4711

Eigenlijk is het (of kan het zijn) handig om een auto (althans in deze situatie) in te ruilen wanneer: - Er een leuke aanbieding is voor een inruil of zoiets. - Of je een leuk bod krijgt op de auto. (Maar dat kan je toch moeilijk ruiken op een forum eerlijk gezegd.)

Persoonlijk lijkt mij dit allemaal gebaseerd te zijn op spraakverwarring: Op het moment dat je een eigen huurwoning opzegt en je intrek neemt bij een kennis/vriend/familielid of dergelijke (als ik het goed begrijp is dit wat je van plan bent!), dan is dat nieuwe adres toch gewoon je woonadres. Waar je dus ook ingeschreven staat. Het feit dat je daarna meteen 6 maanden op reis gaat, heeft daar toch niets mee te maken volgens mij. Dat betekent dan gewoon dat je tijdelijk in het buitenland verblijft. Dat doen veel mensen. Als je terugkomt dan kan je ook gewoon een nieuwe woning gaan zoeken. Of op het bestaande adres blijven. Dus volgens mij is dit helemaal geen "briefadres". Het is gewoon je woonadres. En dus ook je vestigingsadres als ondernemer (zoals in de registers van de KvK). Maar ik ben zeker geen expert op het gebied van 'nomadisme'...

Je kan natuurlijk ook in de privésfeer geld ontvangen van iemand die je kent (familie, vrienden) dat je later gewoon teruggeeft (in de privésfeer). Wat je nou precies doet met dat geld moet je dan zelf wel weten. Maar als het over hele grote bedragen gaat (die je ook nog eens in 'je zaak' stopt), dan kan het wel vragen oproepen.

Nu ben ik het spoor volledig bijster! Je krijgt een "gift" die je terug moet/gaat betalen... Wanneer je genoeg winst hebt gemaakt. Als een percentage van de winst. Althans dat begrijp ik uit je openingsverhaal. Maar je hebt gelijk (heb ik al geschreven): Als je een schenking (een gift dus) krijgt, dan is het jouw eigen geld.

Nou, dat is niet heel verwarrend hoor... Als je 'boer' (of broer?) je geld leent dat je als ondernemer in de zaak stopt, dan is dat 'vreemd vermogen'. Want je hebt de lening in je zaak gestopt. Formeel gesproken dan. Natuurlijk kan je zeggen dat je het geleende geld gebruikt hebt om op vakantie te gaan (en van te leven) en dat het geld dat in de onderneming gestopt is je eigen geld was. Maar je kan hier dus verder totaal niets mee. Dus vandaar ook mijn vraag ("wat probeer je te bereiken?"). Mocht je privé geld van je boer/broer lenen, dan kan je niets doen met de vergoeding die dezelfde boer/broer vraagt. Dus: wat is nou precies de bedoeling? Je kan niet zomaar een stuk van je belastbare winst naar iemand anders doorsluizen namelijk. Wel van je winst ná belasting natuurlijk (maar let op 'schenkingen'!). Maar "what's the point"?

Als je eigen geld in je onderneming stop, dan is het 'eigen vermogen'. Als je andermans geld in je onderneming stopt, dan is het 'vreemd vermogen'. Zo simpel is het. Wat probeer je nou eigenlijk te bereiken trouwens? Dat iemand je geld leent/verstrekt? Dat is dus 'vreemd vermogen"... (Het is overigens natuurlijk mogelijk dat iemand jou persoonlijk een schenking doet - let op de schenkbelasting! - en dat je dat zelf in de eenmanszaak stopt. Maar dan is de gehele winst natuurlijk 'voor jezelf', zeg maar.)

Nou, dat is het dan juist wel. Dit is geen 'eigen vermogen', maar dus 'vreemd vermogen' in jouw onderneming (een eenmanszaak dus). En in principe kan je wel de "rente" afhankelijk laten zijn van de resultaten, lijkt mij. Alhoewel: als je bijvoorbeeld 30.000 winst zou maken en vervolgens 15.000 "rente" in het resultaat zou verwerken (stel bijvoorbeeld dat je afgesproken had dat de "investeerder" - die dus gewoon een geldverstrekker is - 50% van de winst zou krijgen...), dan kan je wel de nodige kritische vragen van de belastingdienst verwachten natuurlijk. Maar als je echt kan aantonen dat je deze kosten maakt voor de financiering, zou ik denken: waarom niet eigenlijk.

Als je dit als keuzevermogen ziet en je hebt er voor gekozen om een label "privé" erop te plakken (en dat is wat ik uit je verhaal lees), dan: Niets volgens mij. Want je hebt (neem ik aan) dan een eenmanszaak en een eigen woning waar je in werkt. Dus dan geen kostenaftrek voor je eenmanszaak (althans zou ik niet zo 1-2-3 kunnen bedenken wat). Daar staat dan weer tegenover dat een toekomstige winst op je woning onbelast is.

Niet helemaal mijn 'cup of tea', maar: Volgens mij kan het een hele kluif zijn om een soort goodwill te claimen van je ex-vennoten wanneer je de VOF 'doet ploffen' door er uit te stappen. De achterblijvers kunnen namelijk vinden dat er eigenlijk niets is verder. En dan ligt de bal toch weer bij jou... Daarnaast is een bijkomstig 'probleem' vaak/soms dat de slotbalans van de VOF misschien niet geheel objectief is in de ogen van alle vennoten. Dat is dan weer een 'bommetje' onder het geheel. Kortom: allerlei gevoelige zaken (kunnen) spelen in dit soort situaties. Als er allerlei contracten of dergelijke zijn, dan zou je natuurlijk wel een gedeelte daar van kunnen opeisen (als er verder niets geregeld is van voortzetting van de samenwerking enz.).

Hoe kan je 'onrechtmatig uit een VOF treden'? (Is er een overeenkomst dit zegt dat je dit op een bepaalde manier moet doen of zoiets?)

Ik heb natuurlijk verder geen idee van hoe jij 'dingen boekt' op allerlei "0xxx" nummers en dergelijke, maar: 1. Wanneer een vennoot iets voor privé haalt en dit van de zakelijke rekening betaalt, dan is het wel zo handig om dit (als privé uitgave) op de kapitaalrekening van desbetreffende vennoot te registreren. Of je kan het op een gezamenlijke 'privérekening' zetten natuurlijk en achteraf dit verdelen met zijn allen (achteraf verdelen over de verschillende kapitaalrekeningen dus), als dat beter voelt. 2. Je kan de bijtelling op twee manieren verwerken: Of in de jaarstukken (dus je verlaagt de autokosten met de bijtelling bijvoorbeeld), of in de winstaangifte zelf (winstaangifte is de inkomstenbelastingaangifte voor ondernemers, met de geïntegreerde jaarstukken). In het laatste geval moet natuurlijk de som van de bijtelling in de aangiften van alle vennoten de totale bijtelling zijn (die je dan dus niet in de jaarstukken meegenomen hebt). Persoonlijk zou ik voor de eerste optie (1. dus) gaan (en de bijtelling verdelen - volgens afspraak natuulijk! - over de vennoten).

Nou, ik heb drie concrete vragen kunnen ontdekken: En daarop dan drie concrete (maar niet zo heel nuttige, misschien) antwoorden: 1.) Ja, uiteraard wordt de winst ná ingang van deze afspraken anders verdeeld dan vóór dezelfde afspraken (toen alles 50/50 was). En dat komt dan natuurlijk ook bij het kapitaalaandeel van desbetreffende vennoot. 2.) Dat kan. Maar persoonlijk zou ik er voor proberen te zorgen dat de voorschotten niet hoger worden dan verantwoord is om ook het eigen vermogen in dezelfde verhouding te krijgen (dus bijvoorbeeld 30/70, als dat nou de afspraak wordt) als de winstverdeling. Dat maakt het namelijk makkelijker om alles straks af te wikkelen (hoeft niemand aan de andere vennoot te betalen met alle 'gedoe' die daar uit kan vloeien). 3.) Ik zou het zo laten (een VOF dus).

Ja, lijkt mij wel. Meer kan je toch niet echt doen (behalve ook daadwerkelijk te verkopen aan hen). Overigens: Persoonlijk zou ik iets hoger gaan zitten als de hoogste bieder, denk ik. Om mogelijk 'gezeur' achteraf uit te sluiten. En anders toch gewoon verkopen aan de hoogste bieder.

Het is goed koopmansgebruik om de voorraad af te waarderen tot marktwaarde, dus zoiets als (een kleine) 3.000,- euro in dit geval. En als het vervolgens naar privé gaat dan ben je BTW verschuldigd over deze waarde. (En je hoeft geen factuur aan jezelf te maken - de transactie gewoon in je administratie verwerken.)

Vervoersverklaring volgens de belastingdienst.

Een waarheid als een koe! Klein voorbeeldje uit de praktijk: 'De vrouw' werkt bij een grote organisatie. 8000 man/vrouw in dienst. Van alles, beginnend (of eindigend?) bij 'de schoonmaker' en eindigend (of beginnend?) bij 'de neurochirurg'. Met een raad van bestuur aan de top. Zij zelf "topvrouw" (valt wel mee - of tegen - in de praktijk...) van een specifiek, klein onderdeel van het geheel. Met voor leveranciers (van hightech, innovatieve, 'aaibare' dingen zoals o.a. robots) hele interessante zaken 'in spe'. Er is natuurlijk geen één serieuze leverancier die na een wazig gesprek met een medewerker ergens in deze mega-organisatie denkt dat er een bestelling geplaatst is. Als die (leverancier) vervolgens een factuur stuurt, dan wordt die nooit betaald namelijk. Als je ziet wat 'de vrouw' allemaal moet doen om een bestelling de deur uit te krijgen (en dan kan het om hele onbenullige dingen gaan zelfs!), dan snap je dat vanzelf ook wel. En dat snappen (potentiele) leveranciers ook wel (want anders worden zij hoogst waarschijnlijk nooit leverancier van hele grote organisaties). Natuurlijk kan je later naar de rechter stappen om te proberen af te dwingen dat er eigenlijk wél een opdracht was (omdat een onbevoegde medewerker "is goed" riep, maar jij dacht dat het dan wel verder snor zat!). Maar dat lijkt mij geen vruchtbaar business-model, eerlijk gezegd (mijn mening slechts!).

En (op 'special request' van Norbert: "Maak HL leesbaarder"): PA = Personal Assistent (althans, dat neem ik aan...).

Allereerst: Ik vind het klinken als een leuk project! En dan ga ik een paar antwoorden geven (waar je misschien niet veel aan hebt, maar misschien helpt het een beetje bij de gedachtegangen...): 1. Ik persoonlijk niet. Het lijkt mij wel nogal omslachtig, wanneer je in een 'zuiderlijk' EU land woont en toch binnenkort naar NL wil, om dan een 'virtuele' onderneming in Estland op te richten. 2. Geen idee. Ik weet niet eens welk land je thuisland is, dus laat staan hoe zij daar met dit soort onderwerpen omgaan. 3. Ik denk dat je hier in NL dan t.z.t. gewoon een BV op moet richten en vervolgens alles daar inbrengen (of misschien laten kopen, als bezittingen in een buitenlandse rechtspersoon zit b.v.). Leuk project, zeker...

Uit Finland, Ward... :) Niet IJsland, maar inderdaad ook daar (Finland) niet veel pinguïns. Wel knappe "IT koppen"!

En wat hebben jullie dan bedacht inzake het privégebruik van de auto? Zowel voor de inkomstenbelasting als voor de omzetbelasting? Want deze oplossing is toch een soort 'mengelmoes' van allerlei regelingen, als ik het goed lees dan: Gebruik en onderhoud zakelijk, zowel voor de IB als de BTW. Motorrijtuigenbelasting en verzekering (en eventuele afschrijvingen/waardeverminderingen) zijn privé. En wat gebeurt er als er een verbetering (dus geen onderhoud, maar bijvoorbeeld het 'opknappen' van de auto) plaatsvindt? Is dat dan zakelijk of privé...

Anne, Allereerst moet ik zeggen dat ik datgene je bedacht hebt niet zo’n heel 'zakelijke' constructie vind, maar eerder een soort 'familie' constructie. En dus is het zakelijke aspect niet heel aanwezig bij je overwegingen (en dat kan dan weer fiscale consequenties hebben) lijkt mij, maar ja… Stel dat je slotbalans is zoals je geschetst hebt: Je hebt dus een (1.) auto, (2.) geld op een bankrekening en (3.) een vordering op een klant. Daar staat tegenover een schuld aan (4.) BTW en (5.) een leverancier. En dus heb je ook ( 6.) een (positief) eigen vermogen wanneer je stopt. 1. De auto ben je van plan om zelf te houden. 2. Het geld is toch van jou, maar uiteraard kan je het ook weggeven aan je zoon. 3. De klant zal toch wel jouw vordering aan jou voldoen neem ik aan en niet aan iemand anders (zoals je zoon). 4. De BTW schuld moet je toch zelf voldoen. 5. De leverancier zal toch bij jou aankloppen als je de schuld aan hem/haar niet voldoet. 6. Dat gaat dan over naar jou privé (want het is jouw eigen vermogen), wanneer je stopt als ondernemer. Dan vraag je hoe de openingsbalans van je zoon eruit ziet: Geen idee. Een auto heeft hij niet. En klanten komen kennelijk vanzelf (dat zijn o.a. jouw 'oude' klanten die je "om niet" hebt weggegeven). Misschien heeft hij geld in de zaak gestopt, maar dat zal dan blijken uit het saldo van zijn bankrekening of zijn kas. En misschien brengt hij andere zaken in de onderneming bij de start! Ik zou het niet kunnen ruiken, eerlijk gezegd… En dan vraag je of je BTW verschuldigd bent wanneer je 'marge-auto' naar privé gaat: Nee, dat ben je dan weer niet (maar de vraag is natuurlijk of deze – de auto dus - eigenlijk niet 'doorgeschoven' wordt naar je zoon en dat kan dan weer misschien allerlei andere gevolgen hebben, alhoewel je wanneer je de gehele rijschool zou 'doorsluizen' ook geen BTW verschuldigd zou zijn dus dat zal wel loslopen lijkt mij…). En dan vraag je ook nog eens of jouw zoon BTW als voorbelasting kan verrekenen/terugvragen wanneer hij jouw (auto)kosten voldoet: Eigenlijk moet hij facturen (met BTW!) hebben die op zijn (bedrijfs-)naam gesteld zijn. Ik heb geen idee hoe jullie dit willen gaan vormgeven, maar wanneer jij de eigenaar bent (zonder BTW plichtig te zijn!) en dit als het ware 'doorberekent' naar derden (jouw zoon), dan wordt dit wel een beetje ingewikkeld. Mij een beetje té ingewikkeld voor een forum. En waarschijnlijk dat je daarom zo teleurgesteld lijkt te zijn over de reacties van allerlei vrijwilligers hier op HL en het uitblijven van "antwoorden op je vragen". Peter

In Angelsaksische bedrijven noemen zij het meestal "Purchase Order" (een PO dus) naar mijn weten, maar dat komt op hetzelfde neer.

En het antwoord (op allebei de vragen) is "Ja". Overigens: als er z.g. 'rest-BPM' hierbij komt kijken, dan behoort deze niet tot de vergoeding (m.a.w.: over de rest-BPM ben je dan géén BTW verschuldigd). Je schijnt (verder nooit gebruikt, dus geen ervaring mee verder!) deze tool te kunnen gebruiken om dit te bepalen trouwens...

Persoonlijk gebruik ik daar een aparte rekening voor ("BTW privégebruik auto") die consolideert in de 'autokosten'. Maar op zich is dat geen "wet van meden en persen", dus je kan het ook anders doen indien gewenst.

Dus je hebt een auto in België gekocht bij een garage daar en daarbij een factuur gekregen waarop geen (Belgische) BTW vermeld wordt omdat zij daar ook een soort "margeregeling" kennen? Dan kan je daar natuurlijk verder geen 'aanschaf-BTW' over terugvragen (althans: zeker niet in NL - hoe dit in B werkt weet ik verder niet). En dan wordt de (forfaitaire) correctie op het privégebruik voor de BTW op 1,5% van de cataloguswaarde gesteld.