jackaars

Het is betekend door een deurwaarder, dus er is een datum bekend, maar deze heb ik middels een brief uitgesteld zodat ik mij even beter kon verdiepen in de materie en aanloop van de zaak. Ik denk dat ik inderdaad begin met het afbetalen aangezien het anders een eindeloze zaak gaat worden. Terugbetalen moet ik toch en met een overboeking toon ik in ieder geval mijn bereidheid. ik zal dan inderdaad in mijn conclusie melden dat ik niet voornemens ben om de proceskosten te betalen gezien het feit dat ik de schuld al erkent had en inmiddels al ben begonnen met afbetalen. Ik hoop dan dat de rechter oordeelt dat ik enkel de hoofdsom hoef te betalen, maar daar twijfel ik eigenlijk ook ten zeerste aan. Ik ga op aanraden in ieder geval ook een aangetekdne brief de deur uit doen om te kennen te geven dat ik in fases ga terugbetalen zoals hierboven beschreven.

Eigenlijk dus een soort pressiemiddel van mijn zijde?

Het bedrag heb ik niet 'gespaard'. Uiteraard heb ik wel rekening gehouden met deze vordering en er staat dus wel wat aan de zijlijn, maar niet het complete bedrag. In de tussentijd heb ik namelijk moeten saneren en hier heb ik enkele contracten voor moeten afkopen. Om het bedrag dus nu ineens over te maken naar de eisende partij gaat helaas niet. Anders had ik dat direct gedaan en moest de dagvaarding ingetrokken worden (volgens mijn info).

De ingebrekestelling dateert van 2 juli en ik heb op 6 juli gereageerd op zijn brief per e-mail. Zoals reeds eerder gemeld heb ik hier helaas geen gevolg aan gegeven. op 10 september ben ik benaderd door het advocatenkantoor en toen wederom een mail gestuurd. Hierop kreeg ik dus de reactie dat zijn client niet akkoord ging met een betalingsregeling en 14 dagen later is de dagvaarding op de deurmat gevallen. Het openstaande bedrag is 2500 euro. Ik had op dat moment graag alles in 4 maanden afgelost willen hebben. Dit voorstel heb ik ook aan de advocaat medegedeeld. Dit voorstel wil ik stand laten houden. Voor zover ik weet kan een dagvaarding enkel worden ingetrokken wanneer aan de eis is voldaan. Aan de eis kan ik enkel voldoen middels een betalingsregeling, maar of daarmee de kous is afgedaan weet ik niet.

Ik denk dat bellen nu geen zin meer heeft aangezien de dagvaarding al op mijn deurmat ligt of heb ik het hier mis? Een dagvaarding kan toch niet meer ingetrokken worden? Anders ga ik even kijken of iemand voor mij kan bellen.

Telefoontje plegen is niet zo gedaan... ik ben slechthorend... daarom heb ik alles op schrift gedaan!

Ik heb enkel per e-mail correspondentie gevoerd met zowel de eiser als de advocaat. Het vreemde is dat alles elkaar zo snel heeft opgevolgd zonder herinnering of aanmaning.

Ook ik heb helaas last van de economische recessie en heb al veel maatregelen getroffen. Helaas heb ik echter nog met 1 partij een probleem. Hieronder het verhaal. De eiser heeft mij enige tijd geleden een ingebrekestelling gestuurd maar daaraan zijn eisen. Hierop heb ik per e-mail geantwoord dat ik niet in staat was om het complete bedrag ineens te voldoen en ik wilde graag met hem tot een betalingsregeling komen. Hierop heb ik verder nooit reactie gehad en ik heb door alle drukte geen gevolg meer gegeven aan deze e-mail. Een tijd later volgt een brief van een advocatenkantoor. Ik merk hierin op dat de eiser de hulp heeft ingeschakeld van een familielid die klaarblijkelijk werkzaam is binnen dit advocatenkantoor. In deze brief wordt wederom het bedrag 100% opgeeist. De situatie was nog steeds niet verbeterd en wederom een e-mail gestuurd. Hierop kreeg ik de reactie dat de eiser niet akkoord gaat met een betalingsregeling aangezien er geen correspondentie is gevoerd volgens hem. Ik heb uiteraard mijn verzonden e-mail van destijds nog wel bewaard. Ondanks dit kon ik geen betalingsregeling meer treffen en hij is direct overgegaan tot dagvaarden. Mag dit zomaar? De situatie zal namelijk niet veel wijzigen na de uitspraak en ik zie dan ook het nut niet helemaal van deze dagvaarding in. Ik heb namelijk al de schuld bekend. Nu kreeg ik vandaag een brief van dit advocatenkantoor binnen met de volgende tekst: Zoals u inmiddels zult hebben gemerkt is de dagvaarding aan uw kantooradres betekend. Waar u heeft aangegeven middels een betalingsregeling de kwestie te willen oplossen kan ik u slechts aanraden daarmee daadwerkelijk te beginnen. De vordering in rechte zal dan met de door u verrichte betalingen worden verminderd, een en ander wel met inachtneming van het bepaalde in artikel 6:44 BW. Overigens vernam ik van client dat u nog geen enkele betaling hebt verricht hetgeen mij in de gegeven omstandigheden niet raadzaam overkomt. Doordat dit advocatenkantoor mij heeft gedagvaard moet ik nu ook proceskosten betalen. Hierdoor zal de termijn verlengt moeten worden, maar de gang van zaken lijken mij niet geheel correct. Heb ik dit juist of mag dit op deze manier?

Ik heb met de klant de afspraak gemaakt dat hij de betaling via een tussenrekening (Bibit) naar de leverancier zou overmaken. Ik zou dus geen betaling ontvangen van hem. De betaling was inderdaad een aanbetaling richting die leverancier die ik daarna op de facturen zou verwerken. Ik heb dus nooit die 30.000 euro gehad of gezien, maar mijn leverancier wel, die dus nu zijn mond stijf dichthoudt. Dat het zover is gekomen is omdat ik vertrouwen had in die leverancier. Ik deed vaak zaken met hem en vaak nog wel voor grotere bedragen en dat ging altijd goed tot deze order binnenkwam. Als ik de aanbetaling had ontvangen was het zo klaar als een klontje en had ik direct terugbetaald. Ik heb het geld echter nooit ontvangen en ik ga dus nu dubbel het schip in aangezien ik nu mijn klant nog moet gaan terugbetalen ook en ik ook met advocaatkosten zit voor deze hele affaire. En laten we even eerlijk zijn, 30.000 euro is erg veel geld voor een eenmanszaak, maar als ik het geld wel had had ik uiteraard direct betaald puur en alleen om van al het gedoe af te zijn. Het geld heb ik niet en heb ik ook kenbaar gemaakt aan de klant. Die heeft daar nu geen oren naar en wil geld zien.

Als ik de reacties zo lees moet ik mij dus neerleggen bij een vonnis en deze ten uitvoer brengen. 30.000 euro is echter veel geld voor een eenmanszaak en dat wordt dus echt nog een kluif. Helaas is de relatie met de klant verbroken na dit euvel. Ik heb een aantal jaren goed zaken met hem gedaan en eigenlijk door een derde partij is dit nu plotsklaps gestopt. Ik hoop dan maar dat in de rechtszaal een schikking getroffen kan worden zodat ik even adempauze heb aangezien de zaak in frankrijk gewoon doorloopt.

Die stappen zijn inderdaad reeds ondernomen. In eerste instantie gewoon per brief en per telefoon, maar reactie bleef uit. Mijn advocaat heeft de zaak nu uit handen gegeven aan een collega kantoor in Frankrijk en het is nu wachten op hun acties. De kwestie speelt helaas al sinds maart en sinds die tijd krijgen we bijna geen contact meer met deze leverancier. Sowieso is op geen enkele brief gereageerd. Deze zaak loopt nu dus al, maar helaas zit mijn klant dit anders.

En op de vraag waarom er nu niet geleverd is, is de vraag die ik dus nu ook bij de leverancier heb liggen. Aangezien het hier om internationaal recht gaat, gaat dit erg moeizaam en kan ik dus niet a la minute antwoord op geven. Na dit voorval ben ik ook direct gestopt bij deze leverancier ter voorkoming van grotere problemen met deze leverancier. Het mooie is (even ter aanvulling op het verhaal) is dat mijn klant normaal gezien op rekening geleverd krijgt. Aangezien hij een grote bestelling nodig had en dit buiten zijn krediet zou vallen heeft hij in samenspraak met mij de betaling via Bibit direct naar de leverancier overgemaakt. Aantoonbaar is dus dat we een afwijkende afspraak hebben gemaakt omtrent deze order. Ook kan ik aantonen dat het niet mijn rekeningnummer is en dat ik het geld ook niet ontvangen heb van deze klant.

Er is gewoon helemaal niet geleverd door mijn leverancier. De betaling die mijn klant naar de leverancier heeft gedaan is hij nu kwijt, met als gevolg dat ik nu moet opdraaien voor de financiele schade.

Op 19 maart 2009 wordt ik benaderd door mijn klant voor een grote bestelling van een aantal digitale camera's en camcorders. Aangezien ze deze spoedig nodig hadden heb ik hen te kennen gegeven dat ze de aanbetaling direct moesten overmaken naar een tussenrekening (betaalprovider Bibit) zodat onze leverancier direct de bestelling kon verwerken als de betaling binnen was. Op verzoek van hun heb ik deze betaalgegevens alsmede mijn factuur die dag nog naar hun verzonden. Op mijn factuur was echter de aanbetaling nog niet verwerkt omdat deze ook nog niet door de leverancier was bevestigd. Aan het einde van deze rit zou ik de factuur dus aanpassen met de aanbetaling waarna er een restantpost zou zijn die mijn klant nog zou moeten overmaken naar mij. Deze constructie gebruik ik al bij meerdere klanten en met succes. Nu is helaas deze constructie bij deze partij compleet fout gelopen en wordt ik nu door hun aansprakelijk gesteld voor de geleden schade. Ik heb uiteraard direct contact gezocht met mijn leverancier, maar door de taalbarriere (het is een Franse leverancier) kom ik hier moeilijk doorheen en ook het schriftelijk aansprakelijk stellen van hun werpt op dit moment geen vruchten af. Ook hebben wij getracht de betaling bij Bibit terug te halen, maar Bibit gaf toen al aan dat het bedrag reeds van hun rekening was afgetrokken en dus niet meer in hun bezit was. Ik ben dus wel genoodzaakt om het Franse bedrijf aansprakelijk te stellen, wat ik nu ook aan het doen ben. Aangezien het hier om internationaal recht gaat, gaat dit erg moeizaam en kan ik dus niet snel over informatie beschikken. Nu heeft de wederpartij alsnog een dagvaarding opgesteld om mij aansprakelijk te stellen voor de geleden schade aangezien ik hun gefactureerd heb, maar de werkwijze heb ik duidelijk kenbaar gemaakt in de e-mail en ik heb zelfs in de e-mail vermeld dat ze zelf verantwoordelijk zijn voor het terughalen van tegoeden bij Bibit mocht dit verkeerd gaan. Hierin zijn ze in verzuim geweest. De dagvaarding luidt nu dat ik ruim 30.000 euro terug moet betalen, terwijl aantoonbaar is dat ik dat geld nooit heb gehad of gezien. De advocaat van de wederpartij verwijst constant naar de facturen (terecht natuurlijk), maar het verhaal daarachter en de gang van zaken interesseert haar niet. Heeft iemand juridisch advies, opmerkingen of tips hoe ik dit moet aanvechten. Ook ben ik momenteel op zoek naar een jurist die mij eventueel kan helpen met deze zaak.