jerpf

Beste mensen Na rondgekeken te hebben op het internet en op dit forum kon ik niet echt een duidelijk antwoord vinden op de situatie en de daaropvolgende vraag die ik hier onder zal beschrijven. Ik ben in een situatie beland met mijn zakenpartner. We hebben samen sinds 2008 een VOF waarin we ieder 50% aandeel hebben. Het is een VOF met een gezonde winst en goede toekomstperspectieven. Het probleem is dat ik in maart 2013 in overeenstemming met mijn zakenpartner heb besloten mijn werkzaamheden vanuit het buitenland voort te zetten voor een periode van 7 maanden. Dit was een persoonlijke keuze. Hij is hier mee akkoord gegaan (mondeling). Tegen het eind van de 7 maanden dat ik in het buitenland zou verblijven, heb ik aangegeven dat ik niet wil terugkomen en langer wil blijven. Hij was boos en accepteerde niet dat ik zonder overleg had besloten te willen blijven (dit kan ik begrijpen en was een fout van mij). Hij heeft ook over het feit dat ik in het buitenland wil verblijven zijn twijfels en ongenoegen uitgesproken (mondeling). Hij heeft echter niet expliciet en duidelijk aangegeven dat het onbespreekbaar is en dat hij het niet accepteerd. In oktober ben ik een week terug gekomen naar Nederland. In deze week heeft hij (mondeling) aangeven bereid te zijn te zoeken naar manieren/oplossingen om mijn verblijf in het buitenland mogelijk te maken zonder daarbij negatieve consequenties voor het bedrijf te hebben. Tot op heden zijn er nog geen concrete negatieve consequenties kenbaar gemaakt, dus we hebben het over hypotetische problemen. Ter verheldering, we hebben een internetmarketing bedrijf waarvoor mijn hoofdtaak bestaat uit alle technische aspecten (zoals programmeren). We hebben een kantoor met 1 fulltime werknemer en 2 part-timers. Onze werkzaamheden zijn 100% online. Er is geen duidelijke noodzaak voor mijn aanwezigheid in Nederland. In november geeft mijn zakenpartner voor het eerst expliciet aan dat hij niet accepteerd dat ik in het buitenland blijf. Zijn standpunt was dus ineens veranderd. Hierop heb ik voorstellen gedaan zoals dat ik per maart weer terug kom naar Nederland of een mogelijke uitkoping (waar hij in eerste instantie zelf al op aanstuurde). Er spelen ook wat andere problemen, hij is losgezien van mijn verblijf in het buitenland, ontevreden over de verdeling van verantwoordelijkheden. Mijn voorstel om terug te komen naar Nederland is afgeketst en was geen optie. Iedere optie waarin we met elkaar zouden verder gaan was uitgesloten. Hierbij gaf hij ook voor het eerst schriftelijk aan dat hij niet accepteerde dat ik in het buitenland bleef. Anderszijds accepteerd hij ook niet dat ik terug kom om vanuit Nederland verder te gaan met het bedrijf. Ik heb ten allertijden aangegeven dat mijn voorkeur er sterk naar uit gaat dat ik in het buitenland blijf, maar dat als het duidelijk is dat het bedrijf hier onder lijdt of mijn zakenpartner het echt niet kan accepteren, ik terug kom. We hebben samen een VOF overeenkomst getekend met het volgende artikel: ‘Samenwerking’ stelt dat beide vennoten zich verbinden “jegens elkaar om geen handelingen te verrichten waartegen één van hen zich uitdrukkelijk heeft verzet.” Mijn zakenpartner beroept zich nu op dit artikel om mij uit het bedrijf te zetten. Mijn vraag is of iemand weet hoe sterk ik sta om dit aan te vechten? Er is tot 30 november geen schriftelijk bewijs dat hij dit gezegd heeft. Zelf staat mij ook niet bij dat hij het uitdrukkelijk heeft aangegeven. Zoals gezegd heeft hij een maand eerder zelfs duidelijk bereidheid getoond te zoeken naar oplossingen voor tot op heden niet gedefinieerde problemen ten gevolge van mijn verblijf in het buitenland.