Michiel Werkman

Junior
  • Aantal berichten

    25
  • Registratiedatum

  • Laatst bezocht

Persoonlijke info

Bedrijfsinfo

  • Plaats
    Amsterdam
  • Telefoonnummer
    0625071105
  • Branche
    Financiering & bankwezen
  • Branche 2
    ICT/ automatisering
  • Websiteadres

Michiel Werkman's trofeeën

  1. @Brood. Klopt. Er is geen sprake van geldschepping. Het is zelfs zo dat VKN kredietunies maximaal 80% van de ingelegde spaargelden mogen uitlenen.
  2. @Hans Kredietunies hanteren in de basis bancaire normen. Ze zullen niet snel bedrijven financieren die op krediet technische dan wel op existentiële gronden door banken worden afgewezen. Logisch ook omdat het eigen geld van de leden is wat wordt uitgeleend. Het gaat om het beschikbaar maken van kredietlijnen tot 250.000-500.000. Een segment wat banken niet meer (willen) bedienen. Dat heb ik niet bedacht dat is onlangs nog publiekelijk uitgesproken door Wilfred Nagel, CFO van de ING Bank. Hij heeft ruiterlijk erkend dat banken op de kredietverlening aan het kleinbedrijf al jarenlang geld toeleggen. Dat was al een publiek geheim maar nu is het toch maar een keer officieel gezegd. Vanuit het perspectief van de banken kan dat natuurlijk ook niet. Zij zijn er niet om ondernemers te helpen maar om zelf zoveel mogelijk geld te verdienen.... Kredietunies hebben niet de overhead en systeemkosten waar banken mee te maken hebben. Kredietunies zuchten niet onder de starre BASEL III regels en kunnen het kredietrisico beter afwegen op de kwaliteit van de ondernemer en diens toekomstperspectief. Banken kijken naar het verleden, kredietunies kijken vooruit.
  3. @Hermes Ik proef, terwijl je zelf al aangeeft geen ervaring met kredietunies te hebben, naast een kritische ook een licht negatieve ondertoon in je reacties. Ik vraag me af waar dat door veroorzaakt wordt. In mijn column maak ik duidelijk dat er sprake is van het exploiteren van een onderneming. Een onderneming die grotendeels door vrijwilligers wordt gerund. Natuurlijk is er sprake van exploitatielasten. Maar, de omvang daarvan wordt vnl. bepaald door wat het bestuur van elke individuele kredietunie en haar leden zelf kiezen en bepalen over zowel personele invulling als andere uitgaven. Kredietunie initiatiefnemers die zich bij de VKN aansluiten kunnen rekenen op een uitgebreide ondersteuning en advies bij de oprichting. Het bestuur van die VKN zal worden gevormd door en vanuit de aangesloten kredietunies. Zij bepalen zo dus uiteindelijk zelf het gezamenlijke beleid en de richting van hun eigen koepelorganisatie. In dit beginstadium is de VKN vooral een informatiebron en staat o.m. opgesteld als gesprekspartner met overheden, om samenwerkingsverbanden aan te gaan met co-financiers, om afspraken te maken met fiscus. Daarnaast probeert zij ervoor te zorgen dat er door individuele kredietunies uniforme en schaalbare systemen gehanteerd kunnen worden om nu en in de toekomst te kunnen opereren. De Kredietunie BV verleent daarvoor betaalde diensten (uren) aan de VKN. Het is de bedoeling dat diezelfde VKN in de nabije toekomst de aandelen in de BV zal verwerven. De kosten voor de oprichting van een kredietunie liggen tussen de € 50.000 en € 100.000. Dat is mede afhankelijk van de mate waarin initiatiefnemers bij de oprichting ondersteuning, advies of projectbegeleiding behoeven. In dat totaalbedrag zit t.b.v. de Kredietunie BV een prijskaartje tussen de € 10.000 - € 30.000. Daarmee worden zowel de kosten gedekt die in de jarenlange voorbereiding zijn gaan zitten om kredietunies mogelijk te maken als voor eventuele uren van projectbegeleiding. De rest is helemaal afhankelijk van de kosten die elke kredietunie zelf gaat maken voor o.a. het opzetten van een back-office, ledenwerving, funding, website, juridische kosten, bijeenkomsten, opzetten van een kredietanalyse en kredietbeheersysteem en administratie e.d. Als laatste. Je trekt een paar keer de vergelijking met een andere organisatie, de Samenwerkende Kredietunies (SK). Zij ondersteunen ook initiatieven om tot kredietunies te komen. Er is echter een belangrijk verschil. Bij de VKN draait alles om not-for-profit coöperaties waarbij alle leden delen in het rendement en in het risico. Dat is exact conform de nieuwe Wet Toezicht Kredietunies (WTK) en geheel in de geest van Raiffeisen. Bij de SK sluiten zich vnl. krediet bemiddelende coöperaties aan. Dat zijn meer verenigingen van beleggers/investeerders die rechtstreeks uitlenen aan een geselecteerde kredietvragers. Dat is dus een vorm van crowdfunding die aan een AFM vergunning gekoppeld is. Dat is ook een van de nuttige oplossingen voor het kredietprobleem van het mkb maar via een wat andere weg dan die de VKN voorstaat. Overigens loopt de SK bij het opzetten van een kredietunie, net als de VKN, tegen dezelfde problemen aan die ik in mijn column al beschreven heb.
  4. @Hans Nog even ter verduidelijking. 'Not for profit' slaat op de kredietunie. Die heeft als coöperatie geen winstoogmerk maar streeft wel het stoffelijke belang van haar leden na. Er wordt, als het goed is, een positief resultaat nagestreefd en ook behaald. De te vergoeden creditrente zal daarom in de orde van grootte van zo'n 2,5% á 3% liggen terwijl aan kredietnemers een risico gewogen rentepercentage (dus afhankelijk van risico & zekerheden) gevraagd zal worden tussen de 6-12%. Dat is afhankelijk wat de leden van elke kredietunie daar zelf over bepalen. Uit dat resultaat wordt primair een reserve gevormd en worden de operationele- en de beheerskosten betaald. Het jaarlijkse resultaat wat daarna resteert staat ter beschikking van alle leden. Die leden besluiten in de ALV volgens het principe 'one-man-one-vote' volstrekt democratisch wat daarmee gebeurt. Denkbaar is dat de inleggers dan bijvoorbeeld op hun inleg een bonusrente krijgen van 1% á 1,5% en alle kredietnemers die zich netjes aan de voorwaarden gehouden hebben een evenredige rente korting op hun financiering. Maar even zo goed kunnen de leden besluiten om het resultaat aan een goed doel uit te keren of wat dan ook.
  5. @Patric Klopt. Geen enkele nieuwe ontwikeling gaat zonder 'hickups'. Er zijn eerder ook al Kredietunie initiatieven gestrand. Vandaar ook mijn column, het oprichten en exploiteren is geen sinecure. Positief van het bericht vanuit Zeeland is dat er - dus - geen onaanvaardbare risico's genomen worden. Zo hoort dat ook. Overigens is er landelijk absouut geen sprake van een achterblijvende vraag. Die vraag zal alleen nog maar toenemen als de economie verder aantrekt. Er is wel regelmatig sprake van een (te) lage kwaliteit in de (onderbouwing van) aanvragen. Daar hopen kredietunies door de kleine schaal en het persoonlijk kunnen coachen door college ondernemers een verbetering in te bewerkstelligen.
  6. @Hans Eens. Zonder risicokapitaal, en daartoe behoort het 'eigen geld', is er tegenwoordig sowieso nauwelijks nog aan financiering te komen. En maar goed ook. Wie leent, en om groei te faciliteren is dat haast onontkoombaar, kan dat maar het beste verstandig aanpakken en daarvoor te rade gaan bij iemand die daar verstand van heeft. By the way. Geld uitlenen via een kredietunie is echt iets heel anders als VC of privaat investeren. Dat laatste gebeurt veelal 1op1 met het hoofdsomrisico dus op 1 debiteur. Door inleg in de gemeenschappelijke kas van een kredietunie met het gedeelde risico en rendement wordt enige mate van risico speiding bereikt. Als er 1 debiteur het onverhoopt niet red ben je niet je volledige eigen inleg kwijt maar 'slechts' jouw aandeel in het deel wat uit de geldkas is uitgeleend. Er is dus sprake van spreading over meerdere geldnemers.
  7. @Hans Jazeker aan krediet verlenen zijn altijd risico's verbonden. Als een 'common bond' Kredietunie geld uitleent gebeurt dat vanuit de gezamenlijke spaarkas, d.w.z. het spaargeld van alle leden. In de VS waar kredietunies meer dan de banken voor een belangrijk deel het lokale mkb financieren is er veel ervaring opgedaan. Daar blijkt dat de default rate (het percentage misgelopen financieringen) zo'n 0,8% bedraagt. (Bij de banken in ons land is dat met 8% en factor 10 hoger). De reden daarvoor is dat kredietnemers, eerder dan bij een bank, bereid blijken om aan de geldgevende leden een hulpvraag te stellen als ze moeilijkheden zien aankomen. Daartegenover staat dat de geldgevers (= collega ondernemers) bereid blijken om, anders dan bij banken het geval is, echte hulp te verlenen om hun eigen spaargeld veilig te stellen. Je leent inderdaad van elkaar en niet van een bank met een stroppenpot. Dat verhoogt de intrinsieke motivatie om van alle betrokkenen om elkaar te assisteren. Om het risico van vriendjespolitiek in een kredietcommissie te voorkomen zijn er uitgebreide richtlijnen opgesteld. Bij de Rabobank en zijn voorlopers heeft dát eigenlijk altijd wel goed gewerkt. Maar, alles staat en valt bij de integriteit.
  8. Je bent niet juist geïnformeerd @Hermes Zie Initiatiefwet toezicht kredietunies aangenomen: https://www.eerstekamer.nl/nieuws/20150428/initiatiefwet_toezicht en 16 juni 2015 Minister Dijsselbloem stuurt de Tweede Kamer het ontwerpbesluit en de ontwerp ministeriele regeling toezicht kredietunies zie: http://www.dekredietunie.nl/wp-content/uploads/2015/06/ontwerpregeling-kredietunies.pdf
  9. Gestapeld financieren is hot. In dat kader is er verspreid over het land sprake van groeiend enthousiasme voor het kredietunie concept. De tijd lijkt ook meer en meer rijp voor deze vorm van duurzaam of maatschappelijk ondernemen. Bedrijven met een kredietvraag tot 250.000 euro zijn er voldoende. Gemotiveerde ondernemers en bankiers in ruste met een overschot aan geld en beschikbare tijd ook. De uitdaging is dat relevante netwerkpartners lokaal samenwerken om een volwaardig en betrouwbaar spaar- en kredietbedrijf op poten te zetten. Wie helpt mee? In april jl. is de Wet Toezicht Kredietunies (WTK) door de Eerste Kamer geaccepteerd. Het staat kredietcoöperaties nu vrij om zonder bankvergunning, via een gezamenlijke kas, tot maximaal 10 miljoen*1) euro spaargeld van ondernemers aan te trekken. Dat spaargeld wordt vooral weer uitgeleend aan kredietwaardige klein-zakelijke ondernemingen die, zoals bekend, worstelen met de toegang tot bankfinanciering. Het oprichten en exploiteren van zo’n kredietunie vereist bundeling van maatschappelijke betrokkenheid, ondernemerschap, ervaring en expertise in bedrijfsfinanciering bij de initiatiefnemers. Not-for-profit Kredietunies worden grotendeels door vrijwilligers geïnitieerd en geleid. Vrijwilligers maar geen amateurs. Het opzetten van een kredietunie is niets anders dan het opzetten van een nieuw bedrijf. Door samenwerkende professionals. Het initiatief tot het oprichten van een kredietunie wordt in de praktijk vaak genomen door een branchevereniging of door enkele gemotiveerde lokale ondernemers met een oud-bankier en een accountant of notaris in ruste. Samen met professionele kredietspecialisten, juristen en andere maatschappelijk betrokkenen richten zij zo’n kredietcoöperatie als nieuw bedrijf op en zij dragen zorg voor de continuïteit. Uit hun midden worden de vrijwilligers voor het Bestuur, de Raad van Toezicht en een Raad van Advies aangezocht. Zij installeren een kredietcommissie die zich een professionele mening vormt over de ondernemerscapaciteiten, over het plan en de risico’s van kredietvragers. Betaalde functionarissen worden pas in latere instantie (part time) ingehuurd tegen een vergoeding voor kredietbeoordeling en -administratie en secretariaat. In elk geval moeten er altijd specialisten met kennis van bedrijfsfinancieringen aan verbonden worden. Opvallend vaak zijn dat ex-medewerkers van Rabobanken maar lang niet altijd. Meestal participeren die in de rol van oprichter, bestuurder en/of als geldschieter. De initiatiefnemers moeten over een goede reputatie beschikken en ze zijn vaak tot op zekere hoogte financieel onafhankelijk. Het is absoluut noodzakelijk dat initiatiefnemers, zeker in aanvang, flink wat tijd kunnen vrijmaken voor de oprichting en de fondsenwerving. Daarvoor moeten zij onderling goed kunnen samenwerken en als initiatiefgroep over een uitgebreid lokaal sociaal-zakelijk én politiek relatienetwerk beschikken. Menig oud-ondernemer investeert zelf vaak al risicovol in één of meer andere bedrijven. Kredietunie initiatiefnemers en hun leden blijken echter niet primair door rendement gedreven. Zij tonen zich vooral gemotiveerd door het leveren van een maatschappelijke bijdrage. In dit geval hun inzet voor het toegankelijk maken en houden van krediet voor de actieve lokale klein-zakelijke ondernemers. Wat hen daarnaast aanspreekt is de combinatie van de vergroting van hun netwerk en het realiseren van enige mate van risicospreiding met elkaars spaargelden via de gezamenlijke spaarkas van de coöperatie. Precies zoals W.F. Raiffeisen dat zo’n 150 jaar geleden succesvol in Duitsland lanceerde. Samenwerkende ondernemers met belangstelling voor maatschappelijk verantwoord handelen die elkaar qua ervaring en competenties aanvullen, die over veel tijd beschikken en een uitgebreid netwerk hebben. Dát zijn in de praktijk de belangrijkste basisvoorwaarden voor succes. Dat blijkt relevant om een van de eerste hobbels te nemen: het organiseren van funding tussen de 50.000 en 100.000 euro voor de opstart- en aanloopkosten. Maar ook om daarvoor sponsoring los te krijgen en om snel een brede ledenbasis van spaarders op te bouwen. Daarnaast moet marketing en communicatie vorm worden gegeven. Er moet een adequate administratie worden ingericht etc. etc. Kortom, er wordt een serieus bedrijf opgericht. De inzet van de initiatiefgroep en actieve leden bepaalt of er een levensvatbaar en op continuïteit gericht financieringsbedrijf tot stand komt dat bewust omgaat met het spaargeld én met de kredietrisico’s. Bestuur en leden moeten daar samen de schouders onder zetten. In de praktijk lijkt het eenvoudiger om tot een door een branchevereniging geïnitieerde (zg. sectorale) kredietunie te komen. Branchevereniging leveren er in eigen kring toegevoegde waarde mee en men kan er sector experts, mensen en middelen voor vrijmaken. Geïnteresseerde ondernemers wenden zich daartoe het beste tot hun eigen branchevereniging. Bij regionale kredietunies bouwen de ondernemers het met elkaar op. Valkuilen daarbij zijn een te smalle initiatiefgroep of dat vooral enthousiaste zzp’ers toetreden die er onvoldoende structureel tijd voor kunnen vrijmaken. Actieve ondernemers, zzp’ers en consultants vormen belangrijke bouwstenen voor zowel de initiatiefgroep als binnen de ledenbasis. Voor snelheid en continuïteit kan zo’n project beter worden gedragen via samenwerking van goed bekend staande lokale ondernemers in ruste. Wie actief een bijdrage wil leveren om het mkb op deze sympathieke wijze aan nieuwe extra financieringsbronnen te helpen of om een van de bestaande 162 lokale projecten tot een succes te maken is van harte welkom. Voor meer informatie zie: de Vereniging van Kredietunies in Nederland (VKN) *1) Boven de 10 miljoen is er sprake van een intensievere vorm van toezicht en boven de 100 miljoen is een bankvergunning vereist.
  10. Hier terugkijken: http://zembla.vara.nl/seizoenen/2015/afleveringen/18-02-2015
  11. http://www.ftm.nl/column/toetsing-renteswaps-dossiers-door-abn-amro-volmaakte-flauwekul/
  12. Kijkadvies 18 februari. De Rabobank dwingt haar klanten om klachten over de renteswap in te trekken. Dat blijkt uit de ZEMBLA-uitzending ‘Bang voor de Bank’ van woensdag 18 februari. http://zembla.vara.nl/seizoenen/2015/afleveringen/18-02-2015/rabobank-snoert-klanten-de-mond/
  13. Ik lees 'De overheid staat borg voor innovatie' als 'de overheid maakt zich er sterk voor dat innovatie kan plaatsvinden. Zo lijkt mij die titel bedoeld. Niet als dat de overheid (lees: de belastingbetaler) uitvinders/ondernemers een carte blanche geeft. En nog even terugkomend op het hoofdsom risico. Dat ligt bij de high risk financiering van innovatie toch echt bij de geldschieters (excl. VC met aandelen), hoe dan ook genaamd. De ondernemer is verantwoordelijk en wordt er - bij verschillende regelingen -, via een borgstelling aan De Staat aan zijn of haar haren (terecht) bijgesleept. De upside voor de ondernemer is immers onbeperkt en daarvoor zal hij/zij bereid moeten zijn de nek zelf helemaal uit te steken. Niet zelf de lusten en anderen de lasten als het misloopt. Als er Banken zijn die onvoldoende informeren e/o met extra zekerheden hun positie oneigenlijk versterken dan moeten zij daarop aangesproken worden.
  14. @Marco. Dàt is een goede observatie en een mooie gedachte. Helaas gaat het in tegen de privatiseringstendens. Overheden willen niet bankieren. AA-Bank gaat niet voor niets weer naar de beurs. Een fundamentelere discussie, met felle tegenpolen, is overigens of je overheden wel zou moeten willen laten bankieren....
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Cookies op HigherLevel.nl

We hebben cookies geplaatst op je toestel om deze website voor jou beter te kunnen maken. Je kunt de cookie instellingen aanpassen, anders gaan we er van uit dat het goed is om verder te gaan.