Tamden

Ik verkoop goederen inderdaad, maar vanwege de situatie plaats ik hier liever niet wat precies. Het komt er op neer dat ik in een branche zit waar het om luxe goederen gaat en waar ik per klant een behoorlijke marge op heb maar er komen geen klanten binnen. Misschien 1 of 2 per maand en als die dan ook wat kopen heb ik mazzel en levert dat op dat moment ongeveer 500,- tot 1000,- omzet per klant op, ik werk met aanbetalingen omdat het product pas veel later geleverd wordt. De producten die ik heb zijn niet meer te retourneren, die zijn inmiddels bijna allemaal al te lang in mijn bezit dat de leverancier er ook niks meer mee kan. Uitverkoop gaat ook niet want ik krijg nu al geen mensen naar mijn winkel toe en de prijzen zijn al lager dan bij anderen. Overigens heb ik op de website ook al een outletafdeling staan. Ook dat haalt dus geen extra mensen naar binnen. Deze situatie is al zeker anderhalf jaar hetzelfde, er komt wel wat binnen maar er zit zeker geen groei in het aantal klanten. En wat er binnen komt is elke maand afwachten of het wel of niet genoeg is om de rekeningen te kunnen betalen en ik moet dus ook al ongeveer een jaar elke maand kiezen welke rekening ik op dat moment wel of niet betaal. Ik ben gestart met een borgstellingskrediet dus heb "begeleiding" vanuit de gemeente gehad, en die begeleider heeft al een hele tijd geleden aangegeven dat BBZ voor mij niet mogelijk is omdat er dan simpelweg gekeken wordt naar het totale gezinsinkomen en geen rekening wordt gehouden met de vaste lasten. Dus aangezien mijn man meer dan bijstandsniveau verdiend hebben wij geen recht op aanvulling. En het is inderdaad ook zo dat onze privelasten al te hoog zijn, dus de zakelijke lasten worden nog uit de zaak betaald, en prive wordt alles door mijn man betaald, aangevuld met hulp van mijn moeder en oma... Het is allemaal een grote puinhoop en ik zie echt geen mogelijkheid meer om hier op een andere manier uit te komen. Ik heb ook al een erg coulante regeling met de huurbaas van mijn winkelpand, maar wel onder de voorwaarde dat er nu elke maand betaald wordt, anders wordt die regeling teruggedraaid. En de bank wil ook niet meewerken. Als ik nog een keer te veel in min sta dan gaan ze me dwingen tot bedrijfsbeëindiging. Het is dus geen echte keuze, het is een kwestie van afwachten tot ik wederom me niet aan de afspraken kan houden en iemand er genoeg van gaat krijgen. Wat overigens al bij iemand is gebeurd die de zaak al voor de rechter heeft laten voorkomen. Om te voorkomen dat het probleem alleen maar groter wordt wil ik er dus mee stoppen, maar ik weet niet hoe.

Ik weet al dat ik geen kans maak op een Bbz, aangezien mijn man meer verdient dan bijstandsniveau. Het is maar 200,- netto meer en te weinig voor de vaste lasten, maar goed daar wordt geen rekening mee gehouden... De hoogte van de schulden zit in totaal op ongeveer 60.000,- 30.000,- bankkrediet wat nog openstaat. 10.000,- rekening courantkrediet 10.000,- huurschuld en nog wat leveranciersachterstanden. Tot op heden heb ik uit de zaak nog geen inkomen kunnen onttrekken en heb tot nu toe elke maand op het nippertje nog een verkoop gehad waardoor ik net weer de vaste lasten kon betalen, maar nu beginnen de overige schulden op te lopen en als ik deze maand niks verkoop dan kan ik de bank niet meer betalen. Dus ik weet dat het verstandiger is om de handdoek in de ring te gooien om verdere schade zo veel mogelijk te beperken. Maar ik wil zo graag weten op welke manier ik dat het beste kan doen. Ik zou graag willen weten of ze in geval van faillissement of WSNP nu toch aan het inkomen van mijn man kunnen komen en het huurcontract van ons huis kunnen laten ontbinden ondanks dat we op huwelijkse voorwaarden getrouwd zijn.

Wederom bedankt! De situatie is een beetje anders dan gebruikelijk. Wij huren een particuliere woning, dus niet van de woningbouw en op dit moment is daarop nog geen huurachterstand dus er is geen sprake van dat de huurbaas ons eruit zal proberen te zetten. De vraag is of een curator of bewindvoerder mag eisen dat wij een goedkopere huurwoning gaan zoeken? En met name ben ik geïnteresseerd in de vraag in welke situatie dat eventueel wel of niet zal zijn. Met andere woorden, als ik hier wil blijven wonen, moet ik dan kiezen voor WSNP of voor een persoonlijk faillissement?

Dank voor de reacties! Het punt is dat we eigenlijk niet willen verhuizen en op dit moment kunnen onze ouders nog helpen in de kosten voor de huur, en over een aantal maanden zal het naar verwachting ook wel mogelijk zijn om de kosten op te kunnen brengen aangezien mijn man dan klaar is met zijn studie en meer kan gaan werken en geen studiekosten meer heeft. Dus ik wil er eigenlijk voor zorgen dat we het huis niet uit hoeven... Wat ik graag zou willen weten is of men tijdens een WSNP of faillissementstraject ons kan verplichten de huur op te zeggen?

Hallo, Ik zou graag willen weten wat een faillissement in mijn situatie voor gevolgen zal gaan hebben. Ik heb al ontzettend veel berichten op dit forum en andere websites gelezen, maar nog geen een gevonden in exact dezelfde situatie als de mijne. Vandaar dat ik hem hier voor wil leggen en hopelijk kan iemand mij verder helpen. Het is een erg ingewikkelde zaak en een lang verhaal, dus als er iets niet duidelijk is, dan vraag het maar en ik zal het verder toelichten. Ik ben 2,5 jaar geleden een eenmanszaak begonnen en ben vlak daarvoor getrouwd onder huwelijkse voorwaarden. Wij wonen in een huurhuis en ik heb inmiddels mijn bedrijf aan huis. Ik ben gestart door middel van een lening van de bank (met verpanding van de inventaris en voorraden aan de bank) met een borgstellingskrediet van de gemeente en was ervan overtuigd dat mijn zaak een gat in de markt was (zoals waarschijnlijk alle startende ondernemers denken). Echter, vanaf het begin is er wel aanloop geweest maar er zit totaal geen groei in en de opbrengsten zijn niet of nauwelijks voldoende om de aflossing aan de bank te betalen. De huur van het pand heb ik ruime tijd ook niet kunnen betalen en heb ik inmiddels opgezegd en voor de achterstand loopt nu een betalingsregeling. Dat alleen levert een maandelijkse vaste lasten post op waarvan ik geen enkele maand zeker ben deze te kunnen betalen en inmiddels is het zover dat ook andere rekeningen zoals crediteuren niet meer betaald kunnen worden. Een ervan heeft de zaak al uit handen gegeven aan een deurwaarder en ik ben nu in afwachting op de uitspraak van de rechter. Nu ben ik op het punt beland dat ik de keuze moet gaan maken of ik ga stoppen en zo ja op welke manier, de WSNP in of faillissement aanvragen. Dat ik moet gaan stoppen lijkt me onvermijdelijk, ik heb geen middelen meer om traffic naar mijn zaak te krijgen, dus ik zie geen mogelijkheden meer om mijn zaak te behouden. Dus, wat ik graag zou willen weten is wat in mijn situatie het verstandigste is om te doen. Zelf faillissement aanvragen of een WSNP aanvragen? Zoals ik al schreef zijn mijn man en ik getrouwd op huwelijkse voorwaarden. Mijn man heeft een inkomen, maar dat is niet voldoende om de maandelijkse prive-lasten te betalen, wij hebben een vrij hoge huur (dat heeft weer andere redenen). Het is echter wel meer dan het bijstandsniveau. Ik heb geen inkomsten, ben wel hard op zoek naar een baan maar dat lukt niet ook niet echt. Zoals ik heb begrepen zal bij een WSNP het inkomen van mijn man wel meegeteld worden voor de berekening van het VTLB maar niet voor de aflossing van schuldeisers. Maar hoe zit dit dan als onze maandelijkse kosten al hoger zijn dan bijstandsniveau? Kunnen ze ons verplichten de huur op te zeggen of wordt het huurbedrag meegenomen in de berekening van het VTLB? En als ik mezelf failliet laat verklaren, wat gebeurt er dan met het inkomen van mijn man? Als ze namelijk daar ook nog vanaf gaan snoepen dan kunnen we niks anders dan met zijn tweeen weer bij mijn ouders gaan inwonen, aangezien we nog niet lang genoeg ingeschreven staan bij de woningbouw om kans te maken op een ander huis. Dit is in het kort even de situatie, ik hoop dat iemand mij hiermee wil helpen en kan uitleggen wat de verschillende scenario's zijn waar we rekening mee moeten houden. Alvast mijn hartelijke dank! Tamara