kierewiet

Dank je wel voor al jullie reacties!! Van sommige word ik erg blij, van andere weer verdrietig. Om te beginnen, ben ik eigenlijk nog geen echte steek verder, behalve dat ik nog zekerder weet dat ik er echt mee ga stoppen (De keuze om te stoppen is soms moediger dan de keuze om door te gaan, daar houd ik mij aan vast)! Midden in de nacht mijn verhaal spuien werkt voor mij om het weer even los te laten, maar vandaag maar even overdag te tijd nemen om te reageren, want ja ik ben erg druk met alles. Van Beup ben ik af. Heb het afgekocht voor in mijn ogen te hoog bedrag, maar gelukkig heeft de verzekering mee betaald. Het bord "te huur" hangt er nog niet. Er is enorme leegloop in de stad, mijn pand is weliswaar klein en relatief goedkoop, het ligt aan het randje van het centrum en is dus erg verouderd. De kans dat ik een nieuwe huurder vindt lijkt mij niet zo groot, en de kans dat de klanten daarmee wegblijven of na 3 maanden niemand nog komt, nog groter. Ik durf het dus niet, en lijkt mij ook niet verstandig. Wel hebben we een gesprek gehad bij de gemeente. Omzetderving is een wettelijke regeling en de gemeente kan daarin niks voor ons betekenen. Een collega-ondernemer uit de straat gaat de aanvraag indien namens ons allen. Ook heb ik gisteren een goed gesprek gehad met 155-red een bedrijf. Een ontzettend vriendelijke man die samen met mij heeft gekeken wat er nog mogelijk is, maar we kunnen maar 1 conclusie trekken: "Ik werk voor de huur." Daar is ook niks aan te veranderen. Ik moet stoppen, maar ja nog steeds dat huurcontract. Hij heeft geadviseerd het huurcontract af te kopen. Echter is het aan de verhuurders om hiermee akkoord te gaan en een prijs te betalen. Hij gaat voor mij een verslagje schrijven zodat ik ook de verhuurders kan laten zien: het is of afkopen en anders ga ik failliet en dan krijgen jullie helemaal niks. Want dat is het alternatief. Met de omzetdaling door de straatopbrekingen red ik het einde van het jaar niet. 2 jaar lang nog door gaan trek ik niet. Ik ben geen watje, ik ben echt wel een doorzetter, maar 5 jaar keihard werken, en dan dit, ik trek het echt niet meer. De kledingreparaties zorgen er voor dat ik nog wat omzet behaal, maar helaas zitten er maar 24 uur in een dag, dus kan daar helaas niet meer uit halen. De marges om de overige producten zijn zo klein, dat ik geen kortingen kan geven. Om met mijn webshop te kunnen concurreren op het internet, moet ik al mijn producten met minimaal 10% afprijzen, zowel in de webshop als de winkel. Ik weet niet waar ik dan nog de huur van moet betalen. Openingstijden aanpassen aan de consumenten? Wanneer moet ik eten, bij vrienden langs gaan, boodschappen doen, met mijn partner samen zijn? Het is vaak zo makkelijk gezegd, maar ik kan mijn winkel niet openen van 7uur s morgens tot 10 uur s avonds. Ik ben maar 1 persoon, het kan niet. Oja, en dan moet ik ook nog langs bij de bejaardenhuizen? De oudjes hebben ook geen geld over om voor 3€ een mooi wolletje te kopen. Mensen zijn hondsbrutaal. Komen met garen dat is gekocht van via internet of bij een concurrent en komen mij om advies vragen. Wat moet ik dan zeggen: "ja, dag, dat komt niet hiervandaan, zoek het maar uit!" Nee, want dan ben ik die stomme juffrouw van de wolwinkel die het niet wil uitleggen. Dus muts hier verteld het allemaal maar netjes. Maar er zal er geen 1 de portemonnee trekken en mij een klein fooitje geven. Het wordt als vanzelfsprekend gevonden........ Ik zit zeker niet als een dood vogeltje in de hoek, want ga toch elke dag weer naar mijn winkel en probeer er het beste van te maken. Blijf mijn klanten trouw, doe mijn werk, blijf op de hoogte van de nieuwe trends, en bestel weer waar vraag naar is, en werk 7 dagen in de week! Dat lijkt mij niet bij de pakken neer zitten.....of al 5 jaar werken voor een nul-salaris om maar te hopen (verkeerd woord, ik weet het) dat je winkel nu wel een succes wordt, noem ik niet de handdoek te snel in de ring gooien, eerder te laat pas! Deze ondernemer heeft genoeg ideeën en plannen, breicafé, haakmiddagen, workshops, inloopdagen en beleveningen in de winkel. Maar is niet uit te voeren zonder geld/reserves. De folders kosten niks, de hapjes en drankjes ook niet, de materialen die op voorraad moeten zijn komen uit de lucht gevallen, en de kortingen geven we er ook gratis bij. Ja, het allemaal aftrekbaar, maar moet wel ergens af te trekken zijn. Okee, dit klinkt misschien wel heel pessimistisch, maar zo is het wel. Dus wat is nu het actieplan? Zodra ik het verslag van de adviseur heb, ga ik het gesprek aan met de verhuurders. Ik wil afkopen, maar wel voor een reëel bedrag. Heb ik dat geld? Nee, maar daar gaan we keihard voor werken. In de winkel of bij mijn bijbaan. Er komt een uitverkoop, en de gemeente gaat ook over de brug komen!! Het kan niet zo zijn dat ik failliet ga door een renovatie van een stom busstation waarvan niemand begrijpt dat het zo lang moet duren. Ik heb zeker nog wel wat vechtlust, maar wil een einddatum. In mijn hoofd zit hij al, ik wil geen nieuw kalenderjaar meer in. Alleen heb ik het helaas niet voor het zeggen. Ik houd jullie op de hoogte! En nogmaals dank voor al jullie reacties!

Het is midden in de nacht en ik kan niet slapen. Er spookt vanalles door mijn hoofd. Graag wil ik het met jullie delen en hopelijk hebben jullie nog goede adviezen. Al 5 jaar ben ik de eigenaar van een wolwinkel aan de rand van het centrum. Ik weet dat het geen vette hap is, maar dit is op mijn pad gekomen en ik wilde het graag een kans geven. Vorig jaar heb ik het huurcontract ipv met 5 jaar met 2 jaar verlengd. Had ik het maar opgezegd!! Wat is er aan de hand? Sinds september vorig jaar is het busstation (niet de halte, het station van de stad) in mijn op de schop. Er komt een heel nieuw station. Dus sinds die tijd rijden er geen bussen meer in de buurt. Aangezien ik ook veel oudere klanten heb, kunnen deze mij niet meer bereiken, want het is nu te ver lopen. Sinds afgelopen mei is ook de straat afgesloten. Nu is ons stukje winkelstraat nog wel te bereiken, maar wel met een flinke omleiding. Aan de andere kant van de straat werd ook een groot bouw project gestart, dus van twee kanten minder bereikbaar. En ik merk nu gewoon dat dat stukje inkomsten wat ik nu mis, mij de nek breekt. Ik kan het niet meer opbrengen (met name de huur) In december heb ik al besloten een dag minder te werken en de overige dagen een baantje erbij te nemen. Helaas was de instroom gestaakt en kon in pas 3 maanden geleden daar aan de slag. En het verdient niet veel, naar meer dan in de winkel. Dat stukje inkomen heeft mij de ogen geopend dat ik met een paar dagen voor minimumloon te werken een hoop meer verdien dan al die dagen in mijn eigen winkeltje. Daarbij is de concurrentie op het gebied van wol en haken niet leuk meer: xenos, wibra, zeeman, euroland, action, kruidvat, HEMA, Blokker, de plaatselijke andere wolwinkel en sinds kort een brocanterie, verkopen allemaal (kunst)wol. En wat ik nu veel zie gebeuren: mensen kopen elders garen en een patroon. Vervolgens lukt het niet, en komen ze bij mij uitleg vragen. Naast mijn verkoop doe ik ook kleding reparaties, dus ik ben altijd bezig. Dus ik kan beter in mijn tijd achter de naaimachine zitten dan iemand gratis advies geven..... Het is 1 bak ellende sinds ik knoop doorgehakt heb dat ik wil stoppen, maar ja dat huurcontract loopt nog bijna 2 jaar. Die eigenaren wonen naast mijn winkel, dus ik heb ze al verteld dat het niet gaat en ik zsm wil stoppen. Hun oplossing was naar de makelaar gaan, een poster op het raam hangen "te huur" en ze gaan akkoord als er een nieuwe huurder in komt. Nu had ik geluk iemand te spreken die serieus interesse heeft. Twee nadelen: zij willen een lunchroom starten dus moet er een horecabestemming komen (heb al begrepen van de gemeente dat dit niet zo'n probleem moet zijn, aangezien ze de winkel liever zien gaan dan komen) Maar het grootste probleem: het is een oud pand. Meer dan 15 jaar geleden was het een slagerij en de tegeltjes zitten nog op de muur, verstopt achter stoffen doeken. De wc zit in de oude koelcel, deze week weer 2 tl-lampen kapot, al tig spaarlampen kapot, en de rest is ook erg verouderd. Hier moet dus serieus iets aan gedaan worden (ik heb het geld niet), de eventuele nieuwe huurder wil er ook geen grondige verbouwing op loslaten en de verhuurder vind de binnenkant voor rekening van de huurder. Het wordt dus bijna onmogelijk hier een nieuwe huurder voor te vinden..... Dus wat nu? Kan door de verminderde omzet nog net de huur betalen, maar niet meer investeren in nieuwe voorraad. Heb de verhuurder al gezegd niet te kunnen betalen en het antwoord was dat mijn partner dan maar bij moest springen. Heb wel 2 maanden borg betaald..... Ik zit in een spagaat. Ik wil niet meer, en kan niet meer. Over 2 weken heb ik wel een gesprek bij de gemeente over de omzetderving (heeft heel de straat last van), maar hier verwachten we niet veel van. Hebben jullie advies? Huur wel of niet betalen? Gemeente? Of iets anders..... Ik hoor het graag. En dank jullie wel. [aanpassing: titel verduidelijkt]