig niets. Maar uit ervaring kan ik je zeggen dat je een vrij groot risico loopt dat de fiscus dit voorlopig geen bron van inkomen vindt. Op het 1e gezicht is dat ook niet onlogisch, gezien de bedragen. Je kan dit risico verkleinen door stijgende resultaten en/of serieuze plannen e.a. acties te laten zien. Want zomaar wat aan rommelen kan iedereen en het is niet de bedoeling dat gerommel fiscaal gestimuleerd wordt. Als je winst in 2007 en 2008 nihil was (dus niet zwaar negatief) en je in 2009 geen nieuwe zelfstandige activiteiten naast het royalty-contract verricht, is er overigens in feite niet echt een probleem.

De activiteit waaruit je royalties gaat ontvangen inbrengen in een BV, gaat niet zomaar. Dit recht op royalties heeft immers waarde en je BV zal jou dus een zakelijke prijs moeten betalen. Stel dat je 5 jaar lang E 20.000 royalties per jaar denkt te ontvangen, dan praat je in euro's van nu al snel over een prijs ad E 70.000. Er zijn allerlei manieren om niet ineens over zo'n groot bedrag te hoeven afrekenen, maar het zal er hoe dan ook toch ooit eens van moeten komen. Verder adviseer ik je om je keuze niet af te laten hangen van zaken als: "Bij welk inkomen ontvang ik maximale kinderopvangtoeslag?" Dit soort regelingen wijzigt namelijk vrij regelmatig. En rijk wordt je er sowieso niet van. Dat is ook niet de bedoeling van dat soort regelingen. Bij jaarlijks maximaal E 35.000 royalties en maar een paar duizend euro ander inkomen, lijkt me de keuze fiscaal zeer eenvoudig: geen BV. Want er zijn desgewenst genoeg andere manieren om je inkomen te drukken. Welke manier het beste bij jou past, is zeer persoonlijk en lijkt mij niet iets om via HL te behandelen. Op basis van je situatieschets zou ik overigens zeggen dat er t.a.v. het royalty-contract sprake is van resultaat uit overige werkzaamheid. Van de rest moet je ernstig rekening houden met de mogelijkheid dat de fiscus dit voorlopig ziet als geen bron van inkomen. Dan heb je dus geen kostenaftrek e.d. Daar zou ik me eerlijk gezegd meer zorgen over maken dan over je kinderopvangtoeslag.

Zoals in artikel 3 van de betreffende regeling (Regeling Aanwijzing directeur-grootaandeelhouder) staat vermeld, is het UWV bevoegd, om in afwijking van artikel 2 (hoofdregels), een bestuurder niet als directeur-grootaandeelhouder aan te merken, indien deze door feiten en omstandigheden aantoont daadwerkelijk ondergeschikt te zijn aan de algemene vergadering van de vennootschap (AVA). Voor DGA's met gelijke minderheidsaandelen, bijvoorbeeld 4 x 25%, is de hoofdregel dus: niet verzekerd voor de werknemersverzekeringen, maar ex art. 3 kunnen zij uiteindelijk toch wel als verzekerden worden aangemerkt, als zij met feiten en omstandigheden aantonen dat zij feitelijk toch ondergeschikt zijn aan de AVA. Of zij formeel in dienst zijn bij hun eigen holding, of bij de gezamenlijke werk-BV, maakt niets uit. Het gaat erom dat zij een aanmerkelijk belang hebben en arbeid verrichten voor de BV waarin zij dat aanmerkelijk belang hebben. (5% of meer). Dus ook de 20 DGA's met elk een 5% aandeel zijn volgens de hoofdregel niet verzekerd, maar zij kunnen ex art. 3 zelf proberen aan te tonen dat er uiteindelijk wel sprake is van ondergeschiktheid.