groeienbloei

Dank voor jullie nuttige antwoorden. Jeroen en RiVe, jullie hebben gelijk als je stelt dat ik momenteel voor het personeel verdien, en (zoals RiVe stelt) dat dat ook niet gek ik als ik zelf maar 3 dagen in de winkel sta. Ik zou zonder personeel mijn eigen hoofd al boven water kunnen houden. Er is een aantal redenen dat ik hier niet voor gekozen heb, van praktische (persoonlijke) aard. Ontslag nemen is op dit moment geen optie. Ik ervaar het harde werken ook niet als een probleem, zoals RiVe oppert. Stress van hard werken ken ik eigenlijk niet. Stress van financiële onzekerheid wel. Mijn bedrijf levert wel degelijk (iets) meer op dan er in gaat elke maand, en de omzet groeit nog elke maand. Omdat het een klein bedrijf is kan ik relatief makkelijk schuiven met mijn assortiment en zo meer omzet / meer marge maken. Hiervan plukken we in toenemende mate de vruchten. Ik kan alleen 's nachts wakker liggen van horrorscenario's: wat als er ineens niemand meer komt, wat als toch ineens blijkt dat mijn boekhouder er naast zat en ik maanden achterstallige pensioenpremie voor mijn personeel moet betalen... voor zulke situaties is het fijn een buffer achter de hand te hebben, en dat heb ik dus niet. JvdP en PJ, jullie leggen denk ik de vinger op de zere plek: ik heb onvoldoende financieel overzicht, waardoor ik ook niet precies weet hoe stevig ik sta. Ik ga aan de slag om dit helder te krijgen. Met als korte termijn doel het verstevigen van de wortels van mijn mooie bedrijf, in plaats van de lucht in groeien. Nogmaals dank!

Hallo, Bijna een jaar geleden opende ik een winkel met een bijzonder concept. Ondanks het feit dat het mijn eerste onderneming is (en ik dus een heleboel te leren had en heb) was het vanaf dag 1 een succes, in de zin dat klanten razend enthousiast zijn, we een toenemende groep vaste (wekelijks terugkerende) klanten hebben en ik al in het eerste jaar personeel kon aannemen om te voldoen aan de wens van klanten om 7 dagen per week bij ons langs te kunnen komen. De financiële ruimte is hiervoor aanwezig, al blijft er nog geen geld over om mijzelf te betalen (is ook niet mijn verwachting in de eerste jaren). Momenteel gaat al mijn omzet direct naar huur, salaris personeel en inkoop. Omdat ik een hypotheek en een jong gezin heb, dat van mijn inkomen afhankelijk is heb ik mijn baan in loondienst aangehouden voor 32 uur in de week. Alle andere dagen werk ik in mijn zaak. Hard werken hoort bij me, en ik geniet hier van. Waar ik niet van geniet is de financiële zorgen die bij een onderneming horen. Omdat ik de zaak helemaal alleen heb opgestart, zonder (grote) investeerders -met een kleine crowdfunding-actie) heb ik geen grote financiële buffer. En dat houdt me vaker dan me lief is uit de slaap. Aan de andere kant heb ik grote dromen over groei: omdat het concept zo uniek is is er al een aantal mensen in mijn zaak geweest met interesse om in een andere stad een soortgelijke onderneming te starten. Ik geloof in mijn zaak en zou erg graag zien dat mijn onderneming ook gaat groeien en bloeien op andere plaatsen. De laatste weken wordt de stress me af en toe wat te gortig, en ik merk dat ik overweeg om iemand te zoeken die wat meer financiële stevigheid heeft, en die aan boord van mijn bedrijf wil komen. Ik besef dat dit ten koste gaat van mijn vrijheid, maar de rust (in mijn hoofd) die ik er voor terug zou krijgen is me veel waard. En het vooruitzicht dat mijn bedrijf met een stevige partner inderdaad kan groeien van een lokaal succesje tot een landelijk succes maakt het ook een aantrekkelijk vooruitzicht. Mijn vraag is: zijn er ondernemers die op een soortgelijk punt zijn geweest, en wat was jullie beslissing? Moet ik rustig afwachten tot de stress van het ondernemen afneemt of went, of is het geen gek moment (en geen gekke reden) om op zoek te gaan naar iemand die interesse heeft in mijn concept? En in het laatste geval, waar vind ik zo iemand? Of is er een derde mogelijkheid om, terwijl de zaak al draait, meer financiële stevigheid -en dus rust- te creëren? Alvast bedankt voor jullie advies, Maaike