kuifje

Op 30-11-2021 om 13:42, Hans v N zei:

Kern van je argumenten zijn de bewijslast. Het is niet moeilijk om te bewijzen dat jij de handelsnaam eerder gebruikte (facturen ed) en bekendheid hebt bij een bepaalde doelgroep/regio (reclame en wederom facturen). Daarna moet TS bewijzen / aantonen dat er sprake is of kan zijn van verwarring.

Verwarringsgevaar is slechts een secundaire factor in de bepaling van de kwade trouw. Lang niet beslissend, niet de ene kant op en niet de andere kant op.

Op 30-11-2021 om 13:42, Hans v N zei:

En als laatste zal TS moeten bewijzen dat de merkhouder zijn handelsnaam kende of behoorde te kennen.  Dat laatste heeft vooral te maken met bekendheid van de handelsnaam van TS.

Dit is lang niet beslissend.

Je vergeet de laatste en moeilijkste stap: aannemelijk maken dat de andere partij andere, oneerlijke bedoelingen had. Als de andere partij stelt: 'Ik wil alleen mijn eigen producten/diensten beschermen door middel van mijn merk, verder heb ik geen onderliggende bijbedoelingen' dan is dat aan jou om het tegengestelde te bewijzen.

Ik zie in het verhaal van TS geen enkele aanleiding om registratie te kwader trouw aan te nemen. Het enkele feit dat er reeds iemand anders is met dezelfde handelsnaam is ruim onvoldoende reden om dat te stellen, daarvoor moet er veel meer aan de hand zijn. Het feit dat de andere partij ook op gewone wijze zakelijk actief is (en niet probeert de TS af te persen), is juist een tegenindicatie daarvoor.

Op 29-11-2021 om 16:20, Hans v N zei:

 kan de houder nietigheid inroepen op basis van registratie te kwader trouw

Ik lees op HL wel vaker over nietigheid wegens kwader trouw.

Dit is in theorie mogelijk, maar is lang niet vanzelfsprekend. Kwader trouw moet wel degelijk bewezen worden, het is niet 'vanzelf' aanwezig als de handelsnaam eerder was dan de merknaam.

Op 29-11-2021 om 16:20, Hans v N zei:

Je kan de concurrent ook voorhouden dat hij de kosten van een procedure (ook die van jou) zal moeten betalen als het tot een rechtszaak komt hij verliest.

Bij een inbreukzaak is dit zo, maar bij een nietigheidsverzoek wegens 'kwader trouw'? Ik twijfel daar sterk aan.

Op 29-11-2021 om 16:20, Hans v N zei:

Handelen in strijd met de Handelsnaamwet is op grond van art. 7 Handelsnaamwet ook strafbaar. Dit kan leiden tot een boete of zelfs een hechtenis.

En daar is NOG een hogere bewijslast voor nodig dan een merkregistratie te kwader trouw.

En welke handeling in strijd met de handelsnamenwet heeft de andere partij daardwerkelijk gedaan?

Het is leuk om te bluffen, en wie weet werkt het, maar volgens mij zijn de mogelijkheden die je noemt eerder theoretisch-juridisch dan praktisch bruikbaar.

OK, blijkbaar was dit al sinds 2014 bekend. Uit de openingspost kreeg ik de indruk dat dit al sinds 2014 interne besloten was maar pas recent bekend geworden was.

En natuurlijk kun je op een gegeven moment besluiten dat het zakelijk of maatschappelijk beter is om je technologie met de wereld te delen.

Maar uiteindelijk maakt dit niet veel uit. Fundamenteel blijft het een raar verhaal.

Als je geen patenten wilt, maar je technologie met de wereld wilt delen.... Prima, maar dan hoef je ook geen tijd en energie en geld te besteden om ze aan te vragen en in stand te houden en om vragen van anderen om een licentie te beantwoorden. Als dat je doel is, vraag ze dan gewoon niet aan.

En als je wel patenten wilt, maar RELATIEF vrijgevig licenties wilt uitgeven, met relatief milde condities, omdat je denkt dat dat beter voor je business is.... Ook prima, maar hang dan niet de heilige uit alsof je alles wilt weggeven en patenten eigenlijk ondingen vindt.

Ik zie maar twee scenario's/redenen waarom ze het doen, en bij beide past de uitleg van Musk slecht. Als ze doen wat hij zegt dat ze doen, dan is dat een suboptimale oplossing voor beide mogelijke scenario's.

Patenten vraag je aan met een reden, en het kost veel geld. Het kan natuurlijk best dat je op een gegeven moment denkt dat het beter zou zijn geweest als je in het verleden geen patent had aangevraagd (dat je 'spijt' hebt), maar dan kun je ze gewoon terugtrekken/opgeven. Veel makkelijker dan dat rare 'open source' verhaal van Musk.

Als je wilt dat iedereen over het paadje aan de achterkant van jouw tuin mag wandelen, is het onlogisch om een bordje 'verboden toegang' op te hangen, met nog een bordje eronder 'eigenlijk is het bordje hierboven niet van toepassing'. Dat is wat hij doet, maar dan met patenten.

Maar goed, misschien heeft hij redenen waar ik te dom voor ben om ze te snappen, dat kan best, hij is tenslotte een succesvolle zakenman volgens velen.

Klinkt leuk, maar vanuit mijn professionele achtergrond zeg ik: kan niet.

Je kunt je patenten niet 'open-sourcen'. Je kunt ze terugtrekken, je kunt de belastingen niet betalen zodat ze vervallen, maar je kunt ze niet open-source maken, wat dat dan ook mag betekenen. Je kunt natuurlijk ook besluiten om vanaf 2014 geen patent meer aan te vragen op je technologie, maar dan maak je je patenten niet openbaar, dan heb je ze gewoon niet.

En octrooirechtelijk: Je kunt intern bij Tesla wel de beslissing maken dat je je patenten niet zult gebruiken, maar zolang de concurrentie dat niet weet, maakt het geen donder uit, die hebben er rekening mee te houden. En zelfs als de CEO van Tesla zoiets in het openbaar zegt: heeft nauwelijks waarde.

Het is simpel als vergelijking: Als jij een stuk grond hebt met bordjes 'verboden toegang', kun je wel zeggen 'oh maar ik heb al in 2014 besloten dat ik niemand ga vervolgen'maar als niemand dat weet en alleen de bordjes ziet, dan blijven de meesten toch van jouw stuk grond af.

'Lottery ticket to a law suit....' No way ! Je besluit zelf om een rechtszaak aan te spannen als iemand inbreuk maakt, niemand dwingt je daartoe. Je kiest zelf of je die rechtszaak aangaat.

In andere woorden: zelfs als is het stuk grond echt van jou, dan nog steeds is het jouw keuze om wel of niet achter degene aan te gaan die er op loopt.

Sorry, totdat ik nadere info heb (en ik kan eigenlijk geen juridisch scenario bedenken waarin zijn uitspraken passen, maar goed, misschien wordt ik verrast) zijn het slechts soundbites. Marketing. Meer niet.

Ik ben geen advocaat, en kan er dus goed naast zitten, maar ik heb wel de volgende opmerking.

Ik kan me goed voorstellen dat ik de andere partij zou zijn en ook zo'n contract zou tekenen, waarbij ik dan nog altijd niet verplicht zou zijn werkzaamheden uit te voeren gedurende een bepaalde termijn.

De vraag is natuurlijk wat er in het contract staat.

Die 'zakenpartner' is natuurlijk geen werknemer, maar ook een zelfstandig ondernemer.  Ik zou als zelfstandig ondernemer een dergelijk contract waarschijnlijk eerder beschouwen als een raamcontract, waarbinnen specifieke opdrachten gegeven kunnen worden onder de voorwaarden van het raamcontract, maar waarbij die specifieke opdrachten NATUURLIJK ook geweigerd kunnen worden.

En als het teveel richting 'uren beschikbaarheid' met toezicht op de kwailiteit gaat, kan het zomaar geherkwalificeerd worden als werknemerscontract, en ik weet niet of je daar veel mee opschiet.

Ik zou me in jouw situatie niet al te zeker van mijn zaak  voelen. Tenzij je echt een specifiek project overeengekomen bent, maar dan zou je niet klagen dat hij na 2 maanden weggaat, maar dat het werk niet af is. Maar misschien heb ik het mis, en natuurlijk ligt dat er ook aan wat hij voor verplichtingen heeft onder het contract.

Leg eens iets meer uit wat voor werkzaamheden het zijn, en wat de rol van de zakelijke partner is en wat zijn verplichtingen zijn/waren onder het contract.

En hoe hebben ze het rekeningnummer gelinkt aan naam/adres/email van de vraagsteller? Die gegevens zijn toch niet openbaar?

Op 21-10-2021 om 15:46, Joost Rietveld zei:

En als er dus niets fout gaat, betaal je jaren/decennia te veel belastingen en boekhoudkosten, alleen maar omdat er een worst case scenario is (die er, laten we wel wezen, altijd is).

 

Column is overigens niet helemaal actueel meer, maar 100k winst met z'n tweeën is inderdaad wel erg mager om een BV voor op te tuigen

Ja, maar in dit geval wil hij/hij een VOF aangaan. Dat betekent dat als de vennoot de zaak verknoeit en/of als de relatie op een gegeven moment niet meer zo goed is waardoor de business slechter draait, schuldeisers toch bij hem/haar terecht komen.

Voor mij zit het risico niet zozeer in de aard van de activiteiten/de verzekerbaarheid daarvan, maar in de aanwezigheid van een partner, met zijn/haar eigen wensen en grillen en ontwikkelingen.

Ik snap iets niet: hoe kan ondernemer B een pand verhuren dat niet van hem is, maar van zijn onderneming? [Als het pand niet van zijn onderneming was, speelde het probleem immers niet]

Als het pand eigendom is van ondernemer B persoonlijk, dan maakt een verkoop van de onderneming (waar het pand niet in zit) van ondernemer B niets uit voor ondernemer A, dan kan ondernemer A rustig als huurder bliven zitten.

Als het pand eigendom is van  de onderming van ondernemer B, dan heeft ondernemer A een contract met de onderneming van ondernemer B, niet met ondernemer B persoonlijk. Dan kan ondernemer B zijn onderneming best verkopen zonder rekening te houden met ondernemer A, want er verandert dan niets voor ondernemer A.

[Al dit ervan uitgaande dat de onderneming van ondernemer B een afzonderlijke rechtspersoon is].

Het belangrijkste: wie is de tegenpartij bij het contract, en hoe definieeert vraagsteller 'zijn gehele onderneming'

Op 5-10-2021 om 14:34, Pomper zei:

In mijn optiek heeft verkoper een verkeerde EAN gebruikt. Hij zal de intentie hebben gehad om het per glas te verkopen maar heeft de EAN van de set gebruikt.

Lees de bijdragen van Daniel eens door. Die maken duidelijk dat een verkeerde EAN bij het platform (en dan nog do onmogelijkheid om dat te corrigeren) ook een heel realistische mogelijkheid is.

Op 4-10-2021 om 21:21, Pomper zei:

Misschien vergis ik mij maar volgens mij heeft een individueel glas een ander EAN nummer dan de set van de 6 glazen. 

De advertentie van Blokker geeft de EAN van de set weer. Als koper mag je dan ook de set verwachten. 

 

Ik denk niet dat je van een koper (een zakelijke koper niet, en een consument al helemaal niet) kunt verwachten dat ze EAN nummer gaan, of zelfs kunnen, checken.

Wat van belang is dat er (blijkbaar) een set van 6 is aangeboden, er 6 glazen worden getoond, en ook dat de omschrijving zegt 'Chef & Sommelier - Cabernet Young Wines 47Clset6' (let op de laatste 4 tekens!).

Dat is veel belangrijker dan wat de EAN is, of waar die voor staat.

Lijkt mij niet.

Artikel 13 lijkt me te gaan specifiek over de investering en de terugbetaling daarvan. Dat ligt al 15 jaar in het verleden.

Voor hetzelfde geld gaat het hele contract slechts over de investering en de terugbetaling, en niet over de verhouding daarna, wij weten het niet.

En bij een omzet van 1.6 M€ is een boete van 20K€ natuurlijk ook niets, slechts 1%, dus daar hoef je geen rekening mee te houden.

Natuurlijk zou TS juridisch advies moeten zoeken in verband met wat wel en niet mag onder het contract. Maar wat ik bedoelde is dat zelfs als opzeggen op 3 maanden gewoon mag volgens het contract, hij niet met lege handen staat.

Hij heeft waarschijnlijk wel degelijk iets waardevols in handen, waar de andere partij (als die rationeel handelt) best wel toegevingen voor wil doen.

Ten eerste  heeft hij dingen die een positieve waarde hebben voor de andere partij, ten tweede kan hij dingen doen die een negatieve waarde voor de andere partij hebben (en waar ze dus over zouden moeten onderhandelen opdat hij ze niet gaat doen).

Na zo'n lange tijd heb je, neem ik aan, toch een behoorlijke technische- en marktkennis.

Je zou dus kunnen doorgaan met onderdelen van andere leveranciers. Als jij zegt dat die even goed zijn, maar goedkoper, zullen waarschijnlijk de meerderheid van de klanten dat geloven en bij jou blijven.

Ook kun je eventueel ook machines van een alternatieve leverancier in de markt zetten.

En je kunt je zelfs nog presenteren als 'specialist in onderhoud en reparatie van XYZ machines'

Dit is niet ideaal, dat begrijp ik ook wel, en die fabriek lijkt niet heel netjes met je om te gaan en dat doet pijn.

Maar je kunt ook de dingen die ik bovenstaand noem als argument in onderhandelingen over een betere afsluiting van de 22-jarige samenwerking gebruiken.

Je hebt best wel iets in handen: De contacten, de marktkennis, genoeg technische kennis om hen pijn te doen, de onderhoudsgeschiedenis van de machines, eventuele modificaties, fe reputatie, misschien de website...

Dat is misschien voor jou niet zoveel waard als het officiele dealerschap zelf, maar het zijn wel dingen die waarde hebben voor de fabrikant (of hun nieuwe dealer), en daar kun je best (hard, dat doen zij immers ook) over onderhandelen.

De vraag is natuurlijk 'wat is omzetverlies'?

Is dat ten opzichte van het jaar 2019? Of is dat ten opzichte van een optimistische prognose voor 2020, gemaakt eind 2019?

En waarom zou een 'jaar' de relevante factor moeten zijn, en moet dat perse een kalenderjaar zijn?

En waarom zou omzet de bepalende factor moeten zijn, een ondernemer streeft toch naar winst, niet naar omzet?

Ik heb geen antwoord op de hoofdvraag, maar als het gaat om de vraag 'voelt het goed om het te houden' dan zijn er, los van juridische aspecten, als gemakkelijk 5 of 10 basissituaties te definieren, de ene niet noodzakelijk beter of eerlijker dan de andere, op basis waarvan je zo'n morele vraag kunt beantwoorden.

Ik kan me bijvoorbeeld gemakkelijk voorstellen dat een ondernemer die al 5 jaar op rij 50% winstgroei en omzetgroei heeft, en in januari 2020 extra personeel heeft aangenomen, eerlijk vindt dat hij er wel recht op heeft, zelfs als hij in uiteindelijk 2020 toch nog 25% omzetgroei en 5% winstgroei heeft gehad. Die zal 2020 waarschijnlijk een bar slecht jaar vinden.

Dat zal moeilijk worden.

Een octrooi kun je alleen krijgen op iets dat nieuw en inventief is vergeleken met ALLES wat ooit op de wereld openbaar gemaakt is.

Als dat product in het buitenland wordt gemaakt (en ik neem aan al verkocht, onder andere aan jou), is het wettelijk niet mogelijk een octrooi te krijgen.

Ook andere vormen van wettelijke bescherming zie ik niet direct zitten.

Het enige dat er dan op zit is een overeenkomst maken met de producent, dat hij het product aan niemand anders in NL mag verkopen. Maar of hij dat wil, en op welke voorwaarden....?

Op 26-8-2021 om 10:33, Daniel_Nijmegen zei:

zojuist een mail terug gehad van advocaat tegenpartij, zie hieronder

 

Als ik die mail zie, dan lijkt het maar te gaan om twee hoofdissues:

1) De teksten en foto's plegen inbreuk (volgens hen) op hun auteursrecht.  Je hebt als verweer dat je die van de officiele verdeler hebt gekregen.

a) Dat is op zich een goed verweer, maar de andere partij heeft wel gelijk dat je niet bewijst dat je toestemming gekregen hebt om die teksten en foto's te hergebruiken (dus documenteer dat!)

b) Je bewijst verder niet dat die andere partij die toestemming uberhaupt mocht geven. Als het een officiele verdeler is, mocht je aannemen van wel, (dan moeten ze zelf hun verdelers maar betere instructies geven) maar dit betekent nog niet dat het mag, hoogstens dat je redelijke moeite hebt gedaan om toestemming te krijgen en zeker niet kwaadwillend was, en dat zou wel weer een belangrijke factor bij een eventuele schadevergoeding zijn.

Wat dit punt betreft zou ik expliciet vragen of verdelers X, Y en Z, jouw bronnen, gerechtigd zijn om toestemming te geven aan hun klanten om het materiaal te publiceren tijdens verkoopsactiviteiten van de bij die verdelers gekochte producten, en zo niet, wie die toestemming wel kan geven.

2)  Zij beweren dat jij verantwoordelijk bent voor de teksten/foto's die er staan. Jij beweert dat bij sommige platformen jij daar geen controle over hebt. Ik weet niet wat waar is, maar als je (bewijsbaar!) gelijk hebt is hun bewering natuurlijk belachelijk.

De jaartaks dient normaal gesproken de laatste dag van de maand van de verjaardag van de indiening betaald te worden.

Als hij in Feb 2020 betaald is, zegt dat op zich niet zoveel. Het kan zijn dat hij pas in maart, april, mei of zelfs later betaald diende te worden, en rijkelijk vroeg betaald is.

De laatste dag van de maand van de verjaardag is de kritische dag. Als het dan niet betaald is, is het in principe te laat.

Maar de octrooihouder kan dan nog 6 maanden lang met een boete alsnog betalen.

Dus eigenlijk ben je pas 6 maanden later 'veilig'. En dan nog kan het register achter lopen (maar dat zou normaal gesproken niet meer dan een paar weken moeten zijn). En als de octrooihouder echt een goed excuus heeft (9 maanden in coma gelegen, of zo, dat soort extreme dingen) dan kan zelfs nog later betaald worden, maar dat is zeer uitzonderlijk.

Ja je hebt het verkeerd, je moet de indiendatum nemen.

Maar pas op: de expiratiedatum is de indiendatum + 20 jaar. Het kan heel goed dat er al jaren geen belastingen meer betaald zijn, en dat het octrooi dus onherstelbaar vervallen is, en toch blijft die expiratiedatum hetzelfde. Die zegt dus niets over of het octrooi nog van kracht is. Daarvoor moet je bij het NL register kijken achter de vermelding 'Status'

Op 24-8-2021 om 19:43, Hans v N zei:

Perfect weergegeven Michiel. Wil nog toevoegen dat patenten belangrijk zijn in landen waar de vinding wordt vermarkt én waar de vinding wordt geproduceerd. Verder is het wellicht mogelijk om de het nieuwe product te voorzien van een of meer patenten als het gaat om een verbetering van de stand van de techniek. 

Inderdaad, prima antwoord van Michiel (komt er eindelijk een vraag over iets waar ik verstand van heb, antwoordt een ander hem sneller....zucht).

Let wel op, voordat mensen verkeerde ideeen krijgen op basis van de laatste zin van Hans: Zelf een patent aanvragen kan inderdaad nuttig zijn, maar is GEEN bescherming tegen patenten van een ander.

Ook is er voor de oorspronkelijke vraagsteller nog de volgende opmerking: je spreekt over 18 jaar. Vanaf welke datum heb je geteld? Aanvraagdatum? Publicatiedatum? Toekenningsdatum? Weet dat een patent sowieso maar maximaal 20 jaar na de AANVRAAGDATUM geldig is, langer kan niet. Wellicht zit je al dichter bij die 20 jaar  dan je je zelf realiseert.

Op 18-8-2021 om 10:15, Ferry zei:

Gedeeltelijk met je eens. In zaak 1 was (in mijn afwezigheid) de discussie al gaande (Stel je 2 exotische temperamentvolle dames voor) . Nadat ik bijsprong afspraken gemaakt over hoe dit optelossen, wijkt iemand af van de afspraken. Ja, die mail is nodig en had ook zoals aangegeven terplekke gekund. In het verleden is er een paar maal fraude gepleegd met deze waardebonnen en heeft dat 100-en euro's gekost. En nu gaat het weer om vijfhonderd euro. Met die mail was later eventuele fraude aantoonbaar geweest. (Bonnen waren schijnbaar ooit bijhandel)

Ik ben even niet mee.

Als die bonnen rond de jaarwisseling bij jullie besteld zijn, dan staat dat toch zeker wel in jullie eigen administratie? En dat ze geleverd zijn, of niet, zal toch ook wel in jullie eigen administratie staan?

Hoe kan dan een mail,  vele maanden later, belangrijk zijn om fraude aan te tonen?

Het lijkt me dat oftewel de klacht onterecht is, en dan is het verhaal snel afgelopen, oftewel de klacht terecht is, en dan maakt de manier waarop de klant klaagt toch niet uit, dan moet je je best doen om het recht te zetten (en blij zijn dat de klant niet naar alle consumentenprogramma's loopt).

Op 30-7-2021 om 16:07, Hans van den Bergh zei:

 

Ja, dat is wezenlijk anders... ondernemen heeft te maken met 'voor eigen rekening en risico', winstgevendheid, etc...

Zonder er een welles nietes spelletjes van te willen maken:

* Veel bestuurders van sportverenigingen hebben emotioneel heel veel geinvesteerd in hun club. Hun beloning en risico zijn ook wel degelijk persoonlijk:  aanzien en sociaal netwerk, en de angst op wegvallen daarvan.

* Winst hoeft niet perse in geld uitgedrukt te worden. Sportplezier maximaliseren is ook winst.

Op 30-7-2021 om 15:42, TwaBla zei:

 Een bestuurskwestie bij de hockeyclub valt uiteraard buiten het raamwerk van HL

Ho, dat weet ik zo net nog niet. Uiteindelijk is dat niet zo verschillend van ruzie tussen aandeelhouders/bestuurders van bedrijven. De relevantie zit er in hoe je omgaat met conflicten.

En een hockeyclub die vraagt hoe ze de ledenterugloop stoppen nu de hockeyclub in het andere dorp nieuwe faciliteiten heeft en alle leden weglopen, is dat zo anders dan een ondernemer die zijn klantenbestand ziet slinken door concurrentie?

Op 30-7-2021 om 08:37, Joost Rietveld zei:

Waarbij toegevoegd: we gaan niet ineens de deuren openen voor alle stichtingen waarin enkele facetten van ondernemerschap aanwezig zijn.

Sorry dat ik zo dom ben, maar waarom niet?

Ondernemerschap is een 'state-of-mind', niet een juridisch-fiscale constructie. Alle facetten van ondernemerschap zijn daarbij relevant, de constructie waarin ze plaatsvinden is dat nu juist bij uitstek NIET.

Op 29-7-2021 om 17:10, Ward van der Put zei:

Hij of zij wilde, meer precies, het ontslagrecht van de Raad van Toezicht bij een ANBI-stichting ontwijken. Dat is precies het soort malafide misbruik van stichtingen dat het Ministerie van Justitie en Veiligheid strenger wil aanpakken.

Knap dat je dat erin las. Ik las (eerlijk)  iets anders: een ZZP-er artistiek leider die een stichting als ondernemingsstructuur wil (om onbekende redenen). Misschien ongebruikelijk, maar niet per se 'geen ondernemer'. Met alle respect voor de moderatie vond ik het ook wat streng om die vraag zo snel te sluiten, maar goed. Maar misschien kunnen de moderatoren beter tussen de regels lezen dan ik, dat zou me niets verbazen.

Nu vind ik wel niet dat wat het Ministerie strenger wil aanpakken  een factor van belang is voor het wel of niet toelaten op HL. Er zijn veel vragen van ondernemers die het randje opzoeken, en die dingen doen of willen doen die diverse overheidsinstanties willen ontmoedigen, en die vragen mogen ook gewoon. Natuurlijk gaan we geen strafbare dingen ondersteunen, maar als de wet niet duidelijk of niet goed is, is het aan de overheid om dat te fixen, niet aan de bevolking, en dan hoort het gewoon op HL.

Er zijn ook genoeg 'ondernemers' die eigenlijk in een ZZP rol gepusht zijn, en die een 'werknemers' mindset hebben en ook in een werknemersrol functioneren (al zijn ze dat dan officieel niet), en die zijn ook welkom op HL, met vragen die eigenlijk niets met ondernemen te maken hebben. Er zijn genoeg mensen actief in stichitingen en verenigingen, al dan niet voor geld, die veel meer met ondernemerschap bezig zijn dan dat soort ondernemers-in-naam-alleen. Waarom zouden die niet welkom zijn?

Op 27-7-2021 om 21:40, TwaBla zei:

 

Jij doet aangifte tegen iedereen die jou feliciteert met je verjaardag?

Nee natuurlijk niet. Ik ben sowieso niet erg aangiftedoenerig.

Maar dat neemt niet weg dat je onder de AVG als bedrijf gewoon alleen maar de minimale gegevens mag bewaren die nodig zijn, en niet langer dan nodig.

(tenzij die persoon jou die gegevens bewust en vrijwillig verstrekt heeft, en dan nog MOET je ze verwijderen als hij/zij daarom vraagt).

In het priveleven mag er meer, wat betreft gegevens bewaren.

Dat kun je overdreven vinden of niet, zakelijk minder optimaal of niet, maar dat is de wet. Privacy is een grondrecht.

Ik weet wel dat in allerlei relatie-management cursussen geadviseerd wordt dat soort dingen bij te houden en een persoonlijke band op te bouwen met je zakelijke relaties, maar het mag gewoon niet.

(als een zakelijk contact mijn verjaardag of huwelijksdatum of dat soort dingen zou bijhouden, zou ik dat een rare gluiperd vinden, en er niet bepaald een goed gevoel bij krijgen, maar goed, iedereen is anders)

Ik weet eigenlijk wel heel zeker dat dit keihard tegen de AVG is.

Wat is je verwerkingsgrond onder de AVG om dit soort gegevens bij te houden?