Match

René,indien jouw reactie op mijn verhaal gericht is,graag je aandacht voor het volgende; Ik zat bij van der Linden c.s ( bewindvoerders en curatoren),deze kwam evt. inventarislijst opstellen, géén beslag leggen. Heb inderdaad spijt van WSNP traject t.o.v. failliesement, eindresultaat blijft hetzelfde Wie is TS, respons was toch aan Didi 79 gericht ? met vr. groet . Rob

Didi 79. Zal proberen je in beknopte versie van mijn ervaring met WSNP er te van overtuigen om absoluut NIET dit traject te volgen, (Lees ook blog van Ruben,is zo en niet anders) Was van 1992 tot 2002 eigenaar van een prachtig bedrijf met 10 vaste en 7 part-time medewerkers,een normaal bedrijfskrediet,prima omzet (wel scherpe netto winstmarge van 7%) en kon na 8 jaar wel spreken van stabiele factor. Ben begin 2000 ziek geworden,overwerkt dus, door de eerste 5 jaar 7 dagen per week van 's-morgens 10.00 tot 02..00 in mijn zaak te werken en aanwezig te zijn.Geen probleem dacht ik. Nog een jaar doorgesukkeld( veel afwezig van bedrijf en slecht administratie bijhouden) toen stortte ik letterlijk in elkaar,de koek was op. Had geen vervanger in mijn zaak dus 95% van de bedrijfsvoering aan personeel over gelaten.Eindresultaat: bedrif niet kostendekkend verkocht,maar ver onder de reële waarde,.Dit resulteerde tot een schuld van € 190.000,=. waarvan GAK en Fiscus (loonbelasting etc) hoofdbestanddeel vormden +/- € 140.000,=. Mijn accountant heeft getracht een afkoopregeling met de fisus te treffen van € 40.000,= maar dit was niet voldoende,zij gingen voor 50 % !!! Door miskleuners van de gemeente had ik schuldhulp aangevraagd bij de gem.krediet bank. Dus hele hebben en houden ingeleverd (administratie) totdat zij na 2 maanden erachter kwamen dat dit via BBZ moest. Weer door malle molen en na bijna een jaar curator cq. bewindvoeder toegewezen. Ik liep ondertussen bij de Sociale dienst ( vernedering voor mij persoonlijk) en bij een psychiater ( ik voelde me een stuk opgejaagd wild, door schuldeisers ). was inmiddels bij mijn ouders ingetrokken (fijn als man van 40+).want ik was mijn (huur)huis kwijt en tevens mijn partner Daar kwam de bewindvoerder,dit was het begin van de slechste periode uit mijn leven. Allereerst moesten mijn ouders aa tonen dat alles wat in huis stond werkelijk van hen was( zelfs een blind paard ziet toch wel een dat een complete inboedel niet bij een ander geplaatst kan worden zonder op te vallen) en tevens had ik de fijne man op de hoogte gesteld dat mijn moeder terminaal ziek was en of dus enige coulantie t.o.v. haar mogelijk was. Dat kon.Niet dus. Zij werden zelfs gestraft voor de hulp aan mij (postblokkade van ouders ivm adres met veel moeite kunnen opheffen) Moest keuringen ondergaan,psychische en fysieke die aantoonden dat ik niet geschikt was om te werken en dit meer dan 3 jaar lang !!! Ik kreeg € 560,= per maand waarvan € 35,= naar boedelrekening ging,dus het eindresultaat was dat er na de beëindiging zo'n € 1500,= te verdelen was voor de schuldeisers en ik bijna 4 jaar van een "normaal" leven kwijt ben. Ik heb in die periode veel ervaring opgedaan maar ben niet meer goed teruggekomenin de (werkbare)maatschappij want die zogenaamde schone lei slaat nergens op, je bent en blijft een parasiet voor velen. Mijn advies is dus beter korte pijn (failliesement) dan lijdensweg van WSNP.Zelf schuldeisers met een voorstel benaderen (met een beetje netwerk zijn meerdere opties mogelijk) en alles kort houden! Voor meer inhoudelijke adviezen en/of ervaringen kun je mij privé benaderen. Sterkte. Rob Storm