Brouw1

Als 'subject matter' expert, draag ik graag een steentje bij. Eerder dit jaar, 57 jaar oud, heb ik diagnose alzheimer gekregen. Al enige jaren eerder werd ik aangesproken op de symptomen die in de bovenstaande case wordt behandeld. Eerst door familie, daarna door collega's. Elke case is anders, maar in de meeste situaties is het niet de persoon zelf die aan de bel trekt. Met een lange track record op het gebied van people management, lijkt dit me een van de moeilijkste onderwerpen om mee te maken te krijgen. Met de aanname dat het hierbij inderdaad om een cognitieve achteruitgang zou gaan, kan je niet zorgvuldig genoeg kunnen zijn met de wijze waarop hier mee omgaat. Ik zie hierboven enkele suggesties staan waar ik mijn twijfels over heb. "Aan zich zelf werken" gaat niet gebeuren denk ik o.b.v. je je informatie. Ik zou wellicht de bedrijfsarts om advies vragen. Zijn vrouw en met name zijn kinderen adviseren vind ik een slecht advies. Ga er maar vanuit dat zijn vrouw met dezelfde twijfels te maken heeft, de partners zijn meestal de eerste die het zien. De suggestie van het vormen van een dossier lijkt me nuttig, echter niet zoals mevrouw het suggereert ! De incidenten vastleggen kan helpen de gesprekken (met andere partners, maar beter nog bedrijfsarts of mediator) van voorbeelden te voorzien.