Bossman

>:( Hallo Allemaal, Ik weet even niet hoe en wat, maar ik heb wat moeite met de handelwijze van mijn curator, 5 weken geleden ging mijn winkel failliet. De curator streeft er naar alles binnen een maand of 3 af te handelen. Nu heb ik wat problemen met de werkwijze van de curator, ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat dit veel voorkomt. Er wordt door de curator 1 taxateur uitgenodigd, ik kreeg als zeer ervaren boekverkoper niet het idee dat hij wist waar hij mee bezig was, zonder inzicht in inkoop/verkoopwaarde lijkt het mij moeilijk een reëel taxatie bedrag neer te leggen. De curator stuurt de lijsten naar enkele "opkopers" die zij schijnbaar goed kent. Er wordt niets gepubliceerd zodat derden niets weten over het aangebodene en termijnen. Nu heb ik iemand laten komen die een bod onder voorbehoud van het verkrijgen van het pand wilde doen. De bank heeft echter de taxatie van het pand nog niet rond en "mijn mogelijkheid tot doorstart" heeft geen bieding uitgebracht. De termijn sluit vandaag, 1 week na de "kijkdag" Nu diende zich vandaag een ander aan die wilde meewerken aan een doorstart en die heeft hemel en aarde moeten bewegen om bij de curator nog een bod te mogen uitbrengen. Ik heb de curator vertelt dat wij bezig zijn om de boekhandel te redden, en gevraagd om aan te geven of het bod te laag is. Zo kunnen wij eventueel nog een nieuw bod doen. Hier is zij niet toe bereid. 1 bod, de hoogste bieder krijgt het, ondanks het feit dat het tegenbod hoger kan zijn. Ik heb dus moeite met deze gang van zaken. [*]Een taxateur die zonder kennis over het product taxeert. [*]Een curator die alleen "vriendjes" uitnodigt tenminste in mijn optiek onvoldoende geld uit de boedel haalt om het op deze wijze te verkopen. [*]Een curator die de belangen van mij als failliet, te weten een nieuwe baan en de belangen van het dorp onvoldoende wil onderkennen. Kortom, wat zijn mijn rechten in deze? (Edit: titel en opmaak wat verduidelijkt)

Dat is inderdaad nog even een punt van aandacht, al denk ik dat daar met de eigenaar wel over gesproken kan worden. Het is de bedoeling dat er de komende jaren winst gemaakt gaat worden, een min of meer symbolisch bedrag lijkt me bespreekbaar, gerelateerd aan de behaalde winst in de komende jaren. Daar vanuit de BV zowel huur voor het pand als rente/aflossing voor financiering wordt betaald zal de financier zijn investering ruimschoots terugverdienen.

De BV is niet van mij, die zal op naam van de private financier staan, ik kom als bedrijfsleider voor de BV te werken.

Hallo Ruben, allereerst wil ik mijn bewondering uitspreken over je columns en reacties op deze site. Ons bedrijf, een middelgrote kantoorboekhandel, is een VOF 5,5 jaar geleden met een ambitieus plan naar de bank gegaan om een goedlopende winkel over te nemen. Een winkel die weliswaar goed liep maar waar inmiddels ook wel het een en ander aan te verbeteren viel. Achteraf zeg ik eerlijk dat wij te gretig zijn geweest, onvoldoende steun hebben gezocht om ons te begeleiden in de overname. Het ging om een financiering van 1.5 mln . Zoals altijd de nodige lijken in de kast, voorraad te incourant, slechte afspraken gemaakt over lopende zaken en tegenslagen die niet te voorzien waren. Zo werd in het eerste jaar de prijs voor schoolboeken losgelaten marge viel weg en kelderde de omzet in jaar twee met 400k. De verbetering van de brutowinstmarge bleef uit en we kwamen al snel in aanraking met de bodem van de rekening courant. 2007 was een goed jaar met een bescheiden winst maar te weinig verbetering ten aanzien van de liquiditeit. In 2008 via een "gelukje" 190.000 euro in de zaak gepompt, maar dat verdampte door twee weg reconstructies, je kunt wel proberen een schadevergoeding te krijgen maar de kosten van advocaat en accountant liegen er niet om. Ter illustratie, in 2008 een belastingaudit gehad, bleken wij 300 euro teveel betaald te hebben, kosten accountant 3600 euro. En dat hoef ik de ondernemers hier niet uit te leggen maar een aftrekpost als je geen winst maakt schiet niet echt op. Wij zijn min of meer gedwongen het faillissement zelf aan te vragen en dat is inmiddels ook al uitgesproken. De bank wilde op geen enkele manier meewerken aan herfinanciering en leveranciers hadden de leveringen stopgezet. Daarnaast hadden we de belastingdienst al op onze nek waarmee weliswaar een regeling getroffen was maar die bleek door de teruglopende omzet, mede door de leveringsblokkade van de belangrijkste leveranciers, niet haalbaar. Toen de bank 1 april de rente en aflossingen binnen harkte door allerlei betalingen te storneren en een ultiem gesprek bij de bank niets opleverde hebben wij besloten het faillissement zelf aan te vragen. Temeer ook dat het wel duidelijk was dat het zonder injectie van de bank niet veel zin had om met de crediteuren te gaan praten. 2009 was ondanks alles een goed jaar maar de 155k euro aan rente en aflossingen staan in geen verhouding tot het bruto resultaat ca 330k. Dankzij contacten met leveranciers voorafgaande aan het faillissement is de schuld aan gewone crediteuren nu ca. 45.000 De belastingdienst verlangt nog een 40.000 euro Maar de bank zal met de verkoop van het pand verwacht ik maar een 625k binnenhalen, dat is nog altijd een 550k minder dan wat er open staat. Wanneer we willen proberen tot een crediteurenakkoord te komen waar moet ik dan aan denken.... En wie gaat die onderhandelingen aan? Daarnaast zijn wij bezig om een soort doorstart te realiseren, goedkoper dan nu bestaat haast niet, pand terug huren en voor een 150k nieuwe voorraad erin. Ik ben in hoopgevende gesprekken met enkele private financiers. Het idee is dan om de winkel als BV voort te zetten waarbij wij voor een bescheiden salaris in dienst komen, met de mogelijkheid die BV over een jaar of 5 na afloop van de WSNP weer over te nemen. Dit lijkt mij een ideale situatie, ik kan blijven doen wat ik leuk vind en nog belangrijker, de winkel kan blijven bestaan. Heeft iemand tips / ideeën waarop we moeten letten en of dit het WSNP traject niet onmogelijk maakt. Alvast bedankt

14 dagen geleden ons faillissement aangevraagd. Ik zit te broeden op een mogelijkheid om tot een minnelijk akkoord te komen met de schuldeisers om zo uit de WSNP te blijven. Schuld bij de fiscus ca 40.000 Schuld bij diverse leveranciers ca 45.000 Nu echter de bank, 5 jaar geleden heeft de bank de volledige overname gefinancierd. Pand, goodwill, inventaris en handelsvoorraad. De hypotheek is tot 1 mei altijd betaald geweest. De bank gaat het pand onderhands verkopen, is mogelijk al gebeurd zonder ons daarin te kennen! Deze executiewaarde zal vele tonnen lager liggen dan wat wij er voor betaald hebben. Komt dit verschil ook op ons bord te liggen? De bank kiest voor de snelle verkoop en neemt daarvoor het verlies. Toch? Verder heeft de bank ons uitgeknepen met risico opslag en kredietprovisie etc. Moet dat niet gezien worden als een soort risicoverzekering? De schuld bij de bank zal na de verkoop een 500.000 euro zijn. (al zit hier ook een borgstellingskrediet van de overheid bij.) Moet ik bij een minnelijk akkoord dan ook uitgaan van een schuld van 500.000 aan de bank of is dat bedrag lager omdat het gezien moet worden als ondernemersrisico van de bank.