Vervolg op digitaal schoolbord

[NielsV]

Beste mensen,

 

Al een geruime tijd volg ik diverse topics binnen dit forum. Ik moet zeggen dat ik het een super handige site vind met ontzettend vele informatie en helpende handen! Klasse!

 

 

Nu het volgende. Ik loop al een tijdje rond met een idee maar zit daarbij tegelijkertijd met vragen waar ik al diverse (verschillende) antwoorden en reacties op heb gekregen uit mijn kenissen kring, maar graag zou ik ook graag een mening van jullie willen ontvangen.

 

Het digitale schoolbord is (bijna) niet meer weg te denken uit het schoolleven. Diverse bassischolen, en in toenemende mate voortgezet onderwijs, maken gebruik van digitale schoolborden. Dit is een schitterende ontwikkeling.

Een korte tijd terug heb ik bij een bassischool een les mogen volgen via een digitaal schoolbord. Het betrof een muziekles waarbij de kinderen (groep 7&8) les kregen over de nieuwe hype "jumpen".

Na een korte introductie met een aantal kenmerken (audio en visueel) kwamen de filmpjes van YouTube langs met diverse workshops.

De kinderen genoten en na een uurtje stond de hele klas te jumpen..

Stel nou dat er geen digitaal bord aanwezig zou zijn, dan had het naar mijn idee vele malen lastiger geweest voor de kinderen om het jumpen snel onder de knie te krijgen (didactisch gezien: praatje/plaatje daadje of vice versa).

 

Ik heb mij de afgelopen tijd verbaast dat ik nog nergens iets kan vinden over een digitaal "schrift" (in de vorm van bv een TFT Touchscreen).

Zelf ben ik ondernemer in de IT branche en heb gekeken naar mogelijkheden.

Probleem is dat ik de software voor dit systeem zelf zou moeten schrijven wat erg veel tijd kost. Daarnaast de vraag of het didactisch gezien wel kan.

 

Een tegenargument vind ik dat het contact tussen leerling en docent minder zal zijn door het gebruik van een digitaal schrift. Leerlingen kijken nu nog op het digibord of "ouderwetse" schoolbord, waardoor er contact is met de docent. Stel dat je met een digitaalschrift zou gaan werken, dan is het denkbaar dat er op het moment dat er op het digibord wordt geschreven of iets wordt vertoond, dit ook bij de leerlingen op het scherm te zien zal zijn.

Daarnaast is dit niet toepasbaar bij de groep leerlingen die nog moeten leren schrijven; Een touch-screen schrijft immers altijd anders dan "papier".

 

Een argument wat echter een voordeel zou kunnen opleveren is dat er tegenwoordig zoveel via het internet aan lesmateriaal wordt aangeboden.

Kinderen moeten tegenwoordig voor begrijpend lezen een pagina downloaden van de uitgever waarbij de opdrachten zitten.

 

Daarnaast is het voor een docent mogelijk om snel antwoorden "remote" te controleren. Stel dat een leerlingen met een vrij uitgebreide rekensom in het begin al de verkeerde kant op gaat dan zal de volledige som niet kloppen. Als docent kun je je dan afvragen of je moet ingrijpen of niet, maar dat is allemaal via het "hoofdscherm" van de docent te volgen.

 

Het is allemaal nog maar een idee en nog niets concreets; het zal tijd en veel geld gaan kosten mocht het uberhaupt tot uitvoering komen..

 

Concreet komt het erop neer:

1. Zou er een markt voor zijn? (is het haalbaar)

2. Is het didactisch verantwoord?

3. Heeft iemand al een zelfde idee ergens anders gezien?

 

Ben benieuwd naar jullie meningen. Tips zijn altijd welkom :-)

 

 

Niels

[Jeroen Bakker]

Wat bedoel je precies met of het ethisch is?

 

Voor wat betreft je idee, denk ik dat het al snel te duur wordt. Als je ziet hoe moeizaam de financiering van die schoolborden bij veel scholen is gegaan, dan weet ik niet of men op korte termijn trek heeft in nog meer van zulke trajecten.Daarnaast begrijp ik het model niet helemaal: je wilt papier vervangen door digitale touchscreens, en/of datgene wat de docent vertelt en laat zien op het digitale schoolbord verzenden aan de tablet-PC's van de leerlingen?

 

Inhoudelijk denk ik dat de vergelijking met PDA's het meest voor de hand ligt. PDA's worden soms in het (beroeps)onderwijs ingezet om in een les leerlingen aan de slag te laten gaan met bijvoorbeeld digitale kennistoetsen. Er lopen momenteel diverse trajecten op basis van dit idee. De PDA is dan vaak een gemakkelijke manier om leerlingen digitale content, toetsen, lesstof of simulaties voor te schotel, plaatsonafhankelijk. Komt zoiets in de buurt van wat je bedoelt?

[NielsV]

ethisch is totaal verkeerd, excuses!

 

Ik bedoel er mee te zeggen of het didactisch verantwoord is (het lijkt er niet op...)

 

Het papier zou in deze zin vervangen worden inderdaad, niet in zijn geheel, ben ik geen voorstander van. Maar ter ondersteuning van de les een touchscreen in een bureau.

Naast het maken van opdrachten via dit apparaat zou er inderdaad een optie kunnen zijn dat wat er op het digibord wordt uigelegd (b.v. een rekensom) ook op het scherm van de leerlingen te zien is (voor minder goed ziende leerlingen positief).

 

Een PDA is inderdaad een optie, hoe simpel kun je het bedenken...

 

Bedankt voor je reactie!

[TwaBla]

 

1997: Apple lanceert de eMate...

[renep]

Een tegenargument vind ik dat het contact tussen leerling en docent minder zal zijn door het gebruik van een digitaal schrift. Leerlingen kijken nu nog op het digibord of "ouderwetse" schoolbord, waardoor er contact is met de docent. Stel dat je met een digitaalschrift zou gaan werken, dan is het denkbaar dat er op het moment dat er op het digibord wordt geschreven of iets wordt vertoond, dit ook bij de leerlingen op het scherm te zien zal zijn.

 

Ik denk niet dat dít een belangrijk argument tegen is. Het zou een armoedige docent zijn, die zijn contact met de leerlingen voor een belangrijk deel zou laten bestaan uit naar een bord kijken.

 

Een touch-screen schrijft immers altijd anders dan "papier".

 

Precies, en de vraag is of het onderwijs geïnteresseerd is om zo'n nieuwe vaardigheid te ontwikkelen, zolang die vaardigheid niet is ingeburgerd en maatschappelijk niet relevant is. Ik zie de lol er niet zo van in. Niks mis met pen, papier en typen (zolang computers nog niet kunnen luisteren).

 

Een argument wat echter een voordeel zou kunnen opleveren is dat er tegenwoordig zoveel via het internet aan lesmateriaal wordt aangeboden.

 

Is dat zo? Tuurlijk, het jumpen ja. Maar dat zijn vooral de aandachttrekkende uitzonderingen. Er wordt voor het gewone werk volgens mij nog vooral met kant-en-klaarmateriaal van de methodes gewerkt. En het is nog steeds een grote klacht van het onderwijs dat zo weinig materiaal van educatieve uitgevers online beschikbaar is of echt interactief is.

 

Daarnaast is het voor een docent mogelijk om snel antwoorden "remote" te controleren.

 

Is dat zo? Het nakijken van werk van leerlingen is een van de tijdrovendste dingen in het onderwijs en elke besparing daarop wordt met open armen ontvangen. Maar helpt zo'n touchscreengebeuren daar echt bij?

 

Stel dat een leerlingen met een vrij uitgebreide rekensom in het begin al de verkeerde kant op gaat dan zal de volledige som niet kloppen.

 

Rekensommen zou ik liever doen met gestructureerde educatieve software die de sommen gelijk controleert, feedback geeft etc. Dat kan lang niet met alle kennis en vaardigheden, maar met rekenen nou net wel.

 

Het onderwijskundig effect van ICT wil nog weleens tegenvallen. Zo komen scholen in Amerika terug op het verstrekken van laptops aan scholieren/studenten.

[NielsV]

Allereerst bedankt voor je reactie Renep!

 

Mijn visie op de antwoorden:

 

[ik denk niet dat dít een belangrijk argument tegen is. Het zou een armoedige docent zijn, die zijn contact met de leerlingen voor een belangrijk deel zou laten bestaan uit naar een bord kijken.

 

Nee niet alleen uiteraard, maar het is wel een belangrijk aspect van het leerproces. De verbale en non-verbale communicatie tussen docent en leerling.

 

Precies, en de vraag is of het onderwijs geïnteresseerd is om zo'n nieuwe vaardigheid te ontwikkelen, zolang die vaardigheid niet is ingeburgerd en maatschappelijk niet relevant is. Ik zie de lol er niet zo van in. Niks mis met pen, papier en typen (zolang computers nog niet kunnen luisteren).

Ja ben ik het gedeeltelijk mee eens..

 

Is dat zo? Tuurlijk, het jumpen ja. Maar dat zijn vooral de aandachttrekkende uitzonderingen. Er wordt voor het gewone werk volgens mij nog vooral met kant-en-klaarmateriaal van de methodes gewerkt. En het is nog steeds een grote klacht van het onderwijs dat zo weinig materiaal van educatieve uitgevers online beschikbaar is of echt interactief is.

Ja dat is het commentaar wat er is, maar is al zeker een hele hoop materiaal beschikbaar via de uitgevers via internet.

Interactie is er inderdaad nog weinig; maar misschien is dit een stimulans :-)

 

Is dat zo? Het nakijken van werk van leerlingen is een van de tijdrovendste dingen in het onderwijs en elke besparing daarop wordt met open armen ontvangen. Maar helpt zo'n touchscreengebeuren daar echt bij?

Op het moment dat een leerling een antwoord "bevestigd", zou in principe een docent al de ingegeven antwoorden kunnen zien en daar waar mogelijk bijsturen.

 

Rekensommen zou ik liever doen met gestructureerde educatieve software die de sommen gelijk controleert, feedback geeft etc. Dat kan lang niet met alle kennis en vaardigheden, maar met rekenen nou net wel.

Volledig mee eens als je kijkt naar het bassisonderwijs (aardrijkskunde, zinsontleding, dictee e.d. is wel mogelijk).

 

Echter in het voortgezet onderwijs zijn er voldoende vakken waarbij wel directe feedback mogelijk zou kunnen zijn.

 

 

[TwaBla]

 

Enfin, die Emate van Apple was bedoeld voor het onderwijs, is daar beproefd en na een jaar weer afgevoerd. Waarschijnlijk zijn de ervaringen daarmee wel ergens beschreven....

[NielsV]

 

Enfin, die Emate van Apple was bedoeld voor het onderwijs, is daar beproefd en na een jaar weer afgevoerd. Waarschijnlijk zijn de ervaringen daarmee wel ergens beschreven....

ja ben al druk aan het goooglen :-)

 

Tnx anyway

[Gast Verwijderd account]

ICT in het onderwijs is naar mijn idee een typisch voorbeeld van een markt die zichzelf creëert doordat scholen in een situatie gebracht worden waarin ze niet meer zonder kunnen. Uitgevers die uit kostenbesparing leerlingen laten downloaden, CDROM's bij boeken, digitaal afnemen van eindexamens en allerlei proefballonnetjes voor interactieve lessen zijn hiervan voorbeelden. Vaak is de aangeboden oplossing duurder, moeilijker te onderhouden en tijdrovender dan de belofte. Met als gevolg dat scholen ICT hooguit half implementeren als ze er niet onderuit kunnen en het precies zo gebruiken als ze met pen en papier zouden doen.

 

Zelfs als ICT'er vind ik dat een slechte ontwikkeling. Tegenwoordig wordt alles maar geautomatiseerd omdat de ontwikkelaar dat makkelijk vindt, daar veel aan kan verdienen en van mening is dat we niet zonder kunnen. Daar ligt de misvatting: mensen kunnen en willen vaak zonder. Daarom floppen veel initiatieven. Automatisering moet echt bijdragen; niet zomaar vervangen.

 

Digitale schoolborden worden gebruikt als veredelde Powerpoint presentaties. Enig idee hoe lang dat duurt voor een leraar om te maken? Directe feedback lijkt ideaal, maar wordt ook vaak niet op prijs gesteld. Hebben we niet juist de meeste dingen geleerd door een som helemaal door te rekenen, erachter te komen dat het verkeerd was en dan stapje voor stapje terug te rekenen totdat de opgave was opgelost? Pas als de basiskennis beheersd wordt, komt de directe snelle feedback om de hoek kijken zodat het ook echt te begrijpen is. En dat soort trainingssoftware bestaat al minstens 20 jaar.

 

Ik denk dat vooral vergeten wordt dat mensen ook wel eens zonder techniek willen. Alles is tegenwoordig techniek. Niemand wil altijd maar knoppen drukken, touchspads aanraken, apparatuur opstarten en denken in termen van de mogelijkheden van techniek. ICT wordt pas interessant zodra het veel oplevert om het te gebruiken. Je zet geen ICT in voor zaken die net zo goed op papier kunnen.

[renep]

Op het moment dat een leerling een antwoord "bevestigt", zou in principe een docent al de ingegeven antwoorden kunnen zien en daar waar mogelijk bijsturen.

 

Hmmm... lijkt me twijfelachtig of dat lukt, maar als dat zo is dan weet ik zo net nog niet of het tijd bespaart. Voor de leerling misschien, maar de docent blijft toch ongeveer hetzelfde doen, lijkt me.