TonJ

Na de beëindiging van een samenwerkingsovereenkomst resteert een vordering van mij op mijn ex compagnon. De samenwerking was in principe op basis van 50/50 resultaatverdeling. Het bedrijf werd gerund op naam van mijn eenmanszaak, mijn compagnon stuurde facturen voor zijn dienstverlening. Na het stopzetten van de samenwerking diende het resultaat te worden verdeeld. Doordat vooruit is gefactureerd is er teveel uitgekeerd aan mijn ex compagnon, kortom ik heb een vordering. Via een advocatenkantoor heb ik hem daarop aangesproken. Ik sta op het punt om de incasso te effectueren via de rechter. Dit brengt advocaatkosten met zich mee die ik uiteraard ook wil verhalen. Mijn contactpersoon bij het advocatenkantoor geeft echter aan dat de rechter bij een toewijzing van mijn vordering mijn expompagnon slechts voor 25% in de advocaatkosten zal worden veroordeeld. Totaal worden deze geschat op 4000. De resterende 75% moet ik dus zelf betalen. Hierdoor overweeg ik om deze hele heisa achterwege te laten omdat ik dan per saldo misschien de vordering toegewezen krijg, maar ik moet uiteindelijk toch nog 3000 aan advocaatkosten betalen, waardoor ik er persaldo niets mee op schiet. Kan iemand mij aangeven of de geschetste handelswijze van de rechter echt zal uitpakken zoals door de medewerker van het advocatenkantoor aangegegeven? Wellicht heeft iemand een suggestie hoe ik e.e.a. kan aanpakken zodat ik wel een groot deel van mijn vordering krijg?

Prima, bedankt voor jullie reacties. Ik zie af van een Management BV.

Welke aansprakelijkheden er ook maar kunnen ontstaan (mismanagement, onverantwoord handelen van medewerkers en vervolgens als statutair directeur aansprakelijk gesteld kunnen worden). De Management BV zal overigens de directie voeren in de BV van de opdrachtgever. Als directeur van de directrice zal ik als natuurlijk persoon de BV in die rol vertegenwoordigen. Om dit te organiseren moet er inderdaad eerst een notaris aan te pas komen. De BV van de opdrachtgever moet overigens ook nog opgericht worden. Ik kom steeds dichter bij de conclusie dat de contructie van de management BV niet meest verstandige optie is. Na jullie reacties lijkt me de meest voor hand te liggen dat ik als natuurlijk persoon de rol van statutair directeur op me neem. Gebruikelijkloon is dan niet aan de orde m.i. (bij de route via de Management BV wel) omdat (a) er een heldere formulering komt on de vorm van een 'overeenkmst van opdracht' en (b) de uitvoering van taken is naar eigen inzicht in te vullen. Een arbeidsrelatie wil de opdrachtgever niet. Daarnaast is mijn aandeel geen aanmerkelijk belang (<5%).

Ik ben inderdaad de dga. Bij een arbeidrelatie is een gezagsverhouding van belang. Die ontbreekt bij een statutair directeur m.i.

Ik hoor graag jullie oordeel in hoeverre mijn stelling correct is. Ik ben namelijk voornemens een Management BV op te richten met als doel prive aansprakelijkheden te voorkomen. Situatie: - Management BV met een ‘overeenkomst van opdracht’ voor (statutaire) directie taken in de BV van de opdrachtgever - Er is geen arbeidsovereenkomst, vergoedingen worden betaald op declaratiebasis, waarbij de management BV een nota met BTW uitreikt aan de opdrachtgevende BV - De dga van de Man BV heeft (in privé) een aandeel in de BV van opdrachtgever (geen AB) - De Management BV heeft uitsluitend de BV van de opdrachtgever als klant - De dga van de Man BV is in loondienst van deze Management BV (2 dagen pw); iom met de fiscus (to do) wordt loon uit de management BV gehaald van minimaal € 17.600 (2/5 x € 44.000) Mijn stelling is: Er is geen risico dat de situatie tussen de dga van de Management BV en de BV van de opdrachtgever als een (fictieve) arbeidsrelatie wordt aanmerkt Is mij stelling juist?