Er kan inderdaad een poos zitten tussen de vooruitbetaling en de werkelijke aankoop. De klant wil een bedrag storten waar ik een poosje mee vooruit kan.
De klant doet bij mij geen aankopen. Hij neemt maandelijks een vast aantal uren dienstverlening af voor een vast bedrag, waar hij dan ook maandelijks een factuur voor ontvangt.
De situatie wat nader verklaard: de situatie is vergelijkbaar met de office manager die af en toe iets moet kopen voor het kantoor van de werkgever (kantoorartikelen, koffie, apparatuur, etc.). Het verschil hier is dat ik geen werknemersrelatie heb, maar per uur wordt ingehuurd. Het voorschot geldt dus eigenlijk als een "portemonnee" met een voorraadje geld erin voor als er eens iets gekocht moet worden.
Hopelijk verheldert dit de zaak iets.