Met hetzelfde geld voor het kennisbeleid kan veel meer

[Nils de Witte]

12-12-2002, Met hetzelfde geld voor het kennisbeleid kan veel meer

 

geript van www.biopartner.nl

 

Economische Zaken maakt een radicale ommezwaai. Terecht. Een nieuwe koers is nodig, gezien de magere resultaten en de groeiende afstand tot succesvolle landen, vindt Hans Kamerbeek, redacteur van het Financieele Dagblad. Het magere beleid om innoverende ondernemers te steunen ligt onder vuur. De honderd miljoen euro die de overheid nu nog per jaar stopt in startersbeleid, via Twinning, Dreamstart en Biopartner, steekt schril af tegen de vier miljard die de bedrijven over acht jaar moeten bijdragen, berekende prof. Gerard van Beynum onlangs. Hij baseerde zich op het doel om voor 2010 Nederland als koploper te maken van de meest dynamische kenniseconomie. Van Beynum vroeg zich af of de overheid de investeringen in r&d-bevorderingen wel verstandig verdeelt over publieke kennisinfrastructuur, bedrijven en technostarters.

 

Bron: het Financieele Dagblad 12 december 2002

 

 

[AOS]

Ter aanvulling uit het financieel dagblad, want ik wou er wat meer van weten:

Er gaan miljarden naar gevestigde instituten als TNO, vijf GTI's, NWO en KNAW zonder dat zij de vraag hoeven te beantwoorden wat ze bijdragen aan het verhogen van de private r&d of het verbeteren van het rendement van de publieke r&d.

 

.........

Het Nederlandse universitaire onderzoek staat internationaal goed aangeschreven. Maar Nederlandse innoverende bedrijven gebruiken opvallend weinig onderzoek van Nederlandse universiteiten, constateerde het CPB begin dit jaar, namelijk niet meer dan één procent. België en Duitsland halen zeven procent; aan de ligging in Europa kan het dus niet liggen.

.............

 

Waar in een succesvolle kenniseconomie als Finland 49% van de innoverende bedrijven samenwerkt met academische onderzoekers, weten de Nederlandse collega's hen met succes buiten de deur te houden: 7% doet onderzoek samen met een universiteit. Er is dus een kloof.

 

Nog een bron van verspilling is de versnippering van onderwijs- en wetenschapsbudgetten over vijftien universiteiten die allemaal zo veel mogelijk studierichtingen willen.

 

lees het volledige stuk op de internetsite van het FD:

en wel hier

 

De schrijver laat geen onduidelijkheid bestaan waar de schoen wringt:

- verdeling van het overheidsgeld

- de universiteiten

 

Toch wil ik wel eens weten wat de rol van het bedrijfsleven is! Waarom werkt het ene bedrijf nauw samen met (verschillende) universiteiten en waarom een ander bedrijf nauwelijks.

 

Is dit een kwestie van verkeerde mentaliteit bij de ondernemers (bij voorbaat al denken dat er bij een uni niets te zoeken valt) of een kwestie van slecht zeldzaam succesvol samenwerken tussen bedrijven en kennisinstellingen, waarbij de kennisinstellingen niet interessant genoeg zijn voor de ondernemers?

 

 

 

 

 

[Zwizzle]

Vanuit mijn eigen ervaring kan ik zeggen dat de onderzoeksinstituten waarmee mijn bedrijf samengewerkt heeft (UvA/NIKHEF/TUD), zeer behulpzaam en toeschietelijk waren toen we ze benaderden. Ik denk dat het aura van de uni's verkeerd is; teveel ondernemers zien ze als logge instituten waar voornamelijk abstracte en niet (direct) toepasbare kennis geproduceerd wordt.

 

Echter, ik geloof ook onmiddelijk dat vele universiteiten ondernemers en bedrijven zien als vijanden, die het enkel om het geld te doen is.

 

Misschien hebben we nog iets te veel last van stigmatiserende denkbeelden?