AndreV

Ik begrijp niet helemaal wat je hiermee bedoelt, zou je dit willen toelichten?

Klopt. Uit de verwoording in de dagvaarding dacht ik op te maken dat het juist de voorkeur had om in persoon te verschijnen. Maar ik begrijp nu dat dit waarschijnlijk wat anders ligt. Het zijn geen stukken waarop ik me heb beroepen. Waar het om gaat is: het gaat om meerdere zendingen. In het buitengerechtelijke traject heb ik het andere bedrijf (waar de zendingen aan toebehoren) een LoA (Letter of Acceptance) laten tekenen. Deze LoA heb ik eerst direct aan de tegenpartij aangeleverd, vervolgens in het buitengerechtelijke traject aan de advocaat van de tegenpartij, en vervolgens nog een keer tijdens het gerechtelijke traject. Wat mij nu gevraagd wordt door de advocaat van de tegenpartij, is dat ik voor iedere individuele zending een LoA laat tekenen. Mijns inziens een vrij belachelijke vraag, aangezien het reeds meer dan duidelijk is dat de zendingen niet aan mij toebehoren. En ik heb ook vrij weinig zin om medewerking te verlenen aan een partij die mij eerst zo behandelt en vervolgens ook nog eens voor het gerecht daagt. Kan de tegenpartij na hun eerste reactie dan niet nog een keer reageren? Begrijp ik dus goed: ik kan het beste ervoor zorgen dat de tegenpartij alle informatie in een zo vroeg mogelijk stadium in hun bezit heeft, en ik kan het beste dus wel inhoudelijk reageren (ondanks dat de communicatie niet via de rechtbank verloopt)?

Goedemiddag, Ik ben momenteel verwikkeld in een civiele rechtszaak omtrent een betalingsgeschil, waarin ik de gedaagde ben. Het gaat om een klein bedrag (<1000 euro). Ik heb derhalve besloten om hiervoor geen advocaat in de arm te nemen, omdat ik niet zeker weet of ik de advocatenkosten zal kunnen verhalen bij winst (en omdat ik er stellig van overtuigd ben dat ik zonder al te veel moeite mijn gelijk kan behalen). Korte inhoudelijke toelichting: de tegenpartij is een groot bedrijf, welke mij een factuur heeft gestuurd voor het leveren van goederen die geheel niet aan mij toebehoren. De partij die gefactureerd had moeten worden, is een bedrijf welke op hetzelfde adres gevestigd is als mijn bedrijf. Op de pakbon wordt mijn bedrijfsnaam wel genoemd, maar dat is enkel voor de adressering (omdat de levering anders niet bij het juiste gebouw aan komt). Kortom: een onschuldig foutje van de tegenpartij, kan gebeuren. Ik heb dit destijds bij de tegenpartij (herhaaldelijk) aangekaart, en zij zouden dit gaan corrigeren. Dit laatste is echter nooit gebeurd, waardoor de factuur alsnog in het incassotraject terecht is gekomen. Vorige week heb ik verweer gevoerd. De rechter gaf aan mijn verweer voor te gaan leggen aan de tegenpartij, en dat zij de kans krijgen om daarop te reageren. Vervolgens zou ik daar weer op moeten kunnen reageren. Nu ontving ik van de advocaat van de tegenpartij een bericht met daarin het verzoek om bepaalde aanvullende informatie aan te leveren. Dit bericht ontving ik direct van de advocaat, zonder tussenkomst van de rechtbank. Dit lijkt mij een vrij ongebruikelijke manier van handelen. Ik heb in het buitengerechtelijke traject getracht om mijn kant van het verhaal aan de advocaat duidelijk te maken. Hierbij heb ik zelfs aangeboden om de tegenpartij in contact te brengen met hun klant (niet omdat ik mij hiertoe verplicht voelde, maar simpelweg om behulpzaam te zijn). Hierop ontving ik een simpele reactie in de zin van "onze client blijft bij zijn standpunt, u moet betalen". Nu willen ze dus alsnog direct met mij communiceren, terwijl het gerechtelijke traject reeds gestart is. Mijn vraag is nu eigenlijk heel simpel: is het raadzaam om op het bericht van de advocaat van de tegenpartij te reageren? Naar mijn idee heb ik 3 opties: 1. Niet reageren, en bericht van rechtbank afwachten. 2. Reageren, met de mededeling dat ik niet direct met de tegenpartij zal communiceren, en dat ze simpelweg via de rechtbank kunnen communiceren. 3. Reageren, met inhoudelijke reactie. Voor de juristen onder ons, is dit waarschijnlijk een zeer eenvoudig vraagstuk. Ik ben echter toch benieuwd naar jullie antwoorden, om even het zekere voor het onzekere te nemen, en omdat ik nergens een antwoord op deze vraag kon vinden. Het gaat me er vooral om, dat ik niet weet of een eventuele reactie tegen me gebruikt kan worden. Of juist het tegenovergesteld: dat geen reactie tegen me gebruikt kan worden in de zin van gebrek aan medewerking of iets dergelijks.

Dat is niet het geval. Ik stelde dat ABN-AMRO aangeeft dat zij *altijd* 0.5-1.5% rekenen. Als een andere bank altijd 1.2-2.2% rekent, dan betekent dat niet per definitie dat die andere bank altijd duurder is, maar de kans daarop is toch behoorlijk. Met dien verstande kan het toch een globaal beeld vormen, en als ik dat graag wil bewerkstelligen.. waarom niet? Tuurlijk kan dat. Maar wanneer ik vervolgens herhaaldelijk aankaart dat ik zeker van mijn zaak ben, en niet op zoek ben naar reacties die geen antwoord op de vraagstelling geven, dan kan dat vanaf dat moment toch gewoon gerespecteerd worden? Als je dan vervolgens alsnog met andere antwoorden komt dan een direct antwoord op de vraagstelling, help je in mijn ogen het draadje om zeep door off-topic te gaan. Als je iets anders wilt aankaarten dan wat er expliciet gevraagd wordt, dan kun je toch evengoed een afzonderlijk topic daarover openen? Op die manier zou het originele draadje on-topic blijven voor degenen die wel in de vraagstelling geïnteresseerd zijn.

In dat geval is het toeval dat ook de reactie voor die van jou, ook van een mod was. Foute aanname van me dat het daarmee te maken had. Overigens ben ik niet bepaald een nieuw lid, ik lees al sinds jaar en dag mee. Ik post echter maar weinig, juist omdat het in mijn ogen zeer vaak voorkomt dat wanneer ik een vraagstelling plaats, er in twijfel getrokken wordt of ik wel de juiste vragen stel, in plaats van daadwerkelijk de vraagstelling te beantwoorden. Bijvoorbeeld recentelijk nog, stelde ik een juridische vraag. Vervolgens kreeg ik louter reacties in de zin van "klinkt als een eenzijdig verhaal, waarom zouden wij moeten geloven dat wat jij zegt, echt zo is?". Lijkt mij nogal ongepast, aangezien ik daar geen enkel baat bij heb. Het komt op mij enorm over dat veel leden meer bezig zijn met anderen de les te lezen, dan simpelweg een vraag te beantwoorden. Zo ook in deze kwestie.. als ik wat informatie bij elkaar probeer te krijgen, waar anderen mogelijk ook aan wat hebben, waarom kan er dan niet simpelweg op die vraagstelling gereageerd worden (of: niet gereageerd worden als het je niet interesseert)? Ik waardeer het overigens wel wanneer iemand me erop probeert te wijzen dat ik wellicht een situatie wat anders zou moeten benaderen. Maar wanneer ik vervolgens herhaaldelijk aangeef dat ik weet waar ik mee bezig ben, en simpelweg graag antwoord op de vraagstelling zou willen krijgen, dan kan dat toch gewoon gerespecteerd worden? Als er vervolgens door niemand gereageerd wordt: prima natuurlijk. Maar het lijkt mij toch geen enkel probleem om het een poging te wagen, zonder bij voorbaat aannames te maken over het nut van de informatie, hoe betrouwbaar de informatie van anderen is, etc. Ik stel een simpele vraag, en anderen stellen vervolgens ter discussie of ik wel de juiste vraag stel, of dat de inspanning niet op zou wegen tegen de baten. Het is echt niet nodig om voor anderen te bepalen wat al dan niet nuttig is. Als ik zou willen weten: "loont het de moeite om voor een krediet van X euro te onderzoeken wat verschillende partijen rekenen aan bereidstellingsprovisie" - dan zou ik dat wel gevraagd hebben.

Dat poog ik dus ook te doen, door middel van eerst gezamenlijk wat informatie bij elkaar te krijgen. Dat leek mij een snellere/efficientere manier om dit te bewerkstelligen (t.o.v. zelf iedere bank te moeten benaderen, hetgeen een vrij tijdrovend karwij zal zijn), ware het niet dat iedereen tot nu toe off-topic reageert. M.i. zouden de moderators er juist op toe moeten zien dat men on-topic blijft, in plaats van zelf off-topic te gaan door zich af te vragen of ik wel de juiste vragen stel. Als ik nu op deze manier wat informatie bij elkaar probeer te krijgen, prima toch? En als je er niet aan mee wilt werken: ook prima, maar laat het topic dan met rust zodat degenen die er wel wat in zien niet tussen al deze off-topic berichten door hoeven te lezen. Een ieder kan zelf prima bepalen hoe betrouwbaar zij de informatie achten. En waarom zou iemand incorrecte informatie delen? Vrijwel ieder forum lid hecht een bepaalde waarde aan zijn reputatie (leg mij anders eens het "karma" systeem uit). Dat alleen al is een incentive om geen onzin te verkondigen.

ABN-AMRO geeft aan dat ongeacht de grootte van het krediet, zekerheden en risicoprofiel, zij altijd 0.5-1.5% rekenen. Dat lijkt me een duidelijk verhaal, en als dit per bank in kaart gebracht kan worden, zou er wel degelijk een homogeen overzicht te maken moeten zijn. Of u het nut er van ziet, lijkt me niet relevant. Ik zie geen enkele reden om zo'n lijst niet te maken, mits het op feitelijke informatie berust. Het kan in mijn ogen op geen enkele manier kwaad om een overzicht te produceren. Ik wil u dan ook vragen om dit topic niet verder van de vraagstelling af te leiden, aangezien het m.i. niet relevant is of u al dan niet het nut van de vraagstelling inziet (mits het simpelweg om correcte informatie gaat). Niet mee eens. Zoals aangegeven, ABN-AMRO rekent per definitie 0.5-1.5%, ongeacht variabelen.

Wanneer iedereen die wat informatie heeft, dat deelt, moet het m.i. vrij makkelijk zijn om tot een lijst te komen.. Mwa, als je bedenkt dat wij met een laag risicoprofiel meer dan 2% bij de Rabobank zouden betalen, terwijl ABN-AMRO bij het hoogste risicoprofiel maximaal 1.5% rekent (en maar 0.5% bij het laagste risicoprofiel), dan lijkt het mij aannemelijk dat we bij de Rabobank ruim 2 keer zo veel zouden betalen. Dat lijkt mij geen gering verschil. Ik heb dat doelbewust niet beschreven omdat het afleidt van de vraagstelling. Wij weten dat voor onze bedrijfsvoering dit de meest logische kredietvorm is, dat staat niet ter discussie. Ik wil simpelweg proberen om d.m.v. het verzamelen van informatie tot een zo compleet mogelijk overzicht te komen, en het lijkt me dat dergelijk inzicht ook voor andere Higherlevel leden nuttig zou kunnen zijn.

Daar ben ik me van bewust. De vraag is dus of anderen wellicht informatie hebben over wat voor tarieven de verschillende banken rekenen voor de bereidstellingsprovisie. Bijvoorbeeld: ABN-AMRO rekent 0.5-1.5% (afhankelijk van risicoprofiel). Daar zit natuurlijk een procent verschil in, maar het schetst wel een beeld. Mijn doel is dus om uiteindelijk tot een complete lijst te komen van alle banken, om op die manier een globaal overzicht te creëren.

Ik heb recentelijk van mijn accountmanager bij de Rabobank te horen gekregen dat zij genoodzaakt zijn om bereidstellingsprovisie te gaan rekenen voor de kredietruimte op een rekening courant. Tot voor kort was daar geen sprake van, en zouden er dus enkel kosten zijn op het moment dat er daadwerkelijk van het krediet gebruik gemaakt zou worden. Nu begrijp ik dat banken sinds enige tijd zelf ook hogere kosten hebben voor het beschikbaar stellen van krediet, en dat zij dus feitelijk verlies lijden wanneer ze daar geen kosten voor doorrekenen. Nu las ik dat de meeste banken pakweg 0.5-1.5% bereidstellingsprovisie rekenen. Het percentage waar de Rabobank mee aan kwam zetten was echter meer dan 2%. En dat terwijl onze jaarcijfers en prognoses enorm goed zijn (dat zei de accountmanager van de Rabobank zelf ook). Het zal dus geen kwestie zijn van een hoger percentage i.v.m. hoger risico - het lijkt er op dat de Rabobank simpelweg duur is. Het is me in het verleden ook opgevallen dat diverse prijzen van de Rabobank aanmerkelijk hoger lijken te zijn dan de meeste andere banken. Echter, onder aan de streep waren die verschillen niet groot genoeg om daar verder tijd en aandacht aan te besteden. Maar wat ik bovenstaand omschreef, verandert die kwestie wel. Ik weet uiteraard dat er ook alternatieven zijn voor financiering, maar voor onze bedrijfsvoering is deze soort krediet toch het meest voor de hand liggend. Nu ben ik dus vooral benieuwd naar de verschillen qua rentes en provisie voor dit soort krediet bij de verschillende banken. Ik heb echter tot dusver nergens een overzicht kunnen vinden (wel diverse sites met wat informatie over rentepercentages, maar geen informatie over bereidsstellingsprovisie). Uiteraard is het een optie om diverse banken te benaderen en zelf zo'n overzicht te maken. Echter zijn er nogal wat verschillende banken, en het lijkt me een vrij tijdrovend karwij om zelf tot een volledig overzicht te komen. Ik ben dus benieuwd of jullie hier een beeld van kunnen schetsen (alle informatie is natuurlijk welkom, ook wanneer je maar van 1 of een aantal banken de percentages weet).

Dank je voor het delen van je ervaring! Als ik dit zo lees, lijkt me dit een nogal grijs gebied (zoals ik al vermoedde). Wat betreft de werkwijze die de betreffende accountantsorganisatie voorstelde: dat lijkt me inderdaad een nogal twijfelachtige werkwijze. En zo zou ik ook niet met mijn relaties om willen gaan. Ik zou sowieso de betreffende relaties op de hoogte willen stellen, simpelweg omdat dat wel zo netjes is. Maar ik vraag me dus nog steeds wel af wat er dan zou gebeuren wanneer een van die relaties niet zou instemmen met de overdracht naar de BV. Vooral ook omdat de eenmanszaak niet meer zal bestaan (de rechtspersoon natuurlijk wel). Maar ik vraag me dus af: stel dat een klant of leverancier niet instemt met de overdracht, kan het contract dan nog wel blijven bestaan? Wellicht dat iemand met een achtergrond in ondernemingsrecht daar wat over kan zeggen?

Ik ben benieuwd naar wat er gebeurt qua overname van contracten, wanneer een eenmanszaak geruisloos wordt ingebracht in een BV. Ik las hierover het volgende stuk: http://dirkzwagerondernemingsrecht.nl/2015/04/10/contractsovername-bij-inbreng-van-een-eenmanszaak-in-een-rechtspersoon-niet-vanzelfsprekend Dit geeft al veel duidelijkheid. Ik vind het ook een interessant gegeven dat wanneer de tegenpartij redelijkerwijs had kunnen weten van het bestaan van de BV, dat de tegenpartij geacht kan worden de BV als opvolgend contractant zou hebben geaccepteerd. Ik vind dat overigens wel een vreemd verhaal, want ik kan me voorstellen dat er tal van situaties zijn waarin het lastig aantoonbaar zal zijn dat de tegenpartij daadwerkelijk van het bestaan van de BV zou kunnen hebben geweten (het lijkt me vrij ongebruikelijk om periodiek te controleren of een klant nog wel vanaf dezelfde rekening betaalt..). Het lijkt me in ieder geval zinvol om in zo'n situatie de leveranciers waar contracten lopen, op de hoogte te stellen. Nu vraag ik me echter 2 dingen af: 1. Stel dat een leverancier op de hoogte wordt gesteld over de overdracht van het contract van een eenmanszaak aan een BV, en die leverancier geeft expliciet aan hier niet mee in te stemmen. Wat gebeurt er dan? Blijft het contract dan simpelweg van kracht tussen de leverancier en de oude rechtspersoon (aangezien dat eenmanszaak niet meer zal bestaan)? 2. Hoe zit dit qua contracten met klanten? Indien een klant de overdracht van een contract aan een BV weigert, behoudt de klant dan ook de overeenkomst met de oude rechtspersoon (ondanks het feit dat de eenmanszaak niet meer bestaat)? Of kan een klant dit dan gebruiken om onder de overeenkomst uit te komen of iets dergelijks? Of is de klant verplicht om de overdracht te accepteren?

Een begrijpelijke reactie, maar op basis van slechte ervaringen met 2 boekhouders, zou ik nog niet de aanname willen maken dat het per definitie aan mij ligt. Bij de eerste slechte ervaring was dat wel zo: die boekhouder was veel te goedkoop, en de daaruit voortvloeiende problematiek had ik moeten voorzien (het uit handen geven van belangrijk werk aan iemand die de waarde van zijn eigen tijd niet hoog inschat, is simpelweg vragen om problemen). De 2e problematische boekhouder, was echter een heel ander verhaal. Deze was absoluut niet goedkoop (en uiteraard komt er meer dan enkel dat bij kijken, maar daar lag het in ieder geval niet aan). Ik leg een bepaalde casus voor, en was benieuwd wat juridisch gezien mijn kansen zouden zijn, uitsluitend op basis van de feiten zoals ik ze noemde. Hoewel het ongetwijfeld goed bedoeld zal zijn dat er dan reacties komen van "het klinkt als een eenzijdig verhaal", of "heb je het probleem wel eens bij jezelf gezocht?" - heb ik daar weinig aan. Ik vroeg namelijk niet om een beoordeling van de plausibiliteit van mijn verhaal, maar om een beoordeling van de juridische mogelijkheden op basis van de feiten zoals ik ze presenteerde. Met dien verstande zou het dus ook niet relevant zijn of je het een plausibel verhaal vindt. Daar komt verder nog bij: het is ook helemaal niet aannemelijk dat ik een gekleurd verhaal zou voorspiegelen. Ik heb er namelijk totaal geen baat bij als ik advies vraag op basis van een verhaal wat niet volledig klopt, dan zou ik enkel mezelf in de maling nemen. Het is niet alsof het voor mij enige vorm van meerwaarde heeft als ik jullie zou overtuigen van een verhaal wat niet volledig is, of niet volledig klopt. Wellicht moet je m'n verhaal dan nog eens lezen. Ik stelde namelijk niet dat ik de schuld van een te late aangifte bij hem zou liggen (ik stelde dat dat een gevolg zou kunnen zijn, niet dat de schuld daarvan per se bij de boekhouder zou liggen). De essentie van mijn verhaal was dat het een onrechtmatige daad was dat de boekhouder de stukken achter hield, en dat ik daar juridische actie op wilde nemen. Wat de eventuele gevolgschade van die onrechtmatige daad zou zijn, lichtte ik enkel toe ter illustratie van het verhaal - maar dat is niet de essentie (dat zou wellicht invloed hebben op de hoogte van een schadevergoeding, maar niet op het vraagstuk of zijn handelen al dan niet onrechtmatig was). Ja, ik ben destijds direct met een nieuwe boekhouder (en accountant) in zee gegaan - tot dusver met volle tevredenheid. Het lijkt me echter niet wenselijk (volgens de huisregels) om op deze manier aan zelfpromotie te doen. Tenslotte nog even een vervolg op de kwestie, voor degenen die daarin geïnteresseerd zijn: Ik ben het volkomen met jullie eens dat de tijd en moeite die zou komen kijken bij een dergelijk juridisch traject, niet op zou wegen tegen de eventuele baten. Echter, zoals ik ook aangaf: het was ook voor een deel een principekwestie. Als het enkel om een meningsverschil zou gaan, zou ik daar verder geen tijd aan besteden. Maar in dit geval vond ik het toch dermate schofterig dat ik het daar niet bij wilde laten zitten. Ik zou het bijna een stukje maatschappelijke verantwoordelijkheid willen noemen. Als iedereen een ander overal maar mee weg laat komen, enkel op basis van dat het niet lucratief is om er werk van te maken, dan werk je het m.i. alleen maar in de hand dat zo iemand ook een ander op soortgelijke manier belazert. Met die gedachte heb ik de kwestie voorgelegd aan een advocaat. Hij heeft in eerste instantie een aanzegging voor een dagvaarding gestuurd. Uitkomst: 2 dagen later is er een schikking getroffen, waarbij de boekhouder ook direct schuld erkend heeft.

Dank voor de reacties! Ik zie dat dit een boek van ruim 3100 pagina's betreft. Nu ben ik benieuwd: is dit een werk waar enigszins doorheen te komen is van begin tot eind, of is dit eerder geschikt als naslagwerk? Gelet op de omvang, kan ik me zo voorstellen dat dit erg diepgaande materie is. Hoewel dat natuurlijk handig is om op de plank te hebben staan als referentie, ben ik vooral op zoek naar iets waar echt goed doorheen te werken is. Naar aanleiding van bovenstaande tip, was ik al verder gaan kijken bij Wolters Kluwer, en kwam ik ook dit boek tegen. Lijkt me inderdaad een goed startpunt. Daar kan ik me inderdaad wat bij voorstellen. Het is ook niet mijn doel om heel diep op specifieke materie in te gaan (met uitzondering van zaken die voor mij specifiek interessant kunnen zijn). Mijn uitgangspunt is vooral dat het me nuttig lijkt om op diverse vlakken wat basiskennis te vergaren die als ondernemer in de praktijk toepasbaar/nuttig zouden kunnen zijn. Het lijkt me wat dat betreft niet heel nuttig om me echt te verdiepen in heel specifieke materie die nodig is bij het oplossen van een conflict, maar me juist meer te richten op kennis die handig is bij het inschatten van kansen/risico's/valkuilen bij veelvoorkomende situaties. In de zin van: een redelijk beeld hebben van of je in een situatie al dan niet in je recht staat - maar ook bijvoorbeeld bij het bepalen van wat er zoal wel of niet mogelijk is bij het bedenken van een nieuw businessplan. Overigens, voor degenen die het interessant vinden: ik heb dus bij Wolters Kluwer eens gekeken wat me zoal interessant lijkt (voor de goede orde: ik heb al vele jaren een grote eenmanszaak met personeel, aanzienlijke en langdurige groei, in de IT/internet, oorspronkelijk gericht op MKB maar de laatste tijd ook steeds meer grootzakelijke klanten). En dit zijn een aantal titels die me wel interessant lijken om eens te lezen (ik deel dit vooral voor wanneer anderen geïnteresseerd zijn in dit onderwerp): [*]Kredietopvraging en insolventierisico [*]Inleiding ICT en recht [*]Geruisloze omzetting [*]BV!? Waarom, wanneer [*]Bitcoins [*]Recht en computer [*]Outsourcing

Een aantal van de beste ondernemers die ik ken, hebben een juridische achtergrond. Nu is dit enerzijds omdat het simpelweg erg goede ondernemers zijn, maar hun juridische achtergrond speelt toch ook zeker een rol. Ik ben eigenlijk altijd wel op zoek om mijn kennisvlak te verbreden, en iets in de juridische richting lijkt me erg interessant. Niet in de zin van dat ik alles zelf wil kunnen doen. Integendeel: wanneer het op een belangrijk juridisch vraagstuk aankomt, zal ik daar altijd een expert voor willen inzetten. Maar enige verstand van zaken lijkt me toch zeker nuttig. Ongeveer op dezelfde manier als hoe het m.i. altijd zinvol is voor een ondernemer om een bepaalde kennis van boekhouding en fiscale zaken te hebben. Niet om vervolgens alle boekhouding zelf te gaan doen, maar juist omdat de kennis een nuttige rol in de bedrijfsplanning/voering kan hebben. En daarnaast kan het ook nuttig zijn om een bepaalde mate van controle te hebben over degenen waaraan fiscale werkzaamheden uitbesteed worden. Hetzelfde kan m.i. ook opgaan op juridische vlak. Nu ben ik benieuwd of iemand met een juridische achtergrond wat tips kan geven voor interessant leesmateriaal (titels van boeken) voor een ondernemer die zich wat meer wil verdiepen in ondernemersrecht. En het hoeft ook zeker niet in Jip en Janneke-taal geschreven te zijn, maar anderzijds is het ook niet mijn ambitie om er op af te studeren o.i.d. Ik ben benieuwd!